Nieuwe verdragswijzigingen om van de WHO een globalistische wereldregering te maken

0

De Corona Pandemie is geen gezondheids- of medische crisis en is dat ook nooit geweest, het is altijd een politieke coup geweest om onze fundamentele rechten en vrijheden te ondermijnen. De overdracht van ruime uitvoerende bevoegdheden over nationale staten aan de WHO door middel van wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling van de WHO komt er in feite op neer dat de nationale soevereiniteit van landen wordt overgedragen aan een organisatie die wordt gecontroleerd door oligarchen en de multinationale ondernemingen van de financiële, digitale en farmaceutische industrie, schrijft Dr Peter F. Mayer.

Van 22 tot 28 mei 2022 zal de uiteindelijke controle over de gezondheidssystemen van alle WHO-leden, bijna alle landen ter wereld, en dus over onze nationale soevereiniteit, ter stemming worden voorgelegd aan het wetgevend orgaan van de Wereldgezondheidsorganisatie, de World Health Assembly (WHA), zo meldt America Out Loud.

Deze dreiging is vervat in nieuwe wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling van de WHO die door de regering-Biden zijn voorgesteld en die als “voorlopig agendapunt 16.2” op de agenda staan van de komende conferentie van 22 tot 28 mei 2022.

Deze wijzigingen zullen de directeur-generaal van de WHO de bevoegdheid geven om noodsituaties of crisissituaties op gezondheidsgebied in om het even welk land eenzijdig af te kondigen, zelfs tegen het verzet van het getroffen land in. De directeur-generaal zal deze gezondheidscrises uitsluitend kunnen afkondigen op basis van zijn of haar persoonlijke mening of beoordeling dat er een potentiële of mogelijke bedreiging is voor andere landen.

Indien de door de regering-Biden voorgestelde amendementen worden aangenomen, zullen zij door hun bestaan en opzet de onafhankelijkheid en soevereiniteit van de lidstaten drastisch aantasten. Dezelfde dreiging geldt voor alle 193 lidstaten van de VN, die alle lid zijn van de WHO en 99,44% van de wereldbevolking vertegenwoordigen.

Deze verordeningen zijn een “bindend instrument van internationaal recht dat op 15 juni 2007 in werking is getreden“. De lidstaten van de VN kunnen wettelijk worden verplicht deze te volgen of te aanvaarden.

Het proces

Op 18 januari 2022 stuurden ambtenaren van de regering-Biden de Wereldgezondheidsorganisatie deze ingrijpende wijzigingen om de WHO meer mogelijkheden te geven om zich eenzijdig te mengen in de aangelegenheden van landen die alleen maar verdacht worden van een “noodsituatie op gezondheidsgebied” die gevolgen kan hebben voor andere landen. De VS-amendementen schrappen een kritieke bestaande beperking in de voorschriften: “De WHO pleegt overleg met en vraagt bevestiging van de Staat die Partij is op het grondgebied waarvan de gebeurtenis zich zou hebben voorgedaan…” (blz. 6, artikel 9.1) Door deze en andere clausules te schrappen, wordt de directeur-generaal van de WHO alle belemmeringen ontnomen, zodat hij naar believen noodsituaties op gezondheidsgebied kan afkondigen.

De amendementen zouden de WHO het recht geven belangrijke stappen te ondernemen om met andere naties en andere organisaties in de wereld samen te werken om de vermeende gezondheidscrisis van een land aan te pakken, zelfs tegen de verklaarde wil van dat land in. De bevoegdheid om gezondheidscrises af te kondigen is een potentieel instrument om naties te isoleren, te intimideren en te overheersen. Het kan worden gebruikt om ostracisme en economische of financiële sancties tegen de getroffen natie te rechtvaardigen door andere naties die geallieerd zijn met de WHO of die de beschuldigde natie willen schaden en controleren.

Hoeveel tijd hebben we om de amendementen tegen te houden?

De inhoud van de wijzigingsvoorstellen werd pas op 12 april 2022 bekendgemaakt, zodat er weinig tijd was om vóór de geplande stemming te protesteren. Zoals hierboven vermeld, zijn de wijzigingen gepland en zullen zij vrijwel zeker tussen 22 en 28 mei 2022 worden aangenomen.

De bestaande WHO-regels zouden hebben voorzien in een periode van 18 maanden waarbinnen een land zijn instemming met de wijzigingen kan intrekken, maar die periode zal worden teruggebracht tot zes maanden, tegelijk met de andere voorgestelde wijzigingen. Indien de door de VS ingediende amendementen worden aangenomen, zou een meerderheid van landen binnen de komende zes maanden hun individuele stem kunnen wijzigen en hun goedkeuring intrekken. Dit is echter veel moeilijker dan het hele proces nu stop te zetten.

Lees meer
Zullen ze ook de Oostzee erbij betrekken? – Russische basis aan de grens met Estland staat in brand na droneaanval – Vier Il-76’s vernietigd

We moeten nu in actie komen om te voorkomen dat de amendementen worden aangenomen en ook om voldoende druk uit te oefenen op onze regeringen om ze niet goed te keuren. Als dat niet lukt en de amendementen op de bijeenkomst van het WHO-bestuursorgaan in mei worden aangenomen, moeten wij ons inspannen om een meerderheid van landen ertoe te bewegen “nee” te stemmen.

Er is vrij veel gesproken en bericht over de pandemieverdragen die ook gepland zijn. Maar deze amendementen zijn gevaarlijker omdat zij de WHO alle rechten geven om tegen afzonderlijke landen op te treden. Ze zullen bijna bij verrassing worden uitgevoerd. De regering-Biden en de EU-Commissie treden op als stromannen van de oligarchen en de monopolies van de financiële, digitale en farmaceutische industrie.

Zonder georganiseerd verzet zullen de veranderingen hoe dan ook worden doorgevoerd

Op 26 januari 2022 stuurde de permanente vertegenwoordiging van de VS bij de Verenigde Naties in Genève een memo van één bladzijde aan de WHO om te bevestigen dat de wijzigingen waren toegezonden. Het bevatte ook een kort verslag van Loyce Pace, assistent-secretaris voor Mondiale Zaken HHS. Het belangrijkste is dat de memo een lijst bevat van alle naties die de VS-amendementen steunen. De omvang en de macht van de groep garanderen dat de amendementen zullen worden aangenomen tenzij van buitenaf aanzienlijke druk kan worden uitgeoefend.

Hieronder volgen de 20 landen plus de Europese Unie die de VS-amendementen steunen:

Albanië, Australië, Canada, Colombia, Costa Rica, Dominicaanse Republiek, Guatemala, India, Jamaica, Japan, Monaco, Montenegro, Noorwegen, Peru, Republiek Korea, Zwitserland, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten van Amerika, Uruguay, Lid-Staten van de Europese Unie (EU).

De Europese Unie met haar door farmaceutische lobbyisten gedomineerde Commissie, een mondiale organisatie, is een van de grootste voorstanders van de uitbreiding van de mondiale macht van de WHO. Blijkbaar zouden de nationale staten druk moeten uitoefenen op de EU om de erkenning in te trekken. Uit dit voorbeeld blijkt heel duidelijk hoe ondemocratisch de EU is georganiseerd en hoezeer zij nu al tegen de belangen van de bevolking ingaat.

Met de staten van de EU zijn er in totaal 47 landen die de door de VS ingediende amendementen steunen. Zij hebben zich allen uitgesproken voor het verlenen van de bevoegdheid aan de WHO om een mogelijke of potentiële noodsituatie of crisis op gezondheidsgebied in een land af te kondigen, ondanks de bezwaren en de weigering van dat land om mee te werken. Om te herhalen: Deze amendementen zullen worden aangenomen tenzij het maatschappelijk middenveld in de VS en de rest van de wereld zeer krachtig verzet pleegt.

De definitie van “gezondheid” en het mandaat van de WHO

Volgens het voorwoord van de WHO-voorschriften is er geen specifieke grens aan wat een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid is, en is zij zeker niet beperkt tot pandemieën. Het werkterrein van de WHO omvat:

een reikwijdte die niet beperkt is tot een specifieke ziekte of wijze van overdracht, maar “ziekten of gezondheidsproblemen, ongeacht hun oorsprong of bron, die een aanzienlijk gevaar voor de mens vormen of kunnen vormen…

Het enorme bereik van de WHO wordt ook bepaald door het aantal andere organisaties waarmee zij mag samenwerken zodra zij een noodsituatie of gezondheidscrisis heeft afgekondigd:

“De andere bevoegde intergouvernementele organisaties of internationale organen waarmee de WHO kan worden verzocht samen te werken en haar activiteiten te coördineren, zijn onder meer de volgende: Verenigde Naties, Internationale Arbeidsorganisatie, Voedsel- en Landbouworganisatie, Internationale Organisatie voor Atoomenergie, Internationale Burgerluchtvaartorganisatie, Internationale Maritieme Organisatie, Internationaal Comité van het Rode Kruis, Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen, Internationale Vereniging voor Luchtvervoer, Internationale Maritieme Organisatie en Internationaal Bureau voor Besmettelijke Veeziekten.”

Lees meer
Karl Lauterbach en Christian Drosten werken samen op de World Health Summit om ‘desinformatie’ aan te pakken voor de volgende plandemie
Advertisement

In de preambule van de WHO-grondwet (los van de Internationale Gezondheidsregeling) wordt samengevat wat de WHO verstaat onder haar mandaat om de wereldgezondheid te verbeteren, te sturen en te organiseren:

De WHO blijft vastbesloten de beginselen van de preambule van de Grondwet na te leven

  • Gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welbevinden en niet slechts de afwezigheid van ziekte of gebreken.
  • Het recht op het genot van de hoogst bereikbare gezondheidsnorm is een van de fundamentele rechten van ieder mens, zonder onderscheid naar ras, godsdienst, politieke overtuiging, economische of sociale toestand.
  • De gezondheid van alle volkeren is van fundamenteel belang voor de totstandbrenging van vrede en veiligheid en hangt af van de volledige medewerking van individuen en staten.
  • De verwezenlijkingen van elke staat op het gebied van de bevordering en bescherming van de gezondheid zijn voor iedereen van waarde.
  • De ongelijke ontwikkeling in de verschillende landen op het gebied van de bevordering van de gezondheid en de bestrijding van ziekten, met name overdraagbare ziekten, is een algemeen gevaar.
  • De gezonde ontwikkeling van het kind is van fundamenteel belang; het vermogen om harmonieus te leven in een veranderende totale omgeving is essentieel voor deze ontwikkeling.
  • Uitbreiding van de voordelen van medische, psychologische en aanverwante kennis tot alle volkeren is van essentieel belang voor de grootst mogelijke verwezenlijking van gezondheid.
  • De geïnformeerde mening en actieve deelname van het publiek zijn van het grootste belang voor de verbetering van de gezondheid van de mensen.
  • De regeringen hebben een verantwoordelijkheid voor de gezondheid van hun volkeren die zij alleen kunnen waarmaken door adequate gezondheids- en sociale maatregelen te treffen.

Gezien de breedte van de zorgpunten, taken en doelstellingen van de WHO op gezondheidsgebied, kan bijna elke problematische situatie waarmee de bevolking van een land te kampen heeft, als een gezondheidsprobleem worden beschouwd. Volgens de WHO-benadering zou het namelijk moeilijk zijn een groot nationaal probleem te vinden dat geen potentieel gezondheidsprobleem was. Met de op handen zijnde goedkeuring van de door de Amerikanen gesteunde amendementen op de Internationale Gezondheidsregeling, zal de WHO de vrije hand hebben om deze ruime definities van gezondheid te gebruiken om in om het even welk land een crisis uit te roepen.

De verregaande nieuwe bevoegdheden van de WHO

De directeur-generaal van de WHO krijgt verregaande nieuwe bevoegdheden om onafhankelijk op te treden. De directeur-generaal is Tedros Adhanom Ghebreyesus, beter bekend als Tedros. Tedros, de eerste niet-medische directeur-generaal van de WHO, is een zeer controversiële activist en politicus uit Ethiopië die bij zijn verkiezing in 2017 massaal door China werd gesteund tegen rivalen. De “goede vriend van Anthony Fauci” werd in 2022 zonder oppositie herkozen voor een tweede ambtstermijn van vijf jaar.

Volgens de nieuwe regels hoeft de WHO het land in kwestie niet langer vooraf te raadplegen om de gebeurtenis te “verifiëren” alvorens actie te ondernemen. Deze eis is geschrapt in de VS-amendementen (artikel 9, lid 1). De wijzigingen vereisen een antwoord binnen 24 uur van het geïdentificeerde land, anders zal de WHO het als een “weigering” bestempelen en onafhankelijk optreden (artikel 10, lid 3). Indien het geïdentificeerde land “het aanbod tot samenwerking niet binnen 48 uur aanvaardt, zal de WHO … de informatie waarover zij beschikt onmiddellijk meedelen aan de andere staten die partij zijn …”. (Artikel 10.4).

Hoe ver de bevoegdheden van de WHO reiken, blijkt uit het feit dat zij het recht krijgt om verscheidene andere VN-agentschappen, waaronder die voor voedsel en landbouw, diergezondheid en milieuprogramma’s, “of andere relevante organen” (artikel 6, lid 1) bij haar werkzaamheden te betrekken. Ook hier is de toestemming van het betrokken land niet vereist. Het doelland moet de WHO ook alle relevante gegevens over de gensequentie verstrekken. En zoals we hebben gezien, wordt in het voorwoord van deze verordeningen een veel groter aantal potentiële samenwerkingspartners genoemd.

Lees meer
11 Lidstaten verzetten zich tegen het totalitaire pandemieverdrag van de WHO

Volgens de voorgestelde regels zou de WHO zelf “criteria voor vroegtijdige waarschuwing ontwikkelen en bijwerken om het nationale, regionale of mondiale risico van een gebeurtenis met onbekende oorzaak of bron te beoordelen en geleidelijk aan bij te werken…”. (Nieuw artikel 5). Het voorval dat de gezondheid bedreigt, kan zo aspecifiek zijn dat het “onbekende oorzaken of bronnen” heeft. Tedros en alle toekomstige directeuren-generaal van de WHO krijgen dus de volledige bevoegdheid om hun interventies vast te stellen en vervolgens uit te voeren.

De voorgestelde verordeningen, in combinatie met de bestaande verordeningen, maken het mogelijk dat de WHO optreedt “wanneer de directeur-generaal, op basis van een beoordeling uit hoofde van deze verordeningen, van oordeel is dat er sprake is van een potentiële of feitelijke noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang…”. (Artikel 12.2). (Artikel 12.2). Tedros hoeft alleen “vast te stellen” dat er een “potentieel of daadwerkelijk” risico is.

EU-politici vragen om verdere uitbreiding van de macht van de WHO

Er is een groeiende discussie over de verdere uitbreiding van de bevoegdheden van de WHO om niet-coöperatieve of andersdenkende landen te straffen. Sommigen hebben de alarmbel geluid dat de WHO te veel macht krijgt ten koste van de nationale soevereiniteit.

Anderen pleiten voor een versterking van de mogelijkheden van de WHO om landen die zich niet aan de regels houden, sancties op te leggen. In navolging van recente plannen van de regering-Biden roepen sommige landen op tot “nationale en wereldwijde gecoördineerde actie om onjuiste informatie, desinformatie en stigmatisering die de volksgezondheid ondermijnen, aan te pakken”. De Duitse minister van Volksgezondheid Jens Spahn heeft voorgesteld “dat landen die hun verplichtingen jegens de WHO niet nakomen, sancties opgelegd moeten krijgen”. Duitsland lijkt helemaal de sanctiekampioen te worden. Tedros zei: “Misschien is het belangrijk om naar sancties te kijken.”

Wij moeten voor ogen houden dat deze door de Amerikanen gesteunde amendementen een belangrijke stap zijn in de richting van het vrijwillig opgeven van soevereiniteit door naties ten behoeve van de Nieuwe Wereldorde of de Grote Reset – en dat zonder krachtige oppositie de ratificatie van de amendementen een uitgemaakte zaak is. Ons succes of falen bij het verhinderen van de ratificatie van deze amendementen zal het patroon bepalen voor de toekomst, met inbegrip van de voortdurende pogingen van de WHO om wettelijk bindende verdragen tot stand te brengen die naties van hun soevereiniteit beroven.

President Biden vertelde onlangs aan de Business Round Table – de presidenten en CEO’s van de rijkste 200 bedrijven in Amerika – dat zij de groeiende Nieuwe Wereldorde moeten leiden:

“En nu is een tijd waarin dingen aan het verschuiven zijn. We gaan – er komt een Nieuwe Wereld Orde, en wij moeten die leiden. En we moeten de rest van de vrije wereld daarin verenigen.”

Dit is het sluitstuk van wat het WEF en Klaus Schwab hebben gepland en beschreven in de “Great Reset”. De macht wordt volledig en officieel overgedragen aan een kleine laag oligarchen en de grootste multinationals. De WHO is hun instrument.

Dus, als er een nieuw vaccin is, gelast de WHO verplichte vaccinatie. Vermoedelijk zal er ten minste tweemaal per jaar een nieuwe vaccinatie zijn. En als de digitale industrie met een nieuwe bewakingsapp komt, stelt de WHO die gewoon verplicht. Om gezondheidsredenen, natuurlijk.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]


https://dissident.one/2022/02/18/28166/?swcfpc=1

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties