De “Digital Identity Alliance”, die wordt gefinancierd door onder meer Bill Gates, Microsoft, Accenture en de Rockefeller Foundation, wil digitale vaccinatiebewijzen combineren met een wereldwijde biometrische digitale identiteit die levenslang meegaat, schrijft Eric Wagner.

In een eerder artikel over het vaccinactivisme van de Gates Foundation heb ik gekeken naar het vaccinactivisme van de Gates Foundation en zijn boegbeeld Bill Gates als voorstander van een Corona-vaccin. Hij is belast met de ontwikkeling en het eventuele wereldwijde beheer ervan, zonder welke de wereld volgens hem niet kan terugkeren naar de normaliteit.

De vraag is gerezen en blijft gerezen waartoe deze eenzijdige focus dient en waarom deze bijna mantra-achtig wordt herhaald door politici, de wetenschappers die hen adviseren en de gevestigde media. De invoering van digitale identiteiten zou een belangrijke bouwsteen kunnen zijn die Gates via het ID2020-project tot stand probeert te brengen. Waar gaat dit allemaal over?

Financiële banden

Nadat alle ogen de afgelopen dagen en weken waren gericht op Bill Gates en zijn activisme voor vaccins, zijn ook de instellingen die hij financiert onder verscherpt toezicht komen te staan. Er rezen vragen over de onafhankelijkheid van de WHO, die wordt gefinancierd door Gates via de BMGF en de GAVI-vaccinatiealliantie als belangrijkste donor, en over een mogelijk belangenconflict bij het Robert Koch Institute en de Charité, de werkgever van Christian Drosten, die beide worden gefinancierd met donaties van enkele honderdduizenden US-dollars van de BMGF.

Ook de mediabegeleiding door gevestigde gazetten krijgt welwillende steun van de Stichting. Het weekblad “Die Zeit” ontving bijvoorbeeld ook bijna 300.000 US dollar, terwijl “Der Spiegel” zelfs 2,5 miljoen US dollar ontving.

In de zoektocht naar Gates’ motieven voor zo’n uitgebreide steun aan de instellingen en media die betrokken zijn bij de Corona-crisis, en zijn activisme voor een vaccin dat uiteindelijk verplicht zou worden toegediend (en door hem medegefinancierd), is het de moeite waard te kijken naar andere projecten die door hem en zijn bedrijven worden gepusht, zoals ID2020.

Digitale Identiteit Alliantie – ID2020

De Digital Identity Alliance, die ook bekend staat onder de afkorting ID2020, zegt digitale identiteiten te willen creëren. Dit moet mensen in staat stellen zich grensoverschrijdend te identificeren en tegelijkertijd controle te hebben over hun eigen gegevens. Het doel is, zo zegt het bedrijf, een gepersonaliseerde, draagbare, biometrisch verbonden digitale identiteit die een leven lang meegaat. Tot de stichtende partners behoren Gates’ bedrijf Microsoft, de vaccinatie-alliantie GAVI, die door de BMGF met grote sommen geld wordt gefinancierd, het managementadviesbureau Accenture, dat ook betrokken is bij de adviesaffaire van de Bundeswehr, en de Rockefeller Foundation, een van de grootste stichtingen in de VS. Het project wordt ook gesteund door het Vluchtelingenagentschap van de Verenigde Naties, dat op zijn beurt door het BMGF wordt gefinancierd met 50.000 US dollar in 2020.

Het mensenrechtenargument

Volgens het managementadviesbureau Accenture gaat het in de eerste plaats om artikel 6 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, waarin staat dat iedereen het recht heeft om overal als handelingsbekwaam te worden beschouwd. Bij wijze van PR-maatregel levert het bedrijf ook een video waarin pakkende positieve voorbeelden laten zien waarvoor digitale identiteiten kunnen worden gebruikt. Een vluchteling staat bijvoorbeeld aan de grens zonder identificatiedocumenten en kan zijn identiteit niet bewijzen, een moeder krijgt geen vaccinatie (!) voor haar kind omdat zij geen geboorteakte kan overleggen, en een toerist verliest zijn paspoort in het buitenland maar moet dringend naar huis terugkeren. Andere voorbeelden op de ID2020-website zijn het bewijs van vaccinaties over de grens, een identiteitsbewijs voor een vluchtelingengezin ongeacht het land van herkomst, en chronisch zieken die altijd een kopie van hun dossier bij zich zouden kunnen hebben voor een betere behandeling. De logica: een digitale identiteit is praktisch, kan niet worden vergeten, is nodig om basisrechten uit te oefenen en kan in noodgevallen zelfs levens redden.

Staatsgegevensbeheer als gevaar

ID2020-medewerkers zien onze gegevens in grote, gecentraliseerde databanken dan ook als een risico, omdat ambtenaren die toegang hebben tot de gegevens, deze zouden kunnen misbruiken, gegevens zouden kunnen misplaatsen of zonder toestemming zouden kunnen doorgeven. In plaats daarvan, zo stellen zij, is er behoefte aan een digitale identiteit in de geest van de mensenrechten, met individuele structuren die eigendom zijn van en gecontroleerd worden door de gebruikers en internationaal aanvaard en vertrouwd worden. Technologie is echter niet alles en er moet wet- en regelgeving komen om het gebruik en het opvragen van gegevens te regelen. Zo zijn er wettelijke kaders nodig die de afbraak van de overheidscontrole in rampgebieden omvatten (!).

In dit verband rijst de vraag hoe de controle van de gebruikers over hun gegevens transparant moet worden gemaakt en of wordt voorzien in democratische betrokkenheid van de mensen bij het opzetten en ontwerpen van dergelijke systemen. Tot dusver is in de uitspraken van het initiatief niets van dien aard te vinden. In principe zou gedecentraliseerde gegevensopslag ook in de huidige systemen denkbaar zijn zonder de soevereiniteit over onze identiteiten aan transnationale bedrijven over te dragen, temeer daar niet eens duidelijk is of de gegevens daadwerkelijk gedecentraliseerd bij de deelnemende bedrijven zouden worden opgeslagen en welke controlemogelijkheden de mensen in dit verband hebben.

Als er van de kant van het initiatief geen inspanningen worden gedaan om meer transparantie en participatie te creëren, rijst de vraag waarom transnationale ondernemingen zoals Microsoft, Accenture of de Rockefeller Foundation blindelings moeten worden vertrouwd. Dit geldt met name gezien het feit dat zelfs staten moeite hebben om het hoofd te bieden aan de macht van het mondiale bedrijfsleven. Hoe moeten burgers dit doen in geval van misbruik? Waarom geen democratische structuren invoeren die commerciële bedrijven de leiding geven over het oplossen van problemen zonder hen controle te geven over het totale systeem? En wat is het nut van de expliciete verwijzing naar wettelijke regelgeving in rampsituaties (zoals nu het geval is)? Er is tijd nodig om dergelijke vragen op te helderen. Tijd die we, volgens ID2020, niet hebben.

Noodzakelijk snel te handelen

In een overzicht van het ID2020-project dringt de belangengroep erop aan haast te maken, aangezien er “dringend een termijn van drie tot vijf jaar” is om digitale identiteiten in te voeren. Een niet-digitale oplossing van het identiteitsprobleem zou kunnen leiden tot de uitsluiting van personen [zonder identiteitsbewijs, d.V.] alsmede tot identiteitsdiefstal en genocide (!).

De vraag is dan ook niet of digitale identiteiten zullen worden ingevoerd, maar hoe (“The question is not ‘if’ digital ID will be implemented and ultimately supprent what we have today, it’s already happening. De echte vraag is hoe”).

De negatieve scenario’s die worden geschetst en het aandringen op snelle actie geven aanleiding tot scepsis. Er komen parallellen aan het licht met de manier waarop de huidige Corona-crisis wordt aangepakt. Ook hier is het niet de vraag of een vaccin aan alle mensen van de wereld zal worden toegediend, maar alleen hoe en wanneer. Alternatieven worden uit het debat gedrongen met verwijzing naar soortgelijke negatieve scenario’s en tijdsdruk en gebrandmerkt als gevaarlijke samenzweringstheorieën om ze te kunnen verwerpen zonder enige feitelijke discussie. Maar terwijl de mensen in Europa nog in de richting moeten worden geduwd van digitale identiteiten onder controle van het bedrijfsleven, zijn zij elders al een stap verder.

Proefproject in Bangladesh

Sinds september 2019 werkt ID2020 samen met de regering van Bangladesh aan de invoering van digitale identiteiten als onderdeel van het Access-toInformation (a2i)-programma. Dit moet kinderen in staat stellen toegang te krijgen tot de gezondheidszorg, aangezien 80% van de kinderen in het land hun identiteit niet zouden kunnen aantonen omdat zij geen geboorteakten hebben. De minister die met het project is belast, meldde in een bijdrage aan het Economisch Wereldforum dat tegen februari 2020 100 miljoen digitale identiteiten waren gecreëerd.

Volgens de ID2020-documentatie gebeurt dit door “digitalisering van het vaccinatieproces” voor zuigelingen. Hierbij worden de geborenen biometrisch geïdentificeerd via contactloze vingerafdrukken (ook hier wordt momenteel nog onderzoek naar gedaan). Aan deze bewezen identiteit worden vervolgens gedigitaliseerde bewijzen van inentingen toegekend, aangezien volgens het initiatief 95 procent van de kinderen in Bangladesh basisvaccinaties krijgt.

Dit is bedoeld om de gecentraliseerde opslag van de burgerlijke stand in het project te verbeteren – gecentraliseerde opslag lijkt hier geen probleem te zijn – en ook om de gelijkheid (!) van vaccinatie en de toegang tot rechten en diensten gedurende het hele leven te ondersteunen. De eerste biometrische identificatie zal hier worden gedaan door kinderverpleegkundigen. In een later stadium zal echter een digitaal bewijs van inenting – een digitaal immunisatiedossier – worden ingevoerd, dat zal helpen bij het identificeren van personen die hun immunisatieverplichtingen [of dwang, d.V.] niet nakomen. Bovendien zouden ouders eraan kunnen worden herinnerd hun kinderen te laten vaccineren en zou onnodig papierwerk kunnen worden vermeden.

Zij zien echter ook toepassingen die verder gaan dan vaccinaties: als de digitale gezondheidskaart wordt gekoppeld aan de nationale identiteit [hier gaan we uit van paspoorten, identiteitskaarten, enz.], zou deze digitale identiteit kunnen worden gebruikt voor de schoolinschrijving van het kind, voor het opslaan van elektronische certificaten en voor het aanvragen van een nationaal identiteitsbewijs. Op lange termijn wil ID2020 persoonlijke documenten zoals inentingsbewijzen, beroepsverwijzingen en inschrijvingsbewijzen

Wat hier wordt verheerlijkt is uiteindelijk de geleidelijke overdracht van al onze persoonsgegevens in de handen van transnationale ondernemingen, met als doel op lange termijn de nationale identiteit te vervangen door een wereldwijde, door de ondernemingen gecontroleerde identiteit en de controle daarover in de handen van enkelen te consolideren. Het initiatief zegt dan ook dat het weliswaar de nationale inspanningen om een identiteit vast te stellen ondersteunt, maar dat het een alternatief wil bieden voor mensen die geen veilige toegang hebben tot op de staat gebaseerde systemen:

De Microsoft Windows van de digitale identiteit?

Bill Gates heeft met zijn bedrijf Microsoft de tijdgeest herkend. Als na de analyse van ID2020 digitale systemen voor vele andere sectoren onmisbaar zijn, is digitale Identiteit niet echt iets voor mij:

Dienovereenkomstig wordt het geplande platform alleen gedefinieerd in zijn basisprincipes (dwz de sleutelpositie van Gates en zijn partners), maar verder onafhankelijk van technologie en provider: “Alliantiepartners delen een toewijding aan de belangrijkste principes voor digitale ID, maar blijven technologie- en leveranciersonafhankelijk.”

Kennelijk is het de bedoeling het succes van Microsoft Windows als vast onderdeel van een overigens flexibel systeem over te dragen op het gebied van digitale identiteiten en zich zo onmisbaar te maken – inclusief de financiële en machtspolitieke voordelen van deze positionering.

Van belastingontwijking tot “filantropie”

In dit verband is een terugkerend patroon interessant: transnationale ondernemingen zoals Microsoft maken gebruik van gelegaliseerde systemen voor belastingontwijking, die ervoor zorgen dat staten (en dus burgers) niet over de inkomsten beschikken om belangrijke sociale taken democratisch te coördineren en collectief te financieren in het belang van allen. Parallel daaraan maken ook particulieren zoals Bill Gates gebruik van de mogelijkheden van gelegaliseerde belastingontwijking via stichtingen, die tegelijkertijd zorgen voor een positief imago bij de burgers (trefwoord: filantropie).

Het gevolg is dat de weldoeners dan in de bres springen, gulle schenkingen verdelen onder instellingen en projecten van hun keuze zonder dat de samenleving daar iets over te zeggen heeft, en doen alsof zij problemen oplossen die op democratische wijze door de samenleving hadden kunnen worden opgelost zonder massale belastingontwijking van hun kant. Op die manier beïnvloeden zij de agenda van de gesteunde instellingen, profiteren zij van hun beslissingen en worden zij gaandeweg een beetje rijker en invloedrijker.

In deze stijl identificeert en gebruikt het ID2020-project ook vluchtelingen als doelgroep, aangezien zij baat zouden kunnen hebben bij de invoering van digitale identiteiten. Maar in plaats van bijvoorbeeld de situatie in de landen van herkomst te verbeteren via correcte belastingafdrachten en eerlijke handelsvoorwaarden, zodat er een perspectief ontstaat voor de mensen aan de basis en vluchten niet het laatste redmiddel is uit een precaire situatie, financiert men de oplossing van het identiteitsprobleem omdat dit nieuwe markten en mogelijkheden voor controle opent. “Filantropische” activiteiten moeten daarom altijd met de nodige voorzichtigheid worden bekeken en worden gecontroleerd op de positieve effecten voor hun donoren.

Gevaren van digitale identiteiten

De invoering van wereldwijde, geprivatiseerde digitale identiteiten houdt grote gevaren in. Het verlies aan belang van procedures voor de publiek-nationale identiteit ten gunste van geprivatiseerde globale identiteiten gaat ook gepaard met een verschuiving van de macht van de vorige beheerders van het systeem naar de nieuwe beheerders. Daardoor zou de controle over de structuren verschuiven van de burgers van de betrokken staat, die tenminste nog de mogelijkheid hebben om in te grijpen tegen misbruik en willekeur op nationaal niveau, naar een globale, particuliere infrastructuur die “boven de dingen staat” en waartegen het individu praktisch machteloos is.

Wanneer de technologie eenmaal op “vrijwillige” basis is ingevoerd, kunnen de toepassingsgebieden ervan stap voor stap worden uitgebreid, zodat zonder de “vrijwillige” openbaarmaking van schoolrapporten, vaccinatiebewijzen of verklaringen van goed gedrag de toegang tot werk, gezondheidszorg, mobiliteit of sociale uitkeringen kan worden beperkt of ontzegd. Onpopulair gedrag zou dus gemakkelijk kunnen worden bestraft en gedragscontrole zou kunnen worden afgedwongen.

Daarom is een uitvoerig, transparant, democratisch en open debat over de voor- en nadelen van een dergelijke technologie noodzakelijk, waarin alle (!) meningen en bezwaren gehoord en bediscussieerd kunnen worden en niet alleen de machtsbeluste meningen van enkelen elk uur herhaald worden om met terugwerkende kracht het reeds vooraf genomen besluit schijnrechtmatig te kunnen legitimeren. Gezien de huidige situatie zullen wij tot een dergelijk debat moeten oproepen, aangezien er op dit moment niet van kan worden uitgegaan dat de regering de burgers er vrijwillig bij zal betrekken.

ID2020 en Corona

Het karakter en de aanpak van het ID2020-project passen, zoals reeds is aangegeven, in de reeks van meervoudige aantastingen van de grondrechten in de nasleep van de Corona-crisis. Het inenten van alle mensen op deze planeet lijkt ook het doel te zijn van de federale regering. Daardoor wordt het gebruikelijke gebrek aan alternatieven op de voorgrond geplaatst:

Het Massachussetts Institute of Technology (MIT) heeft reeds de technologische middelen geleverd om vaccinatie-informatie onder de huid op te slaan. Dit kan worden uitgelezen via speciaal uitgeruste smartphones. De studie werd gefinancierd door de BMGF.

Ondertussen wordt gewerkt aan een digitaal immuniteitsbewijs, waarvan Gates de noodzaak al had benadrukt in een interview met Chris Anderson op 24 maart 2020. Het bedrijf iRespond, dat in samenwerking met ID2020 werkt aan de invoering van digitale identiteiten in een vluchtelingenkamp in Thailand, is hierbij betrokken.

Een door Gates medegefinancierd vaccin, dat door politici zonder alternatief wordt verklaard en wereldwijd wordt toegediend, in combinatie met een verplicht digitaal immuniteitsbewijs, zou uiteindelijk het voorgeschreven ticket kunnen zijn voor een mondiaal systeem van digitale identiteiten, waarvan Gates en zijn partners op hun beurt het basisplatform controleren en dat democratische nationale structuren van identiteitsvorming wil vervangen door commerciële mondiale systemen die onder controle van enkelen staan.

Op grond van het aspect dat de gezondheid van anderen in gevaar wordt gebracht, zouden dus ook vaccinatieweigeraars onder druk kunnen worden gezet of stap voor stap kunnen worden uitgesloten van het openbare leven en zo van hun bestaansmiddelen worden beroofd, zonder dat een groot protest van de bevolking te verwachten is. Men treedt immers op om de meerderheid van de burgers te beschermen en tegen onverantwoordelijke personen die de gezondheid van de samenleving in gevaar brengen en blijk geven van een gebrek aan solidariteit met hun medemensen.

Het is dan niet ver meer om het systeem uit te breiden tot de op grote schaal gebruikte digitale identiteit, waarin ook alle andere persoonlijke documenten en bewijzen moeten vloeien, wil men aan het sociale leven kunnen deelnemen. Als men deze bevindingen combineert met de door Norbert Häring beschreven controleplannen in het kader van het Known Traveller Programme van het World Economic Forum, de Better than Cash Alliance voor de afschaffing van contant geld (o.a. gefinancierd door het BMGF) en de omvangrijke en ondoorzichtige voornemens voor een Corona surveillance app, waarvoor Google en Apple samenwerken om burgers tegen zichzelf en hun soortgenoten te beschermen, dan zouden er toch wat alarmbellen moeten gaan rinkelen. Temeer daar de Bundesdruckerei, Lufthansa Industry Solution, de Boston Consulting Group, Ubirch, het universitair ziekenhuis van Keulen en de gezondheidsdienst van Keulen al bezig zijn met de ontwikkeling van een digitale immuniteitskaart.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/09/12/18933/