Het laatste ontwerp van het Pandemieverdrag, voorgesteld door het Intergouvernementeel Onderhandelingsorgaan van de WHO, is een erkenning van mislukking die zo groot is dat zij suggereren dat landen een onvolledig document ondertekenen, schrijft Rhoda Wilson.

“Ze weten dat ze ons niet de details kunnen laten zien van wat ze echt willen doen. Ze stellen dus een onvolledige, verwaterde overeenkomst voor, in de hoop dat ze in de toekomst beslissingen zullen kunnen nemen; in de hoop dat we niet opletten”, besluit James Roguski.

Let op: het pandemieverdrag van de WHO wordt ook wel het pandemie-akkoord, de pandemie-overeenkomst en  de WHO-conventieovereenkomst +  (“WHO CA+”)  genoemd. In dit artikel noemen we dit het Pandemische Akkoord.

De  negende bijeenkomst van het Intergouvernementeel Onderhandelingsorgaan (“INB”) begon op 18 maart en eindigde op 28 maart. “De lidstaten van de WHO kwamen overeen om de onderhandelingen gericht op het afronden van een pandemische overeenkomst tussen 29 april en 10 mei te hervatten” bij de hervatting van INB9, aldus een verklaring van de Wereldgezondheidsorganisatie (“WHO”).

In december 2021 besloot de WHO de INB op te richten om een ​​WHO-conventie, overeenkomst of ander internationaal instrument op te stellen en te onderhandelen over de preventie, paraatheid en respons op pandemieën. INB9 is de negende bijeenkomst van de INB.

De volgende ronde van INB9-onderhandelingen zal iets meer dan twee weken vóór de Wereldgezondheidsvergadering eindigen.

“De hervatting van INB9 volgende maand zal een cruciale mijlpaal zijn in de aanloop naar de zevenenzeventigste Wereldgezondheidsvergadering, die op 27 mei 2024 begint, waarop de lidstaten de voorgestelde tekst van ‘s werelds eerste pandemieovereenkomst ter adoptie zullen bespreken”, aldus de verklaring van de WHO.

De verklaring van de WHO bevat een link naar een ontwerp van de pandemieovereenkomst waarover INB9 onderhandelde. Deze versie heeft het label A/INB/9/3 en is gedateerd 13 maart 2024.

In een artikel dat donderdag werd geplaatst, benadrukte James Roguski enkele ernstige problemen met een recentere versie van de door de WHO voorgestelde pandemieovereenkomst, met het label A/INB/9R/3 en gedateerd april 2024.

Zijn artikel met de titel ‘Bullsh*t‘ bevat een video van vijf minuten en een schriftelijke uitleg van de problemen in het nieuwste concept, evenals een kopie van het concept dat kan worden gedownload. Je vindt zijn artikel HIER.

Hieronder hebben we enkele kwesties opgepikt waarvoor Roguski ons heeft gewaarschuwd en deze uitgewerkt om ze wat context te geven.

Voorstel voor de WHO-pandemieovereenkomst (A/INB/9R/3)

Het onlangs vrijgegeven ontwerp van de voorgestelde pandemieovereenkomst begint: “De partijen bij de WHO-pandemische overeenkomst … zijn het volgende overeengekomen … …

Zoals gedefinieerd in het ontwerp betekent “Partij” een staat of regionale organisatie voor economische integratie die ermee heeft ingestemd gebonden te zijn aan deze pandemieovereenkomst.

Volgens de ontwerpovereenkomst betekent een “regionale organisatie voor economische integratie” “een organisatie die is samengesteld uit verschillende soevereine staten en waaraan de lidstaten de bevoegdheid hebben overgedragen over een reeks zaken, waaronder de bevoegdheid om besluiten bindend te maken voor de lidstaten. wat die zaken betreft.”

Hoewel niet is vastgelegd welke regionale organisaties voor economische integratie de WHO selecteert om deel te nemen aan haar besluitvorming – die tegelijkertijd van invloed is op het leven van mensen die in verschillende landen wonen – bevat een lijst van regionale organisaties voor economische integratie waarmee de Verenigde Naties samenwerken en die ze ondersteunen:

1. Afrikaanse Unie (AU)
2. Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN)
3. Arabische Liga (AL)
4. Unie van de Arabische Maghreb (AMU)
5. Caribische Gemeenschap (CARICOM)
6. Raad van Europa (RvE)
7. Euraziatische Economische Unie (EAEU)
8. Europese Unie (EU)
9. Zuid-Aziatische Vereniging voor Regionale Samenwerking (SAARC)
10. Shanghai Samenwerkingsorganisatie
11. Aziatisch-Afrikaanse juridische adviesorganisatie (AALCO)
12. Unie voor het Middellandse Zeegebied (UfM)
13. Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (USAN)

Artikel 5 van het ontwerp heet ‘One Health‘

De conceptovereenkomst definieert de One Health-aanpak als een “geïntegreerde, verenigende aanpak die tot doel heeft de gezondheid van mensen, dieren en ecosystemen op duurzame wijze in evenwicht te brengen en te optimaliseren. Het erkent dat de gezondheid van mensen, huisdieren en wilde dieren, planten en de bredere omgeving (inclusief ecosystemen) nauw met elkaar verbonden en onderling afhankelijk zijn.”

Volgens artikel 5 beloven de partijen die het ontwerp ondertekenen een gezamenlijke ‘One Health’-aanpak te bevorderen om pandemieën te voorkomen en erop te reageren, waarbij de onderlinge verbondenheid van mensen, dieren en het milieu wordt erkend.

De partijen verbinden zich ertoe de grondoorzaken van pandemieën aan te pakken en interventies te integreren in pandemische preventieplannen.

Elke partij belooft de gezondheid van mensen, dieren en planten te beschermen door nationaal beleid te implementeren dat een One Health-aanpak weerspiegelt, gemeenschappen te betrekken bij de beleidsontwikkeling en -respons, en gezamenlijke One Health-trainingsprogramma’s en permanente educatieprogramma’s voor de gezondheid van mens, dier en milieu te bevorderen of op te zetten. arbeidskrachten.

Hier is het probleem. De partijen die dit document ondertekenen, beloven mee te gaan in een One Health-aanpak, waarvan de details in een later stadium zullen worden gedefinieerd en uiterlijk twee jaar na ondertekening ervan zullen worden afgerond:

4. De modaliteiten, voorwaarden en operationele dimensies van een One Health-benadering zullen verder worden gedefinieerd in een instrument dat rekening houdt met de bepalingen van de IHR (2005), en dat uiterlijk 31 mei 2026 operationeel zal zijn . [Nadruk toegevoegd]

Voorstel voor de WHO Pandemic Agreement (A/INB/9R/3), Wereldgezondheidsorganisatie, april 2024

Met andere woorden: de partijen die deze overeenkomst in mei aannemen, geven de WHO carte blanche met betrekking tot mensen, huisdieren en wilde dieren, planten en de bredere omgeving (inclusief ecosystemen).

Artikel 12 heeft hetzelfde probleem

Artikel 12 is getiteld ‘ Toegang en delen van voordelen’ . Dit artikel gaat over het opzetten van een “PABS-systeem” om een ​​snelle, systematische en tijdige uitwisseling van PABS-materiaal en -informatie te garanderen.

Het ontwerp definieert “PABS-materiaal en informatie” als “het biologische materiaal van een ziekteverwekker met pandemisch potentieel, evenals sequentie-informatie die relevant is voor de ontwikkeling van pandemie-gerelateerde gezondheidsproducten.”

En een “pathogeen met pandemisch potentieel” wordt gedefinieerd als “elke ziekteverwekker waarvan is vastgesteld dat hij een mens infecteert en die: nieuw (nog niet gekarakteriseerd) of bekend is (inclusief een variant van een bekende ziekteverwekker), potentieel zeer overdraagbaar en/of of zeer virulent zijn en het potentieel hebben om een ​​noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang te veroorzaken.”

Volgens artikel 12 komen de partijen die met het ontwerp instemmen overeen dat de WHO het PABS-systeem zal coördineren en bijeenroepen.

Het PABS-systeem zal worden gebouwd op de inzet van partijen om ziekteverwekkers en hun voordelen gelijkelijk te delen, zonder onderzoek en innovatie te belemmeren. Het zal ook worden ontworpen als aanvulling op het Pandemic Influenza Preparedness Framework en zal voldoen aan de normen op het gebied van bioveiligheid, biobeveiliging en gegevensbescherming. Er zullen geen intellectuele eigendomsrechten worden geëist op PABS-materialen en -informatie.

Tot de belangrijkste componenten van het PABS-systeem van de WHO behoren het snel en systematisch delen van PABS-materiaal en -informatie, evenals het eerlijk en tijdig delen van voordelen. Tijdens een pandemie zal de WHO toegang hebben tot 20% van de veilige en effectieve pandemiegerelateerde gezondheidsproducten. Monetaire bijdragen van PABS-systeemgebruikers zullen worden beheerd door de WHO. Er zal een mechanisme worden ontwikkeld om pandemiegerelateerde gezondheidsproducten toe te wijzen en te distribueren op basis van de risico’s, behoeften en vraag voor de volksgezondheid.

Het ontwerp van de WHO-pandemieovereenkomst definieert ‘pandemie-gerelateerde gezondheidsproducten’ als ‘veilige, effectieve, kwalitatieve en betaalbare producten die nodig zijn voor de preventie, paraatheid en reactie op pandemieën, waaronder, zonder beperking, diagnostiek, therapieën, vaccins en persoonlijke beschermingsmiddelen.”

Artikel 12 stelt ook dat laboratoria in het WHO-netwerk zullen worden aangemoedigd om wetenschappers uit ontwikkelingslanden te betrekken bij onderzoeksprojecten met betrekking tot PABS-materialen en -informatie. Van partijen met productiefaciliteiten voor pandemiegerelateerde gezondheidsproducten wordt verwacht dat zij de export ervan vergemakkelijken volgens overeengekomen tijdschema’s tussen de WHO en fabrikanten.

Echter, net als bij artikel 5, beloven de partijen die dit document ondertekenen om in te stemmen met het PAB-systeem van de WHO, zonder de specifieke details te kennen van wat hen zal worden opgelegd:

6. De modaliteiten, voorwaarden en operationele dimensies van het PABS-systeem worden verder gedefinieerd in een juridisch bindend instrument , dat uiterlijk op 31 mei 2026 operationeel is. [Nadruk toegevoegd]

Voorstel voor de WHO Pandemic Agreement (A/INB/9R/3), Wereldgezondheidsorganisatie, april 2024

Op dezelfde manier vertoont artikel 6 ook gapende gaten en levert het problemen op met betrekking tot een gebrek aan transparantie en verantwoordingsplicht.

Artikel 6

Artikel 6 heeft de titel ‘paraatheid en veerkracht van het gezondheidszorgsysteem‘.

Volgens dit artikel komen de partijen die het document ondertekenen overeen om een ​​veerkrachtig gezondheidszorgsysteem te ontwikkelen en in stand te houden, met de nadruk op de eerstelijnszorg, om pandemieën te voorkomen en erop te reageren. Elke partij zal de functies en infrastructuur van haar gezondheidszorgsysteem versterken, onder meer door tijdige en eerlijke toegang te bieden tot hoogwaardige gezondheidszorg tijdens pandemieën, met bijzondere aandacht voor kwetsbare bevolkingsgroepen.

Ze zullen ook het herstel van het post-pandemische gezondheidszorgstelsel bevorderen, de laboratorium- en diagnostische capaciteiten vergroten en sociale en gedragswetenschappen gebruiken voor de preventie van pandemieën.

De partijen zullen samenwerken met de WHO om internationale datastandaarden vast te stellen voor het delen van volksgezondheidsgegevens.

Bovendien zal een monitoring- en evaluatiesysteem “worden ontwikkeld, geïmplementeerd en regelmatig beoordeeld door de WHO in samenwerking met relevante organisaties, voortbouwend op relevante instrumenten, op een door de Conferentie van de Partijen overeen te komen tijdlijn.”

De Conferentie van de Partijen (“COP”) is nog niet opgericht. Het zal worden ingesteld met de goedkeuring van de pandemieovereenkomst. Artikel 21 van het ontwerp luidt: “Hierbij wordt een Conferentie van de Partijen opgericht.”

Meestal bestaat een COP uit vertegenwoordigers van de lidstaten van een conventie en geaccrediteerde waarnemers.

In het ontwerp van de pandemieovereenkomst wordt niet aangegeven welke vertegenwoordigers of waarnemers, of hoeveel, de COP zullen vormen. Partijen die de concept-pandemieovereenkomst ondertekenen, komen dus overeen een monitoring- en evaluatiesysteem te implementeren dat is bedacht door onbekende mensen in een onbekende tijdlijn.

Om het nog erger te maken, geeft de voorgestelde pandemieovereenkomst de WHO letterlijk een open chequeboek.

Artikel 21 luidt: “De Conferentie van de Partijen zal bij consensus financiële regels voor zichzelf aannemen, evenals de financiering van eventuele ondergeschikte organen die zij opricht, evenals financiële bepalingen die de werking van het Secretariaat regelen.”

En: “De Conferentie van de Partijen kan hulporganen oprichten, indien zij dit nodig acht, en de voorwaarden en modaliteiten van dergelijke organen bepalen.”

***

Norbert Häring heeft net over hetzelfde onderwerp geschreven – Het nieuwe ontwerp van het WHO-pandemieverdrag legt een sluier over de ware bedoelingen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over