De windmolens zorgen voor gouden subsidies in het Midden-Duitse ‘sprookjesbos’ Reinhardswald, maar de betaling bestaat uit de gedeeltelijke vernietiging van het duizend jaar oude eeuwenoude bos zelf. Er is begonnen met het kappen van zo’n 120.000 bomen in het bos, het decor voor veel van de mythische verhalen van de gebroeders Grimm, om toegang te bieden aan een eerste 18 gigantische windturbines rond het Sababurg-kasteel van ‘Doornroosje’, schrijft Chris Morrison.

Wie is er tegen deze massale vernietiging van het eeuwenoude bos vol wilde dieren met bomen van meer dan 200 jaar oud? Zeker niet de Groene partij, die nu op nationaal en lokaal niveau aan de macht is. In feite wordt het project geleid door de plaatselijke Groene minister van Hessen, Priska Hinz, die naar verluidt heeft gezegd:

“Windenergie levert een beslissende bijdrage aan de energietransitie en het behoud van de natuur. Het is de enige manier om bossen en belangrijke ecosystemen te behouden.”

Er is enige belangstelling van de lokale pers in Duitsland voor de vernietiging van een deel van het bos dat een gebied van 200 vierkante kilometer beslaat. Niettemin blijven de reguliere media er over het algemeen ver vandaan om verslag te doen van de vernietiging van het milieu, terwijl de Groenen dit doen met als doel het redden van de planeet. De BBC bracht het verhaal wel onder de kop ‘Strijd om windturbines in het land van Doornroosje‘, maar dat was in 2013 toen de plannen voor de industriële ontwikkeling voor het eerst werden aangekondigd. Het lijkt erop dat de staatsafhankelijke omroep minder geïnteresseerd is nu de Grote Boze Wolf eindelijk een maaltijd van Roodkapje heeft klaargemaakt.

Pierre Gosselin, directeur van de in Duitsland gevestigde wetenschapssite No Tricks Zone, heeft verslag gedaan van de verontwaardiging die in een aantal Duitse wijken wordt gevoeld over de plannen om een ​​deel van het Reinhardswald-bos te vernietigen in het belang van inferieure groene technologie. Hij is van mening dat de affaire laat zien wat een inefficiënte en kostbare oplichterij groene energie is. “Het is niet gratis, het zit vol met corrupte en ongevoelige politici die zich niet langer bekommeren om de democratie, en het milieu wordt er zeker niet beter van. Het is een smerige moloch van verspilling, fraude, corruptie en ecologische achteruitgang – met dode vogels, ziekte van turbinetrillingen, flitsduizeligheid en landschapsvervuiling”, voegt hij eraan toe.

The Guardian heeft merkwaardig stil gezwegen over het kappen van bossen voor de bouw van windturbines in Hessen. In 2020 was men minder terughoudend over de berichtgeving over de aanleg van een snelweg van 3 km in een ander Hessisch bos bij Dannenroder. Duizenden klimaatactivisten verzamelden zich op de plek ten noorden van Frankfurt, zo meldde het rapport. Het kappen van bomen in Dannenroder zou een catastrofe zijn, zouden milieuactivisten hebben gezegd. “Sommige delen van dit bos zijn 250 jaar oud,” merkte Nicola Uhde van de Duitse Federatie voor Milieu en Natuurbehoud (Bund) op, “en er is simpelweg niet veel meer van dit soort bos in de buurt.” Destijds merkte de Guardian

 op dat het lot van Dannenroder een ‘lakmoesproef was voor de Groene Partij’, die de staat regeerde als onderdeel van een coalitie. Het lijkt nalatig te zijn geweest door een dergelijke test met de ontbossing in Reinhardswald niet te suggereren. Maar het lijkt erop dat geen van de gebruikelijke klimaatactivisten bij deze gelegenheid heeft geprotesteerd tegen het verlies van bomen en leefgebieden voor wilde dieren.

De Daily Skeptic heeft melding gemaakt van talrijke recente voorbeelden waarbij het gebrek aan belangstelling voor ecologische schade een kenmerk is van groene industriële ontwikkeling. Vorige maand merkten we op dat een van India’s iconische grote vogels, de grote Indiase trap, op de rand van uitsterven stond als gevolg van de groei van elektriciteitsleidingen in zijn thuisgebied, de Thar-woestijn. Om het mondiale Net Zero te bereiken, wordt geschat dat er de komende jaren nieuwe elektriciteitsleidingen moeten worden aangelegd die equivalent zijn aan een omloop van 2000 keer de aarde.

Afgelopen oktober meldden we dat windparken in Tasmanië de populatie van de met uitsterven bedreigde lokale wigstaartarend hadden teruggebracht tot ongeveer 1.000 exemplaren. Over de hele wereld worden miljoenen vleermuizen gekauwd door gigantische windbladen. Elk dier dat voor zijn vlucht afhankelijk is van windstromingen, zoals een grote roofvogel, loopt het risico in de wervelende machines te worden gezogen. In Californië heeft de door de Democraten gecontroleerde deelstaatregering onlangs de controles op de bescherming van wilde dieren versoepeld om vergunningen toe te staan ​​om voorheen volledig beschermde soorten te doden voor duurzame infrastructuurprojecten. Ondanks een verhoogd risico voor Amerika’s nationale vogel, de Amerikaanse zeearend, werd er nauwelijks een teken van protest geregistreerd. Voor de oostkust van Amerika worden enorme industrieparken aangelegd voor windturbines. Het kan toeval zijn dat er de afgelopen jaren honderden walvissen langs de kust zijn gestrand, maar een meer waarschijnlijke verklaring is het oorverdovende sonargeluid, het constante heien, uitgebreide bouwwerkzaamheden aan de oceaan en de zware scheepsbewegingen.

Geen van de bovenstaande dingen zal waarschijnlijk voorkomen als de magische spiegel wordt gevraagd: “Spiegel, spiegel aan de muur, wie is de groenste van allemaal?”

---

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)

---

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over