Het voornaamste probleem van Rusland is het gebrek aan mankracht. Aangezien de Russen geen voordeel hebben ten opzichte van de Oekraïners, betekende dit dat de oude SMO een statische uitputtingsslag zou worden waarbij het voordeel van Russische munitie wordt geruild tegen het voordeel van Oekraïense mankracht.

Zou kunnen werken, maar het zou lang duren; en zou afhankelijk zijn van de vraag of de Oekraïners het verschil in munitie niet nivelleren en hun voordeel in gevechtseffectiviteit verder vergroten; beide zeer plausibele ontwikkelingen in het licht van het feit dat de NAVO het land voorziet van steeds betere wapensystemen.

Maar voor een staat met een voordeel van 5x de bevolking is deze manier van vechten absurd, vergelijkbaar met de prestatie-uitdaging van een strategisch videospel “verover Oekraïne met 200k troepen”.

De invoering van 300.000 dienstplichtigen en reservisten door LDNR en Kherson formeel op te nemen in RF zal gebeurtenissen als Kharkov, waar de Oekraïners in staat waren voldoende troepen te bundelen om de Russen in aantal te overtreffen, de Russische linies te doorbreken en een operationele overwinning te behalen, volledig uitsluiten.

Als die 10.000 Oekraïense aanvalstroepen tegenover 10.000 Russische troepen stonden (2,5x), en niet tegenover 4.000 troepen, dan zou die doorbraak nooit hebben plaatsgevonden. Als dat in het begin het geval was geweest, zouden er geen terugtochten zijn geweest uit gebieden ten oosten van de Dnjepr.

Zoals herhaaldelijk opgemerkt, daar waar een ruwe Russisch-Oekraïense numerieke gelijkheid is, gecombineerd met een voor Rusland gunstiger terrein en een grotere gevechtseffectiviteit van de zuidelijke Russische troepen, d.w.z. Kherson, is de frontlijn statisch en zijn de verliesratio’s zwaar in het nadeel van de Oekraïners.

Verhoging van de Russisch-Oekraïense inzet van 1:1 tot 2:1 (zelfs meer als Luka zich eindelijk engageert) is, indien succesvol, voldoende om de achterliggende gebieden veilig te stellen, zoals maanden geleden al werd opgemerkt, terwijl meer ervaren eenheden vrijkomen voor hernieuwde offensieve operaties.

Het enige wat nu dus nog rest is het leeghalen van wapenvoorraden, van steeds duurdere apparatuur, voordat het nodig wordt om zelf over te schakelen op een oorlogseconomie (waarbij de toch al onder druk staande welvaart van de consument wordt beknot ten gunste van een grotere militaire productie).

Zolang dat niet gebeurt, kan Rusland nu gemakkelijk winnen met zijn eigen middelen, vandaar dat ik mijn inschatting van zijn overwinning (Novorossiya+) heb verhoogd van 60-70% in de nasleep van het Kharkov Offensief naar bijna 90%.

De Oekraïense mankracht wordt uiteindelijk ook beperkt door de bereidheid om te vechten. Ze denken dat ze nu aan de winnende hand zijn, dus genoeg vrijwilligers of in ieder geval geen sterke anti-mobilisatie weerstand. Hernieuwde Russische opmars zal dat reservoir leegzuigen, zelfs als het fysiek wordt leeggezogen.

Wat, zoals ik heb betoogd, waarschijnlijk gebeurt in een tempo dat 2-3x zo hoog is als dat van Rusland in absolute termen (en bijgevolg 10-15x in relatieve termen van bevolking).

De oude conclusie geldt: Uiteindelijk zal het verlies aan mankracht Oekraïne dwingen om te plooien, of totalitair te worden.

Een andere belangrijke troef is China. Stel je voor: duizenden Type 96 tanks over de nieuwe brug van Heihe naar Blagoveshchensk, elk Russisch kanon met een Holosun-optiek, enz. 5T economie (+Iran) > $4T economie (alleen Rusland), maar $30T economie (+China) is >> nog steeds.

Het is duidelijk dat het Rusland ten goede zou komen doordat het zijn reeds grote materiële overwicht op Oekraïne radicaal zou vergroten.

Maar zou China zich verbinden? Kan ik niet zeggen, maar het is duidelijk in zijn belang, want westerse totale technologische sancties komen hoe dan ook.

Bovendien, als China het probleem van het Taiwanese separatisme serieus neemt, zou het de kans moeten aangrijpen, want zo kan het zijn eigen militaire productie (zowel materieel als capaciteit) opvoeren, terwijl het een alibi behoudt (Rusland bevoorraden) tot de tijd rijp is (2027?).

Maar dit is speculatie. Grote Chinese militaire hulp (zoals nu al lijkt te gebeuren met Iraanse drones) zou de oorlog verkorten (en leiden tot minder Oekraïense doden), maar het is geen conditio sine qua non voor een Russische overwinning, tenzij het westerse blok zelf de oorlogseconomie opvoert.