De Amerikaans-Chileense staatsburger Gonzalo Lira is onlangs door de Oekraïense geheime politie gearresteerd op beschuldiging van “oorlogspropaganda”, waarvoor hij 5 tot 8 jaar gevangenisstraf kan krijgen, schrijft Andrew Korybko.
Het stilzwijgen van de Amerikaanse regering over dit incident staat in schril contrast met haar hysterie over de arrestatie vorige maand in Rusland van Evan Gershkovich, medewerker van de Wall Street Journal (WSJ), op beschuldiging van spionage nadat hij op heterdaad was betrapt toen hij geheime militair-industriële informatie vroeg aan een regionale wetgever.
Dit is een verraad aan de Amerikaanse beginselen, aangezien de vrijheid van meningsuiting wordt beschouwd als een heilig recht van alle burgers, ongeacht waar zij zich op een bepaald moment bevinden. Ongeacht wat men mag denken over Lira’s standpunten en het specifieke stuk Oekraïense wetgeving dat werd aangehaald als basis voor zijn arrestatie, wordt de Amerikaanse overheid verondersteld de rechten van haar onderdanen in het buitenland te steunen. Dit is vooral zo wanneer ze gearresteerd worden voor het uiten van een mening en/of het beoefenen van journalistiek, zoals hij deed.
Haar stilzwijgen over dit schandaal suggereert een zekere mate van medeplichtigheid aan, of op zijn minst stilzwijgende goedkeuring van, Lira’s arrestatie, aangezien niets anders het opvallende gebrek aan enige reactie verklaart. Deze vermoedens worden nog versterkt door het feit dat een van de belangrijkste informatie-oorlogsactivisten van de Amerikaanse regering in Oekraïne, de transgender-huurling Michael John Cirillo, aan de Daily Beast heeft toegegeven dat hij heeft samengewerkt met de SBU in de zaak tegen Lira en zelfs van plan is tegen hem te getuigen.
In zijn exacte woorden: “Ik heb enkele maanden geleden al een verklaring op erewoord afgelegd aan de SBU over Gonzalo Lira en verwacht te worden opgeroepen als getuige in zijn vervolging.” Cirillo voegde op Twitter ook toe dat “Wanneer ik over 10 dagen op Capitol Hill ben, zal de arrestatie van Gonzalo Lira ongetwijfeld een hoofdonderwerp van gesprek zijn.” In plaats van te streven naar zijn vrijlating, vertrouwt de Amerikaanse regering op een van haar top-propagandisten in dat land om de veroordeling van Lira na te streven, waarna hun gevolmachtigde brutaalweg van plan is hierover op te scheppen tegenover het Congres.
Er zij ook op gewezen dat Cirillo dit heeft verteld aan Julia Davis, die door Rusland is verbannen op grond van het feit dat zij in opdracht van vijandige mogendheden tegen de nationale belangen heeft gewerkt, waarmee in deze context uiteraard de Amerikaanse regering wordt bedoeld. Haar artikel vermeldt ook dat zij exclusieve beelden heeft verkregen van Lira’s arrestatie, die alleen verkreg en kunnen zijn door de SBU, waarvan de medewerkers ze met haar deelden, juist omdat ze weten dat zij een van de meest betrouwbare agenten van hun beschermheer is en ze dus zouden gebruiken om Lira in haar stuk te vernederen.
Deze feiten leiden tot de conclusie dat de regering van de VS inderdaad medeplichtig is aan de arrestatie van deze Amerikaanse staatsburger door Oekraïne. De regering verbergt haar medeplichtigheid aan de vervolging van Lira ook niet nadat een van haar belangrijkste informatie-oorlogsvoerders in dat land heeft toegegeven samen te werken met de geheime politie in deze zaak, de media heeft verteld dat hij van plan is tegen hem te getuigen, en zelfs van plan is hierover op te scheppen in het Congres. De regering van de VS is hier pervers trots op, omdat zij hoopt critici van haar proxy-oorlog onder druk te zetten om zichzelf te censureren.
Dit doel omvat ook duidelijk haar eigen burgers zoals Lira, die de Amerikaanse regering hartstochtelijk haat sinds zijn moedige verslaggeving vanuit Charkov veel van hun beweringen over dit conflict in diskrediet bracht. Ze hadden Kiev gewoon kunnen verzoeken hem te deporteren om de schade te beperken die hij heeft toegebracht aan hun informatieoorlogsoperaties, maar ze gaven er de voorkeur aan hem als voorbeeld te stellen door hem te vervolgen. Cirillo’s rol in dit incident en zijn plannen om erover op te scheppen in het Congres laten geen twijfel bestaan over de medeplichtigheid van de Amerikaanse regering.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
De vraag is of het dom of dapper is wat Lira deed. Hij was vorig jaar al eens gearresteerd voor het verspreiden van anti-Oekraïense propaganda en werd toen na enige tijd vrijgelaten. Hij heeft nooit exact verteld onder welke voorwaarden, maar meldde wil dat hij de stad, Kharkov, niet mocht verlaten. De eerste paar weken na zijn arrestatie deed hij er toen het zwijgen toe op zijn videokanaal en de sociale media, waarna hij weer begon.
A couple old songs in honor of Gonzalo. It took very large cajones to do what he has done for well over a year from a squalid apartment in Kharkov, Ukraine.
And yet I fight
And yet I fight
This battle all alone
No one to cry to
No place to call home— Will Schryver (@imetatronink) May 7, 2023
Ik kijkluisterde zijn video’s vaker dan ik ze hier plaatste. Dat was de laatste die ik hier plaatste van begin februari. Vreemd trouwens dat zijn videokanaal nog wel in de lucht is.
https://dissident.one/2023/02/03/the-west-is-now-impotent-in-the-ukraine-conflict-video/
