Terwijl het collectieve Westen in de greep is van een existentiële legitimiteitscrisis, bedenkt de RIC zijn eigen veiligheidsorde om de rest van de wereld te beschermen tegen de ‘genocideplegers’, schrijft Pepe Escobar.
De Hegemon heeft geen idee wat de Exceptionalistische mentaliteit te wachten staat: China is begonnen de beschavingsketel op beslissende wijze in beweging te brengen zonder zich zorgen te maken over een onvermijdelijke reeks sancties die begin 2025 zullen komen en/of een mogelijke ineenstorting van het internationale financiële systeem.
Vorige week werden de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken en zijn lijst van misleidende Amerikaanse eisen in Peking door minister van Buitenlandse Zaken Wang Yi en president Xi Jinping verwelkomd als weinig meer dan een vervelende mug. Wang benadrukte voor de duidelijkheid dat Teheran het recht had zichzelf te verdedigen tegen Israëls verscheuring van de Conventie van Wenen toen het het Iraanse consulaat in Damascus aanviel.
In de VN-Veiligheidsraad stelt China nu niet alleen openlijk de staatsterreuraanval op de Nord Streams ter discussie, maar ook de blokkering van de Palestijnse staat door de combinatie VS-Israël. Bovendien organiseert Peking, net als onlangs Moskou, de politieke facties van Palestina samen in een conferentie met als doel hun standpunten te verenigen.
Aanstaande dinsdag, slechts twee dagen voordat Moskou de Dag van de Overwinning viert, het einde van de Grote Patriottische Oorlog, zal Xi in Belgrado landen om de hele wereld te herinneren aan de 25e verjaardag van het bombardement op de Chinese ambassade door de VS, het VK en de NAVO.
Rusland bood intussen een platform aan de UNRWA – de VN-hulporganisatie voor Palestijnse vluchtelingen, die Israël heeft geprobeerd te ontfinancieren – om aan hoge vertegenwoordigers van de BRICS-10 de cataclysmische humanitaire situatie in Gaza uit te leggen, zoals beschreven door UNRWA-commissaris-generaal Philippe Lazzarini.
Kortom, er worden al serieuze politieke zaken gedaan buiten het corrupte VN-systeem om, terwijl de Verenigde Naties uiteenvallen in een lege huls met de VS als grootste aandeelhouder die alle voorwaarden dicteert.
Een ander belangrijk voorbeeld van BRICS als de nieuwe VN: Nikolai Patrushev, voorzitter van de Russische Veiligheidsraad, ontmoette in Sint-Petersburg zijn Chinese tegenhanger Chen Wenqing in de marge van de 12e Internationale Veiligheidstop, waar meer dan 100 landen samenkwamen, waaronder de veiligheidschefs van de BRICS-10 leden Iran, India, Brazilië, Zuid-Afrika en Irak.
De SCO-beveiligingsshow
Maar het belangrijkste kruispunt van de afgelopen dagen was de defensietop van de Shanghai Cooperation Organization (SCO) in Astana, Kazachstan. Voor het eerst had de nieuwe Chinese minister van Defensie, Dong Jun, een ontmoeting met zijn Russische tegenhanger, Sergei Shoigu, om hun alomvattende strategische partnerschap te benadrukken.
Dong benadrukte veelbetekenend het ‘dynamische’ karakter van de militaire interactie tussen China en Rusland, terwijl Shoigu de nadruk verdubbelde en zei dat het ‘een model schept voor interstatelijke betrekkingen’, gebaseerd op wederzijds respect en gedeelde strategische belangen.
Shoigu richtte zich tot de volledige SCO-vergadering en weerlegde nadrukkelijk de massale westerse propagandadrift over een Russische ‘dreiging’ voor de NAVO.
Iedereen was bij de bijeenkomst van de ministers van Defensie van de SCO – inclusief India, Iran, Pakistan en Wit-Rusland als waarnemer aan dezelfde tafel. Minsk wil graag lid worden van de SCO.
De in elkaar grijpende strategische partnerschappen tussen Rusland, Iran en China waren volledig op elkaar afgestemd. Behalve dat Dong Shoigu ontmoette, ontmoette hij ook de Iraanse minister van Defensie, brigadegeneraal Mohammad Reza Ashtiani, die uitbundig de veroordeling door Peking van de Israëlische terreurluchtaanval in Damascus prees.
Wat er nu gebeurt tussen Peking en Teheran is een herhaling van wat vorig jaar begon tussen Moskou en Teheran, toen een lid van de Iraanse delegatie tijdens een bezoek aan Rusland opmerkte dat beide partijen een wederzijdse “alles wat je nodig hebt” relatie op hoog niveau waren overeengekomen.
Shoigu, die Ashtiani ontmoette, zorgde voor extra context toen hij zich herinnerde dat “de gezamenlijke strijd tegen het internationale terrorisme in Syrië een levendig voorbeeld is van onze al lang bestaande vriendschappelijke betrekkingen.” De Russische minister van Defensie gaf toen zijn doorslaggevende uitspraak:
De huidige militair-politieke situatie en de bedreigingen voor onze staten verplichten ons … tot een gemeenschappelijke aanpak voor het opbouwen van een rechtvaardige wereldorde, gebaseerd op gelijkheid voor alle deelnemers aan de internationale gemeenschap.
Een nieuwe mondiale veiligheidsorde
Het vestigen van een nieuwe mondiale veiligheidsorde vormt de kern van de BRICS-10-planning – vergelijkbaar met het debat over de-dollarisering. Dit alles is een gruwel voor het collectieve Westen, dat niet in staat is de veelzijdige, met elkaar verweven partnerschappen tussen Rusland, Iran en China te begrijpen.
En de interactie vindt persoonlijk plaats. De Russische president Vladimir Poetin zal later deze maand Peking bezoeken. Wat betreft Gaza is het standpunt van Rusland, Iran en China volledig op één lijn: Israël pleegt genocide. Voor de EU – en NAVOstan als geheel – is dit geen genocide: het blok steunt Israël hoe dan ook.
Nadat Iran op 13 april het spel in West-Azië voorgoed heeft veranderd, zonder zelfs maar hun beste hypersonische raketten te gebruiken, is de belangrijkste vraag voor de Mondiale Meerderheid grimmig: wie zal uiteindelijk de genocideplegers in bedwang houden, en hoe? Diplomatieke bronnen geven aan dat dit persoonlijk door Poetin en Xi zal worden besproken.
Zoals een Chinese geleerde met uniek zelfvertrouwen opmerkt:
Deze keer staan de barbaren tegenover een 5000 jaar voortdurende geschreven beschaving, gewapend met Sun Tzu’s Art of War, Xi’s dubbele circulatiestrategie, Belt and Road, BRICS, renminbi digitalisering, onbeperkt Rusland en China, ‘s werelds krachtigste productie-industrie, technologische suprematie, economische krachtcentrale en de steun van het Mondiale Zuiden.
En dat alles tegen een gepolariseerde Hegemon in rep en roer, terwijl zijn genocidale vliegdekschip in West-Azië totaal uit de hand loopt.
De Amerikaanse dreigementen van een “duidelijke keuze” tussen het beëindigen van verschillende belangrijke onderdelen van het strategische partnerschap tussen Rusland en China of het geconfronteerd worden met een tsunami aan sancties volstaan niet in Peking. Hetzelfde geldt voor de wenspogingen van Washington om te voorkomen dat BRICS-leden de Amerikaanse dollar aan de kant zetten.
De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov heeft heel duidelijk gemaakt dat Moskou en Peking bijna het punt hebben bereikt waarop ze de Amerikaanse dollar in de bilaterale handel hebben opgegeven. En de regelrechte diefstal van Russische bezittingen door het collectieve Westen is de ultieme rode lijn voor de BRICS – en alle andere landen die met afgrijzen toekijken – als geheel: dit is beslist een imperium waarmee we ‘niet tot overeenstemming kunnen komen’, zoals Lavrov al sinds eind 2021 benadrukt.
Yaroslav Lisovolik, oprichter van BRICS+ Analytics, wuift de dreigementen van de Hegemon tegen BRICS weg omdat de routekaart naar een alternatief betalingssysteem nog in de kinderschoenen staat. Wat de handel tussen Rusland en China betreft, heeft de hogesnelheidstrein zonder dollar het station al verlaten.
Toch blijft de hamvraag: hoe zullen Rusland-Iran-China (RIC), als BRICS-leiders, SCO-leden en tegelijkertijd top drie “existentiële bedreigingen” voor de Hegemon, in staat zijn om te beginnen met de implementatie van een nieuwe mondiale veiligheidsarchitectuur.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Mijn verwachtingen van de Brics moet ik hèlaas flink naar beneden bijstellen. De eerste? die nu afhaakt is dus Saoedi Arabie welke door de VS onder grote druk gezet is en ook zéér waarschijnlijk bedreigd geworden. Tenslotte is het zgn koningsschap aldaar een creatie van de VS. Die dit natuurlijk ook kunnen beeindigen! Nu is de vraag welk land volgt? Het word tijd dat de VS een burger oorlog krijgt waar ze gepurgeerd uit te voorschijn mag komen. Grote verwachtingen koester ik trouwens niet van een dergelijke purgatie, er woont daar stomweg teveel geteisem.
Mijn verwachtingen voor de mensheid in het algemeen zijn steeds negatiever.
Binnen welk machtsblok men zich ook bevindt het wordt steeds lastiger als mens nog hoog te houden dat beschaving bestaat.