Terwijl er in het Westen verontwaardiging bestaat over de Iraanse aanval op Israël, liggen de zaken in Rusland anders. Daar zijn redenen voor, die ik hier zal laten zien, schrijft Thomas Röper.

Eind februari publiceerde ik een artikel met de titel ‘De frontlinie in de Derde Wereldoorlog wordt duidelijker’, waarin ik liet zien dat Rusland de kant van Israëls tegenstanders heeft gekozen in het conflict in het Midden-Oosten en waarom dat zo is. Rusland heeft de Iraanse aanval op Israël, die een reactie was op het gerichte bombardement op de Iraanse ambassade in Syrië, uitdrukkelijk niet veroordeeld, de officiële Russische verklaringen hierover vindt u hier.

Ik zal kort de redenen uitleggen waarom Rusland zichzelf op deze manier positioneert in het conflict in het Midden-Oosten. Voordat ik dat doe, wil ik kort ingaan op de Iraanse aanval op Israël van gisteravond.

De slimme Iraanse reactie

Ik heb herhaaldelijk gemeld dat Israël Syrië voortdurend bombardeert en dit rechtvaardigt door tegen Iraanse eenheden of pro-Iraanse groepen in Syrië te vechten. Elk van deze Israëlische aanvallen op de soevereine Syrische staat is illegaal volgens het internationaal recht, omdat het je niet is toegestaan ​​om naar eigen goeddunken andere landen te bombarderen.

Natuurlijk heeft elk conflict, inclusief dat tussen Israël en Iran, een lange geschiedenis, maar het bombarderen van Syrië door Israël blijft een illegale oorlogsdaad omdat Israël niet vanuit Syrië wordt aangevallen. Van Israëlische zelfverdediging kan dus geen sprake zijn.

Overigens ziet vrijwel de hele niet-westerse wereld dat zo, terwijl het door de VS geleide Westen Israël hiervoor niet bekritiseert, maar juist steunt. In mijn artikelen hierover heb ik herhaaldelijk gewezen op de dubbele moraal van het Westen en beweerd dat als de situatie andersom zou zijn en een staat doelen in Israël zou aanvallen, westerse politici en media heel anders zouden reageren. Nu wordt mijn bewering bevestigd, zoals blijkt uit de reacties van het Westen op de Iraanse aanval. De hele niet-westerse wereld ziet ook heel duidelijk deze dubbele standaard van het Westen, om niet Israël te bekritiseren vanwege zijn aanvallen op Iraanse doelen in Syrië, maar om Iran met volledige afgrijzen te veroordelen als het reageert.

Daarom was de reactie van Iran buitengewoon slim. Iran heeft Israël aangevallen met bijna 200 drones en raketten, maar is nauwgezet geweest bij het aanvallen van alleen militaire doelen. Iran heeft de wereld verteld dat zijn aanvallen gericht zijn tegen de Israëlische regering en het leger, en niet tegen Israëlische burgers.

Gezien de willekeurige bloedbaden die Israël sinds oktober onder burgers in Gaza heeft uitgevoerd, is het voor de hele (niet-westerse) wereld duidelijk dat de reactie van Iran passend was. Als Iran Israëlische woonwijken had gebombardeerd, zouden de zaken anders zijn geweest.

De Iraanse reactie was dan ook, ik herhaal het nog maar eens, uiterst slim. Ten eerste heeft Iran weer eens laten zien wie er op beestachtige wijze mensen afslacht en wie zich nauwkeurig alleen op militaire doelen richt. Ten tweede is het Westen dom genoeg om in de Iraanse val te trappen en Iran krachtig te veroordelen voor zijn aanval, terwijl het collectieve Westen Israëls genocide in Gaza, waarbij inmiddels 100.000 burgers zijn gedood en gewond (of Israëls aanval op de Iraanse ambassade in Syrië), niet veroordeelt. Het Westen toont opnieuw openlijk zijn dubbele moraal aan de hele wereld.

Rusland en Israël

Laten we nu, zoals in het begin beloofd, praten over de redenen waarom Rusland de Iraanse aanval op Israël expliciet niet veroordeelde.

De relatie tussen Israël en Rusland leek lange tijd goed te zijn, ondanks de verschillende belangen in bijvoorbeeld Syrië. De ontmoetingen tussen president Poetin en de Israëlische premier Netanyahu waren uiterlijk altijd vriendelijk, bijna hartelijk.

Maar achter de schermen ziet het er waarschijnlijk al een tijdje anders uit, omdat Israël last heeft van de goede relatie van Rusland met Iran, terwijl Rusland bijvoorbeeld geen enkel begrip heeft voor de illegale Israëlische bombardementen op Ruslands bondgenoot Syrië. En na de start van de Russische operatie in Oekraïne waren er weinig meldingen van contacten tussen Rusland en Israël.

Medio oktober 2023 werd  gemeld dat officiële Israëlische soldaten in Oekraïne tegen Rusland leken te vechten. Als dat waar is, is de relatie tussen Rusland en Israël waarschijnlijk al een tijdje ijskoud, ook al heeft geen van beiden dit publiekelijk getoond of gecommuniceerd.

Met het uitbreken van de Gaza-oorlog begin oktober 2023 veranderde dat en was er sprake van wilde beledigingen en vijandigheid jegens Rusland vanuit Israël, omdat de Russische regering  vanaf het begin kritiek had op het brutale optreden van Israël  en uiteindelijk nadrukkelijk opriep tot een tweestatenoplossing. Rusland is van oudsher kritisch over het Israëlische Palestina-beleid en het is op deze breuklijn van politieke belangen dat in oktober het geschil tussen Israël en Rusland uitbrak en de Russische regering  steeds meer kritiek uit op de acties van Israël tegen de Palestijnen.

Israël en Rusland wisselden zelfs wilde beledigingen uit in de VN.  Op 21 februari zei Rusland dat het “de logica van Israël om het geweld in Gaza te rechtvaardigen niet accepteert”, waarop Israël Rusland gelijkstelde met wat het ziet als de terroristische Hamas. Rusland stelde Israël vervolgens gelijk aan – in zijn ogen nazi-Oekraïne en verklaarde dat  “Israël en Oekraïne een strijd voeren tegen de mensheid

De frontlinie in de Derde Wereldoorlog

Ik schrijf al sinds februari 2022, dus sinds de escalatie in Oekraïne en de eerste sanctiemaatregelen van het Westen, dat zou al de Derde Wereldoorlog zijn. Het enige wat ontbreekt is een directe confrontatie tussen de NAVO en Rusland, want geen van beide partijen wil een kernoorlog. Maar het door de VS geleide Westen bestrijdt Rusland met alle economische, diplomatieke, propagandistische en militaire middelen, afgezien van het inzetten van eigen soldaten. Het is een oorlog van het Westen tegen Rusland die niet zal eindigen met het beëindigen van de gevechten in Oekraïne.

Formeel zijn de conflicten in Oekraïne en Gaza niet met elkaar verbonden, maar de frontlinies van de internationale politiek gaan in beide conflicten steeds meer op elkaar lijken. Daarom hebben ze het potentieel om samen te smelten tot één groot conflict, zoals het geval was in de Tweede Wereldoorlog. bijvoorbeeld toen vanaf eind 1941 de conflicten in Europa en Azië samensmolten tot één grote wereldoorlog.

Het feit dat Israël in februari aankondigde  Oekraïne voor het eerst van militair materieel te zullen voorzien, laat ook zien hoe diep de kloof tussen Rusland en Israël is geworden. Daarbij komt nog de goede Russische samenwerking met Israëls aartsvijand Iran, en de geruchten dat Iran Rusland zou voorzien van drones en raketten.

Alle wereldreligies leven vreedzaam samen in Rusland en omdat Rusland zijn ongeveer 30 miljoen moslims niet alleen toestaat hun religie en tradities te beleven, maar hen ook expliciet beschermt en steunt, is Rusland praktisch het enige niet-islamitische land dat de status van waarnemer heeft in de 57 staten tellende Organisatie van Islamitische Samenwerking. Rusland heeft uitstekende betrekkingen met de islamitische wereld.

De Houthi’s in Jemen hebben Israël de oorlog verklaard en schieten, ondanks aanvallen van NAVO-schepen, op koopvaardijschepen in de Rode Zee die banden hebben met Israël. En nu beschieten ze ook actief koopvaardijschepen van alle landen die Jemen bombarderen. Ze hebben zelfs dure Amerikaanse drones neergeschoten.

Het kwam niet als een verrassing dat Rusland en Jemen  in februari instemden met wederzijdse technische groepsbezoeken om de samenwerking op het gebied van minerale hulpbronnen te bespreken.

Het collectieve Westen en het Mondiale Zuiden

Het collectieve Westen voert een oorlog op het grondgebied van Oekraïne tegen Rusland, dat min of meer officieel wordt gesteund door China, Noord-Korea en Iran. Het Mondiale Zuiden wil graag neutraal blijven, maar wordt door het Westen onder druk gezet om een ​​kant te kiezen. En omdat Rusland en China andere landen niet dicteren welke ‘waarden’ of politieke en economische systemen zij zouden moeten hebben, en omdat beide landen geen neokoloniaal beleid voeren zoals het Westen, neigt het Mondiale Zuiden naar Rusland en niet naar het Westen.

De Gaza-oorlog heeft feitelijk dezelfde frontlinie als het conflict in Oekraïne. Het door de VS geleide Westen steunt Israël, terwijl veel landen in het mondiale zuiden Israël beschuldigen van genocide tegen de Palestijnen. En de cynische dubbele moraal van het Westen in dit conflict drijft het mondiale Zuiden verder in de armen van Rusland en China. Dit geldt zowel voor islamitische als voor niet-islamitische landen.

Je kunt dus zien waar de frontlinie in de Derde Wereldoorlog zou liggen als deze openlijk zou uitbreken. Aan de ene kant staat het Westen, waartoe ook Israël behoort, en aan de andere kant staan ​​de tegenstanders van het Westen en Israël. Door landen in het Zuiden onder druk te zetten om zich bij het Westen aan te sluiten, zou het Westen het tegenovergestelde kunnen bereiken van wat het wil bereiken en deze landen in de armen van de tegenstanders van het Westen kunnen drijven.

Als Israël Iran nu zou aanvallen en het conflict in het Midden-Oosten zou escaleren tot een vuurzee, bestaat het risico dat dit samengaat met het conflict in Oekraïne en een groot conflict wordt. En Taiwan zou ook aan de mix kunnen worden toegevoegd als de VS China zodanig onder druk zet – zoals ze met Rusland hebben gedaan in Oekraïne – dat China geen andere uitweg ziet dan militair te reageren.

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Een duidelijke militaire en morele overwinning voor Iran

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over