De Verenigde Staten hebben een meervoudige strategie gekozen om de ontwikkeling van China te dwarsbomen en de leidende positie van Amerika in de wereldorde te behouden. Het economische deel van het plan wordt ‘ontkoppeling’ genoemd, wat verwijst naar het selectief blokkeren van de toegang van China tot kritieke technologie (met name geavanceerde halfgeleiders). 

De strategie heeft bijna universele steun gekregen onder de Amerikaanse elites op het gebied van buitenlands beleid, die vinden dat er onmiddellijk stappen moeten worden ondernomen om de explosieve technologische ontwikkeling van China in te perken. Er zijn echter aanzienlijke neerwaartse risico’s verbonden aan de uitvoering van een plan dat in wezen een “digitaal ijzeren gordijn” optrekt tussen China en de rest van de wereld. Mocht China lik op stuk reageren op de agressie van Washington, dan zouden de aanvoerlijnen ernstig worden verstoord, waardoor de kans op een nieuwe wereldwijde recessie groter wordt, schrijft Mike Whitney.

Het is vermeldenswaard dat de term “ontkoppeling” verhult hoe het beleid moet werken. Het woord zelf betekent – volgens de Cambridge Dictionary – “een situatie waarin twee of meer activiteiten gescheiden zijn…” Helaas is de ontkoppelingsstrategie van Washington geen poging om een goedaardige ‘scheiding der wegen’ tot stand te brengen, maar om China’s belangrijkste technologische kwetsbaarheden te identificeren om de Chinese economie maximale schade toe te brengen. Met andere woorden, de ontkoppeling – zoals die wordt voorgesteld in de media en in analyses van denktanks – is grotendeels een public relations-verzinsel dat bedoeld is om de economische oorlog van Washington tegen China te verbergen. Hier volgt wat achtergrondinformatie over ontkoppeling uit een artikel van Michael Spence van de Council on Foreign Relations:

Het afgelopen jaar is het traject van de Chinees-Amerikaanse betrekkingen onomstotelijk geworden: de Verenigde Staten en China zijn op weg naar een substantiële, zij het niet volledige, ontkoppeling. Verre van zich tegen deze uitkomst te verzetten, lijken beide partijen nu te hebben geaccepteerd dat dit een grotendeels niet-coöperatief spel zal zijn, tot het punt dat ze het in hun beleidskaders inbedden. Maar wat houdt ontkoppeling precies in en wat zijn de gevolgen?

Aan Amerikaanse zijde hebben zorgen over de nationale veiligheid geleid tot het ontstaan ​​van een lange – en nog steeds groeiende – lijst van beperkingen op de export van technologie naar en investeringen in China, evenals op andere kanalen waardoor technologie zich over de wereld verplaatst. Om de impact van de strategie te vergroten, proberen de VS ervoor te zorgen – onder meer door te dreigen met sancties – dat andere landen zich bij haar inspanningen aansluiten…

Veel mensen aan beide kanten van wat je de “vergelijking van wederzijds wantrouwen” zou kunnen noemen, weten dat ontkoppeling een duidelijk suboptimale en gevaarlijke koers is. Maar zowel in de VS als in China worden afwijkende meningen genegeerd of gesmoord, hetzij door politieke druk, hetzij door regelrechte onderdrukking.

Veel opkomende en zich ontwikkelende economieën erkennen dat een gefragmenteerde wereldeconomie … niet in hun belang is. Maar ze missen momenteel de kracht om de prikkels van de grote spelers te veranderen… Dat laat geen duidelijke afslagen van het huidige traject over. De toekomst is gedeeltelijke ontkoppeling en versnippering.

Destructive Decoupling, Council on Foreign Relations

Hoewel ik het niet eens ben met veel van wat de auteur zegt, deel ik zijn fatalisme. Dit is inderdaad niet alleen de richting die we momenteel uitgaan, het zal de komende maanden ook nog veel erger worden. De leiding van beide politieke partijen in de VS zet zich volledig in voor ontkoppeling, net als de elites van het buitenlands beleid die achter de schermen opereren. Wat we zien is een wijdverbreide erkenning dat de naïeve pogingen om China te integreren in de westerse ‘op regels gebaseerde orde’ volkomen hebben gefaald, wat heeft geleid tot een dramatische ommekeer in het beleid dat gestaag aan momentum en wreedheid wint. China heeft aangetoond dat het nooit een vazalstaat zal worden in het uitgestrekte rijk van Uncle Sam. De Chinezen zijn de hele tijd koppig onafhankelijk gebleven en hebben alleen die hervormingen geïnitieerd die binnen hun politieke oriëntatie passen, terwijl ze alle veranderingen die de partijleiding zouden kunnen uitdagen, verwierpen. In China is het nog steeds de partij die de agenda bepaalt en het staatsschip stuurt, niet Washington en niet de Davos-elites. Dat besef heeft geleid tot een volledige herbeoordeling van de betrekkingen tussen de VS en China, wat onvermijdelijk heeft geleid tot strategieën die gericht zijn op het isoleren, omsingelen en uiteindelijk beheersen van China. Hier is wat achtergrondinformatie van Matt Sheehan van de Carnegie Endowment:

Begin oktober introduceerde de Amerikaanse regering uitgebreide nieuwe beperkingen op de toegang van China tot geavanceerde halfgeleiders en de apparatuur die wordt gebruikt om deze te maken. De beperkingen vereisen een moeilijk te krijgen licentie voor de verkoop van geavanceerde halfgeleiders aan entiteiten in China, waardoor het land grotendeels wordt beroofd van de rekenkracht die het nodig heeft om kunstmatige intelligentie (AI) op grote schaal te trainen. De regels breiden ook de beperkingen op het maken van chips nog verder uit naar industrieën die de toeleveringsketen van halfgeleiders ondersteunen, waardoor zowel het Amerikaanse talent als de componenten waaruit de tools bestaan ​​die de chips maken, worden afgesneden. Samen vormen deze beperkingen de meest substantiële stap tot nu toe van de Amerikaanse regering in haar zoektocht om de Chinese technologische capaciteiten te ondermijnen.

De nieuwe beperkingen proberen ook een langlopend debat binnen het Amerikaanse technologiebeleid te beslechten. Dat debat concentreerde zich op een waargenomen afweging tussen twee concurrerende doelen: de Chinese capaciteiten vandaag beschadigen versus de Amerikaanse invloed in de toekomst behouden. Met de nieuwste regels gokt de Amerikaanse regering erop dat ze de productiecapaciteiten van China voor halfgeleiders zo diep kan ondermijnen dat het niet uitmaakt hoe gemotiveerd of goed uitgerust de inspanningen van China zijn om zijn eigen halfgeleiderindustrie te creëren – ze zullen gewoon niet in staat zijn om inhalen.

Of de Amerikaanse regering die weddenschap wint, zal een grote bijdrage leveren aan het bepalen van het toekomstige evenwicht van de wereldwijde economische en technologische macht.

Biden’s Unprecedented Semiconductor Bet, The Carnegie Endowment for International Peace

Dit is een uitstekende samenvatting van wat het nieuwe beleid inhoudt. Sheehan verduidelijkt de intenties van de VS en legt de potentiële risico’s uit. Hij geeft ook een handig overzicht van de nieuwe beperkingen van het ministerie van Handel, die onder drie hoofdrubrieken vallen:

1. (The Commerce Dept) stopte met het richten op individuele Chinese bedrijven en begon zich te richten op het land als geheel. Voor de verkoop van geavanceerde chips aan elk bedrijf in China is nu een vergunning vereist en het Congres heeft gezegd dat het de meeste van die verzoeken zal weigeren.
2. Het voorkomt dat een Amerikaanse burger, inwoner of bedrijf samenwerkt met een Chinees bedrijf dat geavanceerde chips produceert.
3. Het ging nog dieper in de toeleveringsketen van halfgeleiders door de componenten te beperken die in de halfgeleiderproductieapparatuur gaan. Vroeger was het gewoon het beperken van de chips en de gereedschappen die de chips maken. Nu beperkt het de chips, de gereedschappen die de chips maken en de componenten die in de gereedschappen gaan die de chips maken. Op de korte termijn is dit absoluut rampzalig voor de Chinese technologie-industrie, waardoor de AI-bedrijven en supercomputercentra in China geen chips meer hebben.” Matt Sheehan-video 4:37 minuten
   Advertisement

Het ontkoppelingsbeleid van Washington gaat veel verder dan de onhandige tarieven van Trump of de unilaterale sancties van Biden tegen Chinese bedrijven. Het is een flagrante poging om de Chinese economie op de knieën te krijgen door de toegang tot vitale technologie te blokkeren. Het is duidelijk een oorlogsdaad, die zelfs de bondgenoten van de regering in de New York Times openlijk toegeven. Bekijk dit fragment van Nick Beams op de World Socialist Web Site die een stuk uit de Times citeert:

Een belangrijk artikel van journalist Alex W. Palmer, afgelopen weekend gepubliceerd in de New York Times , heeft de omvang van de hightech-oorlog die door de VS tegen China wordt gevoerd, onthuld… De oorlog staat nu op het punt geïntensiveerd te worden, zoals verwacht wordt dat de VS zullen binnenkort mechanismen voor investeringsscreening aankondigen die bedoeld zijn om de hoeveelheid Amerikaans geld die in Chinese hightechgebieden wordt geïnvesteerd, te verlagen en om de exportcontroles bij te werken om mazen in de wet te dichten die sinds de aankondiging in oktober zijn ontstaan.
(een sleutelparagraaf die luidt:)

“Met de exportcontroles van 7 oktober kondigde de regering van de Verenigde Staten haar voornemen aan om het vermogen van China om de allerbeste chips te produceren of zelfs te kopen, te verlammen. De logica van de maatregel was eenvoudig: geavanceerde chips en de supercomputers en AI die ze aandrijven, maken de productie van nieuwe wapens en bewakingsapparatuur mogelijk. Wat hun bereik en betekenis betreft, hadden de maatregelen echter nauwelijks ingrijpender kunnen zijn en gericht op een veel breder doelwit dan de Chinese veiligheidsstaat. ‘De sleutel hier is om te begrijpen dat de VS invloed wilden hebben op de Chinese AI-industrie,‘ zegt Gregory C. Allen, directeur van het Wadhwani Center for AI and Advanced Technologies bij het Center for Strategic and International Studies in Washington. ‘Het halfgeleidermateriaal is het middel daartoe.’”…

Palmer schreef dat de controles van oktober “in wezen proberen China’s hele ecosysteem van geavanceerde technologie met wortel en tak uit te roeien.”…

Een andere indicatie van de omvang van de Amerikaanse maatregelen kwam tot uiting in opmerkingen van CJ Muse, een senior halfgeleideranalist bij Evercore ISO. ” Als je me vijf jaar geleden over deze regels had verteld, zou ik je hebben verteld dat het een oorlogsdaad is – we zouden in oorlog moeten zijn.”

New York Times publishes graphic details of US hi-tech war with China, Nick Beams, World Socialist Web Site

Kun je zien wat er aan de hand is? De Biden-administratie maakt het voor China onmogelijk om de geavanceerde halfgeleiders te verwerven die ze nodig hebben om hun kunstmatige intelligentie en supercomputers te ontwikkelen. Dit soort blokkades is duidelijk niet toegestaan ​​onder de huidige WTO-regelgeving, maar dat geldt ook niet voor de unilaterale sancties die de VS willekeurig hebben opgelegd aan meer dan 1.300 Chinese bedrijven. Het komt erop neer dat de VS zich niet door regels laat weerhouden om de koers te varen die hun eigen geopolitieke belangen het beste dient. Hier is hoe auteur Jon Bateman het samenvatte in een artikel in Foreign Policy Magazine:

“Het Bureau of Industry and Security (BIS) heeft nieuwe limieten aangekondigd voor de export naar China van geavanceerde halfgeleiders, apparatuur voor het maken van chips en supercomputercomponenten. De controles … onthullen een vastberaden focus op het dwarsbomen van Chinese capaciteiten op een breed en fundamenteel niveau …. de primaire schade aan China zal economisch zijn, op een schaal die buiten proportie is met de door Washington genoemde militaire en inlichtingenzorgen …. Deze verschuiving voorspelt nog hardere Amerikaanse maatregelen die zullen komen, niet alleen in geavanceerde computers maar ook in andere sectoren (zoals biotechnologie, productie en financiën) die als strategisch worden beschouwd. Het tempo en de details zijn onzeker, maar de strategische doelstelling en het politieke engagement zijn nu duidelijker dan ooit. De technologische opkomst van China zal tot elke prijs worden afgeremd.”

(“Biden is Now All-In on Taking Out China”, Jon Bateman, Foreign Policy Magazine)

Het is belangrijk om te beseffen dat deze voornamelijk ‘onder-de-radar’ Tech-oorlog wordt gevoerd terwijl de VS politieke delegaties naar Taiwan blijven sturen (om het “One China”-beleid aan te vechten), de anti- Chinese coalities in de Azië-Pacific, Peking blijven provoceren in de Straat van Taiwan en de Zuid-Chinese Zee, dodelijke wapens blijven verkopen aan Taiwan, haar militaire aanwezigheid in de regio blijven vergroten, blijven aandringen op NAVO’s “uitbreiding naar het oosten” naar de Azië-Pacific, en doorgaat met het houden van zijn grootste ooit “live-fire” militaire oefeningen (“Talisman Sabre”) in West-Australië.

Dat betekent dat ontkoppeling slechts een klein onderdeel is van een grotere oorlog die tegen China wordt gevoerd om zijn verdediging te verzwakken, het te isoleren van zijn bondgenoten, zijn vijanden te versterken en het te dwingen te voldoen aan het dictaat van Washington. De Verenigde Staten geven aan dat ze nu bereid zijn een directe confrontatie aan te gaan met een nucleair bewapend China om te voorkomen dat een snel opkomende rivaal de Centraal-Aziatische landmassa domineert. We zouden waarschijnlijk in de zeer nabije toekomst een uitbarsting van vijandelijkheden moeten verwachten.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Het kan momenteel even duren voor je comment verschijnt, omdat sommige random in de spam verdwijnen en ik ze er dan eerst uit moet vissen.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over