Geheime status van de onderhandelingen over de Internationale Gezondheidsregeling gepubliceerd

1

De gebeurtenissen in Genève, waar in het geheim wordt onderhandeld over strengere Internationale Gezondheidsregels (IHR) en een pandemisch verdrag, weerleggen de beweringen van de zeer grote, farmacievriendelijke coalitie in de Bondsdag dat alles volkomen onschadelijk en transparant is, schrijft Norbert Häring.

Toen de Bondsdag in februari eindelijk over de kwestie debatteerde, maakte Tina Rudolph van de SPD de absurde bewering dat de onderhandelingen over het pandemische akkoord en de IHR-hervorming zeer transparant waren en “een geweldig moment voor de democratie”.

Het zal waarschijnlijk voor altijd geheim blijven hoe dit aansluit bij het feit dat over de nieuwe versie van de IHR, waarover over twee maanden door de Internationale Gezondheidsvergadering in Genève zal worden gestemd, nog steeds niet is onderhandeld en gepubliceerd. De IHR bepaalt dat een nieuwe versie vier maanden vóór de stemming aan de regeringen moet worden gecommuniceerd.

In plaats daarvan zullen de onderhandelingen doorgaan en zal de status van de onderhandelingen geheim worden gehouden. Dat is nu echter misgegaan. Het Geneva University of Geneva Graduate Institute publiceerde vanaf 9 februari kort de status van de onderhandelingen op haar website, waarschijnlijk niet op de hoogte van de beoogde geheimhouding. Binnen acht dagen werd het document van de site verwijderd. Maar het is nog steeds beschikbaar op het internetarchief Wayback Machine.

De kritische punten van de IHR-hervorming

De journalist James Roguski, een van de best geïnformeerde critici op dit gebied, heeft het document geanalyseerd en wijst op kritische punten op Substack (selectie).

  • Ongecontroleerde angstzaaierij (artikelen 1, 5, 8 en 12): De ondemocratisch “gekozen” directeur-generaal van de WHO zou in staat moeten zijn om drie verschillende niveaus van internationale noodsituaties op gezondheidsgebied af te kondigen, zowel feitelijk als louter bedreigd, op eigen gezag en zonder een toezichthoudende autoriteit. Ze heten Early Action Alert (EAA), Pandemic Emergency (PE) en Public Health Emergecy of International Concern (PHEIC).
  • Mondiaal vaccinatie- en testkaartregime (artikelen 35 – 37): De WHO ontwikkelt normen voor digitale en analoge vaccinatie- en testkaarten die internationaal moeten worden erkend.
  • WHO-vaccinatieregime (bijlage 6): De WHO bepaalt welke vaccins of profylactische medicijnen als voorzorgsmaatregel worden goedgekeurd in geval van een pandemie. Daar bestaan ​​alleen vaccinatiebewijzen voor, die op termijn puur digitaal moeten worden.
  • Geldigheid voor niet-statelijke actoren (Art. 42): Regeringen moeten ervoor zorgen dat alle burgers en niet-statelijke groepen en instellingen zich ook aan de IHR-voorschriften houden; kritisch, bijvoorbeeld ten aanzien van “desinformatie”.
  • Uitwisseling van pathogenen (art. 44, bijlage 1): De WHO zet een systeem op volgens hetwelk alle landen alle bekende pathogenen (stoffen en organismen die ziekten veroorzaken) algemeen beschikbaar maken. In ruil daarvoor delen zij in de opbrengsten van eventuele medische producten die daarop gebaseerd zijn (= handelsovereenkomst voor ziekteverwekkers; denk ook aan het potentieel van biowapens).
  • IHR-autoriteit (artikel 4): Regeringen moeten een centrale nationale autoriteit oprichten om de door de IHR vereiste maatregelen af ​​te dwingen en te coördineren.
  • Publicatie van persoonsgegevens (Art. 45): Persoonlijke gezondheidsgegevens moeten “indien nodig” internationaal mogen worden doorgegeven, opgeslagen en gepubliceerd. Er zijn de gebruikelijke gegevensbeschermingsbepalingen, maar geen verplichting tot compensatie voor inbreuken, hoewel de schade verwoestend kan zijn.
  • Censuurregimes (bijlage 1, paragraaf 5 c vii): Nationale overheden moeten bestaande structuren gebruiken of nieuwe bouwen om desinformatie en misinformatie te bestrijden.

Geen wonder dat de verantwoordelijken liever in het geheim over zoiets onderhandelen.

Een verkapte handelsovereenkomst

Roguski maakt zijn Amerikaanse publiek duidelijk dat de IHR-hervorming niet in tegenspraak is met de Amerikaanse grondwet. Uiteindelijk is het in de eerste plaats een internationale handelsovereenkomst ten behoeve van de grote farmaceutische bedrijven, vooral de VS en Europa.

Arme landen moeten de rechten opgeven op alle organismen die systematisch op hun grondgebied worden gezocht en gevonden. In ruil daarvoor wordt hen geld en steun beloofd.

Tegelijkertijd kan de WHO – die grotendeels wordt gefinancierd door de farmaceutische industrie en haar aanhangers van de regering – voortdurend nieuwe potentiële pandemieën afkondigen op basis van de gevonden ziekteverwekkers.

Landen in het Mondiale Zuiden lijken er niet gemakkelijk

Advertisement
 van te overtuigen dat dit een goede deal voor hen zou zijn.

De biowapenlaboratoria van de belangrijkste biowapenlanden, de Verenigde Staten en China, ontvangen een constante toestroom van nieuwe organismen om mee te werken. Let op: er zijn geen regels in de IHR of in het geplande pandemische verdrag om het onderzoek naar zeer gevaarlijke biowapens (gain-of-function-onderzoek) aan banden te leggen. En dit ondanks het feit dat er nu brede consensus bestaat dat het nieuwe Corona-virus afkomstig is uit een biowapenlaboratorium in Wuhan. Hierin werkten (of werken) onderzoekers uit de VS en China samen om virussen gevaarlijker te maken.

Het nieuwe ontwerp van het WHO-pandemieverdrag geeft het onderzoek naar biowapens de vrije loop

De globalisten geven zichzelf weg

Toen ik door de website van het Global Health Center van het Geneva Graduate Institute bladerde, dat per ongeluk de IHR-onderhandelingsstatus publiceerde, kwam ik een veelbetekenend essay tegen. Het is afkomstig van de hoog onderscheiden gastwetenschapper en WHO-adviseur Amitabha Sarkar.

Daarin brengt Sarkar, in de context van de onderhandelingen over het Pandemieverdrag, ‘de verheven idealen naar voren van het bevorderen van een universalistisch gezondheidsbeleid en het bevorderen van socialezekerheidsinstellingen over de hele wereld, zoals sommige van de visionairs van de WHO voor ogen hadden toen de organisatie in 1948 werd opgericht. .”

Hij doelt in het bijzonder op Brock Chisholm, de eerste directeur-generaal van de WHO, over wiens technocratisch-totalitaire ideaal van een wereldregering ik hier al heb geschreven.

Lees meer
De eerste directeur-generaal van de WHO maakte geen geheim van zijn antidemocratische plannen voor de organisatie

Verwijzend naar de definitie van gezondheid in de preambule van de WHO-grondwet:

“Gezondheid is een toestand van volledig fysiek, mentaal en sociaal welzijn en niet louter de afwezigheid van ziekte of gebrek.”

Chisholm zei dat loyaliteit (aan naties, religies, enz.; NH) moet worden gezien als tekenen van geestelijke of sociale gezondheidsproblemen en:

“Het wordt steeds meer geaccepteerd dat het voor ons allemaal noodzakelijk is om wereldburgers te worden en een groot deel van onze nationale soevereiniteit op te geven.”

Chisholm merkte op dat de WHO-definitie van gezondheid het mogelijk maakt om vele, vele aspecten van de samenleving onder de noemer van gezondheidsbeveiliging te brengen. En deze zeer verreikende definitie is stevig verankerd in de grondwet van de WHO en kan alleen worden gewijzigd met een meerderheid van driekwart van de leden.

Hij pleitte voor het aannemen van het standpunt van een bezoeker uit de ruimte die niet dichter bij de ene cultuur, religie of natie staat dan bij de andere, maar alleen datgene wat het welzijn van de menselijke familie als geheel dient als redelijk beschouwt.

Bij Chisholm was er geen ruimte voor verschillende opvattingen over wat voor het welzijn van de mensheid was. Hij ging er als vanzelfsprekend van uit dat WHO-functionarissen dit naar hun beste weten en overtuiging bindend willen, kunnen en mogen maken voor de hele wereld. Daarom schreef hij:

“Niemand kan nadenken over de toekomst van de mensheid zonder te erkennen dat een soort wereldorganisatie, een soort wereldregering of wereldconfederatie zowel onvermijdelijk als wenselijk is.”

Conclusie

De onderhandelingen om de Internationale Gezondheidsregels en het pandemieverdrag aan te scherpen zijn uiterst ontransparant en hebben tot doel de farmaceutische bedrijven in de VS en Europa in staat te stellen enorme duurzame winsten te maken en te evolueren naar een soort mondiale regering voor (breed gedefinieerde) gezondheidskwesties. .


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)


Dictatoriaal pandemieverdrag van de WHO dreigt te mislukken – als gevolg van ‘leugens en complottheorieën’

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
1 Comment
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Annemiek
Annemiek
1 maand geleden

Elke vorm van winst moet uitgesloten zijn. punt