Een totale oorlog tussen de grootste machten ter wereld, die de internationale orde herschikte, definieerde de voorgaande wereldoorlogen, schrijft Nick Giambruno.
Een totale oorlog tussen de grootste mogendheden van vandaag – Rusland, China en de VS – betekent een nucleair Armageddon waarin geen winnaars en alleen verliezers zijn.
Dat zou nog steeds kunnen gebeuren ondanks dat niemand het wil, maar het is niet de meest waarschijnlijke uitkomst.
Het is onwaarschijnlijk dat de Derde Wereldoorlog een directe kinetische oorlog zal zijn tussen de VS, Rusland en China.
In plaats daarvan zal het conflict zich op verschillende niveaus afspelen: proxyoorlogen, economische oorlogen, financiële oorlogen, cyberoorlogen, biologische oorlogen, ontkenbare sabotage en informatieoorlogen.
In die zin is de Derde Wereldoorlog al in volle gang, ook al beseffen de meesten dat niet.
Hieronder zal ik kijken naar de zeven domeinen waarop de Derde Wereldoorlog zich afspeelt en analyseren welke kant een voordeel heeft.
Domein #1: Financiële oorlogsvoering
Financiële oorlogsvoering verwijst naar het gebruik van financiële methoden als strategie om militaire of politieke doelstellingen te bereiken.
Een veelgebruikt instrument voor financiële oorlogsvoering is het opleggen van sancties of embargo’s. Dit kan gepaard gaan met het bevriezen van tegoeden, het beperken van de handel of het beperken van de toegang tot internationale financiële systemen. Het doel is om de economie van het doelwit te beschadigen, waardoor het vermogen van het doelwit om bepaald beleid of bepaalde acties te ondernemen wordt verzwakt.
Het opleggen van controles op het verkeer van kapitaal en investeringen kan ook dienen als wapen in de financiële oorlogsvoering. Dit kan inhouden dat buitenlandse investeringen in specifieke sectoren worden beperkt of dat de mogelijkheden van buitenlandse investeerders om hun geld op te nemen worden beperkt.
Neem bijvoorbeeld de acties van de Amerikaanse regering na de Russische invasie van Oekraïne in 2022.
De Amerikaanse regering lanceerde haar meest agressieve campagne voor financiële oorlogsvoering ooit.
Rusland overtreft zelfs Iran en Noord-Korea en is nu de meest gesanctioneerde natie ter wereld.
“Dit is een financiële kernoorlog en de grootste sanctiegebeurtenis in de geschiedenis”, zei een voormalig functionaris van het ministerie van Financiën.
Hij vervolgde met te zeggen: “Rusland is in minder dan twee weken van onderdeel van de wereldeconomie uitgegroeid tot het grootste doelwit van mondiale sancties en een financiële paria.”
Hier volgt een kort overzicht van wat er is gebeurd.
De Amerikaanse en Europese regeringen hebben de Amerikaanse dollar- en euroreserves van Rusland – de geaccumuleerde spaargelden van het land – ter waarde van ongeveer 300 miljard dollar bevroren.
Ze schopten Russische banken uit SWIFT, het systeem voor het versturen van internationale bankoverschrijvingen.
Een stormloop van westerse bedrijven verliet Rusland en verbood de gemiddelde Russische burger om hun platforms te gebruiken.
De populaire cryptocurrency-uitwisseling Coinbase blokkeerde meer dan 25.000 accounts die aan Rusland waren gekoppeld.
Visa, MasterCard en American Express hebben Rusland uit hun netwerken verwijderd.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van hoe NATO & Friends Rusland heeft afgesloten van het door de VS gedomineerde mondiale financiële systeem.
Hoewel de BRICS+-landen proberen een parallel internationaal financieel systeem op te bouwen, is het nog niet klaar voor prime time.
Op het gebied van de financiële oorlogsvoering hebben de NAVO & Friends vandaag de dag een duidelijk voordeel, ook al is de BRICS+ dit aan het uithollen.
Resultaat: Voordeel NAVO & Vrienden
Domein #2: Economische oorlogsvoering
Landen kunnen economische oorlogvoering voeren door de toegang tot strategische grondstoffen zoals olie, gas, zeldzame aardmetalen (REE’s) en belangrijke handelsroutes te controleren. Een land kan economische druk uitoefenen op anderen door de toegang tot deze hulpbronnen te beperken of door de prijzen ervan te beïnvloeden.
BRICS+ domineert strategische grondstoffen.
Neem bijvoorbeeld Rusland.
Politici en de media in de VS maken Rusland vaak belachelijk als niets meer dan ‘een benzinestation met kernwapens’, een onnauwkeurige cartoonachtige weergave.
Rusland is ‘s werelds grootste exporteur van aardgas, hout, tarwe, kunstmest en palladium (een cruciaal auto-onderdeel).
Het is de op een na grootste exporteur van olie en aluminium en de op twee na grootste exporteur van nikkel en steenkool.
Rusland is een belangrijke producent en verwerker van uranium voor kerncentrales. Verrijkt uranium uit Rusland en zijn bondgenoten levert elektriciteit aan 20% van de huizen in de VS.
Afgezien van China produceert Rusland meer goud dan enig ander land, goed voor meer dan 10% van de mondiale productie.
Dit zijn slechts een handvol voorbeelden. Er zijn veel strategische grondstoffen die Rusland domineert.
Kortom, Rusland is niet alleen een olie- en gasmacht, maar ook een grondstoffenmacht.
Dan zijn er REE’s.
Velen zijn onbekend met REE’s, een verzameling van zeventien zeldzame aardmetalen uit het periodiek systeem, ondanks hun onmisbare rol in het moderne leven.
Kortom, het Amerikaanse leger en de Amerikaanse consumenten zijn volledig afhankelijk van deze zeldzame aardmetalen.
China controleert ongeveer 60% van de REE-productie en 95% van de REE-verwerking. Peking verbruikt ook ongeveer 67% van het wereldwijde aanbod van REE.
Niemand kan het Chinese REE-monopolie serieus aanvechten, omdat het land de lagere prijzen langer kan handhaven dan welke concurrent dan ook solvabel kan blijven.
Dan is er nog Iran, dat de Straat van Hormuz domineert, de meest cruciale energiecorridor ter wereld.
Volgens de Amerikaanse Energy Information Administration gaat dagelijks ruim 40% van de mondiale olie-export (ongeveer 21 miljoen vaten) door de Straat.
Dankzij zijn indrukwekkende geografie en expertise op het gebied van onconventionele en asymmetrische oorlogvoering kan Iran de Straat afsluiten, en daar kan niemand veel aan doen.
Het idee is om het speelveld tegen een superieure vijand gelijk te maken met zwermen met explosieven beladen zelfmoord-speedboten, laagvliegende vliegtuigen met anti-scheepsraketten, zeemijnen en op het land gestationeerde ballistische anti-scheepsraketten, naast andere goedkope, maar zeer effectieve maatregelen.
Analisten denken dat het weken zou duren voordat het Amerikaanse leger het zou heropenen, maar niemand weet of dit zou lukken.
Militaire strategen zijn al tientallen jaren op de hoogte van deze situatie. Maar niemand heeft een realistische manier gevonden om de Iraanse macht over de Straat te neutraliseren. Het is de geopolitieke troefkaart van Iran.
In de Rode Zee hebben Iraanse bondgenoten in de Houthi-beweging in Jemen onlangs de scheepvaart in deze vitale economische corridor naar alle Israëlische, Amerikaanse en Britse schepen stilgelegd.
Als je alles bij elkaar optelt, heeft BRICS+ een voorsprong op het gebied van economische oorlogsvoering.
Resultaat: Voordeel BRICS+
Domein #3: Cyberoorlogvoering
Cyberoorlogvoering verwijst naar het gebruik van digitale aanvallen door het ene land om de computersystemen van een ander land te ontwrichten, vaak met als doel schade, ontwrichting of angst te veroorzaken.
Deze aanvallen kunnen zich richten op verschillende sectoren, waaronder overheidsnetwerken, financiële systemen en nutsvoorzieningen zoals elektriciteits- en watervoorziening. Een succesvolle cyberaanval op een elektriciteitsnet kan bijvoorbeeld miljoenen mensen zonder elektriciteit of schoon water achterlaten.
Het aanvallen van de financiële infrastructuur van een land, zoals banken of beurzen, via cybermiddelen is een andere vorm van cyberoorlogvoering. Dergelijke aanvallen kunnen de economische stabiliteit verstoren, onzekerheid creëren en mogelijk tot aanzienlijke financiële verliezen leiden.
De doelen van cyberoorlogvoering kunnen variëren van het stelen van gevoelige informatie, het veroorzaken van economische schade, het ontwrichten van essentiële diensten of het creëren van chaos en paniek onder de bevolking.
Cyberoorlogvoering kan net zo schadelijk zijn als traditionele oorlogsvoering, maar is vaak goedkoper, minder riskant en kan anoniem en op afstand worden uitgevoerd. Dit maakt het een aantrekkelijke optie voor landen die schade willen aanrichten en tegelijkertijd het risico op een directe confrontatie willen minimaliseren.
Ik verwacht dat cyberoorlogvoering een prominente rol zal spelen naarmate de Derde Wereldoorlog evolueert.
NATO & Friends en BRICS+ zijn bedreven in cyberoorlogvoering. Ik zie echter niet dat beide partijen een beslissend voordeel hebben.
Resultaat: Onzeker
Domein #4: Informatieoorlogvoering
Informatieoorlogvoering omvat een reeks tactieken die gericht zijn op het beïnvloeden, verstoren of corrumperen van het informatielandschap om het besluitvormingsproces van een tegenstander te beïnvloeden, het vertrouwen in instellingen te ondermijnen of de publieke opinie te beïnvloeden. Het heeft tot doel de resultaten te beïnvloeden, zowel op het slagveld als in de publieke opinie.
Dit soort oorlogvoering maakt gebruik van de verspreiding van valse en misleidende verhalen, propaganda en psychologische operaties om verwarring te zaaien, onenigheid te zaaien en percepties te manipuleren.
Informatieoorlogvoering kan verkiezingen beïnvloeden, de publieke opinie over kritieke kwesties bepalen en zelfs aanzetten tot geweld of sociale onrust. Het doel is vaak om een tegenstander van binnenuit te destabiliseren.
Met de groeiende afhankelijkheid van sociale media en andere digitale platforms zal de rol van informatieoorlogvoering waarschijnlijk nog belangrijker worden bij het vormgeven van zowel militaire als geopolitieke landschappen.
De VS hebben een enorme invloed op de mondiale reguliere media, de entertainmentindustrie en Big Tech-platforms. Dat geeft het een wijdverspreid wereldwijd bereik op een manier die Rusland en China niet hebben.
Als gevolg hiervan hebben NATO & Friends het voordeel bij informatieoorlogvoering.
Resultaat: Voordeel NAVO & Vrienden
Domein #5: Ontkenbare sabotage
Sabotage verwijst naar het opzettelijk beschadigen, vernietigen of belemmeren van vitale eigendommen.
Ontkenbare sabotage is een vijandige actie die wordt uitgevoerd zodat de dader niet definitief kan worden geïdentificeerd of in verband kan worden gebracht met de aanval. De identiteit van de agressor blijft verborgen, of er is sprake van plausibele ontkenning.
Het betekent dat er weliswaar vermoedens of zelfs indirect bewijs zijn over wie verantwoordelijk is voor een aanval, maar dat er geen concreet bewijs is. Hierdoor kan de vermeende dader op geloofwaardige wijze betrokkenheid ontkennen.
Typische doelen voor sabotage zijn onder meer infrastructuur zoals bruggen en spoorwegen, communicatiesystemen, bevoorradingsdepots, munitieopslagplaatsen en essentiële nutsvoorzieningen zoals stroom- en watervoorzieningssystemen.
De vernietiging van de Russische Nord Stream 2-pijpleiding en het doorsnijden van onderzeese glasvezelkabels rond Noorwegen zijn waarschijnlijk voorbeelden van recente ontkenbare sabotage.
NATO & Friends en BRICS+ zijn bedreven in ontkenbare sabotage. Ik zie echter niet dat beide partijen een beslissend voordeel hebben.
Resultaat: Onzeker
Domein #6: Biologische oorlogsvoering
Biologische oorlogsvoering is het gebruik van biologische toxines of infectieuze agentia zoals bacteriën, virussen en schimmels om mensen, dieren of planten uit te schakelen of te doden.
De ziekteverwekkers kunnen via lucht, water of voedselbronnen worden verspreid en zijn vaak moeilijk te traceren.
Het gebruik van biologische wapens gaat al eeuwen terug. In de middeleeuwen katapulteerden belegerende legers zieke lijken over stadsmuren.
Tegenwoordig hebben de VS, China en Rusland allemaal de Biological Weapons Convention ondertekend, die biologische oorlogsvoering zou verbieden. Ik verwacht echter niet dat dit biologische oorlogsvoering zal voorkomen naarmate de Derde Wereldoorlog escaleert.
De Covid-hysterie zou het gevolg kunnen zijn van een daad van biologische oorlogsvoering.
Hoe het ook zij, de VS, Rusland en China onderhouden allemaal robuuste en geheimzinnige biologische wapenprogramma’s. Ik zie echter dat geen enkele partij een beslissend voordeel heeft.
Resultaat: Onzeker
Domein #7: Proxy-oorlogvoering
Proxy-oorlogen zijn een methode waarbij grootmachten hun strijd indirect voeren, waarbij ze kleinere landen of groepen als stand-ins gebruiken in plaats van elkaar rechtstreeks te confronteren.
Grote machten ondersteunen, rusten uit en financieren kleinere groepen of naties in een proxy-oorlog om tegen een gemeenschappelijke tegenstander te vechten. Deze steun kan militaire training, wapens, financiering en andere middelen omvatten. Het kritische punt is dat de grootmachten niet rechtstreeks in de strijd betrokken zijn.
Ik verwacht dat proxy-oorlogen een beslissende factor zullen zijn in wie de Derde Wereldoorlog zal winnen.
Er zijn talloze proxy-oorlogen aan de gang. Er zijn er echter drie die volgens mij van cruciaal belang zullen zijn bij het bepalen welke partij het algemene voordeel heeft.
Elon Musk heeft mijn twitter-account vermoord. Volg mijn nieuwe account HIER.
Proxyoorlog nr. 1: Oekraïne
Oekraïne is voor NAVO & Vrienden de favoriete arena geweest om de confrontatie met Rusland aan te gaan.
Terwijl ik dit schrijf, lijkt het conflict in Oekraïne begin 2024 af te nemen.
Oekraïne heeft ernstige tegenslagen op het slagveld te verduren gehad, omdat het veelgeprezen tegenoffensief uit 2023 volkomen is mislukt.
Verdere wapenleveranties vanuit de NAVO-landen zullen Oekraïne geen overwinning opleveren. In het beste geval zal het het conflict alleen maar verlengen zonder de uiteindelijke uitkomst te veranderen, terwijl de NAVO-voorraden uitgeput raken.
Ook de Amerikaanse financiering droogt op. Amerikaanse en Europese kiezers worden de oorlog steeds meer beu.
Als je alles bij elkaar optelt, vermoed ik dat we dit jaar een serieuze beweging in de richting van een regeling zullen zien die grotendeels gunstig zal zijn voor Rusland.
Resultaat: Voordeel BRICS+
Proxyoorlog #2: Het Midden-Oosten
Het Midden-Oosten staat aan de vooravond van de grootste regionale oorlog in ruim vijftig jaar.
De regio is grofweg verdeeld in twee verschillende geopolitieke groepen.
De eerste zijn de VS en hun bondgenoten: Israël, Turkije, Jordanië, Egypte, Saoedi-Arabië, de VAE, Bahrein en anderen.
De tweede groep omschrijft zichzelf als de As van het Verzet. Het bestaat uit Iran, Syrië, de Houthi’s in Jemen, Hezbollah in Libanon, verschillende Palestijnse groeperingen, waaronder Hamas, en een assortiment milities in Irak. Rusland en China staan achter de As van het Verzet.
In de context van de Derde Wereldoorlog en de mondiale geopolitieke situatie vertegenwoordigen de VS en hun bondgenoten de belangen van NATO & Friends, en vertegenwoordigt de As van Verzet BRICS+.
Als er in het Midden-Oosten een regionale oorlog uitbreekt, zal deze ongetwijfeld tussen deze twee groepen plaatsvinden.
Zonder een regionale oorlog zal er waarschijnlijk sprake zijn van aanhoudende geopolitieke concurrentie en conflicten van lage intensiteit in het Midden-Oosten.
Wanneer je een stap terug doet en alles bij elkaar optelt, lijkt het duidelijk dat het geopolitieke momentum bij de As van Verzet in het Midden-Oosten ligt.
Een grote regionale oorlog zou echter de zaken kunnen veranderen voor de VS, Israël en hun bondgenoten. NAVO & Vrienden zouden een grootschalige oorlog met Iran kunnen proberen als een laatste wanhopige poging om de opkomst van een multipolaire wereldorde te dwarsbomen.
Het is echter ook waarschijnlijker dat een grootschalige oorlog met Iran en de As van het Verzet zou uitmonden in een ramp voor de VS en zijn bondgenoten. Dat is waarschijnlijk een belangrijke reden dat het nog niet is gebeurd, ondanks dat er geen gebrek is aan vijandige bedoelingen.
Intussen gaat het voordeel in het Midden-Oosten naar BRICS+.
Resultaat: Voordeel BRICS+
Proxyoorlog nr. 3: Taiwan
China beschouwt Taiwan als een afgescheiden provincie en heeft beloofd het land indien nodig met geweld te herenigen met het vasteland.
Onlangs waarschuwde Xi Biden persoonlijk dat China Taiwan zal herenigen, maar dat de timing nog niet is vastgesteld.
Hoewel de VS zich niet expliciet inzetten voor de verdediging van Taiwan, zijn ze een belangrijke leverancier van militair materieel aan Taiwan geweest. Een Chinese invasie zou een reactie van de VS kunnen uitlokken, hoewel de omvang en aard van deze reactie onzeker zijn.
China heeft een van de grootste en steeds modernere legers ter wereld. Taiwan heeft een goed opgeleid leger, hoewel kleiner en minder uitgerust dan dat van China.
Het lijkt mij dat de tijd aan de kant van China staat. Het enige wat Peking hoeft te doen is wachten; uiteindelijk zal het Taiwan kunnen dwingen zich vreedzaam te herenigen.
In het geval van een militair conflict lijkt het mij dat China in het voordeel is. De enige manier waarop Taiwan zou kunnen bidden is als de VS zich rechtstreeks bij het conflict aansluiten. Het is echter onwaarschijnlijk dat de VS een grootschalige oorlog met China zullen riskeren vanwege MAD.
Als je alles bij elkaar optelt, lijkt het erop dat China in het voordeel is.
Resultaat: Voordeel BRICS+
Er zullen waarschijnlijk nog meer proxy-oorlogen komen naarmate de Derde Wereldoorlog vordert, maar de oorlogen die volgens mij beslissend zullen zijn, zullen plaatsvinden in Oekraïne, het Midden-Oosten en Taiwan. De andere proxy-oorlogen zijn in vergelijking slechts marginaal.
Alle drie de beslissende proxy-oorlogen evolueren naar een nederlaag voor NATO & Friends. Daarom ligt het voordeel op het gebied van de totale proxy-oorlog – waarvan ik denk dat dit het meest beslissende domein in de Derde Wereldoorlog zal zijn – bij BRICS+.
Resultaat: Voordeel BRICS+
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Alsof de elite een kernoorlog wil…zal niet gebeuren. Het is angst waarmee ze de controle houden. Alles is psychologisch.
Er kan natuurlijk van alles gebeuren. Het kan uitdraaien op oorlog, op vrede, of iets ertussenin. Misschien wordt het een kernoorlog, wie zal het zeggen. De vraag is wat het voor zin heeft om hierover te filosoferen. Ik hou me er niet mee bezig, niet dat ik mijn kop in het zand steek, want ik weet heel goed wat er mogelijk zou kunnen gebeuren. Maar het is zinloos me er druk over te maken, want ik kan de grote jongens (en de meisjes en de hetjes) toch niet stoppen.
Ik zie ook liever artikelen met een wat positievere instelling, gericht op onze innerlijke kracht, dat is nu belangrijk. Een kernoorlog voorkomen kunnen we toch niet, als die er al komt. Maar wat we wel kunnen is sterk blijven, leven in jouw eigen werkelijkheid en niet in die van de oorlogszuchtige machtswellustelingen. Ik geniet van ieder moment. Me angstig voelen over wat er boven ons hoofd hangt, zou het domste zijn wat ik kan doen. Juist die lage energie van angst willen de idioten graag dat we in zijn. Daar pas ik voor!
Must I fear what others fear? What nonsense!”
— Lao Tsu —