Een blik op Frankrijk: De twee rechtse partijen daar kort uitgelegd

In Frankrijk hebben rechtse kiezers de keuze tussen twee partijen, de Rassemblement National en de Reconquête. Bij nadere beschouwing blijkt echter dat de twee partijen in veel opzichten van elkaar verschillen, schrijft Matisse Royer.

Frans rechts is verdeeld. Aan de ene kant via het Rassemblement National, voorheen het Front National, de historische partij van wat velen ‘extreemrechts’ noemen, wiens voormalige leider Jean-Marie Le Pen wereldwijd bekend werd door zijn levenslange toewijding aan zijn partij. Ten tweede richtte journalist Éric Zemmour in 2021 zijn partij Reconquête op. Hij kon rekenen op de steun van leden van de RN of de Identitaire Beweging. Ondanks mogelijke overeenkomsten zijn er verschillen in inhoud en vorm tussen de twee stromingen.

Ten eerste Reconquête. Deze jonge beweging volgt een strategie om rechts te verenigen, in het bijzonder door de toetreding van verschillende figuren, variërend van regerend rechts van Jacques Chirac tot radicaal rechts zoals de Identitaire Beweging. Eric Zemmour en zijn topkandidaat Marion Maréchal presenteerden “de enige lijst bij de Europese verkiezingen die tegelijkertijd tegen de islamisering van Frankrijk en Europa is, voor een rechtse economie en tegen de woke ideologie”.

Twee partijen staan ​​tegenover elkaar

De verschillen tussen de twee partijen zijn talrijk: het belastingbeleid van Reconquête voorziet in een enorme belastingverlaging, vooral voor bedrijven, om investeringen, economische groei en dus werkgelegenheid te bevorderen. Volgens Zemmour moet de staat meer terughoudendheid betrachten, deregulering en liberalisering van de markten bevorderen en tegelijkertijd de bureaucratie massaal terugdringen. Bovendien moet het handelsbeleid opener en vrijhandelsvriendelijker worden gemaakt.

Op sociaal vlak vertrouwt Reconquête op economisch beleid dat zich tegen immigratie verzet. Reconquête wil de staat hervormen zodat er geen sociale bijstand meer is en de voordelen van het sociale stelsel alleen ten goede komen aan de Fransen. Bovendien wordt de lijn van Reconquête omschreven als “harder” en “meer identitair”. Met name via het begrip remigratie: in 2022 stelt Zemmour een ministerie voor remigratie voor. Zij wijzen assimilatie niet af, maar gebruiken het anders dan de RN. Als het om LGBT-rechten gaat, is de Reconquête-lijn veel conservatiever. Zemmour blijft bijvoorbeeld ‘het huwelijk voor iedereen’ afwijzen.

Een liberale kijk op de economie

Ten derde: Op Europees niveau behoort Reconquête tot een andere factie dan de RN, namelijk de ECR. De Rassemblement National en Reconquête verschillen dan ook aanzienlijk in hun benadering van de Europese kwestie. Wat de Europese Unie betreft, lijkt Reconquête, hoewel zij zichzelf over het algemeen positioneert als een patriottische en soevereinistische beweging, niet zo’n beslissend standpunt in te nemen over de kwestie van het EU-lidmaatschap als de RN. De beweging heeft tot doel de EU te hervormen met nauwere maar hervormde betrekkingen. Eén van de punten waar Reconquête in het Europees Parlement aan wil werken is het versterken van de grenzen en de coördinatie tussen Europese landen om de migratiestromen effectief te kunnen beheersen.

Ten slotte voert Reconquête op geopolitiek vlak een buitenlands beleid dat beter aansluit bij de belangen van het Westen, vooral via de NAVO. Marion Maréchal zei dat het verlangen naar een Oekraïense overwinning niet mag leiden tot deelname aan de oorlog. Bovendien is er volledige steun voor Israël, wat in contrast staat met de gematigdheid van de RN in deze twee kwesties. De beweging is meer voorstander van multilaterale diplomatie en legt de nadruk op samenwerking met Europese partners via internationale instellingen om mondiale uitdagingen aan te pakken.

Oude partij met goede structuur

De Rassemblement National (RN) is een oudere partij en volgt daarom een ​​andere strategie. De partij van Marine Le Pen heeft ervaring met nationale verkiezingen. Ze liep drie keer, waarvan twee keer in de tweede ronde. De RN beweert een regeringspartij te zijn.

De economische beleidsposities van de RN verschillen aanzienlijk van die van de Reconquête. De RN heeft de neiging een belastingbeleid voor te stellen dat gericht is op het belasten van grote bedrijven en hoge inkomens, terwijl zij pleit voor een herverdeling van de rijkdom ten gunste van de achtergestelde Fransen. De RN pleit voor een sterke, voorlopige en interventionistische staat die in staat is de nationale belangen te beschermen, de economie te reguleren en uitgebreide openbare diensten aan de bevolking te bieden. In die zin is het handelsbeleid van het Rassemblement National protectionistisch en gaat het ten koste van de vrije handel. Er bestaat onduidelijkheid over het monetair beleid. De RN wilde eerder de Europese Unie en de eurozone verlaten. Tegenwoordig lijkt dit minder het geval te zijn. De RN heeft sterke soevereinistische bedenkingen bij de euro en de monetaire unie.

Ten tweede op sociaal vlak. Wat de immigratiekwestie betreft, neemt de RN een strikt standpunt in in de Franse politiek. De RN wil illegale immigratie bestrijden en tegelijkertijd legale immigratie terugdringen. Niettemin hebben velen, vanwege de zachtheid van de RN op dit gebied, besloten zich bij Reconquête aan te sluiten. De afwijzing van remigratie, die sinds 2022 door Zemmour en in 2024 door de AfD wordt gesteund, betekent voor sommige kiezers verraad. Voor Marine Le Pen is dit concept “volledig anti-republikeins”. De RN pleit voor een sterke nationale identiteit om buitenlanders met een legale verblijfsstatus te kunnen assimileren. Assimilatie is van fundamenteel belang voor het behoud van de nationale identiteit die het Franse ideaal belichaamt. Het Rassemblement National belichaamt dit idee heel goed. Het omvat zowel autochtone Fransen als Europese immigranten en niet-Europeanen zoals zwarten en Arabieren uit verschillende immigratielanden. Als het om LHBT-‘rechten’ gaat, is de RN veel minder conservatief dan Reconquête. Marine Le Pen, ooit een tegenstander van het huwelijk voor iedereen, verklaarde in 2022: “Ik zal de Fransen geen rechten ontnemen.” Bovendien stemde de meerderheid van de RN-parlementsleden voor het constitutionaliseren van abortus en het verlengen van de periode van 12 naar 14 weken.

Afwijzing van de EU en gaullistisch buitenlands beleid

Ten derde zijn er onzekerheden op Europees niveau, bijvoorbeeld op het gebied van het monetair beleid. De partij is traditioneel eurosceptisch en heeft zich ervoor uitgesproken dat Frankrijk de EU zou verlaten. De RN bekritiseert de EU vanwege haar gebrek aan democratie, haar negatieve invloed op de nationale soevereiniteit en haar liberalisme. In tegenstelling tot Reconquête, dat het grensbeheer met Europese landen lijkt te willen afstemmen, streeft de RN naar grotere onafhankelijkheid in het beheer van de landsgrenzen, inclusief het ter discussie stellen van Europese afspraken over bewegingsvrijheid en grensbeheer.

Ten slotte staat de RN op geopolitiek niveau sceptisch tegenover internationale allianties, vooral de NAVO. De oriëntatie van Frankrijk op het buitenlands beleid van de VS wordt vooral bekritiseerd. De RN neigt naar een onafhankelijker buitenlands beleid en geeft de voorkeur aan directe dialoog met andere staten boven dialoog via internationale instellingen. Er is dus een meer isolationistische benadering van het buitenlands beleid die pleit voor grotere autonomie in de besluitvorming. Marine Le Pen is meer pro-Rusland, hoewel ze sinds Poetins inval in Oekraïne geleidelijk meer aandacht aan deze kwestie heeft besteed.

In de context van de Europese verkiezingen hebben we openlijke aanvallen gezien van de RN op Reconquête vanwege haar vermeende ‘openheid’ tegenover immigratie. De steun voor Reconquête kan echter worden verklaard door een hardere houding ten aanzien van immigratie. Ondanks de politieke verschillen tussen de twee structuren is de kiezersbasis relatief vergelijkbaar (die van R! zijn hoger opgeleid en rijker; die van RN zijn traditioneel meer ambachtslieden – maar dat is de laatste tijd ook aan het veranderen).

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Naar mijn mening is het dom dat ‘rechts’ zich verdeelt, want het land staat op instorten. En misschien is dat wel het doel van de oprichting van Reconquête.

De grootste rassenrellen van vorig jaar die wekenlang aanhielden waren nog maar het begin van wat we in heel Europa gaan zien.

Ik vind Marine Le Pen slap, maar een zogenaamd nationalistische partij onder leiding van een niet-etnische Fransman, Zemmour, vertrouw ik niet.

Voormalige hoofd van de Franse inlichtingendienst: “Het land staat op instorten door de massa-immigratie”

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over