Volgens de plannen van de federale regering zal de verplichte vaccinatie binnenkort worden ingevoerd. Maar wat zijn deze stoffen precies? Politici en de media zeggen dat de nieuwe mRNA-preparaten – zoals “Comirnaty” van BioNTech – vaccins zijn, waarvoor dus soortgelijke regels en wettelijke voorschriften zouden gelden als voor andere bekende en reeds lang bestaande vaccinaties. Critici daarentegen leggen uit dat het om een “gentherapie” gaat, die alleen een vaccinatie wordt genoemd om de strengere wettelijke voorschriften en de hoge goedkeuringsdrempels te omzeilen. Wat is waar?

Vaccinatie is iets positiefs, het houdt ons gezond en is noodzakelijk – veel mensen zijn daar zeker van, vooral in de Corona-crisis. Hoewel de nu gebruikte mRNA-technologie een nieuwe procedure is, kan zij worden geëvalueerd op basis van de uitgebreide ervaring die de laatste jaren en decennia met andere vaccinaties is opgedaan. Het risico is beheersbaar. Ook juridisch gezien zou een verplichting om mRNA-preparaten te gebruiken binnen de grenzen vallen van wat is toegestaan – er bestaat immers al een verplichting om tegen mazelen te vaccineren, meldt Multipolar.

Evaluaties van verschillende deskundigen doen nu echter twijfels rijzen over deze verklaring. Zo heeft Stefan Oelrich, lid van de Raad van Bestuur van Bayer, onlangs commentaar geleverd op de mRNA-preparaten op een manier die fundamentele vragen oproept. Oelrich staat aan het hoofd van de geneesmiddelendivisie van de Bayer-groep, die vorig jaar onder zijn verantwoordelijkheid een wereldwijde omzet van 17 miljard euro behaalde. Bij de opening van de jaarlijkse Wereldgezondheidsconferentie op 24 oktober in Berlijn sprak hij samen met de federale minister van Volksgezondheid, de directeur van de WHO, de voorzitter van de EU-Commissie en de secretaris-generaal van de VN. In zijn welkomstwoord, erkende Oelrich:

“De mRNA-vaccins zijn een voorbeeld van cel- en gentherapie. Als we twee jaar geleden een publieksenquête hadden gehouden en gevraagd hadden wie bereid zou zijn om gen- of celtherapie te ondergaan en die in zijn lichaam te laten injecteren, zou waarschijnlijk 95 procent van de mensen dat hebben afgewezen. Deze pandemie heeft bij veel mensen de ogen geopend voor innovatie op een manier die eerder niet mogelijk was.”

De mRNA-injecties zijn dus geen vaccinatie in de zin waarin de term tot dusver is gebruikt. Volgens Oelrich gaat het om gentherapie, die tot voor kort zeer omstreden was. Andere deskundigen zien het ook zo. Op 2 november, een week na de verklaring van Oelrich in Berlijn, kwam op uitnodiging van senator Ron Johnson een panel van deskundigen in Washington bijeen om de campagne voor de mRNA-preparaten te evalueren. Onder de uitgenodigde deskundigen was Peter Doshi, hoogleraar farmaceutisch onderzoek van gezondheidsdiensten aan de Universiteit van Maryland en redacteur bij het tijdschrift The BMJ, ook bekend als het British Medical Journal, een van ‘s werelds meest prestigieuze medische tijdschriften. Doshi verklaarde op de conferentie:

“Ik ben een van die academici die van mening zijn dat deze mRNA-producten die iedereen ‘vaccins’ noemt kwalitatief verschillen van standaardvaccins. Ik vond het verbazingwekkend te vernemen dat het Merriam-Webster woordenboek de definitie van “vaccin” eerder dit jaar heeft gewijzigd. mRNA-producten voldeden niet aan de definitiecriteria voor een vaccin die Merriam-Webster al 15 jaar hanteert. De definitie is echter uitgebreid, zodat mRNA-producten nu als vaccins worden beschouwd.”

De Merriam-Webster woordenboeken komen overeen met de Van Dale in de Engelssprekende wereld. In feite werd de definitie daar dienovereenkomstig gewijzigd in januari 2021, d.w.z. bij het begin van de wereldwijde vaccinatiecampagne (hier zijn de gegevens vóór en na de wijziging). Doshi knoopte hier de volgende vraag aan vast:

“Wat zou u vinden van verplichte inenting tegen covid als we deze preparaten geen ‘vaccins’ noemden? Wat als deze injecties in plaats daarvan medicijnen werden genoemd? Het scenario is dan: we hebben dit geneesmiddel en we hebben bewijs dat het noch infectie voorkomt noch virusoverdracht stopt. Maar het medicijn wordt verondersteld het risico te verminderen om ernstig ziek te worden en te sterven aan covid. Zou u elke zes maanden een dosis van dit medicijn nemen, misschien wel voor de rest van uw leven, als u dat wist? En zou u niet alleen zelf het medicijn nemen, maar ook een wettelijke eis steunen dat alle anderen het medicijn ook moeten nemen?

Of zou u zeggen: wacht eens even – als dat alles is wat het medicijn kan doen, waarom gebruiken we dan niet gewone medicijnen, zoals we gewoonlijk doen als we ziek zijn en beter willen worden? En waarom is het verplicht om het te nemen? Het punt is: Alleen omdat we het een vaccin noemen, mogen we er niet van uitgaan dat deze nieuwe producten hetzelfde zijn als alle andere kindervaccins die verplicht zijn. Elk product is iets anders. Als mensen ermee instemmen om iets verplicht te stellen alleen omdat het een vaccinatie is en we ook andere vaccinaties verplicht stellen, dan denk ik dat het tijd wordt om eens kritisch na te denken in deze discussie.”

Verandering in de wet maakte van gentherapie een “vaccinatie”

Wat is de juridische situatie in Duitsland? Waar wordt bepaald wat wel en wat niet als vaccinatie kan worden beschouwd? De wetenschappelijke diensten van de Duitse Bondsdag hebben hierover in januari 2021 een technische classificatie gepresenteerd, waarin onder verwijzing naar EU-richtlijn 2001/83/EG staat dat “geneesmiddelen die mRNA bevatten als geneesmiddelen voor gentherapie moeten worden geclassificeerd”. Hierop bestaat echter een uitzondering, namelijk “geneesmiddelen die mRNA bevatten en die vaccins tegen besmettelijke ziekten zijn”. Hoe verklaart deze uitzondering zichzelf? Uit een opzoeking blijkt dat het kan worden teruggevoerd op een wetswijziging in 2009. Vóór deze wijziging stond in artikel 4 van de Duitse geneesmiddelenwet:

“Vaccins zijn geneesmiddelen (…) die antigenen bevatten en bestemd zijn om bij mens of dier te worden gebruikt om specifieke afweer- en beschermingsstoffen te produceren.”

Dit veranderde in 2009. In maart van dat jaar, kort voor de uitbraak van de Mexicaanse griep, diende de Duitse regering een wetsontwerp in “tot wijziging van de voorschriften inzake geneesmiddelen”, dat onder meer noodzakelijk was om de geneesmiddelenwet aan te passen aan een Europese verordening

“In lid 4 worden na het woord “antigenen” de woorden “of recombinant-nucleïnezuren” en vóór de punt aan het einde de woorden “en, voorzover zij recombinant-nucleïnezuren bevatten, uitsluitend bestemd zijn ter voorkoming of behandeling van infectieziekten” ingevoegd.”

Ter verduidelijking: de term “recombinantnucleïnezuren” omvat ook kunstmatig geproduceerd mRNA. In juni 2009 heeft de gezondheidscommissie van de Bundestag de parlementsleden aanbevolen de 72 bladzijden tellende ontwerpwijziging van de regering goed te keuren. De toenmalige vertegenwoordiger van de CDU in de commissie was Jens Spahn. Het ontwerp werd kort daarna, in juli 2009, door de Bundestag goedgekeurd en aldus van toepassing verklaard. Sindsdien luidt lid 4 van de Geneesmiddelenwet als volgt (de nieuwe toevoegingen zijn vetgedrukt):

“Vaccins zijn geneesmiddelen (…) die antigenen of recombinant-nucleïnezuren bevatten en die bestemd zijn om bij mens of dier te worden gebruikt om specifieke afweerstoffen en beschermende stoffen te produceren en die, voor zover zij recombinant-nucleïnezuren bevatten, uitsluitend bestemd zijn ter voorkoming of behandeling van infectieziekten.”

Zonder deze politiek bepaalde wijziging van de definitie zouden de mRNA-preparaten, waarvan het verplichte gebruik thans is gepland, juridisch niet als vaccinaties maar als gentherapieën worden beschouwd. De arts Wolfgang Wodarg, destijds lid van de gezondheidscommissie van de Bondsdag, verklaarde desgevraagd dat ook hem dit detail van de wetswijziging destijds niet bekend was geweest. Volgens Wodarg is het besluit genomen “tijdens de laatste zitting voor het zomerreces van de verkiezingscampagne zonder enig debat”. Daarnaast heeft de EU-Commissie in september 2009 een richtlijn “betreffende geneesmiddelen voor geavanceerde therapie” gewijzigd. Sindsdien is in deze richtlijn de volgende definitie te vinden:

“Een gentherapeutisch middel moet worden opgevat als een biologisch geneesmiddel dat de volgende kenmerken heeft: het bevat een actief ingrediënt dat een recombinant nucleïnezuur bevat (…) Vaccins tegen infectieziekten zijn geen gentherapeutische middelen.”

Groeimarkt mRNA geneesmiddelen

Ook nieuwe gentherapieën met mRNA-geneesmiddelen zijn de laatste jaren massaal door de fabrikanten gepromoot om de sterke omzetverliezen in het marktsegment van de octrooibeschermde geneesmiddelen te compenseren. De Ärztezeitung schreef hierover in februari 2021:

“Tegen 2023 worden de inkomstenverliezen van de farmaceutische industrie als gevolg van het verstrijken van octrooien wereldwijd op meer dan 121 miljard dollar geraamd, waarvan 95 miljard dollar alleen al in de VS. (…) Een tegenmaatregel van de farmaceutische industrie met innovaties is bijzonder veelbelovend. De opkomende nieuwe therapeutische opties (b.v. mRNA, bi-specifieke antilichamen, gentherapie) geven niet alleen hoop aan de patiënten, maar zullen, indien zij met succes worden goedgekeurd, ook de verkoop- en winstcurves van de fabrikanten naar nieuwe hoogten stuwen. Want met een betere werkzaamheid en minder bijwerkingen speelt de prijs van het geneesmiddel een tamelijk ondergeschikte rol, althans wanneer er weinig of geen concurrentie is. Beleggers die al vroeg op het juiste sectorfonds inzetten, kunnen ook profiteren van stijgende (koers)curves.”

BioNTech: “Nieuwe en ongekende categorie van therapeutica”

BioNTech had vóór de Corona-crisis vrijwel geen ervaring met vaccins. Zij deden tot 2019 vooral onderzoek naar geïndividualiseerde mRNA-immunotherapieën voor kankerpatiënten. Hoewel in 2018 een samenwerking met Pfizer was gestart om een mRNA-“vaccin” tegen griep te ontwikkelen, stond het project tot de Corona-crisis nog in de kinderschoenen – en is dat tot op de dag van vandaag nog steeds het geval.

Directie en medewerkers van BioNTech zijn wettelijk uitgesloten van de vaccin trials en van het ontvangen van hun eigen vaccin, zegt de CEO van BioNTech…
Hmmmm 🤔 https://t.co/34q0NZ9i3h

— Nelletje alias C. (@CoraWeg) December 5, 2021

Volgens verklaringen van het bedrijf van eind 2019, waren ze op dat moment meer dan een jaar verwijderd van het starten van de eerste klinische proeven. De eerste klinische proeven met een mRNA-geneesmiddel ter bescherming tegen griep (“BNT 161”) gingen pas in september 2021 van start, drie jaar na de aankondiging. In oktober 2019 ging BioNTech in de VS naar de beurs om verder investeerderskapitaal op te halen. Ter gelegenheid daarvan heeft de onderneming in een uitgebreid jaarverslag openlijk uiteengezet welke “risico’s aan onze activiteiten zijn verbonden”:

“Voor zover wij weten, is er momenteel geen precedent voor een op mRNA gebaseerde immunotherapie, zoals degene die wij ontwikkelen, die is goedgekeurd voor verkoop door de [US Food and Drug Administration] FDA, de Europese Commissie of enige andere regelgevende instantie elders in de wereld. (…) Het is mogelijk dat de kandidaat-producten die we ontwikkelen niet of slechts matig doeltreffend zijn of ongewenste of onbedoelde neveneffecten, toxiciteiten of andere kenmerken vertonen die de goedkeuring voor het op de markt brengen kunnen verhinderen of het commerciële gebruik kunnen beperken. (…)

De ontwikkeling van mRNA-geneesmiddelen gaat gepaard met aanzienlijke risico’s op het gebied van klinische ontwikkeling en regelgeving, aangezien het een nieuwe en ongekende categorie therapeutica betreft. Als potentiële nieuwe categorie van therapeutica zijn er, voor zover ons bekend, nog geen mRNA-immunotherapieën goedgekeurd door de FDA, het EMA of enige andere regelgevende instantie. (…) Tot dusver is er nog geen fase 3-studie met een op mRNA gebaseerd product of een commercieel op mRNA gebaseerd product uitgevoerd. (…) Momenteel wordt mRNA door de FDA beschouwd als een gentherapieproduct.”

Dit is het BioNTech zelfportret van oktober 2019.

Conclusie

De veronderstelling dat mRNA-preparaten, zoals die van BioNTech, vaccins zijn, is gebaseerd op een politieke definitiewijziging die zonder parlementair debat is aangenomen en twaalf jaar geleden in een amendement van 72 bladzijden is verstopt. De twee resoluties die in 2009 door de EU-Commissie en de Bundestag zijn aangenomen, staan fabrikanten van mRNA-preparaten toe de strengere wettelijke voorschriften voor gentherapieën te omzeilen, zolang zij kunnen verklaren dat de geneesmiddelen tegen infectieziekten zijn gericht. In feite gaat het echter om gentherapie of een genetisch gemanipuleerd geneesmiddel.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/03/20/het-coronavirus-mrna-vaccin-is-gentherapie/