Het nieuwe ontwerppandemieverdrag respecteert het soevereine besluit van regeringen om hun soevereiniteit aan de WHO af te staan

2

In het nieuwe ontwerp van het WHO-pandemieverdrag van april lijken de auteurs de primaire verantwoordelijkheid voor het pandemiebeleid bij de nationale overheden te hebben gelegd. Je moet de tekst heel aandachtig lezen om te beseffen dat precies het tegenovergestelde zou gelden als het contract eenmaal was ondertekend, schrijft Norbert Häring.

Om degenen gerust te stellen die de machteloosheid van regeringen door de WHO vrezen en bekritiseren, werd het eerste punt toegevoegd aan de voorgaande overwegingen van het pandemieverdrag in het laatste ontwerp:

“Erkennende dat staten de primaire verantwoordelijkheid hebben voor het bevorderen van de gezondheid en het welzijn van hun volkeren en dat staten essentieel zijn voor het versterken van de preventie, paraatheid en respons op pandemieën,”

Deze verklaring wordt echter tegengesproken door het feit dat de voorheen eerste overweging nu terugkeert als de derde en verder wordt gespecificeerd en versterkt door de vetgedrukte toevoeging hieronder:

“Erkennende dat de Wereldgezondheidsorganisatie de leidende en coördinerende autoriteit is voor het internationale gezondheidswerk, inclusief de preventie, paraatheid en respons op pandemieën ,…”

Een vergelijking van het oude en nieuwe concept (in het Engels) met gemarkeerde wijzigingen kun je hier vinden (met dank aan blogger Michael Rumpelt).

Staten hebben dus de primaire verantwoordelijkheid voor het welzijn van de bevolking, maar de WHO zegt waar ze heen moeten als het gaat om gezondheidsbeleidskwesties van internationaal belang. Dit verandert niets aan de inconsistentie die al aanwezig was in het ontwerp van maart: enerzijds erkenden de ondertekenaars de WHO als leidende autoriteit, maar tegelijkertijd werd in overweging 6 de soevereiniteit van de staten op het gebied van het gezondheidsbeleid vastgelegd.

Misschien kan de tegenstrijdigheid op deze manier worden opgelost. Door het WHO-pandemieverdrag te ratificeren, besluiten de staten soeverein hun soevereiniteit (gedeeltelijk) over te dragen aan de WHO. Dat zou goed aansluiten bij de argumenten van aanhangers in Duitsland en elders. Hun belangrijkste argument is dat het geen poging tot machtsgreep door de WHO kan zijn, omdat de staten over het verdrag hebben onderhandeld en soeverein en vrijwillig hebben besloten of ze het willen ratificeren.

Als je de overwegingen in dit licht leest, kun je nauwelijks anders dan bewondering hebben voor de verfijning van de formulering. Ze geven een sterke indruk dat ze de soevereiniteit van staten garanderen, die het verdrag op het punt staat te elimineren.

In de eerste overweging wordt gesteld dat staten verantwoordelijk zijn voor het welzijn van hun bevolking. De tweede stelt vervolgens dat het welzijn van de bevolking van elke staat afhangt van de bereidheid en het financiële vermogen van de andere staten om te doen wat nodig is:

“Erkennende dat verschillen in het ontwikkelingsniveau van de partijen resulteren in verschillende capaciteiten op het gebied van preventie, paraatheid en reactie op pandemieën, en erkennende dat ongelijke ontwikkeling in verschillende landen bij het bevorderen van de gezondheid en het beheersen van ziekten, met name overdraagbare ziekten, een gemeenschappelijke bedreiging vormt dat steun vereist via internationale samenwerking, inclusief steun van landen met grotere capaciteiten en middelen, evenals voorspelbare, duurzame en voldoende financiële, menselijke, logistieke, technologische en technische middelen.”

De vier woorden waar alles van afhangt, heb ik vetgedrukt omdat ze zo goed verborgen zijn in een uitbundige stroom van woorden.

Advertisement

Dus nu we hebben vastgesteld dat regeringen hun “primaire verantwoordelijkheid” voor de gezondheid en het welzijn (niet voor het pandemiebeleid) niet kunnen vervullen zonder internationale samenwerking, komt overweging 3, waarin zij de WHO erkennen als de leidende autoriteit op dit gebied.

Het feit dat de soevereiniteit van regeringen vervolgens wordt bevestigd in overweging 6 klinkt misschien goed, maar om de genoemde reden betekent het niets. Door het verdrag te ratificeren, hebben ze deze soevereiniteit gebruikt in de zin van hun verantwoordelijkheid voor het welzijn van hun burgers – die pas veilig zijn als iedereen in de wereld veilig is – door deze soevereiniteit op het gebied van pandemieën (preventie, paraatheid en reactie) over te dragen aan de WHO:

“Erkennend dat de internationale verspreiding van ziekten een mondiale bedreiging vormt met ernstige gevolgen voor mensenlevens, middelen van bestaan, samenlevingen en economieën, die de breedst mogelijke internationale en regionale samenwerking, medewerking en solidariteit vereist met alle mensen en landen, in het bijzonder de ontwikkelingslanden en met name de minst ontwikkelde landen en kleine eilandstaten in ontwikkeling, om te zorgen voor een doeltreffende, gecoördineerde, evenredige, alomvattende en billijke internationale respons, opnieuw het beginsel bevestigend van de soevereiniteit van staten bij de aanpak van volksgezondheidskwesties, …”.

Iedereen die echter gelooft of wil geloven dat het verdrag de soevereiniteit van regeringen garandeert, kan de tekst gemakkelijk op die manier lezen en interpreteren. Ik moet het jaloers toegeven: de auteurs van dit ontwerp zijn topprofessionals op het gebied van Doublespeak.

Dat zou allemaal goed en wel zijn als de WHO een democratisch gelegitimeerde, volledig verantwoordelijke organisatie zou zijn en niet een publiek-privaat partnerschap dat gekaapt wordt door multinationals – met de zegen van de Amerikaanse regering en haar bondgenoten – om de winsten van IT- en farmaceutische bedrijven te bevorderen. Maar zoals het nu is, handelen de regering en de parlementsleden die instemmen met dit verdrag onverantwoord.

Ook de gevestigde media, die vrijwel nooit berichten over de onderhandelingen over dit buitengewoon belangrijke verdrag, zijn zich niet bewust van hun verantwoordelijkheid, en als dat zo is, dan nog slechts zeer oppervlakkig. Als dat zo blijft, lees je op deze blog meer over het nieuwe concept.

Opmerking: als u precies wilt begrijpen hoe het meest recente concept tot stand is gekomen, kunt u dat doen met behulp van een document dat per ongeluk openbaar is gemaakt en dat de door de regering voorgestelde wijzigingen bevat en het daarop gebaseerde tekstvoorstel van het WHO-bureau:

Lees meer
Geheime status van de onderhandelingen over de Internationale Gezondheidsregeling gepubliceerd

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen


Het nieuwste ontwerp van het Pandemieverdrag vertoont gapende gaten omdat ze niet durven onthullen wat ze van plan zijn te doen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
2 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
No name
No name
11 dagen geleden

soevereiniteit van regeringen . Overdragen aan who “
In Nederland is dit een bedrijf
Welke regels uitvaardigt die ze wetten noemen .

Dus slaat het soevereiniteit beginsel
Niet op inwoners maar op de leiders van het bedrijf .

Ieder mens is soeverein autonoom
Kan men gaan zeuren over zee-, landrecht , geboorte aangifte is “zogenaamd afstand”
Maar dit is misleiding als men het serieus zou nemen .
Niemand is geïnformeerd, en daarbuiten is het piraterij.
Wat is piraterij. …. Hoe om te gaan met piraten .

Waarheidbovenalles
Waarheidbovenalles
11 dagen geleden

Bij de Coronahoax was er ook geen orgaan dat de autoriteit had om landen te laten uitvoeren wat ze hebben uitgevoerd. Je hoeft geen soevereiniteit over te dragen als land, je voert gewoon “het dringende advies” uit. En zo zal dat ook hier gebeuren. Zodra de WHO een “dringend advies” afgeeft voor een of andere nieuwe hoax, buitelen de ministers en NGO’s over elkaar heen om “zo snel mogelijk dit advies uit te voeren, want wij kunnen als land natuurlijk niet de enige zijn die niet meedoet. Voor uw eigen gezondheid! Dat ‘virus’ houdt natuurlijk niet op bij de grens”. Dit wordt Corona2.0, maar nu centraal aangedreven en aangestuurd door de WHO. Niet meer: “wel mondkapjes in Nederland maar niet in België”. Nee… “De WHO adviseert OVERAL mondkapjes”. U begrijpt het.