China verklaart de oorlog aan de Verenigde Staten

0

Verscheidene Amerikaanse generaals hebben onlangs hardop uitgesproken dat een oorlog met China op de agenda staat tegen 2025. Eerst was daar de hoogste generaal van het Amerikaans Korps Mariniers in Japan en een paar dagen later waarschuwde generaal Mike Minihan, het hoofd van Air Mobility Command, dat zijn ondergeschikten zich moesten voorbereiden op oorlog met China.

Dit soort dingen worden over het algemeen niet per ongeluk gelekt. Iedereen die op de hoogte is weet dat China het doel is van de VS. Liefst hadden ze eerst Rusland uit de weg, maar dat is mislukt. Dat was ook de reden van het RANDcorp rapport dat er voor pleitte de oorlog tegen Rusland te beëindigen, omdat de VS anders niet meer in staat zijn een andere oorlog te voeren als ze alle voorraden in Oekraïne blijven dumpen.

China weet natuurlijk ook wat het te wachten staat en heeft nu gereageerd via het Ministerie van Buitenlandse zaken. Het geeft een nauwkeurige opsomming van de wereldwijde misdaden van de VS. Het document leest als dat van een aanklager in de rechtbank en zal zeker als rechtvaardiging dienen voor komende Chinese acties.

Het is een genadeloos hard stuk en dat is zeer ongebruikelijk voor Chinezen

Gonzalo Lira legt het uit en daarna volgt de vertaling van het document.

Bron: https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/wjbxw/202302/t20230220_11027664.html

Amerikaanse hegemonie en zijn gevaren

20-02-2023 16:28

Amerikaanse hegemonie en zijn gevaren

februari 2023

Inhoud

Introductie

I. Politieke hegemonie – Optreden als een boeman

II. Militaire hegemonie – Genadeloos gebruik van geweld

III. Economische hegemonie – Plundering en uitbuiting

IV. Technologische hegemonie – Monopolie en onderdrukking

V. Culturele hegemonie – Verspreiding van valse verhalen

Conclusie


Machinevertaling met minimale correcties –

Introductie

Sinds de Verenigde Staten na de twee wereldoorlogen en de Koude Oorlog het machtigste land ter wereld zijn geworden, hebben ze zich dapperder opgesteld om zich te mengen in de interne aangelegenheden van andere landen, de hegemonie na te streven, te behouden en te misbruiken, ondermijning en infiltratie te bevorderen en moedwillig oorlogen te voeren, schade toebrengend aan de internationale gemeenschap.

De Verenigde Staten hebben een hegemonisch draaiboek ontwikkeld om ‘kleurenrevoluties’ te organiseren, regionale geschillen aan te wakkeren en zelfs rechtstreeks oorlogen te lanceren onder het mom van het bevorderen van democratie, vrijheid en mensenrechten. Vasthoudend aan de mentaliteit van de Koude Oorlog, hebben de Verenigde Staten de blokpolitiek opgevoerd en conflicten en confrontaties aangewakkerd. Het heeft het concept van nationale veiligheid overbelast, exportcontroles misbruikt en anderen unilaterale sancties opgelegd. Het heeft gekozen voor een selectieve benadering van internationaal recht en internationale regels, door ze naar eigen goeddunken te gebruiken of terzijde te schuiven, en heeft getracht regels op te leggen die haar eigen belangen dienen in naam van het handhaven van een “op regels gebaseerde internationale orde”.

Dit rapport probeert, door de relevante feiten te presenteren, het Amerikaanse misbruik van hegemonie op politiek, militair, economisch, financieel, technologisch en cultureel gebied aan de kaak te stellen en meer internationale aandacht te vestigen op de gevaren van de Amerikaanse praktijken voor de wereldvrede en stabiliteit. en het welzijn van alle volkeren.

I. Politieke hegemonie — Optreden als een boeman

De Verenigde Staten proberen al lang andere landen en de wereldorde te vormen met hun eigen waarden en politiek systeem in naam van het bevorderen van democratie en mensenrechten.

â—† Er zijn talloze voorbeelden van inmenging van de VS in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen. In de naam van “het bevorderen van de democratie” pasten de Verenigde Staten een “Neo-Monroe-doctrine” toe in Latijns-Amerika, veroorzaakten “kleurenrevoluties” in Eurazië en orkestreerden de “Arabische lente” in West-Azië en Noord-Afrika, met chaos en rampspoed tot gevolg voor veel landen.

In 1823 kondigden de Verenigde Staten de Monroe-doctrine af. Terwijl het een ‘Amerika voor de Amerikanen’ aanprees, wilde het echt een ‘Amerika voor de Verenigde Staten’.

Sindsdien is het beleid van opeenvolgende Amerikaanse regeringen ten opzichte van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied doorspekt met politieke inmenging, militaire interventie en ondermijning van het regime. Van de 61 jaar durende vijandigheid jegens en de blokkade van Cuba tot de omverwerping van de regering van Allende in Chili, het Amerikaanse beleid in deze regio is gebaseerd op één stelregel: degenen die zich onderwerpen, zullen gedijen; zij die zich verzetten zullen omkomen.

Het jaar 2003 markeerde het begin van een opeenvolging van “kleurrevoluties” – de “Rozenrevolutie” in Georgië, de “Oranje Revolutie” in Oekraïne en de “Tulpenrevolutie” in Kirgizië. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gaf openlijk toe dat het een “centrale rol” speelde in deze “regimewisselingen”. De Verenigde Staten bemoeiden zich ook met de interne aangelegenheden van de Filippijnen, door president Ferdinand Marcos Sr. in 1986 en president Joseph Estrada in 2001 af te zetten door middel van de zogenaamde “People Power Revolutions”.

In januari 2023 bracht de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo zijn nieuwe boek Never Give an Inch: Fighting for the America I Love uit. Hij onthulde daarin dat de Verenigde Staten een complot hadden beraamd om in Venezuela in te grijpen. Het plan was om de regering van Maduro te dwingen een akkoord te bereiken met de oppositie, Venezuela de mogelijkheid te ontnemen om olie en goud te verkopen voor deviezen, hoge druk uit te oefenen op zijn economie en de presidentsverkiezingen van 2018 te beïnvloeden.

â—† De VS meten met twee maten op internationale regels. Door hun eigenbelang op de eerste plaats te stellen, hebben de Verenigde Staten afstand genomen van internationale verdragen en organisaties en hun nationale recht boven internationaal recht gesteld. In april 2017 kondigde de regering-Trump aan dat het alle Amerikaanse financiering aan het Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties (UNFPA) zou stopzetten met het excuus dat de organisatie “een programma van gedwongen abortus of onvrijwillige sterilisatie ondersteunt of eraan deelneemt”. De Verenigde Staten hebben de UNESCO twee keer verlaten, in 1984 en 2017. In 2017 kondigden ze aan de Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering te verlaten. In 2018 kondigde het zijn vertrek uit de VN-Mensenrechtenraad aan, daarbij verwijzend naar de “vooringenomenheid” van de organisatie jegens Israël en het falen om de mensenrechten effectief te beschermen. 2019, de Verenigde Staten kondigden aan zich terug te trekken uit het Intermediate-Range Nuclear Forces-verdrag om te streven naar een onbelemmerde ontwikkeling van geavanceerde wapens. In 2020 kondigde het aan zich terug te trekken uit het Verdrag inzake Open Skies.

De Verenigde Staten zijn ook een struikelblok geweest voor biologische wapenbeheersing door zich te verzetten tegen onderhandelingen over een verificatieprotocol voor de Biologische Wapenconventie (BWC) en internationale verificatie van de activiteiten van landen met betrekking tot biologische wapens te belemmeren. Als enige land in het bezit van een voorraad chemische wapens hebben de Verenigde Staten herhaaldelijk de vernietiging van chemische wapens uitgesteld en zijn ze terughoudend gebleven in het nakomen van hun verplichtingen. Het is het grootste obstakel geworden voor het realiseren van ‘een wereld zonder chemische wapens’.

â—† De Verenigde Staten voegen kleine blokken samen via hun alliantiesysteem. Het heeft een “Indo-Pacifische strategie” opgedrongen aan de regio Azië-Pacific, exclusieve clubs zoals de Five Eyes, de Quad en AUKUS bijeengebracht en regionale landen gedwongen partij te kiezen. Dergelijke praktijken zijn in wezen bedoeld om verdeeldheid in de regio te creëren, confrontaties aan te wakkeren en de vrede te ondermijnen.

Lees meer
VS: Verkiezingsfraude op video vastgelegd in Georgia - Livestream Team Trump

â—† De VS velt willekeurig een oordeel over democratie in andere landen en verzint een vals verhaal van “democratie versus autoritarisme” om aan te zetten tot vervreemding, verdeeldheid, rivaliteit en confrontatie. In december 2021 waren de Verenigde Staten gastheer van de eerste “Top voor democratie”, die kritiek en tegenstand uit veel landen opriep omdat ze de geest van democratie belachelijk maakten en de wereld verdeelden. In maart 2023 organiseren de Verenigde Staten weer een “Top voor Democratie”, die onwelkom blijft en opnieuw geen steun zal vinden.

II. Militaire hegemonie — Genadeloos gebruik van geweld

De geschiedenis van de Verenigde Staten wordt gekenmerkt door geweld en expansie. Sinds het onafhankelijk werd in 1776, hebben de Verenigde Staten voortdurend gezocht naar expansie met geweld: het slachtte Indianen af, viel Canada binnen, voerde een oorlog tegen Mexico, startte de Amerikaans-Spaanse oorlog en annexeerde Hawaï. Na de Tweede Wereldoorlog waren de oorlogen die door de Verenigde Staten werden uitgelokt of gelanceerd, onder meer de Koreaanse oorlog, de oorlog in Vietnam, de Golfoorlog, de Kosovo-oorlog, de oorlog in Afghanistan, de oorlog in Irak, de Libische oorlog en de Syrische oorlog. zijn militaire hegemonie om de weg vrij te maken voor expansionistische doelstellingen. In de afgelopen jaren bedroeg het gemiddelde jaarlijkse militaire budget van de VS meer dan 700 miljard dollar, goed voor 40 procent van het wereldtotaal, meer dan de 15 landen erachter samen. De Verenigde Staten hebben ongeveer 800 overzeese militaire bases, met 173,

Volgens het boek America Invades: How We’ve Invaded or been Militarily Involved with bijna Every Country on Earth, hebben de Verenigde Staten gevochten of militair betrokken geweest bij bijna alle 190 landen die door de Verenigde Naties zijn erkend, met slechts drie uitzonderingen. De drie landen werden “gespaard” omdat de Verenigde Staten ze niet op de kaart vonden.

â—† Zoals de voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter het uitdrukte, zijn de Verenigde Staten ongetwijfeld de meest oorlogszuchtige natie in de wereldgeschiedenis. Volgens een rapport van Tufts University, “Introducing the Military Intervention Project: A new Dataset on US Military Interventions, 1776-2019“, ondernamen de Verenigde Staten tussen die jaren wereldwijd bijna 400 militaire interventies, waarvan 34 procent in Latijns-Amerika en de Caribisch gebied, 23 procent in Oost-Azië en de Stille Oceaan, 14 procent in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en 13 procent in Europa. Momenteel neemt de militaire interventie in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en Afrika bezuiden de Sahara toe.

Alex Lo, een columnist van de South China Morning Post, wees erop dat de Verenigde Staten sinds de oprichting zelden onderscheid hebben gemaakt tussen diplomatie en oorlog. Het wierp in de 20e eeuw in veel ontwikkelingslanden democratisch gekozen regeringen omver en verving ze onmiddellijk door pro-Amerikaanse marionettenregimes. Tegenwoordig herhalen de Verenigde Staten in Oekraïne, Irak, Afghanistan, Libië, Syrië, Pakistan en Jemen hun oude tactiek van het voeren van proxy-, low-intensity- en drone-oorlogen.

â—† De militaire hegemonie van de VS heeft humanitaire tragedies veroorzaakt. Sinds 2001 hebben de oorlogen en militaire operaties die door de Verenigde Staten zijn gelanceerd in naam van terrorismebestrijding meer dan 900.000 levens geëist, waaronder zo’n 335.000 burgers, miljoenen gewonden en tientallen miljoenen ontheemden. De oorlog in Irak van 2003 resulteerde in zo’n 200.000 tot 250.000 burgerdoden, waaronder meer dan 16.000 rechtstreeks gedood door het Amerikaanse leger, en maakte meer dan een miljoen daklozen.

De Verenigde Staten hebben wereldwijd 37 miljoen vluchtelingen gecreëerd. Sinds 2012 is alleen al het aantal Syrische vluchtelingen vertienvoudigd. Tussen 2016 en 2019 werden 33.584 burgerdoden gedocumenteerd in de Syrische gevechten, waaronder 3.833 doden door door de VS geleide coalitiebombardementen, waarvan de helft vrouwen en kinderen. De Public Broadcasting Service (PBS) meldde op 9 november 2018 dat alleen al bij de luchtaanvallen van Amerikaanse troepen op Raqqa 1.600 Syrische burgers omkwamen.

De twee decennia durende oorlog in Afghanistan heeft het land verwoest. In totaal kwamen 47.000 Afghaanse burgers en 66.000 tot 69.000 Afghaanse soldaten en politieagenten die niets te maken hadden met de aanslagen van 11 september om het leven bij Amerikaanse militaire operaties, en meer dan 10 miljoen mensen raakten ontheemd. De oorlog in Afghanistan vernietigde de basis van de economische ontwikkeling daar en stortte het Afghaanse volk in armoede. Na het “Kabul-debacle” in 2021 kondigden de Verenigde Staten aan dat ze zo’n 9,5 miljard dollar aan activa van de Afghaanse centrale bank zouden bevriezen, een actie die wordt beschouwd als “pure plundering”.

In september 2022 merkte de Turkse minister van Binnenlandse Zaken Suleyman Soylu tijdens een bijeenkomst op dat de Verenigde Staten een proxy-oorlog hebben gevoerd in Syrië, Afghanistan in een opiumveld en heroïnefabriek hebben veranderd, Pakistan in beroering hebben gebracht en Libië in onophoudelijke burgerlijke onrust hebben achtergelaten. De Verenigde Staten doen er alles aan om de mensen van welk land dan ook te beroven en tot slaaf te maken met ondergrondse middelen.

De Verenigde Staten hebben ook afschuwelijke methoden in oorlog toegepast. Tijdens de Koreaanse oorlog, de oorlog in Vietnam, de Golfoorlog, de Kosovo-oorlog, de oorlog in Afghanistan en de oorlog in Irak gebruikten de Verenigde Staten enorme hoeveelheden chemische en biologische wapens, evenals clusterbommen, brandstof-luchtbommen, grafietbommen en bommen met verarmd uranium, die enorme schade toebrengen aan civiele voorzieningen, talloze burgerslachtoffers maken en blijvende milieuvervuiling veroorzaken.

III. Economische hegemonie — Plundering en uitbuiting

Na de Tweede Wereldoorlog leidden de Verenigde Staten de inspanningen om het Bretton Woods-systeem, het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank op te zetten, die samen met het Marshallplan het internationale monetaire systeem rond de Amerikaanse dollar vormden. Bovendien hebben de Verenigde Staten ook institutionele hegemonie gevestigd in de internationale economische en financiële sector door de gewogen stemsystemen, regels en regelingen van internationale organisaties te manipuleren, waaronder “goedkeuring met een meerderheid van 85 procent” en hun binnenlandse handelswetten en -voorschriften. Door gebruik te maken van de status van de dollar als de belangrijkste internationale reservevaluta, verzamelen de Verenigde Staten in feite “seigneuriage” van over de hele wereld; en gebruikmakend van haar controle over internationale organisaties,

â—† De Verenigde Staten exploiteren de rijkdom van de wereld met behulp van ‘seigniorage’. Het kost slechts ongeveer 17 cent om een ​​biljet van 100 dollar te produceren, maar andere landen moesten 100 dollar aan daadwerkelijke goederen poneren om er een te krijgen. Meer dan een halve eeuw geleden werd erop gewezen dat de Verenigde Staten exorbitante privileges en tekorten genoten zonder tranen veroorzaakt door hun dollar, en het waardeloze papieren biljet gebruikten om de hulpbronnen en fabrieken van andere naties te plunderen.

â—† De hegemonie van de Amerikaanse dollar is de belangrijkste bron van instabiliteit en onzekerheid in de wereldeconomie. Tijdens de COVID-19-pandemie maakten de Verenigde Staten misbruik van hun wereldwijde financiële hegemonie en injecteerden biljoenen dollars in de wereldmarkt, waardoor andere landen, vooral opkomende economieën, de prijs moesten betalen. In 2022 beëindigde de Fed haar ultragemakkelijke monetaire beleid en wendde ze zich tot agressieve renteverhogingen, wat voor onrust op de internationale financiële markt en een aanzienlijke depreciatie van andere valuta’s zoals de euro zorgde, waarvan vele tot een dieptepunt in 20 jaar daalden. Als gevolg hiervan werden een groot aantal ontwikkelingslanden uitgedaagd door hoge inflatie, valutadepreciatie en kapitaaluitstroom.

Lees meer
Nord Stream pijplijn sabotage duidelijk georkestreerd door Biden regime: Nuland, Biden en Sen. Johnson eisten allen "een permanent einde" met alle mogelijke middelen
Advertisement

â—† Met hun zeggenschap over internationale economische en financiële organisaties stellen de Verenigde Staten aanvullende voorwaarden aan hun hulp aan andere landen. Om de belemmeringen voor de Amerikaanse kapitaalinstroom en speculatie weg te nemen, moeten de ontvangende landen de financiële liberalisering bevorderen en de financiële markten openstellen, zodat hun economisch beleid in overeenstemming is met de Amerikaanse strategie. Volgens de Review of International Political Economy waren er naast de 1.550 schuldverlichtingsprogramma’s die het IMF van 1985 tot 2014 aan zijn 131 lidstaten had verstrekt, maar liefst 55.465 aanvullende politieke voorwaarden verbonden.

â—† De Verenigde Staten onderdrukten moedwillig hun tegenstanders met economische dwang. Om de economische dreiging die uitgaat van Japan weg te nemen en Japan te controleren en te gebruiken in dienst van Amerika’s strategische doel om de Sovjet-Unie te confronteren en de wereld te domineren, gebruikten de Verenigde Staten in de jaren tachtig hun hegemoniale financiële macht tegen Japan, en concludeerden de Plaza Akkoord. Als gevolg hiervan werd de yen omhoog geduwd en werd Japan onder druk gezet om zijn financiële markt open te stellen en zijn financiële systeem te hervormen. Het Plaza-akkoord bracht een zware klap toe aan het groeimomentum van de Japanse economie, waardoor Japan werd achtergelaten in wat later “drie verloren decennia” werd genoemd.

â—† De economische en financiële hegemonie van Amerika is een geopolitiek wapen geworden. De Verenigde Staten verdubbelen unilaterale sancties en “long-arm jurisdictie” en hebben nationale wetten aangenomen zoals de International Emergency Economic Powers Act, de Global Magnitsky Human Rights Accountability Act en de Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act, en hebben een reeks van uitvoeringsbesluiten om specifieke landen, organisaties of individuen te bestraffen. Statistieken tonen aan dat de Amerikaanse sancties tegen buitenlandse entiteiten tussen 2000 en 2021 met 933 procent zijn toegenomen. Alleen al de regering-Trump heeft meer dan 3.900 sancties opgelegd, wat neerkomt op drie sancties per dag. Tot nu toe hebben of hebben de Verenigde Staten economische sancties opgelegd aan bijna 40 landen over de hele wereld, waaronder Cuba, China, Rusland, de DVK, Iran en Venezuela, die bijna de helft van de wereldbevolking treffen. “De Verenigde Staten van Amerika” is veranderd in “de Verenigde Staten van Sancties”. En “long-arm jurisdictie” is teruggebracht tot niets anders dan een instrument voor de Verenigde Staten om hun staatsmacht te gebruiken om economische concurrenten te onderdrukken en zich te mengen in normale internationale zaken. Dit is een ernstige afwijking van de principes van de liberale markteconomie waarop de Verenigde Staten zo lang hebben gepocht. is teruggebracht tot niets anders dan een instrument voor de Verenigde Staten om hun staatsmacht te gebruiken om economische concurrenten te onderdrukken en zich te mengen in normale internationale zaken. Dit is een ernstige afwijking van de principes van de liberale markteconomie waarop de Verenigde Staten zo lang hebben gepocht. is teruggebracht tot niets anders dan een instrument voor de Verenigde Staten om hun staatsmacht te gebruiken om economische concurrenten te onderdrukken en zich te mengen in normale internationale zaken. Dit is een ernstige afwijking van de principes van de liberale markteconomie waarop de Verenigde Staten zo lang hebben gepocht.

IV. Technologische hegemonie — Monopolie en onderdrukking

De Verenigde Staten proberen de wetenschappelijke, technologische en economische ontwikkeling van andere landen af ​​te schrikken door monopoliemacht, onderdrukkingsmaatregelen en technologische beperkingen op hightechgebieden uit te oefenen.

◆ De Verenigde Staten monopoliseren intellectueel eigendom in naam van bescherming. Door gebruik te maken van de zwakke positie van andere landen, met name ontwikkelingslanden, op het gebied van intellectuele eigendomsrechten en de institutionele leegstand op relevante gebieden, oogsten de Verenigde Staten buitensporige winsten door monopolies. In 1994 duwden de Verenigde Staten de Overeenkomst inzake handelsgerelateerde aspecten van intellectuele eigendomsrechten (TRIPS) naar voren, waardoor het veramerikaniseerde proces en de normen voor de bescherming van intellectueel eigendom werden afgedwongen in een poging hun monopolie op technologie te verstevigen.

Om de ontwikkeling van de Japanse halfgeleiderindustrie in toom te houden, lanceerden de Verenigde Staten in de jaren tachtig het “301”-onderzoek, bouwden ze onderhandelingsmacht op in bilaterale onderhandelingen door middel van multilaterale overeenkomsten, dreigden ze Japan te bestempelen als bedrijf dat oneerlijk handelde, en legden ze vergeldingstarieven op, waardoor Japan gedwongen werd om de halfgeleiderovereenkomst tussen de VS en Japan ondertekenen. Als gevolg hiervan werden Japanse halfgeleiderbedrijven bijna volledig uit de wereldwijde concurrentie verdreven en daalde hun marktaandeel van 50 procent naar 10 procent. Ondertussen, met de steun van de Amerikaanse regering, greep een groot aantal Amerikaanse halfgeleiderbedrijven de kans en greep een groter marktaandeel.

â—† De Verenigde Staten politiseren, bewapenen technologische kwesties en gebruiken ze als ideologische instrumenten. Door het concept van nationale veiligheid te overdrijven, mobiliseerden de Verenigde Staten de staatsmacht om het Chinese bedrijf Huawei te onderdrukken en te bestraffen, beperkten ze de toegang van Huawei-producten tot de Amerikaanse markt, sloten ze de levering van chips en besturingssystemen af ​​en dwongen ze andere landen om Huawei te verbieden het opzetten van een lokaal 5G-netwerk. Het haalde Canada er zelfs toe om Huawei’s CFO Meng Wanzhou bijna drie jaar onterecht vast te houden.

De Verenigde Staten hebben een hele reeks excuses verzonnen om China’s hightechbedrijven met een mondiaal concurrentievermogen de kop in te drukken, en hebben meer dan 1.000 Chinese ondernemingen op sanctielijsten geplaatst. Daarnaast hebben de Verenigde Staten ook controles opgelegd op biotechnologie, kunstmatige intelligentie en andere high-end technologieën, versterkte exportbeperkingen, aangescherpte investeringsscreening, onderdrukte Chinese sociale media-apps zoals TikTok en WeChat, en lobbyde bij Nederland en Japan om de export te beperken van chips en aanverwante apparatuur of technologie naar China.

De Verenigde Staten hebben ook met twee maten gemeten in hun beleid ten aanzien van aan China gerelateerde technologische professionals. Om Chinese onderzoekers buitenspel te zetten en te onderdrukken, is sinds juni 2018 de visumgeldigheid verkort voor Chinese studenten met een hoofdvak in bepaalde hightech-gerelateerde disciplines. ontkend en lastiggevallen, en er werd een grootschalig onderzoek uitgevoerd naar Chinese geleerden die in de Verenigde Staten werkten.

â—† De Verenigde Staten verstevigen hun technologisch monopolie in naam van de bescherming van de democratie. Door kleine blokken te bouwen op technologie zoals de “chipsalliantie” en “schoon netwerk”, hebben de Verenigde Staten de labels “democratie” en “mensenrechten” op hightech geplakt, en technologische kwesties veranderd in politieke en ideologische kwesties, zodat om excuses te verzinnen voor zijn technologische blokkade tegen andere landen. In mei 2019 hebben de Verenigde Staten 32 landen ingeschreven voor de Praagse 5G-beveiligingsconferentie in Tsjechië en het Praagse voorstel uitgebracht in een poging om de 5G-producten van China uit te sluiten. In april 2020 kondigde de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo het “5G schone pad” aan. een plan dat is ontworpen om een ​​technologische alliantie op het gebied van 5G op te bouwen met partners die verbonden zijn door hun gedeelde ideologie over democratie en de noodzaak om “cyberveiligheid” te beschermen. De maatregelen zijn in wezen de pogingen van de VS om hun technologische hegemonie te behouden door middel van technologische allianties.

Lees meer
Miss Havisham en het Westen

â—† De Verenigde Staten misbruiken hun technologische hegemonie door cyberaanvallen en afluisteren. De Verenigde Staten zijn al lang berucht als een ‘imperium van hackers’, dat de schuld krijgt van zijn ongebreidelde cyberdiefstallen over de hele wereld. Het heeft allerlei middelen om alomtegenwoordige cyberaanvallen en surveillance af te dwingen, waaronder het gebruik van analoge basisstationsignalen om toegang te krijgen tot mobiele telefoons voor gegevensdiefstal, het manipuleren van mobiele apps, het infiltreren van cloudservers en het stelen via onderzeese kabels. De lijst gaat verder.

Amerikaanse surveillance is willekeurig. Ze kunnen allemaal het doelwit zijn van toezicht, of het nu rivalen of bondgenoten zijn, zelfs leiders van geallieerde landen zoals de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel en verschillende Franse presidenten. Cybersurveillance en aanvallen van de Verenigde Staten zoals “Prism”, “Dirtbox”, “Irritant Horn” en “Telescreen Operation” zijn allemaal bewijzen dat de Verenigde Staten hun bondgenoten en partners nauwlettend in de gaten houden. Dit afluisteren van bondgenoten en partners heeft al wereldwijd tot verontwaardiging geleid. Julian Assange, de oprichter van Wikileaks, een website die Amerikaanse surveillanceprogramma’s heeft ontmaskerd, zei dat “niet verwacht wordt dat een wereldwijde surveillance-supermacht met eer of respect handelt. Er is maar één regel: er zijn geen regels.”

V. Culturele hegemonie — Het verspreiden van valse verhalen

De wereldwijde expansie van de Amerikaanse cultuur is een belangrijk onderdeel van haar externe strategie. De Verenigde Staten hebben vaak culturele instrumenten gebruikt om hun hegemonie in de wereld te versterken en te behouden.

â—† De Verenigde Staten verankeren Amerikaanse waarden in hun producten, zoals films. Amerikaanse waarden en levensstijl zijn een gebonden product aan de films en tv-shows, publicaties, media-inhoud en programma’s van de door de overheid gefinancierde non-profit culturele instellingen. Het vormt zo een culturele en publieke opinieruimte waarin de Amerikaanse cultuur heerst en de culturele hegemonie in stand houdt. In zijn artikel The Americanization of the World legde John Yemma, een Amerikaanse geleerde, de echte wapens van de Amerikaanse culturele expansie bloot: het Hollywood, de beeldontwerpfabrieken op Madison Avenue en de productielijnen van Mattel Company en Coca-Cola.

Er zijn verschillende voertuigen die de Verenigde Staten gebruiken om hun culturele hegemonie te behouden. Amerikaanse films worden het meest gebruikt; ze bezetten nu meer dan 70 procent van het wereldmarktaandeel. De Verenigde Staten maken vakkundig gebruik van hun culturele diversiteit om verschillende etniciteiten aan te spreken. Wanneer Hollywood-films op de wereld neerdalen, schreeuwen ze de Amerikaanse waarden die eraan verbonden zijn.

â—† De Amerikaanse culturele hegemonie uit zich niet alleen in ‘directe interventie’, maar ook in ‘media-infiltratie’ en als ‘een megafoon voor de wereld’. De door de VS gedomineerde westerse media spelen een bijzonder belangrijke rol bij het vormen van de mondiale publieke opinie ten gunste van Amerikaanse inmenging in de interne aangelegenheden van andere landen.

De Amerikaanse overheid censureert strikt alle socialemediabedrijven en eist hun gehoorzaamheid. Twitter-CEO Elon Musk gaf op 27 december 2022 toe dat alle socialemediaplatforms samenwerken met de Amerikaanse overheid om inhoud te censureren, meldde Fox Business Network. De publieke opinie in de Verenigde Staten is onderhevig aan overheidsingrijpen om alle ongunstige opmerkingen aan banden te leggen. Google laat vaak pagina’s verdwijnen.

Het Amerikaanse ministerie van Defensie manipuleert sociale media. In december 2022 onthulde The Intercept, een onafhankelijke Amerikaanse onderzoekswebsite, dat Nathaniel Kahler, ambtenaar van het Amerikaanse centrale commando, in juli 2017 het openbare beleidsteam van Twitter opdracht had gegeven om de aanwezigheid van 52 Arabisch-talige accounts op een lijst die hij had verzonden, te vergroten, waarvan zes waren voorrang krijgen. Een van de zes was gewijd aan het rechtvaardigen van Amerikaanse drone-aanvallen in Jemen, bijvoorbeeld door te beweren dat de aanvallen nauwkeurig waren en alleen terroristen doodden, geen burgers. In navolging van de richtlijn van Kahler plaatste Twitter die Arabischtalige accounts op een “witte lijst” om bepaalde berichten te versterken.

◆De Verenigde Staten meten met twee maten op het gebied van persvrijheid. Het onderdrukt op brute wijze de media van andere landen en legt ze op verschillende manieren het zwijgen op. De Verenigde Staten en Europa weren mainstream Russische media zoals Russia Today en de Sputnik uit hun land. Platforms zoals Twitter, Facebook en YouTube beperken openlijk officiële accounts van Rusland. Netflix, Apple en Google hebben Russische zenders en applicaties verwijderd uit hun diensten en app stores. Er wordt een ongekende draconische censuur opgelegd aan aan Rusland gerelateerde inhoud.

â—†De Verenigde Staten misbruiken hun culturele hegemonie om ‘vreedzame evolutie’ in socialistische landen op gang te brengen. Het zet nieuwsmedia en culturele outfits op die gericht zijn op socialistische landen. Het stort duizelingwekkende hoeveelheden overheidsgeld in radio- en tv-netwerken om hun ideologische infiltratie te ondersteunen, en deze spreekbuizen bombarderen socialistische landen in tientallen talen dag en nacht met opruiende propaganda.

De Verenigde Staten gebruiken desinformatie als een speer om andere landen aan te vallen, en hebben er een industriële keten omheen gebouwd: er zijn groepen en individuen die verhalen verzinnen en die wereldwijd venten om de publieke opinie te misleiden met de steun van bijna onbeperkte financiële middelen.

Conclusie

Terwijl een rechtvaardige zaak brede steun krijgt van zijn pleitbezorger, veroordeelt een onrechtvaardige zijn achtervolger tot een verschoppeling. De hegemonische, dominante en intimiderende praktijken van het gebruiken van kracht om de zwakken te intimideren, van anderen afpakken met geweld en uitvluchten, en het spelen van zero-sum games brengen ernstige schade toe. De historische trends van vrede, ontwikkeling, samenwerking en wederzijds voordeel zijn niet te stoppen. De Verenigde Staten hebben met hun macht de waarheid met voeten getreden en gerechtigheid met voeten getreden om hun eigenbelang te dienen. Deze eenzijdige, egoïstische en regressieve hegemonische praktijken hebben geleid tot groeiende, intense kritiek en tegenstand van de internationale gemeenschap.

Landen moeten elkaar respecteren en als gelijken behandelen. Grote landen moeten zich gedragen op een manier die past bij hun status en het voortouw nemen bij het nastreven van een nieuw model van staat-tot-staatrelaties waarin dialoog en partnerschap centraal staan, geen confrontatie of alliantie. China verzet zich tegen alle vormen van hegemonisme en machtspolitiek, en verwerpt inmenging in de interne aangelegenheden van andere landen. De Verenigde Staten moeten serieus onderzoek doen naar hun ziel. Het moet kritisch onderzoeken wat het heeft gedaan, zijn arrogantie en vooroordelen loslaten en stoppen met zijn hegemonische, dominante en intimiderende praktijken.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]


https://dissident.one/2023/01/09/het-grote-conflict-komt-eraan-de-vs-voerden-22-oorlogsscenarios-uit-met-china-boven-taiwan-slachtoffers-gezonken-vliegdekschepen-en-duizenden-doden/

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties