De Federal Reserve en de meeste andere centrale banken in de wereld liegen over hoe de rente de inflatie beïnvloedt. Het is geen kleinigheid, want het wordt duidelijk gebruikt om een wereldwijde economische depressie in te luiden, deze keer veel erger dan in de jaren 1930, waarbij Rusland als zondebok wordt gebruikt om de schuld te geven, terwijl de machthebbers zich voorbereiden om de wereld in wat Joe Biden onlangs “een Nieuwe Wereldorde” noemde te duwen.
Ik heb al vele malen betoogd dat elke grote economische depressie of recessie van de afgelopen eeuw, sinds de oprichting van de Amerikaanse Federal Reserve, het doelbewuste politieke resultaat was van Fed-acties, schrijft F. William Engdahl. De huidige situatie is daar duidelijk een herhaling van. Recente verklaringen en acties van de Fed over inflatiebestrijding wijzen erop dat zij van plan zijn om in de komende maanden een wereldwijde depressie uit te lokken. Het conflict in Oekraïne en de krankzinnige stroom van sancties van NAVO-landen tegen alles wat Russisch is, zal worden gebruikt om het proces van wereldwijde inflatie in voedsel, energie en al het andere te versnellen, en het mogelijk te maken Rusland de schuld te geven, terwijl de Fed er ongeschonden vanaf komt. Volg de geldscheppers.
Als we kijken naar de recente verklaringen van de Fed, veruit de machtigste centrale bank ter wereld, ongeacht de voorspellingen over de op handen zijnde ondergang van de dollar als wereldwijde reservevaluta, wordt het duidelijk dat ze openlijk liegen. Vergeet niet dat dezelfde Fed de rentetarieven opzettelijk bijna nul heeft gehouden gedurende meer dan 14 jaar sinds de crisis van 2008 om Wall Street te redden ten koste van de reële economie. Nu beweren ze dat ze de rente moeten ombuigen voor het welzijn van die economie. Ze liegen gewoon.
De valse Philips Curve
De afgelopen jaren is de Turkse president Erdogan zwaar aangevallen omdat hij beweerde dat hogere rentetarieven bij de centrale bank niet effectief zijn om de hoge inflatie in Turkije onder controle te houden. Ironisch genoeg heeft hij gelijk voor zover hij gaat. Hij durfde de huidige monetaire orthodoxie aan te vallen, waarvoor de financiële markten hem straften met een aanval op de lira. De basis van de huidige theorie over rentetarieven en inflatie gaat terug op een artikel uit 1958 van A.W. Philips, destijds verbonden aan de London School of Economics. Philips, die de economische gegevens over lonen en inflatie in het VK gedurende een eeuw bestudeerde, concludeerde dat er een omgekeerd evenredig verband bestond tussen lonen en inflatie.
Philips, die zijn gegevens samenbracht in wat nu bekend staat als de Philips Curve, kwam tot de conclusie dat inflatie en werkloosheid een omgekeerd evenredig verband hebben. Een hogere inflatie gaat gepaard met een lagere werkloosheid en vice versa. Toch bewijst correlatie geen causaliteit, en zelfs de eigen economen van de Fed hebben studies gepubliceerd waaruit blijkt dat de Philips Curve ongeldig is. In 2018 merkte Princeton-econoom Alan Blinder, een voormalig vicevoorzitter van de Fed, op dat “de correlatie tussen werkloosheid en veranderingen in de inflatie bijna nul is… De inflatie heeft nauwelijks bewogen naarmate de werkloosheid steeg en daalde.”
Desondanks heeft de Federal Reserve, evenals de meeste centrale banken wereldwijd sinds de jaren zeventig, deze Philips Curve-gedachte gebruikt om het verhogen van de rente te rechtvaardigen om de inflatie te “doden”. De meest beruchte in deze was Fed-voorzitter Paul Volcker, die in 1979 de belangrijkste rentetarieven in de VS (op hetzelfde moment als de Bank of England) met 300% verhoogde tot bijna 20%, waarmee hij de ergste recessie in de VS veroorzaakte sinds de jaren dertig van de vorige eeuw.
Volcker gaf de schuld van de extreem hoge inflatie van 1979-82 aan de looneisen van de arbeiders. Hij negeerde gemakshalve de ware oorzaak van de wereldwijde inflatie toen, stijgende olie- en graanprijzen tot in de jaren ’80 als gevolg van geopolitieke acties van Volcker’s beschermheer, David Rockefeller, bij het veroorzaken van de olieschokken in de jaren ’70. Ik schrijf hier uitvoerig over in mijn boek A Century of War: Anglo-American Oil Politics.
Sinds de brutale Volcker-rente-operatie is het voor de Fed en andere centrale banken een orthodoxie geworden om te zeggen dat de stijgende inflatie moet worden “getemd” door de rente te verhogen. In feite zijn het de grootbanken van Wall Street die de schuld van de Amerikaanse schatkist in handen hebben, die er beter van worden.
Oorzaken van de recente inflatie
De oorzaak van de alarmerende inflatiestijgingen sinds de COVID-lockdowns van 2020 heeft weinig of niets te maken met stijgende lonen of een bloeiende economie. Het verhogen van de rente om een “zachte landing” of een zogenaamde milde recessie te bewerkstelligen, zal vrijwel geen effect hebben op de reële inflatie.
De prijzen stijgen juist voor de eerste levensbehoeften waar gezinnen aan moeten uitgeven. Volgens een studie van de Amerikaanse econoom Mike “Mish” Shedlock bestaat meer dan 80% van de componenten van de Amerikaanse consumentenprijsindex die wordt gebruikt om de inflatie officieel te meten, uit zogenaamde “inelastische componenten”. Daartoe behoren vooral de kosten van huisvesting, benzine, vervoer, voedsel, ziektekostenverzekering en onderwijs. De meeste gezinnen zijn niet in staat om een van deze noodzakelijke kosten van levensonderhoud serieus te verlagen, ongeacht de hogere rente.
De voedselprijzen rijzen de pan uit nu er wereldwijd tekorten ontstaan aan graan, zonnebloemolie en meststoffen, als gevolg van de torenhoge kosten van aardgas om stikstofmeststoffen te maken. Dit was ruim voor het conflict in Oekraïne. Het wegvallen van de Russische en Oekraïense tarwe-export als gevolg van sancties en oorlog kan tot 30% van de wereldgraanvoorraad wegsnijden. Droogte in het midwesten van de VS en Zuid-Amerika, en zware overstromingen in China dragen bij tot de exploderende voedselprijzen. Aardgas stijgt vanwege de dwaze EU en Biden Zero Carbon agenda om alle koolwaterstofenergie in de komende jaren te elimineren. Nu wordt door de suïcidale sancties van het Westen tegen Rusland, een belangrijke bron van dieselbrandstof wereldwijd, Rusland, uitgeschakeld. Rusland is na Saoedi-Arabië de grootste exporteur van ruwe olie ter wereld. Het is de grootste aardgasexporteur ter wereld, het meest naar de EU.
Sancties, ureum en microchips
Een voorbeeld van hoe verweven de geglobaliseerde wereldeconomie is geworden: in oktober 2021 legde China strenge exportcontroles op voor de uitvoer van ureum, een belangrijk bestanddeel van niet alleen kunstmest, maar ook van een additief voor dieselmotoren, DEF of AdBlue, dat de meeste moderne dieselmotoren nodig hebben om de uitstoot van stikstofoxide onder controle te houden. Zonder AdBlue draaien de motoren niet. Dat bedreigt vrachtwagens, landbouwtractoren, oogstmachines, bouwmachines. Het Amerikaanse leger gebruikt dieselbrandstof in tanks en vrachtwagens. Nu met de sancties tegen Rusland, wordt ‘s werelds op één na grootste exporteur van geraffineerde dieselbrandstof gedwongen om te vertrekken. De EU importeert de helft van haar diesel uit Rusland. Shell en BP hebben Duitse kopers gewaarschuwd voor mogelijke bevoorradingsproblemen en de prijzen rijzen de pan uit. Het dieselverlies komt op een moment dat de dieselvoorraden in Europa op het laagste punt staan sinds 2008. In de VS is de situatie volgens OilPrice.com nog ernstiger. Daar liggen de dieselolievoorraden 21 procent lager dan het seizoensgemiddelde van voor de pandemie.
Neongas is een bijproduct van de staalproductie. Ongeveer 50% van het hoogzuivere neongas voor halfgeleiders dat essentieel is voor de lasers die nodig zijn voor de lithografie om chips te maken, is afkomstig van twee Oekraïense bedrijven, Ingas en Cryoin. Beide kregen hun neon van Russische staalfabrieken. De ene is gevestigd in Odessa en de andere in Mariupol. Sinds de gevechten daar een maand geleden begonnen, zijn beide fabrieken gesloten. Bovendien is Rusland volgens het in Californië gevestigde bedrijf TECHCET “een cruciale bron van C4F6, dat door verschillende Amerikaanse leveranciers wordt gekocht en gezuiverd voor gebruik in geavanceerde lithografieprocessen voor de productie van chips”. Rusland produceert ook ongeveer een derde van al het palladium dat wereldwijd wordt gebruikt in autokatalysatoren en in sensoren en geheugen in opkomst (MRAM).
Oleg Izumrovov, een Russische deskundige op het gebied van computerdata, wijst er voorts op dat Rusland tegenwoordig “80 procent van de markt voor saffiersubstraten voor zijn rekening neemt – dunne platen van kunststeen, die in de opto- en micro-elektronica worden gebruikt om lagen van verschillende materialen op te bouwen, bijvoorbeeld silicium. Ze worden gebruikt in elke processor ter wereld – AMD en Intel zijn geen uitzondering.” Hij voegt eraan toe: “Onze positie is nog sterker in de speciale chemie van het etsen van chips met ultrazuivere componenten. Rusland is goed voor 100 procent van de wereldvoorraad van verschillende zeldzame aardmetalen die voor deze doeleinden worden gebruikt.”
Om nog maar te zwijgen van het feit dat Rusland ‘s werelds op één na grootste producent van nikkel en aluminium is.
Nu Washington de sancties tegen Rusland blijft opvoeren, is het slechts een kwestie van weken voordat deze schakels in de toeleveringsketen een invloed zullen hebben op de wereldwijde en Amerikaanse inflatie in een mate die in de recente geschiedenis niet is vertoond. Op de NAVO-vergadering van 24 maart in Brussel probeerde Joe Biden (vooralsnog zonder succes) de lidstaten van de EU ertoe te bewegen sancties op te leggen aan Russische olie en gas. De energieprijzen rijzen wereldwijd al de pan uit en Biden gaf tegenover een verslaggever toe dat de prijzen voor voedsel en energie nog veel hoger zullen oplopen, waarbij hij de schuld gaf aan het conflict in Oekraïne.
Geen van deze effecten, waarvan de meeste nu pas gevolgen beginnen te krijgen voor de kosten en zelfs de beschikbaarheid van voedsel en andere eerste levensbehoeften, kan worden veranderd door de rente van de Federal Reserve te verhogen. En de Fed weet dat. Met hun acties gooien ze letterlijk kerosine op een brandend economisch vuur. Zij zullen wijzen op de alarmerende stijgingen van de inflatie in mei en hun valse “remedie” verdubbelen, namelijk hogere rentetarieven die de VS en de wereld in een wereldwijde depressie dreigen te storten die de jaren dertig mild zal doen lijken. We kunnen op dat moment veel gepraat verwachten over de invoering van een digitale centrale bankvaluta ter vervanging van de dollar. Welkom bij de Grote Reset van Davos.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/01/25/27110/?swcfpc=1
