In juli had 98 procent van de Britse volwassenen antilichamen tegen het coronavirus, meestal door vaccinatie. Toch zijn sindsdien 35.000 Britten aan COVID overleden. Bijna allemaal waren ze geprikt. Nu stijgen de gevallen weer, schrijft Alex Berenson.
Het is tijd om de realiteit onder ogen te zien.
Als Groot-Brittannië de toekomst is van het coronavirus in landen met een hoog mRNA-vaccin, dan is de toekomst somber.
Groot-Brittannië heeft het mRNA-vaccin Covid van Pfizer nog vóór de Verenigde Staten toegelaten. Het vaccineerde sneller tegen Covid dan enig ander geavanceerd land behalve Israël.
De resultaten zijn slechter dan veelbelovend.
Vorige week waarschuwde Chris Whitty, het hoofd van de Engelse medische dienst, dat het coronavirus “voor de rest van ons leven” een bedreiging voor de volksgezondheid zou blijven. Dit oordeel is veel grimmiger dan dat van Amerikaanse functionarissen, althans in het openbaar. Maar Groot-Brittannië wordt nu geconfronteerd met alweer een golf van Covid-infecties en -doden – de vierde, of vijfde, of zesde, afhankelijk van wie telt.
Whitty afdoen als een angstzaaier zou gemakkelijk zijn. In een groot deel van 2020 en 2021 drong hij aan op lockdowns en deed hij regelmatig onheilsvoorspellingen.
Maar zelfs een gestopte hystericus kan twee keer per dag gelijk hebben. En Whitty’s beoordeling is eigenlijk veel donkerder dan die van half december – toen hij voorspelde dat “elke zes maanden [in de toekomst] beter zullen zijn dan de laatste zes maanden.”
Deze grafiek van het laatste jaar van Covid sterfgevallen in Groot-Brittannië verklaart waarom Whitty niet langer optimistisch is:
Na een daling tot bijna nul in het voorjaar van 2021, steeg het aantal sterfgevallen door Covid in de zomer en is sindsdien hardnekkig hoog gebleven.
Week na week sterven ongeveer 1.000 mensen in Groot-Brittannië aan Covid, gebaseerd op de meest conservatieve definitie van Covid-sterfgevallen – die welke zich voordoen binnen vier weken na de diagnose. Tijdens de Omicron golf steeg het aantal zelfs nog meer.
In werkelijkheid lijken er in Groot-Brittannië geen “golven” van Covid meer te zijn.
Zelfs wanneer er nieuwe varianten op de markt komen, komen de sterfgevallen niet meer in de buurt van nul, zoals in 2020, voordat de mRNA-prikken werden geïntroduceerd – en zoals ze nog steeds doen in landen die deze prikken niet gebruikten.
Bijna al deze sterfgevallen – meer dan 90 procent, dichter bij 95 procent volgens een ruimere definitie van Covid-sterfgevallen – komen nu voor bij mensen die Covid-prikken hebben genomen.
Zelfs bij mensen onder de 50 komen de meeste sterfgevallen door Covid nu voor bij de geïnjecteerden.
Wat is er misgegaan, en wat gebeurt er nu?
Die vragen zullen niet gemakkelijk te beantwoorden zijn.
Later deze week hoop ik terug te komen op één cruciale kwestie – het feit dat mensen die met mRNA zijn besmet moeite hebben om antilichamen te ontwikkelen tegen andere delen van Sars-Cov-2 dan het spike-eiwit, zelfs na infectie.
Maar zelfs als ik die vraag najaag, valt het me op hoe weinig onderzoek er naar is gedaan. Het beste artikel dat ik kan vinden over de rol die anti-nucleocapsid antilichamen kunnen spelen in de ontwikkeling van immuniteit werd gepubliceerd in 2020.
Omdat de mRNA-vaccins er niet in slagen antilichamen te produceren tegen enig deel van het coronavirus behalve het spike-eiwit (en eigenlijk maar één deel daarvan), lijkt het onderzoek naar andere potentiële aanjagers van immuniteit te zijn verdord. Of dit gewoon een poging is om onderzoeksgeld na te jagen weet ik niet, maar wat de reden ook is, het is gebeurd op het slechtst mogelijke moment.
We vliegen niet helemaal blind. Maar veel instrumenten staan uit, en de wolken pakken zich samen. We hadden geluk met Omicron. Het is besmettelijk en erg goed in het ontsnappen aan vaccin immuniteit, maar niet erg gevaarlijk. Misschien hebben we de volgende keer minder geluk.
Regeringen en wetenschappelijke onderzoekers moeten stoppen met het negeren of zelfs verbergen van de duidelijke crisis die zich nu ontvouwt. Zij moeten ophouden te doen alsof het antwoord meer ronden boosters zijn, die in het beste geval de spike-antilichamen voor een paar maanden zullen verhogen – ten koste van onbekende schade op lange termijn. (Meer mRNA-boosters zijn hoe dan ook politiek onhoudbaar, vooral in de Verenigde Staten, waar minder dan de helft van de gevaccineerden ze heeft genomen).
Voordat ze iets anders kunnen doen, moeten ze ophouden met te doen alsof wat er nu gebeurt ook maar enigszins is wat ze beloofd hebben.
Het feit dat zij dit blijven proberen is verbluffend, terwijl minder dan een jaar geleden, in mei 2021, de British Broadcasting Corporation schreef dat “De vaccins fantastisch werken”, eraan toevoegde dat zij het risico van ziekenhuisopnames tot 85% verminderden NA ÉÉN DOSERING, en vroeg:
Een jaar later, is het duidelijk dat Sir Bell gelijk heeft. De wereld – in ieder geval de mRNA-gevaccineerde wereld – “kan inderdaad op een omslagpunt staan.”
Alleen niet op de manier die hij dacht.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/03/25/29756/?swcfpc=1
