In het laatste ontwerp van de ‘pandemieovereenkomst’ van de WHO staat niet langer dat het document bindend is voor de lidstaten van de WHO, zo blijkt uit rapporten die wijdverbreid circuleren op blogs en sociale media. Maar experts die de verdragsonderhandelingen volgden, zeiden dat de nieuwste taal ‘bedrieglijk’ is, meldt CHD.

Eén rapport, op 22 april gepubliceerd door de onafhankelijke journalist Peter Imanuelsen, stelt dat landen met de verwijdering van een belangrijk artikel uit het ontwerpverdrag ‘niet langer de WHO hoeven te gehoorzamen’.

Maar experts die met The Defender spraken, zeiden dat het te vroeg is om te zeggen dat de WHO zich heeft teruggetrokken. Ze wezen erop dat de nieuwste ontwerpen van de voorgestelde pandemische overeenkomst en wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling (IHR), waarover nog steeds wordt onderhandeld door de WHO-leden, verplichtingen voor naties bevatten en de vrijheden voor mensen wereldwijd inperken.

De Nederlandse advocaat Meike Terhorst zei tegen The Defender: “Er is geen overwinning”, aangezien de voorgestelde IHR-amendementen de directeur-generaal van de WHO “onbeperkte wetgevende en uitvoerende bevoegdheden geven om een ​​pandemie uit te roepen en de maatregelen te nemen die moeten worden genomen” – en de bestaande bevoegdheden te versterken. zoals gespecificeerd in de huidige IHR, geratificeerd in 2005.

Internist Dr. Meryl Nass, oprichter van Door to Freedom, vertelde The Defender dat de twee voorgestelde instrumenten de WHO-lidstaten nog steeds zullen verplichten om vaccins en medicijnen te distribueren en te voldoen aan eisen van de organisatie tijdens een uitgeroepen “noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang” (PHEIC).

Nass schreef voor Door to Freedom en zei dat de laatste herzieningen van de IHR-amendementen stellen dat het document “niet-bindend” is, maar dat andere taal dit tegenspreekt.

“Dus wat als de term ‘niet-bindend’ niet langer is doorgestreept? Het document is nog steeds bindend voor landen vanwege andere taal, de eis om verslag uit te brengen aan de WHO over hoe goed landen zich aan de regels houden en het nieuwe nalevings- en implementatiecomité, dat landen die zich niet aan de regels houden zal aanpakken,” schreef Nass.

Bovendien “moeten landen hun nationale wetgeving ‘aanpassen’ om eraan te voldoen … hoewel het document beweert niet van plan te zijn om nationale soevereiniteit op te leggen,” voegde ze eraan toe.

Nass zei dat beweringen dat de taal met betrekking tot “verkeerde informatie” en “desinformatie” uit de laatste versie van de IHR-amendementen is verwijderd, ook onjuist zijn. Zij schreef:

“De controle op misinformatie en desinformatie werd verplaatst naar een bijlage waar het minder voor de hand zou liggen. De controle van informatie is nu echter nog strenger, omdat ‘surveillance’ en het beheren van desinformatie nu worden beschouwd als ‘kerncapaciteiten’ die alle naties moeten ontwikkelen en waarop ze zullen worden beoordeeld met behulp van een nog te ontwikkelen controlesysteem.”

Terhorst zei dat als de WHO een of beide van de twee voorgestelde documenten in hun huidige versie ratificeert, zij “wetgevende en uitvoerende bevoegdheden, autonome bevoegdheden” zou verwerven die expliciet verboden zijn door de grondwet van de WHO. Volgens Terhorst beperkt de grondwet de macht van de WHO tot die van een ‘adviesorgaan’.

De lidstaten zullen over de voorgestelde instrumenten stemmen tijdens de 77e Wereldgezondheidsvergadering, gepland van 27 mei tot 1 juni in Genève, Zwitserland.

‘Een vorm van onderhandelingschantage’

Onafhankelijke journalist James Roguski heeft de onderhandelingen over zowel de “pandemische overeenkomst” als de IHR-amendementen op zijn Substack opgetekend. In een post van 18 april zei hij dat de onderhandelingen over de voorgestelde “pandemische overeenkomst” “mislukt” zijn.

Deze mislukking, zei Roguski, laat het Intergouvernementeel Onderhandelingsorgaan geen andere keus dan voor te stellen dat landen een onvoltooid document ondertekenen en ermee instemmen de details uit te stellen naar de “verre verre toekomst”, door het aannemen van een voorgestelde “Pandemieverdrag”-resolutie.

Zie hier:

…

IHR-amendementen zouden directeur-generaal van de WHO ‘wetgevende bevoegdheden’ geven

De herzieningen van de voorgestelde IHR-amendementen hebben geleid tot een nieuw document dat volgens Terhorst “minder verschrikkelijk lijkt dan het eerdere ontwerp.” Maar dat is ‘misleidend’, zei hij.

Net als Nass merkte Terhost op dat het laatste ontwerp voorziet in de oprichting van een IHR- implementatie- en nalevingscommissie, “bedoeld om de implementatie van deze regelgeving te vergemakkelijken en te overzien en de naleving ervan te bevorderen.”

“Dit betekent dat als een PHEIC wordt afgekondigd … of een pandemische of pandemische noodsituatie of waarschuwing voor vroegtijdige actie, alle lidstaten de bevelen van de directeur-generaal van de WHO moeten beantwoorden en gehoorzamen, en dat hun eigen instellingen de gevraagde maatregelen moeten implementeren, zoals lockdowns, vaccinatie, quarantaine, reisbeperkingen”, zei Terhorst.

Als gevolg hiervan zal de directeur-generaal “wetgevende bevoegdheden” hebben om een ​​PHEIC uit te roepen en de maatregelen die landen als reactie daarop moeten nemen, zei Terhorst.

…

Silvia Behrendt, oprichter en directeur van het Agency for Global Health Responsibility, gevestigd in Oostenrijk, vertelde The Defender dat, afgezien van deze bepalingen, de voorgestelde IHR-wijzigingen ook artikel 55, paragraaf 2 van de bestaande IHR (2005) schenden.

Deze clausule vereist dat de directeur-generaal van de WHO alle voorgestelde wijzigingen in de IHR ten minste vier maanden vóór de Wereldgezondheidsvergadering aan alle lidstaten meedeelt. De WHO beweert dat zij aan deze vereiste heeft voldaan toen het “ WHO-secretariaat

Behrendt was het daar niet mee eens. “Het nieuwe ontwerp is in zeer hoge mate een nieuwe versie die we nog nooit hebben gezien”, zei ze. “Dit bewijst dat de deadline niet is gehaald, omdat er niet genoeg tijd is” voor de WHO-lidstaten.

“Dit is ook niet het definitieve ontwerp”, zei Behrendt. “Ze zullen een nieuwe [onderhandelings]sessie houden en er zullen opnieuw nieuwe veranderingen in plaatsvinden.” De Werkgroep voor Wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling komt van 22 tot en met 26 april bijeen.

Behrendt zei dat dit een bijzonder belastend proces is voor kleinere staten, die worden geconfronteerd met dubbele onderhandelingen over de “pandemische overeenkomst” en IHR-amendementen, maar niet over het vermogen beschikken om beide bij te houden.

“Dit is een cascade-effect en het is een zeer complexe situatie omdat ze over hetzelfde onderwerp onderhandelen. In het internationaal recht is dit nog nooit gebeurd”, zei Behrendt, waarbij zij opmerkte dat de Europese Unie (EU) als afzonderlijke entiteit deel uitmaakt van de onderhandelingen over beide voorstellen, ook al maken de individuele lidstaten ook deel uit van het onderhandelingsproces.

Terhorst zei dat de EU niet de bevoegdheid heeft om als afzonderlijke partij aan deze onderhandelingen deel te nemen, en merkte op dat het volksgezondheidsbeleid in de EU het exclusieve domein van de staten is. Behrendt zei dat dit een poging van de EU is om “het voortouw te nemen” op het gebied van het volksgezondheidsbeleid.

Terhorst zei dat de EU, een voorstander van digitale gezondheidspaspoorten en ‘ digitale identiteit’, ‘steeds meer macht verwerft’, en samen met andere WHO-lidstaten en onderhandelaars probeert de twee voorstellen zo snel mogelijk aan te nemen vóór de Amerikaanse presidentsverkiezingen van dit jaar, waar twee van de drie leidende kandidaten zich verzetten tegen de WHO.

Behrendt zei dat de recente vogelgriepangst nog een reden is waarom de WHO zich haast om beide voorstellen door te drukken. “Het is heel interessant dat het nu aan de oppervlakte komt”, zei ze, wijzend op de timing van de uitbraak, vlak voor de Wereldgezondheidsvergadering van dit jaar.

Andere niet-statelijke actoren, zoals de Bill & Melinda Gates Foundation, zijn ook deelnemers aan de onderhandelingen als officiële ‘belanghebbenden’ van de WHO. Behrendt noemde de International Federation of Pharmaceutical Manufacturers and Traders als zo’n organisatie en merkte op dat “zij de onderhandelingsprocessen voor de twee WHO-voorstellen hebben gedomineerd”.

De mondiale oppositie tegen de voorstellen van de WHO groeit

Terhorst zei dat de mondiale oppositie tegen de twee WHO-voorstellen blijft groeien. Op 16 april nam het Nederlandse parlement een motie aan waarin de regering van het land werd gevraagd de stemming over de IHR-amendementen tijdens de Wereldgezondheidsvergadering van volgende maand uit te stellen, omdat de amendementen niet ten minste vier maanden vóór de vergadering waren ingediend.

De Nederlandse regering is niet gebonden aan de motie, zegt Terhorst, maar zij wijst wel op de brede steun die de motie in de Tweede Kamer geniet. “Zelfs partijen die groot voorstander waren van alle COVID-19- maatregelen, vonden dat dit gewoon niet legaal was.”

Terhorst merkte ook op dat de Nederlandse regering eerder een voorbehoud – een juridisch verzoek om meer tijd voor herziening – had ingediend tegen de IHR-wijzigingen van 2022, maar de formele reserveringsbrief niet openbaar heeft gemaakt en beweert dat de brief “diplomatieke informatie” is.

“Waarom is het een kwestie van diplomatieke betrekkingen? Het is een juridische kwestie en het Nederlandse parlement zou moeten kunnen verifiëren dat deze brief is verzonden”, zei Terhorst, eraan toevoegend dat het Nederlandse parlement de IHR (2005) nooit heeft geratificeerd, misschien omdat deze ongrondwettelijk is.

Vorige week kwamen tienduizenden demonstranten bijeen in Japan om zich tegen de twee voorstellen te verzetten. En vorige maand stemde de Senaat van Louisiana unaniem voor een verbod op de betrokkenheid van de WHO bij het gezondheidsbeleid van de staat, terwijl wetgevers in Oeganda zich ook tegen de twee voorstellen verzetten.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ik gaf gisteren al aan ernstige twijfels te hebben bij dit artikel, en dat bleek dus terecht te zijn:

En een dag eerder wees Norbert Häring op het misleidende taalgebruik van de WHO:

Het nieuwe ontwerppandemieverdrag respecteert het soevereine besluit van regeringen om hun soevereiniteit aan de WHO af te staan

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over