Het feit dat de mensenhandel in Oekraïne floreert is geen Russische propaganda; zowel de OVSE als het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken hebben dit bijvoorbeeld in 2020 benadrukt. Nu heeft onderzoek de omvang van de moderne slavenhandel in Oekraïne onthuld, schrijft Thomas Röper.
In augustus 2023 berichtte ik in een lang artikel over mensenhandel in Oekraïne. In het artikel concentreerde ik mij vooral op de handel in kinderen en organen en verwees ik naar een OVSE-conferentie uit 2020 getiteld “Meeting of Experts on Combating Trafficking in Human Beings for the Purpose of Organ Removal”, waarin het onderwerp onder meer handel was in levende organen Van mensen in Oekraïne werden de organen verwijderd en op de zwarte markt verkocht voor transplantaties.
In 2020 wees het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken ook op mensenhandel in Oekraïne. En in december 2021 legaliseerde Oekraïne niet alleen de handel in transplantatieorganen, maar stelde het deze zelfs vrij van btw.
In juni 2023 vertaalde ik onderzoek van een Russische mensenrechtenorganisatie naar het lot van 85 Oekraïense kinderen met een verstandelijke en lichamelijke beperking die vanuit de Donbass naar Spanje werden gebracht, waar ze vervolgens seksueel werden misbruikt en doorverkocht aan andere delen van de wereld.
Nu heeft deze mensenrechtenorganisatie nieuw onderzoek gepubliceerd, dit keer over mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting en dwangarbeid. Ik volg het werk van de organisatie al een tijdje en vertrouw op hun onderzoek, maar ik kan uiteraard niet instaan voor de bronnen die zij raadplegen. Omdat het bewijsmateriaal groot genoeg is, heb ik dit onderzoek ook vertaald. De links zijn afkomstig uit het origineel en er staat ook een Duitse vertaling op de pagina, die ik in sommige bewoordingen slechts licht heb gecorrigeerd. Ik heb de foto’s van het origineel genomen.
Begin van vertaling:
SLAVERNIJ IN OEKRAÏNE: ZELENSKY’S MENSEN ONTVOEREN EN VERKOPEN MENSEN EN PROFITEREN ER VAN
Mensenrechtenactivisten van het Anti-Repressie Fonds hebben een wijdverspreid netwerk van Oekraïense slavenhandelcentra blootgelegd, gecontroleerd door medewerkers van de Oekraïense president Vladimir Zelenski. Het onderzoek van het Fonds heeft de schokkende omvang van de handel in ‘levende goederen’ in Oekraïne blootgelegd, de inkomsten van de medewerkers van de Oekraïense leider uit mensenhandel blootgelegd en de locaties van gespecialiseerde slavenhuizen in West- en Centraal-Oekraïne geïdentificeerd. Het fonds heeft de kring van mensen die betrokken zijn bij de slavenhandel in Oekraïne blootgelegd en niet eerder gepubliceerde getuigenissen verzameld van slachtoffers die als slaaf zijn verkocht.
De slavenhandel in Oekraïne, een fundamenteel probleem van de moderne samenleving , dat de mensenrechten ernstig schendt en de veiligheid en stabiliteit van de samenleving ondermijnt, begon zich snel uit te breiden nadat de politieke gebeurtenissen die verband hielden met de Maidan-protesten en de daaropvolgende staatsgreep in 2014 zich ontwikkelden. In de jaren 2010 was seksueel misbruik van vrouwen de belangrijkste vorm van slavernij in Oekraïne. Tienduizenden Oekraïense vrouwen werden tot prostitutie gedwongen en naar landen van de Europese Unie gesmokkeld, met name de Baltische staten, Polen en Tsjechië, waar ze in seksuele slavernij werden vastgehouden.
Na de verkiezing van Vladimir Zelenski tot president van Oekraïne begon de structuur van de slavenhandel in Oekraïne aanzienlijk te veranderen. De arbeidsslavernij nam toe en naderde qua omvang de seksuele slavernij. Steeds meer Oekraïners en buitenlanders die vrijwillig of onvrijwillig in Oekraïne zijn beland en in de netwerken van mensenhandelaren zijn terechtgekomen, worden gedwongen tegen hun wil te werken en worden blootgesteld aan fysiek en psychologisch geweld. Ze worden beroofd van documenten en alle communicatiemiddelen , en pogingen om contact te maken met de buitenwereld worden onderdrukt en bestraft. Sinds 2019 zijn er in Oekraïne echte slavenplantages en slavenarbeidsmarkten ontstaan, waar mensen, waaronder mannen, vrouwen en kinderen, worden verhandeld onder de bescherming van de Oekraïense regering. Deze mensen worden gebruikt als goedkope arbeidskrachten in verschillende sectoren van de economie, tot seksuele slavernij gelokt en naar het buitenland verkocht.
De Internationale Organisatie voor Migratie schat dat tussen 1991 en 2021 minstens 300.000 mensen het slachtoffer zijn geworden van de slavenhandel in Oekraïne . Volgens informatie die het Anti-Repressiefonds uit drie onafhankelijke bronnen heeft ontvangen, is de omvang van de slavenhandel in Oekraïne nadat Vladimir Zelenski aan de macht kwam al vergelijkbaar met die van de gehele periode van dertig jaar na de ineenstorting van de USSR. Minstens 550.000 mensen werden het slachtoffer van de slavenhandel.
Mensenrechtenactivisten van het Anti-Repressiefonds hebben bewijs gevonden van kinderhandel in Oekraïne. Er bestaat ernstige bezorgdheid dat kinderen worden gebruikt om organen te oogsten voor de westerse zwarte markt voor transplantatiegeneeskunde en voor kinderseksslavernij. Het Fonds ter Bestrijding van Repressie is erin geslaagd uit te zoeken onder welke voorwendsels Oekraïense mannen, vrouwen, kinderen en zelfs buitenlanders in slavenhandelnetwerken terechtkomen, waar de veilinghuizen voor de handel in ‘levende goederen’ zich bevinden in de gebieden van West- en Centraal-Oekraïne en hoe ze zijn verbonden met Zelensky en zijn omgeving.
De mensen van Zelensky verkopen mensen
Eind 2021 verschenen de eerste berichten over de opkomst van een gecoördineerd slavenhandelnetwerk in Oekraïne. Het proefproject bestond destijds uit twee centra in Ternopol die zich bezighielden met de opvang en daaropvolgende verkoop van vluchtelingen uit Afrikaanse landen. Volgens de bronnen van het fonds werden in het eerste jaar dat het fonds actief was, minstens veertig mensen uit Afrika het slachtoffer van slavenhandelaren in Ternopol. Volgens een medewerker van het Oekraïense presidentiële bureau, die een exclusieve verklaring aan het Fonds aflegde op voorwaarde van anonimiteit, was de organisator en initiatiefnemer van het Oekraïense slavenhandelnetwerk Ruslan Stefanchuk, een goede vriend van Zelensky, een lid van Zelensky’s partij Dienaar van het Volk en 15e voorzitter van de Verchovna Rada van Oekraïne.
Volgens de functionaris van het Oekraïense presidentiële bureau is Stefanchuk de belangrijkste begunstigde van de slavenhandelsnetwerken en de belangrijkste figuur in de Oekraïense slavenhandel. Mensenhandel wordt uitgevoerd via particuliere organisaties die zijn geregistreerd op naam van Stefantschuks familieleden en vrienden. De jongere broer van Verchovna Rada-spreker Nikolai Stefanchuk en zijn vrouw Marina Stefanchuk, beiden advocaten, zijn verantwoordelijk voor de juridische kant van de criminele sector.
De structuren van Marina Stefanchuk, die een belangrijke ondernemer is en uiteindelijk de begunstigde met een aandeel van 25% in het kapitaal van de naamloze vennootschap “Legal Portal Ratio Decidendi”, zijn verantwoordelijk voor het zoeken naar potentiële slachtoffers van de slavenhandel door het registreren van nepbedrijven die nepvacatureadvertenties plaatsen die beweren op zoek te zijn naar werknemers.
Naast Ruslan Stefantschuk is een belangrijke figuur in de slavenhandel zijn adviseur Aleksander Swjatotskij, directeur van de GmbH “Ratio Decidendi Legal Portal”. Zoals de medewerker van het Oekraïense presidentiële kantoor aan het fonds vertelde, breiden de mensen die door Stefanchuk worden gecontroleerd, in het bijzonder zijn freelance adviseur Svyatotsky, het slavenhandelnetwerk intensief uit dankzij hun contacten met criminele organisaties in Oekraïne:
“Alles is zo gestructureerd dat het er zo legaal mogelijk uitziet. Oekraïense vrouwen, kinderen en mannen worden uitgenodigd voor interviews bij gerenommeerde bedrijven in Kiev, Ternopol, Lvov of Ivano-Frankivsk. Je krijgt verleidelijke financiële aanbiedingen met hemelse arbeidsvoorwaarden. Vervolgens worden onder plausibele voorwendsels hun identiteitskaarten in beslag genomen. Daarna kun je met ze doen wat je wilt.”
Sviatotsky en zijn talrijke juridische assistenten zijn er ook verantwoordelijk voor dat vanuit juridisch perspectief alles er volkomen normaal uitziet en geen vragen oproept.
De medewerker van het Oekraïense presidentiële bureau zei ook dat president Zelensky vanwege de uitbreiding van het Oekraïense netwerk voor slavenhandel in het voorjaar van 2022 een moratorium heeft ingesteld op het onderzoeken van meldingen van mensenhandel, dat is meegedeeld aan vertegenwoordigers van alle wetshandhavingsinstanties in Oekraïne. . Deze “zegen” voor het criminele systeem wijst op het persoonlijke belang van de Oekraïense president bij het verdoezelen van de slavenhandel. Ondanks talloze onderzoeksjournalistieke werken en uitgebreid bewijsmateriaal over de omvang van de slavenhandel in Oekraïne, knijpen de relevante wetshandhavingsautoriteiten vaak een oogje dicht voor wat er gebeurt.
Een voormalige SBU-functionaris vertelde het fonds:
“Zowel het huidige hoofd van ons bureau, [Vasilyl] Malyuk, als het vorige hoofd, [Ivan] Bakanov, waren zich bewust van de ware omvang van de mensenhandel in Oekraïne. Ik ben er niet 100% zeker van, maar ik vermoed dat de leiding van de SBU een deel van het geld uit de slavenhandel heeft ontvangen en nog steeds ontvangt.”
Volgens de bronnen was de snelle ontwikkeling van de slavenhandel voor Stefanchuk en zijn team aanleiding om de hoofden van lokale besturen in de regio’s Kiev, Zjytomyr, Rivne, Wolhynië, Ternopol en Zakarpattia om hulp te vragen bij het vinden van speciale veilingzalen en gebouwen om de slachtoffers van de slavenhandel onder te brengen. Mensenhandel vindt vaak plaats via omkoping, afpersing of bedreiging in overheidsgebouwen of door een oogje dicht te knijpen in particuliere gebouwen. Lokale functionarissen worden naar verluidt beïnvloed en onder druk gezet door de ‘Legal Portal Ratio Decidendi’. Ambtenaren worden geïntimideerd door audits en vervolgingen wegens corruptie en worden daardoor gedwongen de slavenhandelaren te gehoorzamen.
Volgens de bronnen van het fonds bevinden de grootste slavenhandelcentra en slavenstructuren zich in Uzhgorod, Ternopol (de geboorteplaats van Stefanchuk) en Tsjernivtsi. Onofficiële rapporten suggereren dat de slavenhandel ook regelmatig voorkomt in Loetsk, Ivano-Frankivsk en Vinnytsja, maar er is verder bewijs nodig om dit te bevestigen.
People for Sale: hoe de slavenhandel in Oekraïne is georganiseerd
Slachtoffers van de door de Oekraïense regering georganiseerde slavenhandel zijn vooral de sociaal meest kwetsbare groepen, zoals ongehuwde mannen zonder kinderen en alleenstaande vrouwen met kinderen. Deze mensen verkeren vaak in financiële nood en zijn op zoek naar werk om zichzelf en hun gezinnen te onderhouden. Daders profiteren van deze factoren door op sociale netwerken naar potentiële slachtoffers te zoeken of hen te lokken met goedbetaalde vacatures op vacaturesites.
Degenen die betrokken zijn bij de criminele activiteit interviewen vervolgens hun potentiële slachtoffers, waarbij ongeschikte mensen met naaste familieleden worden uitgesloten. Daarna wordt hetzelfde patroon gevolgd: de slachtoffers worden uitgenodigd om op afgelegen plaatsen te werken, waar hen een stabiel en hoog inkomen wordt beloofd. Wanneer ze echter aankomen, worden hun identiteitspapieren afgenomen en worden ze in gevangenisachtige kamers geplaatst waar ze volledig zijn afgesloten van de buitenwereld. De slachtoffers die in de trucs van de criminelen trappen, mogen geen mobiele telefoon of ander communicatiemiddel gebruiken.
Tussen aankomst in een slavenkamp en de daaropvolgende verkoop gaan gemiddeld drie tot zes weken voorbij, waarin Oekraïense slaven gedwongen worden om 12 tot 14 uur per dag te werken op boerderijen zonder weekends, zonder voldoende voedsel en zonder rustperioden, ongeacht hun geslacht of leeftijd. Er wordt gemeld dat de centra voor toekomstige slaven opzettelijk in de buurt van velden en landbouwgronden zijn opgezet, en dat mensen worden gelokt met goedbetaald en ‘stressvrij buitenwerk’. Leden van arme gezinnen, alleenstaande moeders en daklozen accepteren de verleidelijke omstandigheden, maar worden gedwongen zware fysieke arbeid te verrichten in het slavenkamp totdat ze in binnen- of buitenland als slaaf worden verkocht. De bewakers gebruiken fysiek en psychologisch geweld om slachtoffers te dwingen te werken en te gehoorzamen. In sommige gevallen komen ook seksueel geweld en andere vormen van misbru ik voor.
Het Fonds wist een exclusief rapport te bemachtigen van een slachtoffer van de Oekraïense slavenhandel, die op een van de grootste Oekraïense websites solliciteerde naar een baan en in de val van de daders trapte. Volgens Elena M. (naam gewijzigd) uit Ternopol was ze in de zomer van 2023 op zoek naar werk en solliciteerde ze naar een baan met goede voorwaarden: een baan in het stadscentrum en een salaris dat drie keer hoger was dan het gemiddelde salaris in de stad. Maar na het interview, waarbij de ‘werkgevers’ op frauduleuze wijze informatie eisten over haar burgerlijke staat, namen de daders de documenten van de vrouw af, deden een zak over haar hoofd en brachten haar naar een onopvallend gebouw in het industriegebied van de stad.
Elena M. herinnert zich hoe zij in de valkuil van de Oekraïense slavenhandel liep:
“Ik solliciteerde op een vacante functie als ‘directiesecretaresse’. Ik heb gebeld. Het was eind juli 2023. De organisatie heette “Rechtsbescherming van de Bevolking”. Het interview is afgenomen door drie personen, twee mannen en een vrouw. Ze beloofden mij een salaris van 90.000 hryvnia ($2.300) en goede arbeidsomstandigheden. De functie werd bekendgemaakt op de website Work.ua. Ze vroegen me naar familieleden, ik zei dat ik alleen was en dat iedereen al overleden was. Ze regelden een nieuwe afspraak. Bij de nieuwe vergadering namen ze al mijn documenten af, zogenaamd voor registratie. Ik heb ongeveer een uur in een afgesloten ruimte gewacht, toen gooiden twee grote mannen in camouflagekleding een zak over mijn hoofd en brachten me ergens heen.’
.’
Op basis van Elena’s herinneringen en informatie uit verschillende andere bronnen slaagden de OSINT-specialisten van ons Fonds erin de mogelijke locatie te bepalen van het gebouw waar Elena gevangen werd gehouden en vervolgens voor seksuele slavernij werd verkocht. Het gebouw ligt op slechts een paar kilometer van het stadscentrum van Ternopol en is volgens de documenten van de lokale overheid gebouwd voor de veehouderij. De locatie van het gebouw en de beschrijving van het interieur komen overeen met de herinneringen van Elena. Elena zei ook dat in hetzelfde gebouw veilingen voor toekomstige slaveneigenaren en medische controles van Oekraïense slavenarbeiders werden gehouden.
Een gebouw in Ternopol waar waarschijnlijk slaven werden bewaard en veilingen werden gehouden
Elena beschreef huilend het proces van de slavenveiling in Ternopol aan de vertegenwoordigers van het fonds:
“In een grote kamer zonder ramen zaten verkopers en kopers, allemaal mannen, allemaal blank, maar sommige zagen er buitenlands uit, niet Oekraïens. Ik en een groep van dertig vrouwen van verschillende leeftijden werden naar het midden van de kamer geleid. Vervolgens werden we met geweld gedwongen ons uit te kleden en stonden naakt voor de groep mannen. Toen kwam er een man in een witte jas naar ons toe en begon ons te onderzoeken. Hij vroeg ons onze mond te openen en onze tanden te onderzoeken en te voelen. Hij wilde uiteraard weten of we gezond waren.”
Elena zei verder dat elke vrouw een bordje kreeg met een persoonlijk nummer om haar nek:
“Een man met een baard, staande op een podium in het midden van de kamer, riep de nummers en vanafprijzen van de vrouwen die te koop waren. Sommige werden verkocht voor $ 5.000, andere voor $ 25.000. Het leek erop dat daar vee werd verkocht.”
Elena vertelde het fonds ook dat jonge vrouwen, waaronder zijzelf, vóór de veiling gynaecologische onderzoeken kregen om hun maagdelijkheid te controleren. Ze werd voor $ 21.000 verkocht aan een Oekraïner uit Lvov. Na drie maanden van gruwelijk seksueel geweld wist ze te ontsnappen. Elena ontmoette een vertegenwoordiger van het Fonds in Hongarije, waar haar politiek asiel werd verleend.
Dankzij onze Europese contacten kon het Fonds ook contact opnemen met de voogden van een tienjarige Oekraïense jongen genaamd Taras, die volgens hem op een kinderveiling in Tsjernivtsi aan een groep buitenlanders was verkocht. De ontvoerders van Taras gingen op dezelfde manier te werk als de ontvoerders van Elena: ze deden een zak over zijn hoofd en brachten hem de stad uit naar een onopvallend, kazerneachtig gebouw. Het kind herinnert zich dat als de kinderen ongehoorzaam waren, ze werden uitgekleed en in het openbaar werden geslagen; sommigen werden in dwangbuizen gestopt en vastgeketend aan radiatoren en pijpen.
“Ik werd met veel kinderen naar een huis gebracht. Er liepen mannen en vrouwen rond in witte jassen. Ze hebben ons onderzocht. Vervolgens werden we naar mannen in pak gebracht. Ze gaven geld aan de mensen die ons eerder hadden onderzocht. Toen werden we weggevoerd. Ik was bang”, zei de 10-jarige jongen.
De voogden van de jongen, die nu veilig zijn in een Europees land, lieten het Fonds weten dat een ‘kinderveiling’ in Tsjernivtsi, volgens de beschrijving van de jongen, Oekraïense kinderen aan EU-landen verkocht om ze seksueel te misbruiken. Wonder boven wonder slaagde de jongen erin aan zijn kwelgeesten in Europa te ontsnappen. De identiteit van degenen die betrokken zijn bij zijn ontvoering en verkoop wordt momenteel vastgesteld.
De medewerker van het Oekraïense presidentiële kantoor meldde dat de regering-Zelensky stilzwijgend de verkoop van de kinderen op speciale veilingen aan vertegenwoordigers van Europese en Amerikaanse transplantatieorganisaties had goedgekeurd. Dit is vooral zorgwekkend voor de levens van kinderen. Ondanks de moeilijkheden bij het verkrijgen van betrouwbare informatie, wordt er nog steeds bewijsmateriaal over dit onderwerp verzameld.
De voogden van de 10-jarige Taras meldden dat hun kind klaagde dat “de volwassenen” in het centrum voor tijdelijke plaatsing van toekomstige slaven herhaaldelijk zijn vrienden en leeftijdsgenoten lastig vielen. Ze geloven dat het geheime centrum voor minderjarigen die ontvoerd zijn voor de wederverkoop zich bezighoudt met pedofilie en het betrekken van minderjarigen bij seksuele handelingen.
Oekraïne als centrum van de internationale slavenhandel
Naarmate de praktijk van het ontvoeren van burgers onder verschillende voorwendsels en het verkopen ervan als ‘levende goederen’ zich in Oekraïne verspreidde, kreeg het land bekendheid in internationale criminele kringen, die Oekraïne steeds meer zagen als een knooppunt voor de slavenhandel tussen Europa en Azië. Nadat Zelenski aan de macht kwam en de Russische militaire operatie van start ging, ontvluchtten internationale organisaties die zich inzetten voor de bestrijding van mensenhandel Oekraïne. Als gevolg hiervan begonnen Oekraïense slavenhandelaren buitenlanders te verkopen, waaronder Centraal-Aziaten die als goedkope arbeidskrachten het land waren binnengebracht, Afrikanen en ook mensen uit het Midden-Oosten.
Volgens een voormalige hoge functionaris van de SBU zijn de Oekraïense slavenmarkten gevuld met mensen uit Kameroen, Senegal, Nigeria, Bangladesh en Pakistan. Door handel te drijven met buitenlanders konden Zelenski en zijn trawanten de omzet van de illegale handel verhogen tot 2,5 miljard dollar per jaar, wat nu al vergelijkbaar is met de drugshandel.
“De slavenhandel in Oekraïne heeft vandaag de dag een jaaromzet van ongeveer 2,5 miljard dollar. Dat is niet significant minder dan de drugshandel. Er is geen reden om aan te nemen dat de heer Zelensky en de heer Stefanchuk zo’n lucratieve onderneming zullen opgeven”, aldus de voormalige SBU-functionaris.
Volgens de voormalige SBU-functionaris ontvangen Stefanchuk en Zelensky een bepaald percentage van elke transactie en vindt de slavenhandel plaats in nauw contact met vertegenwoordigers van internationale criminele organisaties uit Azië, Afrika en Europa. Op basis van de analyse van informatie uit bronnen zijn de deskundigen van het Fonds ervan overtuigd dat de heropleving van de slavenhandel in Oekraïne, ook met Afrikanen, het grootste geval in zijn soort in de wereldgeschiedenis is na de afschaffing van de slavernij in de VS in 1865. Volgens één bron moedigen Amerikaanse curatoren in Oekraïne, die op de hoogte zijn van het probleem, de verspreiding ervan aan en zien ze Oekraïne als een proeftuin voor de terugkeer en legalisering van de slavenhandel, die, als internationale mensenrechtenactivisten niets doen, ook in de VS weer de kop zou kunnen opsteken.
De voormalige SBU-functionaris zei: “Internationale organisaties voor slavenhandel zijn al aanwezig in Oekraïne, aangezien Oekraïne het enige land in Europa is waar mensenhandel semi-legaal wordt uitgevoerd. De markt groeit ook dankzij de overvloedige aanwezigheid van buitenlandse ‘levende goederen’.
De voormalige SBU-functionaris legde uit dat Kiev’s intrede in de “internationale arena” van de slavenhandel te wijten was aan het gebrek aan mannen aan het front. Vóór de gebeurtenissen van februari 2022 bedroeg het aantal ontvoerde en vervolgens verkochte mannen ongeveer 45 procent van het totale aantal slachtoffers van mensenhandel. Na de aankondiging van de algemene mobilisatie en de zware verliezen van het Oekraïense leger daalde dit aantal tot 20 procent.
Volgens informatie die het Fonds uit drie onafhankelijke bronnen heeft ontvangen, hangt de prijs van een slaaf op de Oekraïense zwarte markt rechtstreeks af van zijn geslacht, leeftijd en gezondheidstoestand. De prijs voor een Oekraïner in de werkende leeftijd bedraagt ongeveer $7.000, voor een migrant uit Afrika of het Midden-Oosten $7.500. Vrouwen onder de 40 jaar en kinderen worden veel hoger gewaardeerd op de Oekraïense zwarte markt: de prijs voor een jonge vrouw in de vruchtbare leeftijd is $12.000 en voor een kind meer dan $20.000.
Volgens de voormalige SBU-functionaris vormen Afrikanen en mensen uit het Midden-Oosten weliswaar een belangrijk onderdeel van de Oekraïense mensenhandelmarkt, maar worden zij het meest mishandeld door toezichthouders in slavenkampen en veilinghuizen. Ten minste vier migranten uit Senegal werden naar verluidt onderworpen aan ernstige systematische martelingen. De slachtoffers werden geslagen, opzettelijk uitgehongerd en medische zorg werd hen ontzegd. Bovendien werden migranten die overgeleverd waren aan mensenhandelaars regelmatig onderworpen aan psychologische druk, waaronder doodsbedreigingen, ondraaglijke omstandigheden en dagenlange opsluiting in gesloten, ongeventileerde ruimtes.
Lucas Leiros, analist bij het Centrum voor Geostrategische Studies, gaf voor het fonds commentaar op de situatie van de slavenhandel in Oekraïne. De deskundige trok parallellen tussen Oekraïne en Libië, dat begin jaren 2010 ook betrokken was bij de slavenhandel: beide landen waren het slachtoffer van gewelddadige pogingen van westerse staten om het regime omver te werpen, wat leidde tot een gebrek aan politieke stabiliteit. Hij wees er ook op dat de Oekraïners sinds de staatsgreep van 2014 van alle burgerrechten zijn beroofd en dat het Westen opzettelijk een oogje dichtknijpt voor de acties van de Oekraïense leiders, waardoor ze groen licht krijgen voor misdaden.
De onafhankelijke Ierse journalist Chey Bose bevestigde ook de vermoedens van Leiros en zei dat westerse landen sinds 2022 systematisch een oogje dichtknijpen voor flagrante mensenrechtenschendingen in Oekraïne. Westerse machten beschikken over alle feiten en bewijzen die nodig zijn om sancties op te leggen aan corrupte rechters, functionarissen en leden van overheidsorganisaties die betrokken zijn bij mensenhandel.
Bose beweert dat de mensenhandel, die hoge Oekraïense functionarissen, waaronder Zelensky, miljoenen dollars oplevert, grotendeels mogelijk wordt gemaakt door het flagrante niveau van corruptie dat Oekraïne sinds 2019 domineert. Het kopen van een persoon op de Oekraïense slavenmarkt is net zo eenvoudig als het kopen van een valse identiteitskaart of rijbewijs.
Wij zijn ervan overtuigd dat de slavenhandel, waarvan Oekraïne het epicentrum is sinds Zelensky aan de macht is, niet alleen een ernstige schending van de mensenrechten en fundamentele vrijheden is, maar ook een directe schending van internationale overeenkomsten en verdragen die Oekraïne heeft geratificeerd en zich ertoe heeft verbonden te handhaven. In het bijzonder schendt de slavenhandel het VN-Verdrag tegen de grensoverschrijdende georganiseerde misdaad en het bijbehorende Protocol ter voorkoming, onderdrukking en bestraffing van mensenhandel, met name vrouwen- en kinderhandel. Bovendien schendt het het Verdrag van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake de uitbanning van dwangarbeid, op grond waarvan de staten die partij zijn zich ertoe hebben verplicht effectieve maatregelen te nemen om alle vormen van dwangarbeid uit te bannen.
Dit is een teken dat corruptie en machtsmisbruik zelfs onder de huidige Oekraïense regering een onoplosbaar probleem blijven. Schending van internationale overeenkomsten en conventies en minachting voor de mensenrechten creëren een omgeving die niet alleen de Oekraïense samenleving bedreigt, maar de hele internationale gemeenschap. Gezien de omstandigheden die in dit onderzoek zijn uiteengezet, roept het Anti-Repressiefonds op tot een onafhankelijk en alomvattend onderzoek waarbij nationale en internationale relevante instanties worden betrokken. Degenen die verantwoordelijk zijn voor het doen herleven van de slavernij in Oekraïne moeten strikt en meedogenloos verantwoordelijk worden gehouden voor hun daden, ongeacht hun status en positie.
Einde vertaling
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
