Rusland-China partnerschap tart VS-imperium

1

De Chinese Staatsraad heeft een cruciaal beleidsdocument uitgebracht met de titel ”A Global Community of Shared Future: China’s Proposals and Actions‘, dat moet worden gelezen als een gedetailleerde, alomvattende routekaart voor een vreedzame, multipolaire toekomst.

Tenminste als de hegemon – uiteraard trouw aan zijn configuratie als War Inc. – de wereld niet meesleurt in de afgrond van een hybride oorlog die uitmondt in een hete oorlog met gloeiende gevolgen, schrijft Pepe Escobar (via Zero Hedge of Sputnik, wat je maar liever leest.)

In lijn met het steeds evoluerende strategische partnerschap tussen Rusland en China, merkt het witboek op hoe “president Xi Jinping voor het eerst de visie van een mondiale gemeenschap van gedeelde toekomst ter sprake bracht toen hij in 2013 het Moskouse Staatsinstituut voor Internationale Betrekkingen toesprak.”

Dat was tien jaar geleden, toen de Nieuwe Zijderoute – of Belt and Road Initiative (BRI) – werd gelanceerd: dat werd het overkoepelende concept van het buitenlands beleid van het Xi-tijdperk. Het Belt and Road Forum volgende maand in Beijing zal de 10e verjaardag van BRI vieren en een reeks BRI-projecten opnieuw lanceren.

‘Gemeenschap van een gedeelde toekomst’ is een concept dat vrijwel wordt genegeerd in het collectieve Westen – en in verschillende gevallen verloren gaat in de vertaling in het Oosten. De ambitie van het witboek is om “de theoretische basis, praktijk en ontwikkeling van een mondiale gemeenschap van gedeelde toekomst” te introduceren.

De vijf belangrijkste punten zijn onder meer het opbouwen van partnerschappen “waarin landen elkaar als gelijken behandelen”; een eerlijke en rechtvaardige veiligheidsomgeving; “inclusieve ontwikkeling”; uitwisselingen tussen beschavingen; en “een ecosysteem dat Moeder Natuur en groene ontwikkeling op de eerste plaats zet”, zoals Xi uiteenzette tijdens de Algemene Vergadering van de VN in 2015.

Het Witboek ontkracht krachtig de misvatting van de ‘Thucydides Trap’: ‘Er bestaat geen ijzeren wet die voorschrijft dat een opkomende macht onvermijdelijk de hegemonie zal nastreven. Deze veronderstelling vertegenwoordigt het typische hegemonistische denken en is geworteld in herinneringen aan catastrofale oorlogen tussen hegemonistische machten in het verleden.”

Hoewel China kritiek uitoefent op het ‘zero-sum game’ waaraan ‘bepaalde landen’ nog steeds vasthouden, sluit het zich volledig aan bij de mondiale Zuid-/mondiale meerderheid, zoals in ‘de gemeenschappelijke belangen van alle volkeren over de hele wereld. Als de wereld bloeit, bloeit China, en omgekeerd.”

Het draait allemaal om harmonie

Als het gaat om het opbouwen van een nieuw systeem van internationale betrekkingen, geeft China de voorkeur aan “uitgebreid overleg” tussen gelijken en “het principe van soevereine gelijkheid” dat “door het Handvest van de VN loopt”. De geschiedenis en realpolitik dicteren echter dat sommige landen gelijker zijn dan andere.

Dit witboek is afkomstig van het politieke leiderschap van een beschavingsstaat. Het bevordert dus op natuurlijke wijze de ‘ toename van uitwisselingen tussen beschavingen om de harmonie te bevorderen’, terwijl het op elegante wijze opmerkt hoe een ‘goede traditionele cultuur de essentie van de Chinese beschaving belichaamt’.

Hier zien we een delicate mix van taoïsme en confucianisme, waarbij harmonie – geprezen als ‘het kernconcept van de Chinese cultuur’ – wordt geëxtrapoleerd naar het concept van ‘harmonie binnen diversiteit’: en dat is precies de basis voor het omarmen van culturele diversiteit.

In termen van het bevorderen van een dialoog tussen beschavingen zijn deze paragrafen bijzonder relevant:

“Het concept van een mondiale gemeenschap met een gedeelde toekomst weerspiegelt de gemeenschappelijke belangen van alle beschavingen: vrede, ontwikkeling, eenheid, coëxistentie en win-win-samenwerking. Een Russisch gezegde luidt: ‘Samen kunnen we de storm doorstaan.’

“De Zwitsers-Duitse schrijver Hermann Hesse stelde voor: ‘Dien geen oorlog en vernietiging, maar vrede en verzoening.’ Een Duits spreekwoord luidt: ‘De inspanning van een individu is optelling; de inspanning van een team is vermenigvuldiging.’ Een Afrikaans spreekwoord luidt: ‘Eén enkele pilaar is niet voldoende om een ​​huis te bouwen.’ Een Arabisch spreekwoord luidt: ‘Als je snel wilt lopen, loop dan alleen; als je ver wilt lopen, loop dan samen.’

“De Mexicaanse dichter Alfonso Reyes schreef: ‘De enige manier om winstgevend nationaal te zijn, is door genereus universeel te zijn.’ Een Indonesisch spreekwoord zegt: ‘Suikerriet en citroengras groeien in dichte bosjes.’ Een Mongools spreekwoord besluit: ‘Buren zijn in hart en nieren met elkaar verbonden en delen een gemeenschappelijk lot.’ Alle bovenstaande verhalen manifesteren de diepgaande culturele en intellectuele essentie van de wereld.”

BRI karavaan rolt verder

De Chinese diplomatie heeft zich zeer uitgesproken over de noodzaak om een ​​“nieuw soort economische mondialisering” te ontwikkelen en zich in te zetten voor “vreedzame ontwikkeling” en echt multilateralisme.

En dat brengt ons onvermijdelijk bij de BRI, die in het Witboek wordt gedefinieerd als “een levendig voorbeeld van het opbouwen van een mondiale gemeenschap met een gedeelde toekomst, en een mondiaal publiek goed- en samenwerkingsplatform dat door China aan de wereld wordt geboden.”

Voor de hegemon en zijn collectieve West-vazallen is BRI uiteraard niets anders dan een gigantisch schuldenvalmechanisme dat is ontketend door ‘autocraat China’.

Het witboek merkt feitelijk op hoe “meer dan driekwart van de landen in de wereld en meer dan dertig internationale organisaties” zich bij het BRI hadden aangesloten, en verwijst naar het uitgestrekte, steeds groter wordende connectiviteitsraamwerk van zes corridors, zes routes, een reeks van havens, pijpleidingen en cyberspace-connectiviteit, onder meer via de New Euraziatische Landbrug, de China-Europe Railway Express (een “stalen kamelenvloot”) en de New Land-Sea Trade Corridor die Eurazië doorkruist.

Een ernstig probleem zou het Chinese Global Development Initiative kunnen zijn, waarvan het fundamentele doel, volgens Peking, is “het versnellen van de uitvoering van de Agenda 2030 voor Duurzame Ontwikkeling van de VN.”

Welnu, deze agenda is ontworpen door de zelfbenoemde Davos-elites en al in 1992 geconceptualiseerd door Rockefeller-protégé Maurice Strong. De ingebouwde natte droom is het afdwingen van de Grote Reset – compleet met een onzinnige, koolstofvrije groene agenda

Advertisement
.

Luister beter naar de waarschuwing van Medvedev

De hegemon bereidt al de volgende fases van zijn hybride oorlog tegen China voor – ook al blijft hij diep verborgen in een de facto hete oorlog tegen Rusland  in Oekraïne.

Het Russische strategische beleid sluit in wezen volledig aan bij het Chinese Witboek, waarin een Groter Euraziatisch Partnerschap wordt voorgesteld, een gezamenlijke drang naar multipolariteit en het primaat van het Mondiale Zuiden/de mondiale meerderheid bij het smeden van een nieuw systeem van internationale betrekkingen.

Maar de Straussiaanse neoconservatieve psychologen die verantwoordelijk zijn voor het buitenlands beleid van de hegemon blijven de inzet verhogen. Het is dus geen wonder dat na de recente aanval op het hoofdkwartier van de Zwarte Zeevloot in Sebastopol een nieuw rapport van de Nationale Veiligheidsraad leidt tot een onheilspellende waarschuwing van vice-voorzitter van de Veiligheidsraad, Dmitry Medvedev:

Het Russische Ministerie van Defensie heeft ondertussen onthuld dat Oekraïne maar liefst 83.000 doden op het slagveld heeft geleden sinds het begin van het – mislukte – tegenoffensief vier maanden geleden.

En minister van Defensie Shoigu gaf het spel bijna prijs in termen van de langetermijnstrategie, toen hij zei: “De consistente implementatie van maatregelen en activiteitenplannen tot 2025 zal ons in staat stellen onze doelen te bereiken.”

De SMO zal dus niet vóór 2025 worden afgerond – overigens veel later dan de volgende Amerikaanse presidentsverkiezingen. Het uiteindelijke doel van Moskou is tenslotte de-NAVO-isering.

Geconfronteerd met een kosmische NAVO-vernedering op het slagveld, heeft het Biden-combo geen uitweg: zelfs als het een eenzijdig staakt-het-vuren afkondigt om de Kievse troepen te herbewapenen voor een nieuw tegenoffensief in de lente/zomer van 2024, zou de oorlog blijven voortduren tot aan de presidentsverkiezingen.

Het is absoluut onmogelijk dat een scherp intellect in de Beltway het Chinese Witboek zou lezen en “besmet” zou worden door het concept van harmonie. Onder het juk van Straussiaanse neoconservatieve psychologen zijn er geen vooruitzichten op een ontspanning met Rusland – om nog maar te zwijgen van Rusland en China.

Zowel de Chinese als de Russische leiders weten heel goed hoe het door Ray McGovern gedefinieerde MICIMATT (militair-industrieel-congres-inlichtingen-media-academie-denktankcomplex) werkt.

Het kinetische aspect van MICIMATT gaat helemaal over de bescherming van de mondiale belangen van grote Amerikaanse (Joodse) banken, investerings-/hedgefondsen en multinationale ondernemingen. Het is geen toeval dat MICIMATT-monster Lockheed-Martin grotendeels eigendom is van Vanguard, BlackRock en State Street. De NAVO is in wezen een beschermingsracket van de maffia, gecontroleerd door de VS en Groot-Brittannië, dat niets te maken heeft met het ‘verdedigen’ van Europa tegen de ‘Russische dreiging’.

De feitelijke MICIMATT en de natte droom van de NAVO-uitbreiding is Rusland te verzwakken en in stukken te hakken om controle te krijgen over zijn immense natuurlijke hulpbronnen.

Oorlog tegen de nieuwe ‘as van het kwaad’

De inkomende vernedering van de NAVO in Oekraïne wordt nu nog verergerd door de onverbiddelijke opkomst van BRICS 11 – dat een dodelijke bedreiging vormt voor de geo-economie van de hegemon. Er is bijna niets dat de MICIMATT aan die oorlog kan doen – behalve het oplaaien van meerdere voorbeelden van hybride oorlogen, kleurenrevoluties en diverse verdeel-en-heers-schema’s. Wat op het spel staat is niets minder dan een volledige implosie van het neoliberalisme.

Het strategische partnerschap tussen Rusland en China van echte soevereinen is fulltime gecoördineerd. Strategisch geduld is de norm. Het witboek onthult het grootmoedige facet van de nummer één economie ter wereld in PPP: dat is China’s antwoord op het infantiele idee van “de-risking”.

China is geopolitiek bezig zijn risico’s te verminderen als het erom gaat niet te vallen voor seriële provocaties door de Hegemon, terwijl Rusland controle in taoïstische stijl uitoefent om geen kinetische oorlog te riskeren.

Toch houdt wat Medvedev zojuist zei de implicatie in dat de hegemon in de wanhoopsstrijd zelfs in de verleiding zou kunnen komen om de Derde Wereldoorlog te lanceren tegen, in feite, een nieuwe ‘as van het kwaad’ van drie BRICS-landen – Rusland, China en Iran.

Minister van de [Russische] Nationale Veiligheidsraad Nikolaj Patroesjev had niet glashelderer kunnen zijn:

“In zijn pogingen om zijn dominantie te behouden heeft het Westen zelf de instrumenten vernietigd die beter voor het land werkten dan de militaire machine. Dit zijn het vrije verkeer van goederen en diensten, transport- en logistieke corridors, een uniform betalingssysteem, de mondiale arbeidsverdeling en waardeketens. Als gevolg daarvan sluiten westerlingen zich in snel tempo af van de rest van de wereld.”

Als ze zich maar konden aansluiten bij de gemeenschap van een gedeelde toekomst – hopelijk op een latere, niet-nucleaire datum.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen


Lees meer
De ene kaart die alles verklaart

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
1 Comment
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
John
John
6 maanden geleden

Niet alleen Rusland en China verenigen zich, maar steeds meer landen.
Zeer tegen de zijn van Amerika, want samen hebben ze meer macht dan hen.
Daarom hebben ze ook altijd voor verdeeldheid gezorgd overal ter wereld.