Genetische manipulaties om ziekten te genezen worden al een aantal jaren nagestreefd. Vooral bij de behandeling van kanker hebben de mensen er op gerekend. Als je zieke mensen een kans kunt geven, is dat een goede zoektocht. Maar als men dergelijke middelen gebruikt bij gezonde mensen, moet men zeker weten dat men geen kwaad doet, want dat is het meest fundamentele principe van medisch handelen.

Dit is niet het geval met de genetisch gemanipuleerde vaccins. Zij zijn inderhaast ontwikkeld en niet alle resultaten van de weinige toxicologische proeven die vooraf zijn uitgevoerd, zijn bekendgemaakt. Byram Bridle, een Canadees hoogleraar virologie en immunologie aan de Unitversity of Guelph, heeft nu één rimpel kunnen wegnemen. Met een verzoek om vrijheid van informatie aan de Japanse regelgevende instantie slaagde hij erin een vertrouwelijk document over een toxicologische studie op ratten te verkrijgen, meldt TKP.

De Duitse celbiologe Vanessa Schmidt-Krüger had reeds ophelderend werk verricht over wat Pfizer’s geneesmiddel bevat, hoe het spike-eiwit werd gewijzigd om het langer in het menselijk lichaam te laten overleven, en welke schade de lipide nanodeeltjes aanrichten. U kunt haar twee video’s en een korte synopsis hier vinden. Ze rapporteert vooral schade aan de milt en lever door de nanodeeltjes.

Schade op lange termijn

Vanwege de genetische modificaties van de spike-eiwitten is er bezorgdheid dat het zelf een toxine kan worden en op lange termijn schade kan veroorzaken. In een nieuw artikel van Stephanie Seneff en Greg Nigh wordt een overzicht gegeven van zowel de componenten van deze vaccins als de beoogde biologische reactie daarop, met inbegrip van de productie van het spike-eiwit zelf, en hun mogelijke relatie tot een breed scala van zowel acute als op lange termijn veroorzaakte gezondheidsrisico’s, zoals bloedziekten, neurodegeneratieve ziekten en auto-immuunziekten. Er is ook een kort overzicht van studies die de mogelijkheid aantonen van “shedding” van het spike-eiwit, de overdracht van het eiwit van een gevaccineerde naar een niet-gevaccineerde persoon, met als gevolg symptomen bij de laatstgenoemde. Voor deze mogelijkheid en de gevolgen ervan werd gewaarschuwd in een intern document van Pfizer, zoals hier gemeld.

In het document uit Japan staan aanwijzingen dat de Covid mRNA-LNP (lipide nanodeeltjes) zich hechten aan menselijke organen (bijv. de vrouwelijke eierstokken). Natuurlijk zijn er nog geen langetermijnstudies over. De angst is dat er nooit meer “ongevaccineerd” kan worden, dat wil zeggen, de gevolgen van vaccinatie te boven komen. De uitgelekte vertrouwelijke studie van Pfizer toont de resultaten van studies op ratten. Hier is de automatische vertaling

Professor Bridle sprak over zijn bevindingen in een interview met radiopresentator Alex Pierson. Een transcriptie met Duitse vertaling is hier te vinden. In ieder geval verspreidt het vaccin zich niet plaatselijk op de injectieplaats in het spierweefsel, zoals de fabrikanten beweren, maar bereikt het snel de organen in soms dramatische concentraties, waar de bestanddelen geleidelijk door de cellen aldaar worden geabsorbeerd. Deze bevindingen uit de dierproeven, aldus Bridle, kunnen verklaren waarom ernstige complicaties (waaronder ontsteking van de hartspier en trombose) en sterfgevallen door bloedstolsels zich ook bij mensen hebben voorgedaan nadat mensen waren gevaccineerd.

Een kort uittreksel:

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/06/02/14772/?swcfpc=1