Er is een reden waarom geen regering een kosten-batenanalyse heeft gemaakt: Het beleid zou zeker falen.
Greg Abbott, de gouverneur van Texas, kondigde vorige week aan dat zijn staat een einde maakt aan de maskerplicht en de capaciteitsbeperkingen voor bedrijven. Hoewel de Democraten en veel volksgezondheidsfunctionarissen de maatregel afkeurden, zijn er nu voldoende gegevens om aan te tonen dat de voordelen van strenge maatregelen de kosten niet waard zijn.
16 Amerikaanse staten stoppen Corona maatregelen. Einde aan Lockdowns en maskerplicht https://t.co/U3EoNlsuPz via @DissidentNL
— DissidentNL (@DissidentNl) March 8, 2021
Dit was niet altijd het geval. Een jaar geleden was ik nog een voorstander van het opsluiten van de samenleving omdat dat verstandig leek gezien het gebrek aan kennis over het virus en de gevolgen, schrijft Philippe Lemoine in The Washington Journal. Maar het afsluiten van de samenleving is de standaardoptie geworden van regeringen over de hele wereld, ongeacht de kosten.
Meer dan een jaar na het begin van de pandemie wordt er zowel in Europa als in de VS gevaccineerd. Toch gelden er aan beide zijden van de Atlantische Oceaan nog steeds strenge beperkingen. Duitsland, Ierland en het Verenigd Koninkrijk zijn nog steeds afgesloten, terwijl Frankrijk al twee maanden een avondklok hanteert vanaf 18:00 die volgens de Franse regering nog minstens vier weken zal duren.
Vorig jaar rond deze tijd hadden we geen idee hoe moeilijk het zou zijn om het virus onder controle te krijgen. Gezien de snelheid waarmee het virus zich verspreidde, ging men er redelijkerwijs van uit dat het grootste deel van de bevolking binnen een paar weken besmet zou zijn, tenzij we de overdracht op de een of andere manier terugdrongen. Prognoses van het Imperial College Covid-19 Response Team in Londen voorspelden dat meer dan twee miljoen Amerikanen binnen een paar maanden zouden kunnen sterven. Een lockdown zou de transmissie terugdringen, en hoewel het niet alle infecties kan voorkomen, zou het voorkomen dat ziekenhuizen worden overspoeld. Het zou “de curve afvlakken.”
Sindsdien hebben we geleerd dat het virus zich nooit lang exponentieel verspreidt, zelfs niet zonder strenge beperkingen. De epidemie neemt altijd af lang voordat de groeps-immuniteit is bereikt. Zoals ik betoog in een rapport voor het Center for the Study of Partisanship and Ideology, worden mensen bang en veranderen hun gedrag als het aantal ziekenhuisopnames en sterfgevallen toeneemt. Dit, op zijn beurt, vermindert de transmissie.
De rest van het WSJ artikel staat achter een betaalmuur, maar de rest van het onderzoek van Lemoine staat bij het Center for the Study of Partisanship and Ideology.
Het onderzoek is extreem lijvig en staat hier voor als u het in zijn geheel wilt lezen.
Ik pak er wat grafieken uit die illustreren dat er geen verschil is tussen staten die een lockdown hanteren en staten die dat niet doen.
De situatie in de VS is zeer vergelijkbaar. Misschien herinnert u zich dat The Atlantic in april een artikel publiceerde met de titel “Georgia’s Experiment in Human Sacrifice“, waarin het besluit van de gouverneur van die staat om veel beperkingen op te heffen, werd veroordeeld. Laten we eens kijken naar het resultaat van dit zogenaamde experiment:
Net als in het geval van de EU blijkt uit de grafiek dat er bij uitsplitsing veel heterogeniteit tussen de verschillende staten in de VS bestaat, maar dat er ook sprake is van hetzelfde convergentiepatroon:
Het virus volgt overal hetzelfde patroon, ongeacht de maatregelen.
Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/02/16/9702/?swcfpc=1
