Hij werd een deserteur.

Het mislukte tegenoffensief van Kiev draagt ​​bij aan het lage moreel van al die Oekraïense soldaten die al niet bereid zijn actie te zien te midden van de aanhoudende speciale militaire operatie van Rusland, melden Sputnik en Warnews24.

Oekraïense dienstplichtontduikers “verzinnen extreme manieren” om de frontlinie te vermijden, terwijl het land worstelt met het lage moreel in het leger, zo meldt een Britse krant.

Als voorbeeld noemde de krant een 20-jarige gewonde Oekraïense soldaat, die nu zegt dat hij nooit meer terug zal komen naar de frontlinie, niet in de laatste plaats vanwege de onverschillige houding van zijn commandanten tegenover hem.

Klaar om zichzelf neer te schieten

De soldaat, die alleen met zijn voornaam wordt genoemd, Andrey, deserteerde uit zijn eenheid nadat hij met kogelfragmenten in zijn linkerschouder uit het ziekenhuis was ontslagen en kreeg opdracht terug te keren naar het front, aldus de media. Momenteel verblijft hij in zijn toevluchtsoord in de West-Oekraïense stad Lvov.

“Ik ben er absoluut klaar voor om mezelf in mijn been te schieten in plaats van ooit terug naar het front te gaan”, zei Andrey, die zichzelf omschreef als “een contractsoldaat” en “een professional”, tegen de krant.

Hij voegde eraan toe dat hij zich nu afvraagt ​​waarom hij “terug zou moeten gaan om vlees in een loopgraaf te zijn, nadat hij zoveel corruptie en incompetentie in het systeem had gezien” dat geen aandacht aan hem of zijn wonden besteedde.

Walgt van corruptie

Andrey zei ook dat hij vooral gefrustreerd was over de corrupte manier waarop hij werd behandeld door een Oekraïense militaire medische commissie.

“De doktoren zeiden dat ze niet alle kogelfragmenten eruit konden halen zonder het risico te lopen de zenuwen zo ernstig te beschadigen dat ik mijn arm niet meer kon gebruiken. Eén arts bood aan mij een certificaat te schrijven waarin stond dat ik ongeschikt was voor toekomstige dienst als ik hem $ 1.500 zou betalen. Maar ik ging niet in op zijn aanbod. Destijds was ik nog steeds boos, ik wilde graag tegen de Russen vechten en wraak nemen op mijn overleden vrienden”, aldus de twintigjarige.

Andrey voegde eraan toe dat hij aan het eind van de dag het bevel kreeg terug te keren naar zijn gevechtseenheid aan de frontlinie in Donbass, omdat de autoriteiten van mening waren dat hij niet voldoende gewond was om ontslag te rechtvaardigen, en dat hij ook geen volwaardige operatie in het buitenland verdiende.

Hij werd een deserteur

Volgens hem zei de commandant, nadat hij zijn bataljonscommandant om hulp had gevraagd, dat hij moest oprotten en hem niet lastig moest vallen met zijn verwondingen.

“Mijn wonden werden niet goed verzorgd. Het kon mijn commandant niets schelen. Toen begon ik me af te vragen: ‘Waarom doe ik dit?’ Daarmee was het voor mij afgelopen. Ik realiseerde me plotseling dat van de zes vrienden met wie ik me had verbonden, op één na allemaal dood waren. Mijn arm was kapot, mijn huis was verloren. Sommige dokters wilden geld, Anderen hielden vol dat ik ondanks mijn verwondingen klaar was voor de strijd. Dus waarom zou ik terug naar voren gaan? Ik hield op met zorgen. Ze weten waar ik ben. Laat ze voor mij komen. Ik zal nooit meer vechten. Ik zal niet meer hun vlees zijn,’ concludeerde de soldaat die deserteur was geworden.

Zijn verhaal komt nadat de Oekraïense president Volodymyr Zelenski alle hoofden van de regionale mobilisatiebureaus moest ontslaan na een corruptieschandaal waarbij militair-medische commissies betrokken waren, die de geschiktheid van gemobiliseerde mannen voor actieve dienst beoordelen.

In deze geest wezen anticorruptieactivisten op de zaak van Yevgeny Borisov, het voormalige hoofd van het regionale militaire mobilisatiebureau van Odessa, die ervan wordt beschuldigd illegale uitbetalingen te hebben ontvangen ter waarde van in totaal 5 miljoen dollar in ruil voor het uitgeven van zogenaamde “white ticket” -vrijstellingen van dienst voor soldaten of onwillige dienstplichtigen.

Volgens de activisten werden 50.000 van dergelijke kaartjes uitgegeven door commissies onder de jurisdictie van Borisov. Ze wezen erop dat de prijs voor een illegaal ‘wit ticket’ om aan de mobilisatie te ontsnappen ongeveer $7.000 tot $8.000 bedroeg, en dat sinds de autoriteiten hardhandig begonnen te optreden, het prijskaartje was gestegen tot ongeveer $20.000.

De begraafplaatsen met de “martelaren van Oekraïne”

Tegelijkertijd worden de Oekraïense autoriteiten geconfronteerd met enorme moeilijkheden bij het rekruteren van meer dienstplichtigen voor de door de NAVO gesteunde proxy-oorlog tegen Rusland.

Er zijn niet weinig gevallen waarin recruiters mannen letterlijk van de straat ontvoeren en draconische beperkingen opleggen aan reizen naar het buitenland.

In het land, zegt militair analist Viktor Litovkin, zijn ze gealarmeerd door berichten dat begraafplaatsen voortdurend uitbreiden en gevuld zijn met ‘verdedigers van Oekraïne’.

Het drama op de begraafplaatsen

Begrafenissen in Oekraïne zijn een grimmig maar toch al bekend beeld. Er is niet genoeg land, in het westen van het land graven ze zelfs de graven van degenen die zijn omgekomen in de Eerste Wereldoorlog, schrijft de New York Times.

Het gaat volgens de publicatie om het feit dat twee doodskisten samen in één graf liggen. In Charkov hebben drie begraafplaatsen aangekondigd dat ze overvol zijn.

Het probleem ligt op de schouders van familieleden, die vaak gedwongen worden begrafenissen in aangrenzende gebieden te organiseren.

Er is een groeiende vraag naar begraafplaatspersoneel. Volgens berichten in de lokale media is begraafplaatswerker het meest veeleisende beroep in Lviv.

De autoriteiten kondigden zelfs een officiële rekrutering aan van niet-drinkende, patriottische Oekraïners. Voor werk op de grootste begraafplaats van de stad, Lychakiv, bieden ze 500 hryvnia’s (meer dan 1.100 roebel) per uur.

Als ze erachter komen, zal Oekraïne een echte schok ervaren

Politicoloog Oleksandr Dudchak is er zeker van dat als de Oekraïners de ware omvang van de tragedie leren kennen, het land in een echte shock zal verkeren.

Nu zijn ze van plan een begraafplaats aan te leggen in de buurt van Kiev, bijna 2,6 vierkante kilometer.

Ter vergelijking: de grootste ter wereld, gelegen in Irak, beslaat 6 vierkante kilometer. Maar het bestaat al veertien eeuwen en er zijn vijf miljoen graven…

Waarom bouwen ze de grootste militaire begraafplaats ter wereld? Ik zou graag het antwoord van Zelenski willen horen… en de begraafplaats gaat alleen over de doden uit Kiev….

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over