Uit getuigenissen van 7 oktober blijkt dat het Israëlische leger Israëlische burgers ‘beschoot’ met tanks, gevechtshelikopters en raketten

3

Het Israëlische leger kreeg orders om Israëlische huizen en zelfs hun eigen bases te beschieten toen ze op 7 oktober werden overweldigd door Hamas-militanten. Hoeveel Israëlische burgers die naar verluidt “levend verbrand” waren, werden daadwerkelijk gedood door eigen vuur?

Verschillende nieuwe getuigenissen van Israëlische getuigen van de Hamas-verrassingsaanval van 7 oktober op Zuid-Israël dragen bij aan het groeiende bewijs dat het Israëlische leger zijn eigen burgers heeft gedood terwijl ze vochten om Palestijnse gewapende mannen te neutraliseren, meldt The Grayzone.

Tuval Escapa, een lid van het veiligheidsteam voor Kibboets Be’eri, zette een hotline op om te coördineren tussen bewoners van de kibboets en het Israëlische leger. Hij vertelde de Israëlische krant Haaretz dat toen de wanhoop begon toe te slaan, “de commandanten in het veld moeilijke beslissingen namen – waaronder het beschieten van huizen van bewoners om de terroristen samen met de gijzelaars uit te schakelen.”

In een afzonderlijk rapport gepubliceerd in Haaretz werd opgemerkt dat het Israëlische leger “gedwongen was een luchtaanval aan te vragen” tegen zijn eigen faciliteit binnen de Erez-overgang naar Gaza “om de terroristen af ​​te weren” die de macht hadden gegrepen. Die basis was destijds gevuld met officieren en soldaten van het Israëlische burgerlijk bestuur.

Deze rapporten geven aan dat er orders kwamen van het opperbevel van het leger om huizen en andere gebieden binnen Israël aan te vallen, zelfs ten koste van vele Israëlische levens.

Een Israëlische vrouw genaamd Yasmin Porat bevestigde in een interview met Israel Radio dat het leger “ongetwijfeld” talloze Israëlische niet-strijders heeft gedood tijdens vuurgevechten met Hamas-militanten op 7 oktober. “Ze hebben iedereen geëlimineerd, inclusief de gijzelaars”, zei ze, verwijzend naar de Israëlische speciale strijdkrachten.

Lees meer
Israëlische troepen schoten hun eigen burgers neer, zegt kibboetsoverlevende

Zoals David Sheen en Ali Abunimah rapporteerden in Electronic Intifada, beschreef Porat “zeer, zeer zwaar kruisvuur” en Israëlische tankbeschietingen, die tot veel slachtoffers onder Israëli’s leidden.

Terwijl zij werd vastgehouden door de Hamas-schutters, herinnerde Porat zich: “Ze hebben ons niet misbruikt. We werden heel menselijk behandeld… Niemand behandelde ons gewelddadig.”

Ze voegde eraan toe: “Het doel was om ons naar Gaza te ontvoeren, niet om ons te vermoorden.”

Volgens Haaretz kon het leger de controle over Be’eri pas herstellen nadat het de huizen van Israëli’s die gevangen waren genomen, had ‘beschoten’. “De prijs was verschrikkelijk: minstens 112 inwoners van Be’eri werden gedood”, aldus de krant. ‘Anderen zijn ontvoerd. Gisteren, elf dagen na het bloedbad, werden de lichamen van een moeder en haar zoon ontdekt in een van de verwoeste huizen. Er wordt aangenomen dat er nog steeds meer lichamen in het puin liggen.”

Een groot deel van de beschietingen in Be’eri werd uitgevoerd door Israëlische tankbemanningen. Zoals een verslaggever van de door het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken gesponsorde krant i24 opmerkte tijdens een bezoek aan Be’eri, “werden kleine en schilderachtige huizen gebombardeerd of vernietigd”, en “werden goed onderhouden gazons verscheurd door de sporen van een gepantserd voertuig, misschien een tank.

Apache gevechtshelikopters speelden ook een belangrijke rol in de reactie van het Israëlische leger op 7 oktober. Piloten vertelden aan Israëlische media dat ze naar het slagveld vlogen zonder enige informatie, niet in staat om onderscheid te maken tussen Hamasstrijders en Israëlische niet-strijders, en toch vastbesloten om hun oorlogsmachines “leeg te schieten”. “Ik sta voor een dilemma waar ik op moet schieten, omdat het er zoveel zijn”, zei een Apachepiloot.

Op videobeelden die zijn opgenomen door geüniformeerde Hamas-schutters wordt duidelijk dat ze op 7 oktober opzettelijk veel Israëli’s hebben neergeschoten met Kalashnikov-geweren. De Israëlische regering heeft zich echter niet tevreden gesteld met het vertrouwen op geverifieerd videobewijs. In plaats daarvan blijft het in diskrediet gebrachte beweringen over ‘onthoofde baby’s’ verspreiden, terwijl het foto’s verspreidt van ‘onherkenbare lichamen’ om erop te wijzen dat militanten hun gevangenen op sadistische wijze in brand hebben gestoken, en sommigen zelfs hebben verkracht voordat ze hen levend in brand hebben gestoken.

Het doel achter de tentoonstelling over wreedheden in Tel Aviv is duidelijk: Hamas afschilderen als ‘erger dan ISIS’ en tegelijkertijd steun cultiveren voor de voortdurende bombardementen van het Israëlische leger op de Gazastrook, die meer dan 7000 doden hebben geëist, waaronder ten minste 2500 kinderen op het moment van publicatie. Terwijl honderden gewonde kinderen in Gaza zijn behandeld voor wat een chirurg omschreef als “vierdegraads brandwonden” veroorzaakt door nieuwe wapens, blijft de focus van de westerse media gericht op Israëlische burgers die zogenaamd “levend verbrand” zijn op 7 oktober.

Toch suggereert het toenemende bewijs van eigen vuurbevelen van Israëlische legercommandanten er sterk op dat op zijn minst enkele van de meest schokkende beelden van verkoolde Israëlische lijken, tot puin gereduceerde Israëlische huizen en uitgebrande voertuigenmassa’s die aan de westerse media werden gepresenteerd, in feite: het handwerk zijn van tankbemanningen en helikopterpiloten die Israëlisch grondgebied bedekken met granaten, kanonvuur en Hellfire-raketten.

Het lijkt er inderdaad op dat het Israëlische leger op 7 oktober zijn toevlucht heeft genomen tot dezelfde tactieken die het heeft toegepast tegen burgers in Gaza, waarbij het dodental onder zijn eigen burgers is opgedreven met het willekeurige gebruik van zware wapens.

Israël bombardeert zijn eigen basis, het zenuwcentrum van de belegering van Gaza

Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) lanceerden op 7 oktober om 06.00 uur Operatie Al-Aqsa Flood, waarbij snel de militaire bases van waaruit Israël zijn belegering van de Gazastrook voortzette, werden overweldigd. De belangrijkste van de door Hamas en PIJ geschetste doelstellingen was de vrijlating van Palestijnen die door Israël gevangen zaten, waaronder maar liefst 700 kinderen die jaarlijks door het systeem passeren, terwijl 1264 Palestijnen momenteel zonder aanklacht worden vastgehouden.

De ruil in 2011 voor Gilad Shalit, een Israëlische soldaat die vijf jaar eerder gevangen werd genomen en vrijgelaten in ruil voor 1027 gevangenen, vormde een duidelijke inspiratiebron voor de Al-Aqsa Flood. Door militaire bases en kibboetsen te bestormen, probeerden de Palestijnse militanten zoveel mogelijk Israëlische soldaten en burgers gevangen te nemen en hen levend terug te brengen naar Gaza.

De bliksemaanval overrompelde onmiddellijk de Israëlische Gaza-divisie. Video opgenomen met GoPro-camera’s gemonteerd op de helmen van Palestijnse strijders laat zien dat Israëlische soldaten snel achter elkaar worden neergeschoten, velen nog steeds gekleed in ondergoed en overrompeld. Minstens 340 actieve soldaten en inlichtingenofficieren werden op 7 oktober gedood, goed voor bijna 50% van de bevestigde Israëlische sterfgevallen. Onder de slachtoffers bevonden zich onder meer hoge officieren zoals kolonel Jonathan Steinberg, de commandant van de Israëlische Nahal Brigade. (Veel hulpverleners en gewapende Israëlische burgers werden ook gedood).

De Erez Crossing is de thuisbasis van een enorme militaire faciliteit voor de coördinatie van overheidsactiviteiten in de [Bezette] Gebieden (COGAT), die functioneert als het zenuwcentrum van Israëls belegering van Gaza. Toen het op 7 oktober werd overspoeld door Palestijnse strijders met grote aantallen legerbureaucraten erin, raakte het Israëlische leger in paniek.

Volgens Haaretz, verschanselde de commandant van de Gaza-divisie, Brig. Generaal Avi Rosenfeld “zich in de ondergrondse oorlogskamer van de divisie, samen met een handvol mannelijke en vrouwelijke soldaten, in een wanhopige poging de aangevallen sector te redden en te organiseren. Veel soldaten, de meesten van hen geen gevechtspersoneel, werden buiten gedood of gewond. De divisie was genoodzaakt een luchtaanval op de [Erez Crossing]-basis zelf aan te vragen om de terroristen af ​​te weren.”

Video vrijgegeven door de Israëlische COGAT tien dagen na de slag – en de Israëlische luchtaanval – toont ernstige structurele schade aan het dak van de Erez Crossing-faciliteit.

Israëlische Apache-helikopters vallen binnen Israël aan: “Ik sta voor een dilemma waar ik op moet schieten”

Volgens een verslag dat het leger aan de Israëlische nieuwszender Mako gaf, waren de meeste [Palestijnse] strijdkrachten van de oorspronkelijke invasiegolf om 10.30 uur al vertrokken naar Gaza. Maar met de snelle ineenstorting van de Gaza-divisie van het Israëlische leger stroomden plunderaars, gewone toeschouwers en laaggeplaatste guerrillastrijders, die niet noodzakelijkerwijs onder het bevel van Hamas stonden, vrijelijk Israël binnen.

Op dat moment hadden de twee Apache-helikoptersquadrons van Israël acht helikopters in de lucht, “en er was bijna geen informatie die kon helpen noodlottige beslissingen te voorkomen”, meldde Mako. De squadrons bereikten pas om 12.00 uur hun volledige sterkte.

Terwijl de golf van infiltraties vanuit Gaza chaos op de grond veroorzaakte, ontketenden de ontredderde Israëlische piloten een razernij van salvo’s met raketten en machinegeweren: “De Apache-piloten getuigen dat ze een enorme hoeveelheid munitie afvuurden, de ‘buik van de helikopter’ in minuten leegmaakten, opnieuw vlogen om zich te herbewapenen en terugkeerden naar de lucht, opnieuw en opnieuw. Maar het hielp niet en ze begrijpen het,” rapporteerde Mako.

De Apache-helikopters lijken zich te hebben gericht op voertuigen die terugstromen naar Gaza vanaf het Nova elektronische muziekfestival en nabijgelegen kibboetsen, en hebben auto’s aangevallen met de duidelijke wetenschap dat Israëlische gevangenen zich daarin zouden kunnen bevinden. Ze schoten ook op ongewapende mensen die uit auto’s stapten of te voet door de velden aan de rand van Gaza liepen.

In een interview met de Israëlische nieuwszender Mako dacht een Apache-piloot na over het dilemma of hij moest schieten op mensen en auto’s die terugkeerden naar Gaza. Hij wist dat in veel van die voertuigen mogelijk Israëlische gevangenen zaten. Maar hij koos er toch voor om het vuur te openen. “Ik kies zulke doelen”, bedacht de piloot, “waarbij ik tegen mezelf zeg dat de kans dat ik hier ook op gijzelaars schiet klein is.” Hij gaf echter toe dat zijn oordeel “niet 100% was.”

“Ik begrijp dat we hier en snel moeten schieten”, vertelde de commandant van de Apache-eenheid, luitenant-kolonel E., in een apart rapport aan Mako. “Schieten op mensen in ons gebied – dit is iets waarvan ik nooit had gedacht dat ik het zou doen.”

Luitenant-kolonel A., een reservepiloot bij dezelfde eenheid, beschreef een mist van verwarring: “Ik sta voor een dilemma waar ik op moet schieten, omdat het er zo veel zijn.”

In een rapport over de Apache-squadrons van de Israëlische krant Yedioth Aharanoth werd opgemerkt dat “de piloten zich realiseerden dat het enorm moeilijk was om binnen de bezette buitenposten en nederzettingen onderscheid te maken wie een terrorist was en wie een soldaat of een burger… De vuursnelheid tegen de duizenden Het aantal terroristen was in het begin enorm, en pas op een gegeven moment begonnen de piloten de aanvallen te vertragen en de doelen zorgvuldig te selecteren.”

Een squadroncommandant legde aan Mako uit hoe hij bijna het huis van een Israëlische familie aanviel dat bezet was door Hamas-militanten, en er uiteindelijk met kanonschoten naast schoot. “Onze strijdkrachten hadden nog geen tijd gehad om deze nederzetting te bereiken,” herinnerde de piloot zich, “en ik heb daar al geen raketten meer, wat het nauwkeurigere wapentuig is.”

Terwijl het gezin zich in een versterkte schuilkelder bevond, besloot de piloot “30 meter van dit huis een kanon af te schieten, een zeer moeilijke beslissing. Ik schiet zodat ze, als ze daar momenteel zijn, de bommen in het huis zullen horen, dat ze begrijpen dat het bekend is dat ze er zijn, en in de hoop dat ze dat huis zullen verlaten. Ik zeg je ook de waarheid: het schoot door mijn hoofd dat ik op het huis aan het schieten was.”

Uiteindelijk gaven de Israëlische helikopterpiloten de slimme Hamas-tactiek de schuld van hun onvermogen om onderscheid te maken tussen de gewapende militanten en Israëlische niet-strijders. “Het Hamas-leger, zo blijkt, heeft het opzettelijk moeilijk gemaakt voor de helikopterpiloten en de operators van de UAV’s”, beweerde Yedioth Aharanoth.

Volgens de Israëlische krant “werd het duidelijk dat de binnenvallende troepen tijdens de laatste briefings werd gevraagd langzaam de nederzettingen en buitenposten of daarbinnen binnen te lopen, en onder geen enkele omstandigheid te vluchten, om de piloten te laten denken dat ze Israëli’s waren. Deze misleiding werkte geruime tijd, totdat de Apache-piloten beseften dat ze alle beperkingen moesten overslaan. Pas rond 09.00 uur begonnen sommigen van hen op eigen kracht de terroristen met kanonnen te beschieten, zonder toestemming van hun superieuren.”

En dus lieten de piloten, zonder enige inlichtingen of vermogen om onderscheid te maken tussen Palestijnen en Israëliërs, een razernij van kanonnen en raketten los op de Israëlische gebieden beneden.

Een van de vele huizen in kibboets Be’eri die met zware wapens lijkt te zijn beschoten

Het Israëlische leger “elimineerde iedereen, inclusief de gijzelaars”, door tankgranaten af ​​te vuren op kibboetshuizen

Foto’s van de nasleep van de gevechten in kibboetsen als Be’eri – en van het Israëlische bombardement op deze gemeenschappen – tonen puin en verkoolde huizen die lijken op de nasleep van Israëlische tank- en artillerieaanvallen in Gaza. Zoals Tuval Escapa, de veiligheidscoördinator van Kibbutz Be’eri, aan Haaretz vertelde, hadden Israëlische legercommandanten opdracht gegeven tot het “beschieten van huizen van bewoners om de terroristen samen met de gijzelaars te elimineren.”

Yasmin Porat, een deelnemer aan het Nova-muziekfestival die naar Kibbutz Be’eri vluchtte, vertelde aan de Israëlische radio

Advertisement
 dat toen Israëlische speciale troepen arriveerden tijdens een gijzeling-impasse: “Ze hebben iedereen geëlimineerd, inclusief de gijzelaars, omdat er een heel, heel zwaar kruisvuur was.”

‘Na een krankzinnig kruisvuur,’ vervolgde Porat, ‘werden er twee tankgranaten in het huis geschoten. Het is een klein kibboetshuis, niets groots.”

Verwoeste huizen in Kibboets Be’eri na de gevechten op 7 oktober, waarbij Israëlische tanks woningen beschoten

Een video die is geplaatst door het Telegram-account van Israel’s South Responders toont de lichamen van Israëli’s die zijn ontdekt onder het puin van een huis dat is verwoest door een krachtige explosie – waarschijnlijk een tankgranaat. De New York Post publiceerde een rapport over een soortgelijk incident waarbij het lichaam van een jongen verschroeid werd aangetroffen onder de ruïnes van zijn huis in Be’eri.

Het fenomeen van verkoolde lijken waarvan de handen en enkels waren vastgebonden, en die in groepen werden gevonden onder het puin van verwoeste huizen, roept ook vragen op over ‘vriendelijk’ tankvuur.

Yasmin Porat, de gijzelaar die een impasse bij Be’eri overleefde, beschreef hoe Hamas-militanten de handen van haar partner op zijn rug bonden. Nadat een militante commandant zich had overgegeven en haar als menselijk schild had gebruikt om zijn veiligheid te garanderen, zag ze haar partner nog levend op de grond liggen. Ze verklaarde dat de Israëlische veiligheidstroepen hem en de andere gijzelaars ‘ongetwijfeld’ hebben gedood toen ze het vuur openden op de overgebleven militanten binnen, ook met tankgranaten.

Israëlische veiligheidstroepen openden ook het vuur op vluchtende Israëli’s die zij aanzagen voor Hamas-schutters. Danielle Rachiel, een inwoner van Ashkelon, beschreef dat ze bijna werd gedood nadat ze was ontsnapt uit het Nova-muziekfestival toen het werd aangevallen door militanten uit Gaza. “Toen we de rotonde [bij een kibboets] bereikten, zagen we Israëlische veiligheidstroepen!” herinnerde Rachel zich. “We hielden ons hoofd gebogen [omdat] we automatisch wisten dat ze wantrouwend tegenover ons zouden staan, in een kleine, versleten auto… uit dezelfde richting waar de terroristen vandaan kwamen. Onze troepen begonnen op ons te schieten!”

“Toen onze troepen op ons schoten, sneuvelden onze ramen”, vervolgde ze. Pas toen ze in het Hebreeuws riepen: “Wij zijn Israëli’s!” stopte het schieten en werden ze in veiligheid gebracht.

Uit de videogetuigenis van Danielle Rachiel op 7 oktober

Sommige Israëli’s hadden niet zoveel geluk als Rachiel. Adi Ohana werd vlakbij zijn huis door de Israëlische politie doodgeschoten nadat hij werd aangezien voor een Palestijnse guerrilla. “Een onschuldige man werd op de meest nalatige manier vermoord”, klaagde zijn nichtje . De Israëlische media vullen zich nu met berichten over het neerschieten van mede-Israëliërs door het leger, zelfs terwijl zij hun huizen verdedigden tegen Palestijnse gewapende mannen.

Toonden de nu verdwenen foto’s van Israël van “Hamas-geweld” dode Hamas-strijders?

Een van de meest gruwelijke video’s van de nasleep van 7 oktober, ook gepubliceerd op het Telegram-account van South Responders, toont een auto vol verkoolde lijken (onder) bij de ingang van kibboets Be’eri. De Israëlische regering heeft deze slachtoffers afgeschilderd als Israëlische slachtoffers van sadistisch Hamas-geweld. De gesmolten stalen carrosserie en het ingestorte dak van de auto, en de volledig verschroeide lijken binnenin, duiden echter op een voltreffer van een Hellfire-raket.

Het is ook mogelijk dat de mannelijke inzittenden van de auto Hamas-activisten waren die naar binnen waren gestroomd nadat de hekken waren doorbroken. Mogelijk keerden ze ook terug naar Gaza met Israëlische gevangenen in hun auto.

De Israëlische VN-ambassadeur Gilad Erdan lijkt foto’s te hebben gepromoot waarop dode Hamas-strijders te zien zijn tijdens zijn tirade van 26 oktober bij de Verenigde Naties. Erdan gebaarde boos naar het podium en brulde dat “we tegen dieren vechten” voordat hij een papier tevoorschijn haalde met een QR-code met de tekst: “Scan om de wreedheden van Hamas te zien.”

Toen ik die dag om 12.00 uur de code scande, vond ik ongeveer acht griezelige afbeeldingen van verbrande lichamen en zwartgeblakerde lichaamsdelen. Eén daarvan toonde een stapel volledig verkoolde mannelijke lijken, opgestapeld in een afvalcontainer. Zouden Israëlische reddingswerkers en medici dode Joodse Israëliërs op een dergelijke manier hebben opgeruimd?

Alle Israëli’s die op 7 oktober zijn gedood, lijken in individuele lijkzakken te zijn verzameld en naar mortuaria te zijn vervoerd. Intussen lieten talloze door Israëli’s opgenomen video’s zien hoe zij de lijken van Hamas-schutters die door veiligheidstroepen waren gedood, verontreinigden – hen naakt uitkleedden, erop urineerden en hun lichamen verminkten. Hun lichamen in een afvalcontainer gooien lijkt deel uit te maken van het de facto beleid van lijkenmisbruik.

Iets meer dan twaalf uur nadat ambassadeur Erdan de vermeende foto’s van Hamas-gruweldaden bij de VN had gepromoot, bevatte het Google Drive-bestand slechts één korte video. Onder de op mysterieuze wijze verdwenen foto’s bevond zich de afbeelding van de afvalcontainer gevuld met verbrande lichamen. Was het verwijderd omdat het Hamas-strijders liet zien die in brand waren gestoken door een Hellfire-raket, en niet Israëliërs die door Hamas “doodgebrand” waren?

Israëlische ambassadeur Gilad Erdan bij de VN, 26 oktober. De QR-code die hij toonde leidt momenteel tot een 404-melding.

Vernietiging die doet denken aan Israëlische aanvallen op Gaza

Sommige reddingswerkers die na 7 oktober op de plaatsen van het bloedbad in het zuiden van Israël aankwamen, zeiden dat ze nog nooit een dergelijke verwoesting hadden gezien. Voor degenen die getuige zijn geweest van het Israëlische bombardement op de Gazastrook hadden de beelden van gebombardeerde huizen en uitgebrande auto’s echter bekend moeten zijn.

Terwijl ik berichtte over de 51 dagen durende aanval van Israël op Gaza in 2014, kwam ik in het centrum van Gaza-stad een vernield voertuig tegen dat toebehoorde aan een jonge taxichauffeur genaamd Fadel Alawan, die was vermoord door een Israëlische drone nadat hij onbewust een gewonde Hamas-strijder had afgezet in een nabijgelegen ziekenhuis. In de auto waren nog steeds de overblijfselen van Alawans sandaal te zien, gesmolten in het gaspedaal.

Tegen de middag van 7 oktober waren de vredige nederzettingen en woestijnwegen in het zuiden van Israël verkoold en stonden ze vol met gebombardeerde auto’s die veel op die van Alawan leken. Waren de lichtbewapende Hamas-strijders werkelijk in staat om op zo’n alomvattende schaal vernietiging te zaaien?

Deelt de Israëlische regering foto’s van slachtoffers van eigen vuur?

Op 23 oktober verzamelde de Israëlische regering leden van de internationale pers voor een off-the-record propagandasessie. Binnen een gesloten militaire basis bombardeerden functionarissen de pers met snuff-movies en een verzameling lugubere beschuldigingen van “schrijnende scènes van moord, marteling en onthoofding na de aanval van Hamas op 7 oktober”, aldus de Times of Israel.

In misschien wel het meest verontrustende document dat door de Israëlische regering werd gepresenteerd, werden verslaggevers getrakteerd op een video waarop te zien was “het lijk van een gedeeltelijk verbrande vrouw, met een verminkt hoofd… De jurk van de dode vrouw is opgetrokken tot aan haar middel en haar onderbroek is uitgetrokken”, aldus de Times of Israel.

Daniel Amram, de populairste particuliere nieuwsblogger in Israël, tweette de video van het verbrande lijk van de vrouw en beweerde dat “ze was verkracht en levend verbrand.”

In feite leek de jonge vrouw op slag dood te zijn door een krachtige explosie. En het leek erop dat ze uit de auto was gehaald waarin ze zat – en die mogelijk toebehoorde aan een ontvoerder uit Gaza. Het voertuig werd volledig verwoest en bevond zich op een zandveld, net als vele anderen die werden aangevallen door Apache-helikopters. Ze was schaars gekleed, met haar benen gespreid.

Hoewel ze het elektronische muziekfestival Nova had bijgewoond, waar veel vrouwelijke aanwezigen schaarse kleding droegen, en haar gebogen ledematen typerend waren voor een lichaam dat na rigor mortis in een auto had gezeten, beweerden Israëlische experts en functionarissen dat ze was vermoord en verkracht.

Maar de beschuldigingen van aanranding zijn tot nu toe ongegrond gebleken. Woordvoerder van het Israëlische leger, Mickey Edelstein, drong er bij de persconferentie van 23 oktober op aan dat “we bewijs hebben” van verkrachting, maar toen hem om bewijs werd gevraagd, zei hij tegen de Times of Israel: “we kunnen het niet delen.”

Was deze jonge vrouw het zoveelste slachtoffer van de eigen vuurorders van het Israëlische leger? Alleen een onafhankelijk onderzoek kan de waarheid achterhalen.

Het Israëlische leger doodt Israëlische gevangenen in Gaza en moppert over hun vrijlating

In Gaza, waar zo’n tweehonderd Israëlische burgers worden gegijzeld, bestaat er weinig twijfel over wie de gevangenen vermoordt. Op 26 oktober maakte de gewapende vleugel van Hamas, bekend als de Al-Qassam Brigades, bekend dat Israël “bijna 50 gevangenen” had gedood bij raketaanvallen.

Als het Israëlische leger opzettelijk gebieden had aangevallen waarvan het wist dat de gevangenen werden vastgehouden, zouden zijn acties in overeenstemming zijn geweest met de Israëlische Hannibal-richtlijn. De militaire procedure werd in 1986 ingesteld na het Jibril-akkoord, een overeenkomst waarbij Israël 1150 Palestijnse gevangenen ruilde voor drie Israëlische soldaten. Na zware politieke reacties stelde het Israëlische leger een geheim bevel op om toekomstige ontvoeringen te voorkomen. De voorgestelde operatie dankt zijn naam aan de Carthaagse generaal die ervoor koos zichzelf te vergiftigen in plaats van gevangen te worden gehouden door de vijand.

De laatste bevestigde toepassing van de Hannibal-richtlijn vond plaats op 1 augustus 2014 in Rafah, Gaza, toen Hamas-strijders een Israëlische officier, luitenant Hadar Goldin, gevangen namen, wat het leger ertoe aanzette meer dan 2000 bommen, raketten en granaten op het gebied af te vuren waarbij de soldaat samen met meer dan 100 Palestijnse burgers werd gedood.

Of Israël nu wel of niet opzettelijk zijn gevangen burgers in Gaza vermoordt, het land is vreemd genoeg allergisch gebleken voor hun onmiddellijke vrijlating. Op 22 oktober verwierp Israël, na een aanbod van Hamas om 50 gijzelaars vrij te laten in ruil voor brandstof, een aanbod van Hamas om Yocheved Lifshitz, een 85-jarige Israëlische vredesactivist, en haar 79-jarige vriend Nurit vrij te laten.

Toen Israël een dag later instemde met hun vrijlating, was op video te zien hoe Liftshitz de handen vasthield van een Hamas-militant en ‘Shalom’ tegen hem riep terwijl hij haar uit Gaza begeleidde. Tijdens een persconferentie die dag vertelde ze over de humane behandeling die ze van haar ontvoerders kreeg.

Het schouwspel van de vrijlating van Lifshitz werd door de spinmeisters van de Israëlische regering als een propagandaramp behandeld, waarbij ambtenaren mopperden dat het een ernstige ‘fout’ was om haar in het openbaar te laten spreken.

Het Israëlische leger was niet minder ontevreden over haar plotselinge vrijheid. Zoals de Times of Israel meldde: “Het leger is bezorgd dat verdere vrijlating van gijzelaars door Hamas de politieke leiders ertoe zou kunnen brengen een grondinval uit te stellen of zelfs halverwege te stoppen.”


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen


Het wordt steeds duidelijker dat Israël een berekende massamoord heeft gepleegd op Israëlische gevangenen in kibboets Be’eri

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
3 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Luis
Luis
6 maanden geleden

Boycot tegen Israel en de VS. Stopt de globalisten bedrijven.

Hagar
Hagar
6 maanden geleden

Diegenen die de diepere achtergronden van de problemen in het Midden Oosten willen begrijpen, moeten zeker het nieuwste artikel van Laurent Guyénot lezen:

https://www.unz.com/article/israels-biblical-psychopathy/

Hagar
Hagar
6 maanden geleden

Een Valse Vlag aanval organiseren, om daarna de Palestijnen te kunnen verdrijven van hun eigen land, of hen zelfs volledig uitmoorden, heeft geen zin als er niet genoeg doden vallen.

De zionistische commandanten zullen daarom al het mogelijke gedaan hebben om het aantal zionistische burgerslachtoffer zo hoog mogelijk te krijgen.

En dat is niet moeilijk met zionistische “soldaten”, want die schijten hun broek vol als ze een schot horen, en schieten dan naar alles wat beweegt.