Miss Havisham is een personage uit de roman Great Expectations van Charles Dickens. Ze was een rijke vrouw en werd op haar trouwdag afgewezen en gedumpt. Vanaf die dag heeft ze niets meer laten veranderen. Het bruiloftsfeest zit daar, de vloeistoffen zijn verdampt, het bestek is verroest, de taarten en het voedsel zijn verrot; overspoeld met ongedierte en spinnenwebben. Ze draagt nog steeds haar trouwjurk, smerig en gescheurd. De Dag is bewaard gebleven, vergaan en monsterlijk. Om haar heen bewegen de tijd en de gebeurtenissen zich voort, maar haar verleden is haar heden en haar meedogenloze toekomst, schrijft Helmholtz Smith.
Is dit het Westen over vijftig jaar? Omringd door verval en smerigheid, maar nog steeds vastklampend aan haar verleden? Schreeuwend over haar altijd zo waardevolle waarden, tierend over de op regels gebaseerde internationale orde, opscheppend dat ze de beste is in dit en het meest in dat, oordelend over het slechte gedrag van de anderen, ongelovigen bestraffend, badend in haar media feedback loop. Nog steeds het hoogste BBP in USD! (Nu Big Mac Cricketburgers $1000 per stuk zijn, zitten er veel dollars in elke broekzak!)
Maar niemand in de rest van de wereld geeft er iets om. Ze zijn verder getrokken. Geen enkele toerist bezoekt het vervallen huis en zijn losgeslagen inwoners. Ze rijden liever met de hogesnelheidstrein van Kaapstad naar Peking met een uitstapje naar Baikal. Wie wil er beroofd worden in de schiettenten van Amsterdam, de tentsteden van New York, de machete-bendes van Londen? Als het dinsdag is en er rellen zijn, moet het Parijs zijn. Jonge afgestudeerden van Harvard vallen flauw in hun sloppenwijken en dromen ervan om toiletschoonmaker te worden op Omsk Airport – met alle voordelen, weet je. Plus tandheelkundige zorg. En je kunt je een klein appartement veroorloven van je salaris.
Is dit waar het Westen naartoe gaat? Het heeft zijn productie weggegeven, zijn economieën bestaan uit financiële speculatie en rent-seeking. Het scoort onderaan de Edelman Trust Index
Na de mislukte oorlogen is de rest niet meer bang voor het Westen, ze respecteren het niet – als ze dat ooit al hebben gedaan – en ze vertrouwen het niet. Wie had gedacht dat Niger het voortouw zou nemen en zou bluffen? Er zijn nog meer aantrekkelijke en – belangrijker nog – succesvollere voorbeelden om te volgen. Wie geeft er om Miss Havisham en haar mausoleum uit het verleden?
***
Natuurlijk is dit slechts één mogelijke toekomst uit vele – de toekomst van Havisham is niet onvermijdelijk. Niets staat vast, het Westen kan veranderen. Er zijn nog steeds voldoende middelen en talent. Omlaag kan omhoog worden. Maar ik zie niet veel om mij heen dat erop wijst dat de trend zal worden omgekeerd. Het is een te grote klus voor één leider of groep leiders. Vallen is altijd makkelijker dan weer opstaan. Maar tenzij het falende Westen de hele zaak ten val brengt, denk ik dat de toekomst van Miss Havisham de toekomst is waar we op moeten wedden.
Suggestie voor verder lezen; Lenocratie.
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
De Westerse ‘liberale democratie’ is mislukt en staat voor een onafwendbare totale ineenstorting
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
