Een Kamerlid moest aan twee eisen te voldoen om nooit meer te hoeven werken. Ten eerste is er het anciënniteitscriterium van tien jaar, het Kamerlid moest al tien jaar het ambt bekleden. Daarnaast moest de politicus minder dan tien jaar van het pensioen verwijderd zijn, het leeftijdscriterium. Ferrier is in maart 1957 geboren en werd in mei 2002 Kamerlid. Het is dan de kunst om het ontslag, met een relletje, zo te plannen dat je aan beide criteria voldoet. Daarvan is sprake per mei 2012, dan is ze tien jaar Kamerlid en zit ze ook op minder dan tien jaar van de pensioengerechtigde leeftijd vandaan. De aankondiging van het vertrek uit de Kamer kwam nog geen week na het aanbreken van het speltheoretische wachtgeldoptimum (waarop men maximaal wachtgeld kan trekken).

bron

‘Ik heb voorouders onder slaafgemaakten en onder slavenhouders.’ … ‘van haar vaders kant was ze van Sefardisch-Joodse afkomst en haar moeder stamde af van tot slaaf gemaakte mensen.’

bron

Joden vormden een belangrijke groep van plantagebezitters in de landbouwkolonie Suriname. Eind 17e eeuw telde het gebied veertig joodse plantages. … In de bloeitijd van de plantage-economie (18e eeuw, Surinames ‘Gouden Eeuw’) vormden de Joodse plantage-eigenaren de ruggengraat van de jonge kolonie. … Wat betreft de slavernij dient opgemerkt dat vanuit beide Joodse gemeenschappen in Suriname nooit een stem heeft geklonken voor de afschaffing van de slavernij of tegen de slechte behandeling van slaven, ook niet ten tijde van de daadwerkelijke afschaffing in 1863.

“Geld werd verdiend door Joodse gemeenschappen in Zuid-Amerika, deels door slavernij, en ging naar Nederland, waar Joodse bankiers ermee omgingen,” zei hij. “Niet-Joden waren ook medeplichtig, maar wij ook. …

In één gebied van het voormalige Nederlands Guyana waren 40 plantages in Joods bezit, waar in totaal minstens 5.000 slaven woonden, zegt hij. Bekend als de Jodensavanne, of Joodse Savanne, had het gebied een Joodse gemeenschap van enkele honderden voordat deze in 1832 bij een slavenopstand werd vernietigd. Bijna allemaal immigreerden ze naar Nederland en brachten hun vergaarde rijkdom mee.

Een deel van die rijkdom was vorig jaar te zien in de kelder van de Amsterdamse Portugese Synagoge, als onderdeel van een tentoonstelling over de rijkdom van de geïmmigreerde stichters van de synagoge. Van de Kamp zegt dat de tentoonstelling zijn belangstelling voor de Nederlands-Joodse rol in de slavernij heeft aangewakkerd.

Volgens Seymour Drescher, historicus aan de Universiteit van Pittsburgh, waren Nederlandse joden op het Caribische eiland Curaçao goed voor de doorverkoop van ten minste 15.000 slaven die door Nederlandse trans-Atlantische handelaren aan land waren gebracht.

Joden hadden zoveel invloed in die koloniën dat slavenveilingen die gepland waren op Joodse feestdagen vaak werden uitgesteld, aldus Marc Lee Raphael, hoogleraar Judaïsche studies aan het College of William & Mary.

In 1684 woonden er circa 230 joden in de kolonie – de meeste in of nabij Jodensavanne – die ruim 1000 tot slaaf gemaakte Afrikanen en Inheemsen bezaten. De Portugese joden legden plantages aan langs de Surinamerivier, waar zij hun slaafgemaakten suiker, koffie, katoen en cacao lieten verbouwen. In 1737, toen de gemeenschap een periode van grote bloei doormaakte, bezaten zij circa 115 plantages.