De Duitse energietransitie is een van de grootste politieke mislukkingen aller tijden. Ze heeft op alle mogelijke manieren gefaald. De hernieuwbare energieën die overal worden aangeprezen en worden ondersteund door de planeconomie zijn bij lange na niet in staat om de Duitse energiebehoeften te dekken, schrijft Joachim Kuhs. 

Vorige week bedroeg hun aandeel in de totale elektriciteitsvoorziening soms een schamele drie procent. Zonder de massale verbranding van steenkool en de import van elektriciteit uit het buitenland zou er al lang geleden een totale stroomuitval hebben plaatsgevonden. Niet alleen zijn alle beloften van dit beleid vals gebleken, het veroorzaakt ook precies de ecologische catastrofe die het had moeten voorkomen. Momenteel worden er jaarlijks ongeveer 10.000 ton gebruikte zonnepanelen geproduceerd; vanaf volgend jaar zullen dat er zes keer zoveel zijn.

Volgens het Fraunhofer Instituut voor Zonne-energiesystemen (ISE) zullen vanaf 2029 tussen de 400.000 en een miljoen ton zonnepanelen moeten worden afgevoerd. Het adviesbureau Rystad Energy gaat er zelfs van uit dat er vanaf 2040 wereldwijd zo’n 27 miljoen ton zou kunnen zijn, en het International Energy Agency (IEA) verwacht tot 80 miljoen ton vanaf 2050. Het meeste schroot zal waarschijnlijk plaatsvinden in China, de VS, Japan, India en Duitsland. De werkelijke aantallen kunnen aanzienlijk hoger zijn, omdat veel zonnecellen vaak eerder worden vervangen dan hun gebruikelijke levensduur van 20 tot 30 jaar.

Recycling is alleen mogelijk met grote inspanningen

Eigenlijk weet niemand wat er met deze enorme hoeveelheden vervuilde locaties zal gebeuren. Het grootste deel ervan belandt op stortplaatsen – inclusief het waardevolle silicium, dat met veel moeite wordt gewonnen, waarvan 25 tot 50 kilogram in elke ton zonneschroot zit. Om dit en andere stoffen uit de cellen te verwijderen is echter een onnoemelijke inspanning nodig. Het Fraunhofer Instituut heeft een dergelijk proces met succes getest, maar heeft er nog geen levenscyclusanalyse voor opgesteld. Bedrijven in Dresden en Japan hebben ook geprobeerd de schrootcellen te ontmantelen. Nog niets hiervan is echter klaar voor de markt. Bovendien verschillen de cellen soms flink van elkaar: er zijn ruim 500 verschillende typen.

Natuurkundige Ian Marius Peters en andere wetenschappers werken aan methoden om zonnepanelen vanaf het beg in te ontwerpen, zodat ze later gemakkelijker kunnen worden gedemonteerd. Hoewel er bedrijven zijn die zich in ieder geval hebben gespecialiseerd in het mogelijk maken van secundair gebruik van afgedankte cellen die vaak nog functioneel zijn, geven ze er in Duitsland momenteel de voorkeur aan om deze simpelweg naar Oost-Europa of Afrika te transporteren. Het antikoloniale geweten gaat niet zo ver dat het stopt met het gebruik van het continent als dumpplaats voor zijn eigen mislukte politiek.

Windturbines produceren ook grote hoeveelheden gevaarlijk afval

De miljoenen tonnen zonnecellen zijn echter slechts een deel van de tragedie van groen eco-afval. Windturbines genereren in Duitsland ook jaarlijks ongeveer 10.000 ton afval. Het Fraunhofer Instituut voor Chemische Technologieën verwacht dat dit bedrag in 2045 zal verviervoudigen. Duizenden windparken werden in 2021 simpelweg stilgelegd omdat de subsidie ​​van twintig jaar afliep. De subsidiejagers die zich voordoen als klimaatredders zijn niet geïnteresseerd in wat er met het resulterende afval moet gebeuren. Hier zijn het vooral de rotorbladen die lastig in hun componenten te demonteren zijn. Ook hier bestaan ​​geen recyclingoplossingen of afvalverwerkingsconcepten, waardoor de schrootberg blijft groeien.

In de media wordt hierover echter slechts marginaal gesproken. Hoewel hernieuwbare energieën niet geschikt zijn om in de Duitse energiebehoefte te voorzien en de ene donkere stilte na de andere dit bewijst, vertrouwt de stoplichtregering op de koortsachtige expansie van windenergie. In plaats van goedkope energie produceren we echter alleen maar gigantische bergen materiaal dat niet of heel moeilijk te recyclen is, en verspillen we ongelofelijke hoeveelheden waardevolle grondstoffen, zoals silicium, die we meenemen uit arme landen. Het geheel is één verschrikkelijke farce, waarvan toekomstige generaties in werkelijkheid te maken zullen krijgen met de gevolgen, in tegenstelling tot de denkbeeldige klimaatcatastrofe.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

EU zal tegen 2025 100.000 ton aan afval van windmolenwieken produceren

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over