Uitgelekte documenten suggereren dat EU-functionarissen immuniteit zoeken voor hun eigen controversiële wetten voor online toezicht, wat beschuldigingen van hypocrisie oproept, schrijft Didi Rankovic.
Doe wat ik zeg – niet zoals ik doe. Dat is de essentie van een lek dat beweert hooggeplaatste EU-functionarissen te ontmaskeren als meer dan louter politieke hypocrieten als het gaat om de implementatie van de uiterst controversiële wetgeving die online privacy en encryptie aantast.
Naar verluidt willen de ministers van Binnenlandse Zaken van de EU-landen zichzelf – maar niet alleen hen – vrijstellen van de op handen zijnde verordening over seksueel misbruik van kinderen (CSAM) (ook bekend als “chatcontrole“), die naar verwachting al in juni wordt aangenomen.
De voorgestelde nieuwe regels worden door voorstanders aangeprezen als precies wat er op de verpakking staat, maar worden tegelijkertijd bekritiseerd als een middel voor willekeurige massasurveillance van ieders online communicatie en als een manier om echte encryptie door platforms te verzwakken – een vitaal onderdeel van internetveiligheid, wederom van invloed op iedereen die online gaat, inclusief kinderen.
Het Duitse lid van het Europees Parlement (MEP), lid van de Piratenpartij en advocaat Patrick Breyer, die veel tijd en energie heeft gestoken in het vestigen van de aandacht van het publiek in de EU op de gevaren die de verordening met zich meebrengt, citeert nu uitgelekte documenten die zijn gepubliceerd door de Franse site Contexte, waaruit al dan niet blijkt dat de context van de toch al problematische voorgestelde regels nog slechter is geworden.
Dat komt omdat, volgens Contexte, “de ministers van Binnenlandse Zaken van de EU professionele accounts van personeel van inlichtingendiensten, politie en leger willen vrijstellen van het beoogde scannen van chats en berichten.”
Naast ministers, politie en spionnen wordt ook alles wat als ‘beroepsgeheim’ wordt bestempeld geacht te zijn vrijgesteld van dit zeer invasieve (als het om alle anderen in de EU gaat) type inhoudscannen.
In een verklaring luidt Breyers visie op de onthullingen dat deze functionarissen zich er terdege van bewust zijn dat chatcontrolescans “onbetrouwbare en gevaarlijke snuffelalgoritmen” zijn – en toch geen probleem hebben om “ze op ons, burgers los te laten.”
Wat betreft de bepaling over “beroepsgeheimen” – Breyer noemt het “een in paragrafen gegoten leugen”.
“Geen enkele aanbieder en geen enkel algoritme kan weten of bepalen of er een chat plaatsvindt met artsen, therapeuten, advocaten, advocaten, enz. om deze uit te sluiten van chatcontrole”, schrijft hij.
En hij lijkt te denken dat wat achter deze vrijstellingen zou kunnen zitten, is dat de ministers van Binnenlandse Zaken van de EU zich zorgen maakten dat militaire geheimen die geen verband houden met CSAM “gemakkelijk beschikbaar” zouden worden voor de VS – waarschijnlijk vanwege het brede en “lekkende” karakter van de regelgeving zelf en de hoeveelheid gegevens waartoe het toegang hoopt te krijgen.
Volgens Breyer is deze bepaling, die verschillende functionarissen en hun communicatie vrijstelt, “een aanfluiting” van het verklaarde doel van de wetgeving, namelijk het beschermen van kinderen online, terwijl de EU, in plaats van te zoeken naar de beste manieren om dat daadwerkelijk te bereiken, afglijdt naar “Massale surveillance en niet een betere bescherming van onze kinderen.”
“We weten dat de meeste chats die door de huidige vrijwillige snuffelalgoritmen worden gelekt, niet relevant zijn voor de politie, bijvoorbeeld familiefoto’s of consensuele sexting”, zegt het parlementslid.
“Het is schandalig dat de ministers van Binnenlandse Zaken van de EU zelf niet willen lijden onder de gevolgen van de vernietiging van de digitale privacy van correspondentie en de veilige encryptie die zij ons opleggen”, besluit Breyer.
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Dit i duidend voor een dictatuur. Mss moeten we deze ook eens bij naam beginnen noemen.