Professor Abiola Félix Iroko gaf een interview op Benin Web TV waarin hij de noties van de geschiedenis van het kolonialisme zoals die door culturele marxisten worden gepresenteerd, tegensprak. Hij herinnerde er aan dat zwarten zelf zwarte slaven verkochten.

De Beninse historicus Abiola Félix Iroko gaf een interview aan de lokale media Benin Web TV, schrijft Free West Media. Hij herinnerde de kijkers aan de echte geschiedenis in een tijd waarin anti-kolonialisten bezig zijn met standbeelden van hun sokkels te halen en roepen dat het witte privilege moet worden afgeschaft vanwege de slavernij. Hij legde uit hoe de Afrikanen zelf gebruik maakten van de slavenhandel.

Deze professor van de afdeling geschiedenis en archeologie van de Universiteit van Abomey-Calavi (Benin) verklaarde op 25 juli: “Als we het over de slavenhandel hebben, beschuldigen de mensen alleen de blanken. Maar zij kwamen (naar Afrika) als kopers en wij [Afrikanen] waren verkopers.”

Hij verzekerde de kijkers dat de verkoop van slaven niet alleen een geïsoleerd fenomeen was, aangezien “de koning ze zelf verkocht”. Abiola Félix Iroko heeft deze transacties in detail beschreven: “Koning Adandozan verkocht de moeder van zijn consanguine broer (Prins Gakpe) die later Guézo werd.” Zoals de website van Salon Beige aangeeft, was hij tussen 1797 en 1818 de negende koning van Abomey.

Deze historicus – houder van een doctoraat in letters and human sciences van de Universiteit van Parijs Panthéon-Sorbonne – nam geen blad voor de mond: “Er zijn geen kopers zonder verkopers, wij (Afrikanen) waren verkopers.”

Hij ging verder: “Toen de slavenhandel werd afgeschaft, waren de Afrikanen tegen de afschaffing. Koning Kosoko van Lagos (Nigeria) was destijds tegen de afschaffing. Een koning van Dahomey, wiens naam ik niet noem, was ook tegen afschaffing. De vier eeuwen durende slavenhandel is een ongelukkig fenomeen van lange duur dat moet worden gerekend tot de misdaden tegen de menselijkheid waarvoor ook de Afrikanen medeverantwoordelijk zijn.

“Het is een kwestie van medeverantwoordelijkheid. Het is niet de koper die veroordeeld moet worden, maar de verkoper moet ook veroordeeld worden, harder zelfs, want de verkoper heeft banden van verwantschap met degene die verkocht wordt. Van degenen die verkocht zijn en daar nakomelingen hebben gehad, zijn velen na de afschaffing teruggekeerd. Sommigen keerden terug naar huis met Portugees klinkende namen, Da-Silva, D’Oliveira. Helaas werden sommigen van hen die in de 19e eeuw kwamen, op hun beurt slavenhouders en kochten slaven voor hun contactpersonen die in Brazilië bleven. Afrikanen hervatten deze handel na de afschaffing.”

In zijn boek La côte des esclaves et la traite atlantique : les faits et le jugement de l’histoire heeft de eminente historicus “de retoriek van de voorstanders van herstelbetalingen” in niet mis te verstane bewoordingen verworpen. “De Afrikanen hebben bijna een half millennium lang met slavenhandelaren gemarchandeerd over de prijs van hun familie die ze verkochten. Vandaag de dag willen ze nog steeds met de nakomelingen [van de slavenhandelaren] onderhandelen over de marktwaarde van de zwarten die hun voorouders verkochten ten koste van de ontwikkeling van hun eigen regio”, schreef de historicus (pp. 148-149).

Hij legde ook uit dat historische plaats en context belangrijk waren. “Het beeld van Koning Leopold II van België in Brussel heeft bijvoorbeeld niet dezelfde betekenis als hetzelfde beeld in Kinshasa. We moeten dus een vergelijking vermijden. Het standbeeld van Koning Leopold in Brussel lijkt me zeer welkom. Hij is een zeer belangrijk personage voor hen en die stelt iets glorieus uit hun verleden voor. Ze domineerden een kolonie die ze uitbuiten. Het is een goede zaak voor hen en ik ben tegen de daden van vandalisme die bestaan uit het verwijderen van zo’n standbeeld in Brussel (België)”.

Hij zei dat hetzelfde standbeeld geen reden had om in Afrika te bestaan, ongeacht de locatie. “Koning Leopold II is als een belediging voor de Afrikanen, een belediging voor de Zaïrezen […] Maar als er Congolezen zijn die zich in Brussel bevinden en die zich schamen voor deze standbeelden, laat ze dan rustig naar huis gaan”.

Origineel juli 2020

Meld je aan voor onze nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2020/10/18/de-rol-van-afrika-in-de-slavernij/