Er komt toch een oostenwind aan. Zo’n wind als nooit tevoren…. Hij zal koud en bitter zijn …. en velen van ons zullen verschrompelen. Maar het is Gods eigen wind en een schoner, beter en sterker land zal in de zon liggen als de storm is gaan liggen.

His Last Bow, Sir Arthur Conan-Doyle, oktober 1917.

Het arme en bergachtige Afghanistan ligt in het centrum van het Euraziatische Hartland. Daaromheen liggen, met de klok mee, Rusland met Russisch Centraal-Azië, China, het Indische subcontinent en Iran. Als gevolg van zijn geografische ligging en ondanks het onherbergzame terrein en de armoede van zijn natuurlijke hulpbronnen, is Afghanistan sinds de eerste van de drie mislukte Britse Afghaanse oorlogen in 1839 het middelpunt van oorlogen geweest. Toen werden de 16.500 indringers van een Victoriaans leger door de Afghanen afgeslacht, waarbij minder dan tien overlevenden overbleven. Sindsdien staat het bekend als ‘Het kerkhof van de imperia’, schrijft Batiushka.

Het was hier dat het Britse Rijk in de 19e eeuw werd verslagen, dat het Sovjetrijk in de 20e eeuw werd verslagen en dat het Amerikaanse Rijk in de 21e eeuw werd verslagen, waarvan een nieuwe fase in augustus 2021 in Kaboel zo dramatisch werd gezien.

Alle drie de rijken verloren omdat zij probeerden een de facto atheïstische ideologie op te leggen aan een strikt traditionele samenleving, die oprecht vasthoudt aan haar islamitische overtuigingen, hoe vreemd die ook mogen lijken voor de atheïstische, Britse, Sovjet- of Amerikaanse invallers. Wanneer een volk vurig vasthoudt aan zijn eigen beschavingstradities en waarden, kan het door niemand worden verslagen. Daarom wordt gezegd dat Afghanistan gemakkelijk binnen te komen is, maar zeer moeilijk om eruit te komen. Daarom zijn de Amerikanen weggelopen, net als de Britten voor hen.

We moeten denken aan het oude Russische spreekwoord: “Raak het niet aan en het stinkt niet”. Met andere woorden, laat de Afghanen in al hun enorme diversiteit met rust om zichzelf te besturen. Sterker nog, laat iedereen in al zijn diversiteit met rust om zichzelf te besturen. Maar dat is iets wat imperialisten van allerlei slag niet begrijpen. Voor hen geldt per definitie: “Onze maat past iedereen”.

Oekraïne is totaal anders dan Afghanistan. Ten eerste ligt het niet in het centrum van Eurazië. De oostelijke helft is altijd een integraal deel van Europees Rusland geweest, totdat Lenin in 1922 om redenen van politieke manipulatie besloot het aan de westelijke helft te geven om die westelijke helft te kunnen controleren. Wat de westelijke helft betreft, deze is zelf in verschillende delen verdeeld, maar een groot deel van de westelijke helft, die in 1939 van Polen werd overgenomen, ligt duidelijk dicht bij de grenzen van een andere beschaving – de westerse beschaving. Inderdaad, dit verre westelijke kwart, dat losjes “Oost-Galicië” kan worden genoemd, is in de loop der eeuwen vele malen van eigenaar gewisseld tussen Polen (westerse beschaving) en Rusland (orthodox-christelijke beschaving).

Oekraïners houden van gezelligheid, grappen, zingen en dansen. Ze houden ook van uiterlijk vertoon en decoratie. Zij worden soms beschuldigd van oppervlakkigheid, materialisme en het valse gevoel van eigendunk waartoe provincialen geneigd zijn. Hun verleiding is om te zeggen: Amerika is met ons. Glorie aan de Oekraïne! De beste post-Sovjet-Russen zeggen: God is met ons. Glorie aan God! Er is een verschil. Als alle Russen hetzelfde zeggen, zullen ze winnen, net zoals de Afghanen wonnen van de atheïsten. Wanneer een volk vurig vasthoudt aan zijn eigen beschavingstradities en waarden, en zijn eigen identiteit behoudt, kan het door niemand worden verslagen. Vietnam heeft dat bewezen.

We hebben dus twee heel verschillende en onvergelijkbare landen: Afghanistan in het centrum en Oekraïne aan de westelijke rand – wat de naam zelf al betekent. De Afghanen leven in ontoegankelijke bergen, de Oekraïners op open steppen. De Afghanen hebben een zeer sterke identiteit, ook al zijn zij, net als andere bergbewoners, zoals in de Schotse Hooglanden of de Zwitserse Alpen, verdeeld in fel verschillende en strijdende stammenclans en verschillende talen naargelang de vallei waarin zij leven. De Oekraïners in hun open land worden echter de ene of de andere kant opgestuurd, grotendeels afhankelijk van wie het beste aanbod doet, van hoe de wind waait en het tij stroomt.

De VS hebben voortdurend geprobeerd marginale stukjes Eurazië, eilanden als IJsland, de Britse eilanden en Ierland, Japan, de Filippijnen en Taiwan, schiereilanden als Zuid-Korea, Zuid-Vietnam en West-Europa af te snoepen, te bezetten en te controleren. In 1975 werd zij vernederd en uit Zuidoost-Azië verjaagd toen Saigon eindelijk werd bevrijd. Andere gebieden die zij bezet houdt, zoals Taiwan en Korea, worden bedreigd. In 2021, nadat het niet een marginaal gebied, maar het centrum van het Euraziatische hart in Afghanistan had durven bezetten, werd het vernederd en verjaagd. Het was een klassiek voorbeeld van overmoed en overreach. We zijn Amerikanen, we kunnen alles. Maar dat kunnen ze niet.

Nu proberen de VS zich vast te klampen aan West-Europa door hun letterlijke grensgebied, de Oekraïne, te versterken. Dit is een van de laatste pogingen van de VS om de macht in Eurazië te behouden. De VS vreest Eurazië, want Eurazië is veel sterker dan zij en de VS zijn geïsoleerd op hun grote eiland, dat als het ware in quarantaine is geplaatst tussen de Atlantische en de Stille Oceaan. Op een dag zullen zij schoorvoetend moeten toegeven dat Eurazië geografisch ondeelbaar is, hoezeer zij ook proberen het politiek te verdelen en militair te bezetten. Dan zal het zich terugtrekken in zijn isolement op zijn grote eiland, afgewezen door Afro-Eurazië, Oceanië en Latijns-Amerika, en beginnen met een diepgaand onderzoek naar zijn eigen geschiedenis. Dat heet berouw.

De VS breiden zich nu al meer dan drie generaties uit naar het oosten over de Atlantische Oceaan. Zij controleren het Verenigd Koninkrijk sinds 1942, van waaruit zij in 1944 de rest van West-Europa binnenvielen en sinds 1989 Midden-Europa binnenvallen, waarbij zij gebruik maken van marionetten-elites, moorden plegen en verkiezingen vervalsen.

Precies een generatie na de overname van Midden-Europa in 1989 proberen de VS sinds 2014 uit te breiden naar Oost-Europa. We staan nu op een onomkeerbaar punt. De geschiedenisboeken zullen worden geschreven als gebeurtenissen ‘Voor 2022 en Na 2022’.

Vandaag wordt Oekraïne gedemilitariseerd en gedenazificeerd. Net als de Krim zijn de twee provincies van de Donbass bijna bevrijd, evenals de twee provincies Kherson en Zaporozhie. Hoeveel verder de Russische Federatie zal gaan is onduidelijk, maar de existentiële dreiging voor Rusland van een door de VS bestuurd Oekraïne wordt de kop ingedrukt. Voorlopig is het marionettenregime van Kiev, dat wil zeggen de VS, “niet bereid om met Rusland te praten”. En toch is diplomatie die resulteert in een eerlijke verdeling van de Oekraïne de enige uitweg. Een voormalige Roemeense minister van Buitenlandse Zaken heeft het zojuist heel goed verwoord door te spreken over de “onnatuurlijke grenzen” van het huidige Oekraïne, die aan de basis liggen van alle problemen en die de VS hun excuus hebben verschaft voor deze vreselijke oorlog:

https://readovka.news/news/112297.

Als er geen vredesbesprekingen komen, zal West-Europa failliet gaan, bevriezen, verhongeren – en dan in opstand komen tegen zijn Amerikaanse feodale heren die hun Europese vazalstaten tiranniseren vanuit hun kamp-kastelen: Ansbach, Stuttgart, Wiesbaden, Vicenza, Bondsteel, Ramstein, Aviano, Lakenheath, Mildenhall, Rota, Souda Bay enz. Zie:

https://en.as.com/en/2022/02/28/latest_news/1646087023_518781.html.

Want het echte centrum van de dingen ligt vandaag niet in de proxy-oorlog tussen Rusland en de VS die wordt uitgevochten op de slagvelden van de Oekraïne en elders, van Syrië tot Armenië, maar in West-Europa. Dit schiereiland kan niet langer koloniaal blijven denken. Het moet beschaafd genoeg worden om te beseffen dat het een deel van Eurazië is. Het is van de VS gescheiden door veel meer dan de Atlantische Oceaan. Het is een wereld apart. Alleen als West-Europa dit begrijpt, zal het overleven. Haar overlevingsplan en haar bestemming zijn een deel, een belangrijk deel, maar nog steeds slechts een deel, van Eurazië te worden. Het moet zijn blik niet langer westwaarts richten op de lege zee, maar oostwaarts op het met mensen gevulde land.

{…}

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/08/14/westerse-elites-zullen-het-oekraine-conflict-niet-overleven/