De Amerikaanse politicus Zbigniew Brzezinski was een hardliner met een (neo-)liberale kern. Hij had een grote invloed op het Amerikaanse beleid:

Brzezinski is de auteur van The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives, een boek uit 1997 over geopolitiek dat was gebaseerd op Mackinder’s Heartland Theory. Brzezinski voerde aan dat de VS de wereldwijde suprematie alleen konden behouden als ze de opkomst van een enkele macht op het Wereldeiland zouden voorkomen, schrijft Moon of Alabama.

De Brzezinski-doctrine blijft invloedrijk in het establishment van de Amerikaanse buitenlandse politiek. Zijn protégés, onder wie de Joods-Oekraïense emigrante Victoria Nuland, staatssecretaris voor politieke zaken, hebben een krachtige stem in het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.

Brzezinski had betoogd dat Rusland zonder Oekraïne niet in staat zou zijn om het Aziatische binnenland te regeren en de Amerikaanse macht niet zou kunnen uitdagen.

Maar ik heb net geleerd via een essay van Pepe Esobar over het bezoek van Henry Kissinger en een potentiële grootmachtoorlog met China, dat Brezezinski in latere jaren van gedachten was veranderd:

“The Grand Chessboard”, gepubliceerd in 1997, vóór het tijdperk van 9/11, voerde aan dat de VS zouden moeten heersen over elke concurrent die opkomt in Eurazië. Brzezinski heeft de levende incarnatie van zijn ultieme nachtmerrie niet meegemaakt: een strategisch partnerschap tussen Rusland en China. Maar al zeven jaar geleden – twee jaar na Maidan in Kiev – begreep hij in ieder geval dat het absoluut noodzakelijk was om “de mondiale machtsarchitectuur opnieuw af te stemmen”.

In een langer stuk gepubliceerd in 2016 in American Interest, pleitte Brzezinski inderdaad voor samenwerking tussen grote mogendheden:

Een constructief Amerikaans beleid moet geduldig geleid worden door een langetermijnvisie. Het moet resultaten zoeken die het geleidelijke besef in Rusland (waarschijnlijk na Poetin) bevorderen dat zijn enige plaats als invloedrijke wereldmacht uiteindelijk in Europa ligt. De toenemende rol van China in het Midden-Oosten zou het wederzijdse Amerikaanse en Chinese besef moeten weerspiegelen dat een groeiend partnerschap tussen de VS en de VRC om de crisis in het Midden-Oosten het hoofd te bieden een historisch belangrijke test is van hun vermogen om samen een bredere mondiale stabiliteit vorm te geven en te versterken.

Het alternatief voor een constructieve visie, en vooral het zoeken naar een eenzijdig militair en ideologisch opgelegde uitkomst, kan alleen maar leiden tot langdurige en zelfvernietigende nutteloosheid. Voor Amerika zou dat kunnen leiden tot aanhoudende conflicten, vermoeidheid en mogelijk zelfs een demoraliserende terugtrekking naar het isolationisme van voor de 20e eeuw.

De VS volgden het advies van Brzezinski niet op. Het vervreemdde China door er een economische oorlog tegen te beginnen en duwde Oekraïne in een proxy-oorlog tegen Rusland die de capaciteiten van Rusland moest vernietigen. Bijgevolg verenigden Rusland en China hun capaciteiten tegen hun gemeenschappelijke nieuwe vijand, de Verenigde Staten van Amerika. We zullen de komende jaren zien of de gevolgen die Brzezinski voorspelde voor de VS onder deze omstandigheden aan het licht zullen komen.

Het is interessant dat de oude rivalen en politieke tegenstanders Kissinger en Brzezinski laat in hun leven tot dezelfde conclusies zijn gekomen.

Zoals Stephen Roach in zijn kijk op het bezoek van Kissinger aan China zegt:

Kissinger spreekt al jaren zijn grote bezorgdheid uit over de zorgwekkende staat van de relatie tussen de VS en China. Al eind 2019 waarschuwde hij dat de Verenigde Staten en China zich al in de “uitlopers van een nieuwe koude oorlog” bevonden. Gezien het traject van conflictescalatie in de daaropvolgende vier jaar, is er een nieuwe urgentie voor zijn zorgen. In de Chinese lezing van de ontmoeting van deze week met [minister van Defensie] Li Shangfu, zou Kissinger hebben gezegd. “Noch de Verenigde Staten, noch China kunnen het zich veroorloven de ander als tegenstander te behandelen. Als de twee landen oorlog voeren, zal dat niet tot betekenisvolle resultaten leiden voor de twee volkeren.”

Het verzet tegen het Amerikaanse beleid van economische oorlogsvoering tegen China komt nu ook van de kopstukken van de Amerikaanse economie:

Leiders van de grootste Amerikaanse chipmakers vertelden Biden-functionarissen deze week dat de regering de impact van beperkingen op de export naar China zou moeten bestuderen en zou moeten pauzeren alvorens nieuwe te implementeren, volgens mensen die bekend zijn met hun discussies.

Tijdens vergaderingen in Washington op maandag waarschuwden Pat Gelsinger van Intel Corp., Jensen Huang van Nvidia Corp. en Cristiano Amon van Qualcomm Inc. dat exportcontroles het Amerikaanse leiderschap in de industrie kunnen schaden. De Biden-functionarissen luisterden naar de presentaties, maar deden geen toezeggingen, zeiden de mensen, die vroegen om niet geïdentificeerd te worden omdat de gesprekken privé waren.

De economische logica stelt dat de Amerikaanse (en Europese) economie beter af zou zijn door een conflict met Rusland en China te vermijden. Maar, zoals Micheal Hudson uitlegt, wordt dit nu overschreven door nationale veiligheidsvoorkeuren die opmerkelijke gevolgen hebben:

In plaats van Rusland en China te isoleren en afhankelijk te maken van de economische controle van de VS, heeft de Amerikaanse unipolaire diplomatie zichzelf en zijn NAVO-satellieten geïsoleerd van de rest van de wereld – de wereldwijde meerderheid die groeit terwijl de NAVO-economieën voortsnellen op hun weg naar deïndustrialisatie. Het opmerkelijke is dat de NAVO weliswaar waarschuwt voor het “risico” van de handel met Rusland en China, maar het verlies van industriële levensvatbaarheid en economische soevereiniteit voor de Verenigde Staten niet als een risico ziet.

Dit is niet wat de “economische interpretatie van de geschiedenis” zou hebben voorspeld. Van regeringen wordt verwacht dat zij de belangrijkste zakelijke belangen van hun economie ondersteunen. Zo komen we terug bij de vraag of economische factoren de vorm van wereldhandel, investeringen en diplomatie zullen bepalen. Is het echt mogelijk om een ​​reeks post-economische NAVO-economieën te creëren waarvan de leden veel gaan lijken op de snel ontvolkende en deïndustrialiserende Baltische staten en het post-Sovjet-Oekraïne?

Dit zou inderdaad een vreemd soort “nationale veiligheid” zijn. In economische termen lijkt het erop dat de Amerikaanse en Europese strategie van zelfisolatie van de rest van de wereld zo’n massale en verreikende fout is dat de gevolgen ervan het equivalent zijn van een wereldoorlog.

De vraag is eigenlijk waarom de VS zichzelf deze schade aandoen in plaats van het advies van Brzezinski en Kissinger op te volgen. Zoals Yves Smith in zijn voorwoord bij Hudsons stuk zegt, is het een nogal bizar schouwspel:

Een van de subthema’s van het laatste artikel van Michael Hudson over het bizarre schouwspel van de VS die escaleert tegen China, is de verbazing dat het Westen niet in zijn eigen beste belang handelt.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat de hoofdrolspelers in dit spel, de Bidens, Blinkens, Sullivans en hun  aanhangers uit beide partijen, worden gedreven door een blinde ideologie die de mondiale realiteit heeft verworpen of vervangen door wishful thinking.

De mislukking van hun sancties tegen Rusland had hen moeten laten zien dat het echte wereld bij lange na niet het wereldbeeld is waarin zij geloven te leven. Nu herhalen ze echter hun fouten door een soortgelijke oorlog tegen China te voeren.

Het zal niet goed aflopen voor de mensen die zij geacht worden te leiden.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

Amerika heeft zojuist een groot rijk vernietigd

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over