Centrale rol van de WHO – Als de leidende en coördinerende autoriteit op het gebied van wereldwijde gezondheid en als leider van de multilaterale samenwerking bij het beheer van de wereldwijde gezondheid is de WHO van fundamenteel belang voor de versterking van de preventie, de paraatheid, de reactie en het herstel van de gezondheidsstelsels.

De directeur-generaal van de WHO erkent de centrale rol van de WHO als leidende en coördinerende autoriteit op het gebied van internationale gezondheidswerkzaamheden en is zich bewust van de noodzaak van coördinatie met regionale organisaties, entiteiten in het systeem van de Verenigde Naties en andere intergouvernementele organisaties.

De functionarissen van de partijen, als administratief orgaan van het bestuursorgaan, zullen: (a) bestaan uit twee voorzitters, vier vice-voorzitters en twee rapporteurs, die op persoonlijke titel optreden en door de COP voor XX jaar worden gekozen; en (b) trachten besluiten bij consensus te nemen; indien de voorzitters echter van oordeel zijn dat het bereiken van consensus geen resultaat oplevert, kunnen besluiten door de voorzitter en de vice-voorzitters bij stemming worden genomen.

Bij de bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring, formele bevestiging van of toetreding tot de WHO-CA+, of op enig moment daarna, kan een partij schriftelijk aan de depositaris verklaren dat zij, voor een geschil dat niet overeenkomstig lid 1 van dit artikel is opgelost, ten aanzien van elke partij die dezelfde verplichting aanvaardt, als verplicht ipso facto en zonder bijzondere overeenkomst aanvaardt: (i) voorlegging van het geschil aan het Internationaal Gerechtshof; en/of (ii) ad hoc arbitrage overeenkomstig door het bestuursorgaan bij consensus vast te stellen procedures.

Hierbij wordt het WHO Global Pandemic Supply Chain and Logistics Network (het “netwerk”) opgericht. . . . De partijen steunen de ontwikkeling en de operationalisering van het netwerk, en nemen deel aan het netwerk, binnen het kader van de WHO, onder meer door het in stand te houden in interpandemische perioden en door passende schaalvergroting in geval van een pandemie.

In het geval van een pandemie zullen de partijen: a) passende maatregelen nemen ter ondersteuning van tijdgebonden ontheffingen van intellectuele-eigendomsrechten die de productie van pandemiegerelateerde producten tijdens een pandemie kunnen versnellen of opschalen, voor zover dat nodig is om de beschikbaarheid en toereikendheid van betaalbare pandemiegerelateerde producten te vergroten.

Versterking van de kennis over pandemieën en volksgezondheid 1. De partijen verbinden zich ertoe de kennis over wetenschap, volksgezondheid en pandemieën bij de bevolking te vergroten, alsook de toegang tot informatie over pandemieën en de gevolgen ervan, en valse, misleidende, verkeerde of desinformatie aan te pakken, onder meer door bevordering van internationale samenwerking. In dat verband wordt elke partij aangemoedigd om: (a) op alle passende niveaus, in overeenstemming met de nationale wet- en regelgeving, de ontwikkeling en uitvoering van educatieve en publieke bewustmakingsprogramma’s over pandemieën en de gevolgen ervan te bevorderen en te vergemakkelijken, door het publiek te informeren, risico’s mee te delen en infodemie te beheren via doeltreffende kanalen, waaronder de sociale media; b) regelmatig social listening en analyse uit te voeren om de prevalentie en de profielen van desinformatie in kaart te brengen, die bijdragen tot het ontwerpen van communicatie- en berichtgevingsstrategieën voor het publiek om desinformatie, desinformatie en vals nieuws tegen te gaan, en zo het vertrouwen van het publiek te versterken.

Bij een dergelijke verandering moeten we prioriteit geven aan veranderingen in de menselijke gedragingen die een risico vormen voor het ontstaan van infectieziekten. De belangrijkste daarvan zijn het verminderen van de drukte thuis, op het werk en in openbare ruimten en het minimaliseren van milieuverstoringen zoals ontbossing, intensieve verstedelijking en intensieve veeteelt.”

Even belangrijk zijn het beëindigen van de wereldwijde armoede, het verbeteren van sanitaire voorzieningen en hygiëne, en het verminderen van onveilige blootstelling aan dieren, zodat mensen en potentiële menselijke ziekteverwekkers beperkte mogelijkheden tot contact hebben.