De windindustrie heeft altijd geweten dat blootstelling aan geluid van windturbines schadelijke gevolgen voor de gezondheid veroorzaakt

De windindustrie heeft heel hard gewerkt om slaapgebrek en andere nadelige gezondheidseffecten veroorzaakt door door turbines gegenereerd laagfrequent geluid en infrageluid te verdoezelen, meldt STT.

Het begon met de jammerlijk ontoereikende en zelfs volkomen irrelevante geluidsnormen die door de windindustrie zijn opgesteld; en de institutionele corruptie die:

a) heeft ervoor gezorgd dat deze normen in de eerste plaats de “benchmarks” konden worden; En

b) overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van de volksgezondheid niet alleen op hun handen zitten, maar ook de windindustrie bevoordelen, ten koste van precies die mensen die deze plannings- en volksgezondheidsinstanties en autoriteiten dik betalen om ze te beschermen.

In februari 2015 heeft STT een chronologie uiteengezet ( hier gelinkt ) van wat de windindustrie en haar favoriete akoestische adviseurs wisten (en wanneer ze het wisten); wat de windindustrie deed als reactie op die kennis; en hoe de windindustrie en haar parasieten met hand en tand ervoor moeten zorgen dat die kennis geen invloed heeft op haar vrijheid om de mensenrechten, de gezondheid en het welzijn van mensen die naast industriële windturbines wonen met voeten te treden.

De chronologie is weergegeven als een tijdlijn, die toegankelijk is door op deze link hier of op de onderstaande afbeelding te klikken.

Bijna tien jaar later is de houding en aanpak van de windindustrie ten aanzien van de schade die zij veroorzaakt, geen spat veranderd. Het vermogen van de slachtoffers om die schade te definiëren en te beschrijven wordt echter steeds beter en het bewijs van de (voor de hand liggende) oorzaak, aard en omvang van die schade blijft toenemen, zoals Robert Bradley Jr. hieronder beschrijft.

Industriële wind versus het milieu (ILFN-kwesties in debat)

“Inwendige organen zijn gevoelig voor geluid en trillingen. De huidige kennis over mechano-transductie, samen met bekende oscillerende en oxidatieve stresseffecten, wijzen in de richting van onze hypothese en zouden reden moeten zijn voor dringende voorzorgsmaatregelen en verder onderzoek.”

Het is een heel technisch onderwerp, maar zeker een onderwerp voor diepgaande ecologen die de mensheid zien als een kankergezwel voor de optimale, kwetsbare natuur. Industriële windturbines, enorm groot en ontwrichtend in de open ruimte, zijn zeker door de mens gemaakt en onderworpen aan de ‘schuldig totdat bewezen-onschuldig’-doctrine van het ‘voorzorgsprincipe’.

Infrageluid en laagfrequente ruis (ILFN) is een belangrijke kwestie die windverdedigers niet willen bespreken. MasterResource-posts van Stephen Cooper en anderen hebben gedurende vele jaren betoogd dat “wat je niet kunt horen, je pijn kan doen.” Zoals een criticus het verwoordde:

Industriële windturbines zijn meer dan alleen hoorbaar geluid, knarsend, dreunend geluid, gezoem van messen en een altijd aanwezig gezoem. Ze hebben een stille, nauwelijks hoorbare impact. Het is niet zoiets als een dagelijkse besmetting/schade op het werk waarbij mensen ‘s avonds naar huis kunnen gaan voor verlichting. Nu industriële windprojecten huizen en plattelandsgebieden letterlijk overspoelen, is er weinig of geen ontkomen aan.

–

Het ILFN-debat gaat verder. In het juninummer van Journal of Biosciences and Medicine s (deel 11; nr. 6), “Impairment of the Endotheel and Disorder of Microcirculation in Humans and Animals Exposed to Infrasound due to Irregular Mechano-Transduction”, presenteerde Ursula Maria Bellut- Staeck een belangrijke hypothese waarover de mainstream zou kunnen debatteren (niet negeren). De samenvatting en conclusie volgen.

Samenvatting
De microcirculatie van zoogdieren is een autogereguleerd en complex gesynchroniseerd systeem volgens de huidige vraag naar voedingsstoffen en zuurstof. Het ongestoorde verloop van vitale functies zoals groei, bloeddrukregulatie, ontstekingssequentie en embryogenese is gebonden aan de integriteit van het endotheel. Vooral de voelbare vasomotie is ervan afhankelijk.

Mechano-transductiesignaleringsnetwerken spelen een cruciale rol in vitale cellulaire processen en zijn het beslissende fysiologische mechanisme voor een adequate NO-afgifte, en zijn hoofdverantwoordelijk voor de autoregulatie van bloedvaten. Een verstoorde endotheelintegriteit, die bijvoorbeeld voortkomt uit chronische oxidatieve stress en/of mechanische (oscillerende) stress, leidt tot verstoring van de vasomotie en tot een onevenwicht van de redoxsystemen, erkend als de belangrijkste oorzaak van de ontwikkeling van chronische ontstekingsziekten zoals atherosclerose en overeenkomstige secundaire ziekten, mogelijk kanker.

Het endotheliale cytoskelet, dat overeenkomt met een visco-elastisch ‘tensegrity-model’, biedt via zijn speciale constructie de mogelijkheid voor mechano-transductie. De snel groeiende kennis over mechanische krachten in cellulaire detectie en regulering van de afgelopen jaren (die culmineerde in de Nobelprijs voor het decoderen van druk-/vibratiedetecterende ionkanalen), leidde ons tot de volgende hypothese: de externe stressor ‘ruis’ produceert onder bepaalde omstandigheden een oscillerend spanningsveld in het fysiologisch laminaire stromingsbed van capillairen, dat tot onregelmatige mechano-transducties kan leiden. Bevindingen wijzen op een strikte afhankelijkheid van de frequentie bij mechanische transductie met bepaling van drempels voor een 1:1-transmissie.

De recentelijk verworven kennis over endotheelmechanische transductie werpt een nieuw licht op het belang van lage frequenties. Dit zou kunnen duiden op de lang gezochte pathofysiologische manier waarop infrageluid een stressoreffect op cellulair niveau kan uitoefenen. Aan lawaai blootgestelde burgers, die in de buurt van infrastructuren wonen zoals een biogasinstallatie, warmtepompen, blokvormige thermische elektriciteitscentrales en grotere industriële windturbines (IWT’s), vertonen wereldwijd vooral symptomatologie die verband houdt met microcirculatiestoornissen. Denkbaar zijn ook effecten op insecten of vissen, omdat de piëzokanalen worden herkend als geconserveerde structuren van alle meercellige organismen.

Er wordt een experimenteel ontwerp voorgesteld om de directe pathologische invloed van infrageluid van gedefinieerde sterkte, frequentie, effect/tijdsprofiel en duur op de gevoelige vasomotie aan te tonen.

Conclusies
Voor het eerst kan de symptomatologie van chronisch aan infrageluid blootgestelde mensen en dieren pathofysiologisch worden geclassificeerd in een samenhangende hypothese. Dit werd mogelijk gemaakt door de vooruitgang in de kennis van endotheliale mechano-transductie, essentieel als vasculaire functie van vitaal karakter als reactie op mechanische krachten. Cruciale cellulaire processen zoals groei, differentiatie, migratie, angiogenese, redoxhomeostase en ontsteking zijn tegelijkertijd afhankelijk van mechanische krachten en de integriteit van het endotheel.

Normaal gesproken is de stroom in de microcirculatie van zoogdieren laminair en niet variabel. Dit wordt bereikt door de stroomopwaartse verbinding van de weerstandsvaten in de arteriolen. Aanhoudende veranderingen in schuifspanningspatronen, met name oscillerende stroming, zijn in verband gebracht met verminderde biologische beschikbaarheid van NO, een toename van reactieve zuurstofsoorten (ROS), hogere lipoproteïne-oxidatiesnelheden, verhoogde endotheliale apoptose, pro-atherogeniciteit, chronische ontsteking en mogelijke ontwikkeling van kanker.

We hebben positief bewijs voor onze hypothese dat een chronisch werkende oscillerende stressor met bepaalde omstandigheden in frequentie, tijd/effectprofiel, geluidsdruk en duur een oscillerend stressveld zou kunnen induceren en daardoor een stressreactie op cellulair niveau zou kunnen veroorzaken. Met de cruciale basisprincipes van mechano-transductie is er nu een sterk bewijs met duidelijke indicatoren voor een mogelijke interactie van infrageluid, vooral met diepe frequenties en een impulsief karakter, zoals bijvoorbeeld IWT’s of warmtepompen. De opheldering voor de sterke afhankelijkheid van mechano-transductie van de frequentie van “ruis” en de identificatie van actinefilamenten en microtubuli als “laagdoorlaatfilters”, ondersteunen onze hypothese.

Op deze manier zou de voortplanting van geluidsgolven in het visco-elastische organisme een decodeerbare informatie kunnen worden. Regeneratie, zoals zou optreden bij eenmalige of onregelmatige blootstelling, zou bij chronische impact niet kunnen plaatsvinden. In eerste instantie kunnen functionele stoornissen van het georkestreerde vasomotorische systeem, respectievelijk van gevoelige vasomotie, worden verwacht, terwijl bij langere blootstelling anatomisch herkenbare pathologische schade aan de endotheelintegriteit wordt vastgesteld. Belangrijk in deze context zijn de structurele veranderingen die zichzelf versterken, zoals beschreven in het voorbeeld van de hermodellering van het hart.

Door waarschijnlijk het pathofysiologische pad op te helderen van hoe infrageluid/IFLN tot de belangrijkste gezondheidsstoornissen zou kunnen leiden, zal het mogelijk zijn om stappen voorwaarts te maken bij het definiëren van veilige afstanden voor het leven of werken met emitterende technische installaties. Er moeten nog veel wetenschappelijke vragen worden beantwoord, maar er is voldoende bewijs dat erop wijst dat verdere technologieën, die zeer lage frequenties en/of impulsieve emissies met potentiële gevolgen voor levende organismen met zich meebrengen, uit voorzorg moeten worden beperkt of beter vermeden totdat alle problemen zijn opgelost. De mogelijke effecten op insecten, die nog niet zijn opgehelderd, kunnen van groot belang zijn, bijvoorbeeld voor de biodiversiteit en voor de co-affectie van bestuivers en daarmee de voeding.

Het decoderen van de PIEZO-1-kanalen had het publiek al op de potentiële risico’s moeten wijzen. Innerlijke organen zijn gevoelig voor geluid en trillingen. De huidige kennis over mechanotransductie, samen met bekende oscillerende en oxidatieve stresseffecten, wijzen in de richting van onze hypothese en zouden reden moeten zijn voor dringende voorzorgsmaatregelen en verder onderzoek.

Slotopmerking
Zal “ExxonKnew” in toekomstige rechtszaken worden vervangen door “Industrial Wind Knew”? Wanneer kwam de kwestie van infrageluid en laagfrequente ruis voor het eerst naar voren, en hebben de handelsgroepen in de VS en daarbuiten dit probleem opgemerkt en onderzocht? De toekomst van verdunde, intermitterende, inefficiënte, landintensieve, geluidsintensieve industriële windenergie maakt deel uit van Earth in the Balance.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over