De triomf van Rusland: met slechts een paar raketten verslaan ze de gevreesde Amerikaanse ATACMS op de Krim. De wondermiddelmythe stort ineen nu de geavanceerde Buk-M3-luchtverdediging van Rusland de NAVO verrast. Een keerpunt in de oorlogsvoering, schrijft Rainer Rupp.
Op 4 mei 2024 meldde het Russische Ministerie van Defensie een succes dat vernietigend was voor het Westen. Op deze dag waren de Russen erin geslaagd om boven het schiereiland de in het Westen zeer geprezen ATACMS-raketten (Army Tactical Missile System) van Amerikaanse makelij te onderscheppen. Volgens het rapport van het ministerie waren de Russische luchtverdedigingseenheden er in geslaagd om 15 van de nieuwe ATACMS-raketten te vernietigen, slechts twee weken na hun eerste inzet.
Dit moet een bittere klap zijn voor de kreten ‘Oekraïne moet winnen’. Het Zelenski-regime had ook reikhalzend uitgekeken naar de ATACMS als ‘game changer’. Het zouden eindelijk de betrouwbare wonderwapens uit het Westen moeten zijn waarmee de toch al voorzienbare nederlaag van Oekraïne zou worden afgewend. Volgens de fabrikant van de raket kan deze worden gebruikt om een groot aantal vijandelijke doelen te targeten: vliegvelden, commando- en controlecentra, brandstof- en smeermiddeldepots en spoorwegtreinen. Het kan ook worden gebruikt tegen troepenbijeenkomsten op afgelegen locaties.
De ATACMS hebben een bereik van maximaal 300 kilometer, waardoor ze doelen op het hele Krim-schiereiland, maar ook in Rusland, kunnen bereiken. Op hun ballistische traject bereiken ze een snelheid tot Mach 3 op een hoogte van 30 tot 40 kilometer en vernietigen vervolgens hun doelwit met een explosief met een nauwkeurigheid van tien meter in diameter.
Als gevolg van binnenlandse politieke geschillen in het Amerikaanse Congres was de levering van ATACMS, waarvan elke raket tussen de 1 en 1,5 miljoen dollar kostte, maandenlang geblokkeerd. Als onderdeel van het onlangs vrijgegeven pakket ter waarde van 61 miljard dollar zijn er slechts 100 ATACMS aan Oekraïne geleverd, ogenschijnlijk omdat er nog maar een beperkt aantal van hen in het Amerikaanse arsenaal aanwezig is. Volgens onbevestigde rapporten kwamen sommige van deze gewilde raketten uit de voorraden van vazallen van de VS en de NAVO, waardoor het aantal op 100 kwam.
Het Pentagon wachtte echter niet eens tot het Congres het pakket van 61 miljard dollar goedkeurde. Zoals we onlangs hebben vernomen, was een onbepaald aantal ATACMS grond-grondraketten in het geheim naar Oekraïne gebracht voordat ze werden vrijgegeven.
Zo werden op 17 april 2024 de eerste ATACMS ingezet tegen de Russische luchtmachtbasis Dzhankoy op de Krim. De door Oekraïne gepubliceerde aankondiging van het succes tegen Dzhankoi deed de harten van de Russofoben in Kiev, Washington en de NAVO sneller kloppen.
Volgens Oekraïense en NAVO-bronnen had de ATACMS daar “grote schade” aangericht. Aanvalshelikopters, tactische straaljagers en een hoogwaardig S 400 luchtverdedigingssysteem zouden op de basis zijn vernietigd. De Russische zijde bevestigde de aanval, maar meldde slechts de vernietiging van enkele helikopters.
Het enige satellietbeeld dat na de aanval op Dzhankoi door westerse bronnen online werd geplaatst, toont slechts een smal deel van de Russische basis. De foto toont een grote afgebrande plek waarin de overblijfselen van zes of zeven vernietigde helikopters te zien zijn. Blijkbaar is van de verschillende gelanceerde ATACMS slechts één raket aangekomen in Dzhankoi, waar deze nog steeds voldoende schade aanrichtte.
Sinds Dzhankoy lijken Russische experts een nieuw wonder te hebben bereikt in nauwe samenwerking tussen luchtverdediging, elektronische oorlogsvoering en defensietechnologie, analoog aan de introductie van de Britse Storm Shadow-raket in de Oekraïense strijdkrachten ongeveer een jaar geleden. Deze raket zou ook een “game changer” moeten zijn. Maar slechts drie dagen na het eerste gebruik van de Storm Shadow hadden de Russen in principe al bedacht hoe ze de Britse raket konden blokkeren, uit koers konden brengen of welk systeem het beste kon worden gebruikt om hem neer te halen.
Dit wil niet zeggen dat de verdediging tegen de Storm Shadows al na slechts drie dagen perfect was, maar het probleem was in principe al opgelost en de tegenmaatregelen werden van aanval tot aanval verfijnd. Over de successen van de Storm Shadows is de laatste tijd nauwelijks iets vernomen in de westerse media. Dit betekent echter niet dat er geen gevaar meer is voor de overgebleven Storm Shadows, omdat de Russische verdediging de ruim 1.000 kilometer lange frontlinie in Oekraïne niet op alle punten even goed kan beschermen.
Na de neutralisatie van vijftien ATACMS, slechts twee weken na hun eerste inzet tegen Rusland, vrezen westerse militaire experts nu dat de ATACMS een soortgelijk lot te wachten staat als dat van de Storm Shadows. Dit werd duidelijk gemaakt in een artikel van 4 mei in het militaire tijdschrift Global Defense News, waarin ze de Russische ATACMS-moordenaar al hebben geïdentificeerd als “de nieuwste versie van het Russische Buk-luchtafweerraketsysteem, de Buk-M3.” Omdat de Buk-M3 bekend staat “om zijn vermogen om meerdere luchtdoelen aan te vallen in moeilijke omstandigheden voor elektronische oorlogvoering. Het heeft zijn doeltreffendheid bewezen tegen de ATACMS […]”.
Maar wat betekent deze beoordeling voor het Amerikaanse leger, dat zo trots is op zijn ATACMS vanwege het veelzijdige gebruik ervan? De ATACMS-familie omvat een hele reeks varianten, elk ontworpen voor specifieke toepassingsvereisten. De raketten zijn uitgerust met verschillende soorten kernkoppen, variërend van explosieve enkele koppen tot clustermunitie, waardoor ze geschikt zijn voor uiteenlopende tactische scenario’s. Omdat het beschikt over een aanzienlijke impassecapaciteit en het vermogen om snel en effectief tijdkritische doelen aan te vallen in verschillende conflictscenario’s, heeft de ATACMS “een gevestigde strategische positie in het arsenaal van het Amerikaanse leger”, aldus Global Defense News
“Het mogelijke gebruik van de Buk-M3 tegen de ATACMS onderstreept een aanzienlijke escalatie van technologische oorlogsvoering in het conflict in Oekraïne en demonstreert de geavanceerde militaire capaciteiten […]. Naarmate de situatie voortduurt, zouden de strategische implicaties van deze gevechten de huidige militaire macht verder kunnen ondermijnen. De dynamiek in de regio heeft een aanzienlijke impact”, zegt Global Defense News.
Het militaire tijdschrift kan echter tekortgeschoten zijn. De lessen die zijn getrokken uit de gevechtscapaciteiten van de Russische luchtverdediging en de samenwerking tussen mechanische en elektronische oorlogsvoering zullen de militaire dynamiek wereldwijd beïnvloeden. Russische vermogens zullen een impact hebben op de strategie en tactiek, niet alleen in de VS en de NAVO-landen, maar ook in de landen van het Zuiden. Deze laatste zullen Rusland niet alleen zien als een betrouwbaardere politieke en economische partner, maar ook als een partner met veel superieure militaire technologie.
In haar Oekraïense proxy-oorlog tegen Rusland heeft de NAVO veel fatale zwakheden getoond, niet alleen op het gebied van luchtverdediging en elektronische oorlogsvoering. Het zal vele jaren, zo niet tientallen jaren duren om deze te corrigeren. Oekraïne zoals we het nu kennen zal niet meer bestaan. Het VS/NAVO-blok gelooft, door hopeloze overmoed, nog steeds dat het de machtigste militaire macht ter wereld is. Deze macht is lange tijd van binnenuit ondermijnd.
Een belangrijke reden voor deze achteruitgang is dat het leger van de Verenigde Staten en haar westerse vazallen de afgelopen drieënhalf decennia zich alleen hebben voorbereid op de strijd tegen slecht bewapende, slecht opgeleide en hopeloos in de minderheid zijnde stamleden in verre landen. Als gevolg hiervan hebben de Verenigde Staten een hele generatie of – afhankelijk van het gebied meerdere generaties – militaire technologische ontwikkelingen gemist. Dit resulteert in zwakte die nu fatale gevolgen heeft op het slagveld in Oekraïne, omdat de trots van westerse wapenfabrikanten onmiddellijk tot schroot wordt gereduceerd.
En uiterlijk na de toespraak van Poetin op de Veiligheidsconferentie van München in 2006 werd het duidelijk dat de westerse elites niet tevreden waren met samenwerking met Rusland voor wederzijds voordeel, maar dat ze Rusland wilden domineren. De Russen moesten dit tegengaan met een sterk, modern leger. Het team van Poetin is daarin geslaagd. Op veel gebieden kon Rusland profiteren van de uitmuntende prestaties van de wetenschappers en technici van de Sovjet-Unie, wier baanbrekende resultaten nog op de plank lagen. Tegenwoordig beschikt Rusland niet alleen weer over een sterk leger, maar heeft het op veel gebieden ook met succes een militair-technologische revolutie doorgevoerd, die nu zijn waarde bewijst in de strijd in Oekraïne tegen westerse wapens – zie de nieuwe Buk-M3.
De Buk-M3, ook wel de ‘Viking’ genoemd, is volgens de beschrijving van Global Defense News:
“de nieuwste generatie van het bekende Russische Buk luchtverdedigingsraketsysteem, ontworpen om een breed scala aan dreigingen vanuit de lucht met verbeterde efficiëntie en precisie te bestrijden. […] Het verbetert de mogelijkheden van luchtverdediging op de grond aanzienlijk, omdat het vliegtuigen, helikopters, kruisraketten en drones kan bestrijden, evenals tactische ballistische raketten zoals de ATACMS. Met een operationeel bereik tot 70 kilometer en een hoogtebereik tot 35 kilometer wordt de Buk-M3 gekenmerkt door zijn vermogen om meerdere vliegende objecten tegelijk en onder zeer storende omstandigheden aan te vallen dankzij geavanceerde radarsystemen en gemoderniseerde vuurleidingtechnologie.”
“De belangrijkste sterke punten van het systeem zijn onder meer de mobiliteit en veelzijdigheid ervan, omdat het snel kan worden ingezet en binnen enkele minuten operationeel is. Dit maakt de Buk-M3 bijzonder effectief in moderne, snelle gevechtsomgevingen waar luchtdreigingen plotseling en vanuit meerdere richtingen kunnen verschijnen. “
“Bovendien kan elke Buk-M3-eenheid maximaal 36 doelen volgen en raketten tegelijkertijd op zes ervan richten, waardoor een hoge vuurdichtheid in gevechtsscenario’s wordt gegarandeerd. Dit vermogen om meerdere doelen te bestrijden, gekoppeld aan geavanceerde weerstand tegen elektronische tegenmaatregelen, zorgt voor een robuuste Verdediging tegen allerlei aanvallen vanuit de lucht, waardoor de gehele luchtverdedigingsstructuur van de strijdkrachten die hen beschermt wordt verbeterd.”
Geen goede vooruitzichten voor de F-16, waar Oekraïne al reikhalzend naar uitkijkt als de nieuwe ‘game changer’.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Russische elektronische oorlogsvoering neutraliseert Amerikaanse precisiemunitie in Oekraïne
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Dit doet AU in het westen. Het veronderstelde top wapen is ineens van zijn sokkel af gestoten.
Alex en alexander hadden het vandaag zelfs over 25 uit 25 atacms die succesvol werden uitgeschakeld in de laatste 2 weken. Al met al is het een prachtige afgang voor navo.