Afro-Cubaanse vrouw eigent zich cultureel renaissancekunst toe, voegt naakte zwarte mensen toe

Ze kan zelf geen kunst maken. Steelt die van ons, en doet dan alsof het van haar is.

Als Blanken rappen, of Blanke meisjes vlechtjes in hun haar doen, dat heet dat Culturele Toe-eigening, maar het stelen van complete meesterwerken uit de Renaissance is geen probleem en wordt zelfs toegejuicht door CNN.

Waarom zijn zwarten zo geobsedeerd door diefstal?

Er staat trouwens een leuk stuk op Unz over ‘Zwarten en moraal‘. Ik wilde het misschien vertalen, maar toen kwam vanmiddag mijn boodschappentas in mijn voorwiel en in plaats van de eerste de beste neger van zijn fiets te trappen en zijn fiets te stelen, kon ik dat dus eerst repareren en nu heb ik tijdgebrek omdat ik ook nog allemaal andere domme dagelijkse dingen moest doen. Bovendien is dat stuk op Unz 5000+ woorden ..

CNN:

Denk eens aan Michelangelo’s beroemde ‘Schepping van Adam’, Sandro Botticelli’s ‘De geboorte van Venus’ of ‘Het Laatste Avondmaal’ van Leonardo da Vinci. Als je denkt aan de grootse visuele verhalen van de westerse kunst over het ontstaan ​​van de mensheid – en al haar triomfen, schoonheid, tragedies en betekenis – zien ze er waarschijnlijk heel Blank uit.

Ja, omdat het Blanke kunst is.

Dit komt doordat de artistieke tradities van de Europese Renaissance eeuwenlang de autoriteit van dergelijke thema’s zijn geweest. Het was van de 15e tot de 16e eeuw dat ‘kunst werd gezien als een tak van kennis’, aldus Britannica, ‘op zichzelf waardevol en in staat om de mens te voorzien van afbeeldingen van God en zijn scheppingen, maar ook van inzichten in de positie van de mens in het universum.”

Maar de Afro-Cubaans-Amerikaanse kunstenaar Harmonia Rosales behoort tot degenen die deze standaard van westerse ideologieën radicaal willen veranderen . Een selectie van haar werk in deze geest is momenteel te zien in de tentoonstelling “Harmonia Rosales: Master Narrative” in het Spelman College Museum of Fine Art in Atlanta. (Een versie van de tentoonstelling werd vorig jaar voor het eerst getoond in het AD&A Museum van de Universiteit van Californië, Santa-Barbara.)

Aan de hand van twintig olieverfschilderijen en een grootschalige sculpturale installatie daagt het werk van Rosales kijkers uit om de universaliteit van de schepping te beschouwen door een zwarte diasporische lens. De tentoonstelling biedt zeven jaar werk, waarin Rosales de artistieke technieken en hegemonie van Europese oude meesters, gericht op het christendom en de Grieks-Romeinse mythologie, verweeft met de personages, thema’s en verhalen van de Yorùbá-religie.

De Yorùbá-geloofstraditie omvat een allerhoogste schepper genaamd Olodumare en een hiërarchie van honderden goden – orisha’s – die gezamenlijk over de wereld en de mensheid regeren. Afkomstig uit West-Afrika, minstens een paar duizend jaar geleden, werd het tot slaaf gemaakte mensen verboden het geloof te beoefenen, omdat veel blanke slavenmeesters het als slecht beschouwden en als een bedreiging voor de gehoorzaamheid die zij verlangden.

De renaissancekunst sloot zwarte mensen grotendeels uit, zelfs toen deze opkwam tijdens de vroege fasen van de transatlantische slavenhandel, die uiteindelijk 10,7 miljoen Afrikaanse mannen, vrouwen en kinderen naar Amerika bracht – van wie ongeveer 1,67 miljoen Yorùbá-volgelingen waren.

Dus waarom zouden we zwarte mensen centreren in een kunstvorm die hen verbannen heeft, in plaats van een geheel nieuwe ruimte te creëren om dit ‘meesterverhaal’ over te brengen? Voor Rosales is de beste manier om het medium te diversifiëren het opereren vanuit de parameters ervan.

“Omdat het is wat mainstream is geworden. Ik probeer de massa voor te lichten over een religie die al geruime tijd verborgen is gebleven”, zei Rosales. “Ik wil het heel lineair, begrijpelijk en verteerbaar maken, zodat we dieper kunnen duiken.”

‘Ik volg de uitdrukkelijke route om mensen te leren wie ze zijn’, voegde ze eraan toe. “De enige manier om dat te doen is door bepaalde beroemde beelden opnieuw te bedenken.

Nee, je bedenkt ze niet opnieuw. Je steelt ze, je vult alleen negers in waar in het origineel Blanken geschilderd waren.

Je bedenkt helemaal niks zelf, omdat je dat niet kan.

Haar tentoonstelling vindt ook plaats te midden van zowel een breder cultureel moment waarin zwarte mensen hun plaats in de geschiedenis heroveren en hun erfgoed bezitten, als van verzet tegen het opnieuw vertellen van deze geschiedenis. Rosales zei dat het niet de bedoeling is dat haar werk wordt gebruikt als een instrument voor of tegen een van deze bewegingen, maar is blij als het bijdraagt ​​aan een dergelijke empowerment.

Het is niet hun erfgoed. Het is ons erfgoed. Voor negers draagt diefstal blijkbaar bij aan ’empowerment’.

Waarom ziet ons als godvruchtig politiek?’ betoogde Rosales. “Waarom is het toevoegen van onze verhalen – of zelfs het proberen om het verhaal te veranderen, deze basis die werd gebouwd en waar wij niet bij betrokken waren – politiek?”

“Ik zie het gewoon alsof ik iets vertel dat deel uitmaakt van mijn cultuur en waar ik graag meer van zou willen zien”, voegde ze eraan toe. “Dit zijn mijn kinderen, en als ik ze de wereld in laat, beslissen zij wie ze willen worden.”

Hoewel Rosales aanvankelijk de figuren voor haar dochter schilderde, ‘vond ik mezelf uiteindelijk’, zei ze, ‘ik kreeg meer macht over wie ik ben. Elk van deze (kunstwerken) vertelt mijn verhalen.

Het is niet jouw cultuur. Het is niet jouw verhaal.

Als je ooit iets wil zijn, zul je zelf iets moeten bedenken.

Veel succes !

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over