Het wordt steeds duidelijker dat Israël een berekende massamoord heeft gepleegd op Israëlische gevangenen in kibboets Be’eri

2

Een groeiend aantal rapporten wijst erop dat Israëlische strijdkrachten verantwoordelijk zijn voor Israëlische burger- en militaire sterfgevallen na de aanval van 7 oktober.

Veel details over wat er op 7 oktober gebeurde, blijven in mysterie gehuld, inclusief de manier waarop de 1.400 Israëli’s die stierven werden gedood. Een groeiend aantal rapporten geeft aan dat het Israëlische leger verantwoordelijk was voor burger- en militaire sterfgevallen, meldt Mondoweiss.

Sinds 7 oktober zijn de gebeurtenissen van die dag in mysterie gehuld. Er zijn niet alleen vragen over het kolossale onvermogen van het Israëlische inlichtingenapparaat om te anticiperen op wat er in de zwaar belegerde Strook gebeurde of over de snelle ineenstorting van hun miljarden dollars kostende “Maginotlinie”, maar ook over de details van wat er feitelijk gebeurde in de militaire bases en nederzettingen rondom de Gazastrook. We weten dat er volgens algemene schattingen in de daaropvolgende dagen 1.400 Israëli’s zijn vermoord, maar we weten nog niet precies hoe.

Er beginnen enkele rapporten te verschijnen, waaronder documentatie over de moord op Israëliërs door Palestijnse strijders, maar er is een groeiend aantal rapporten dat erop wijst dat het Israëlische leger ook verantwoordelijk was voor de Israëlische burger- en militaire sterfgevallen op 7 oktober en de dagen erna.

Hannibal-richtlijn in actie?

Op vrijdag 20 oktober publiceerde Haaretz een lang artikel van haar hoge militaire analist, Amos Harel, waarin het onvermogen van Israël werd beschreven om zich voor te bereiden op de aanvallen van Hamas op 7 oktober. Hij laat zijn lezers kennismaken met “de commandant van de Gaza-divisie, Brig. Generaal Avi Rosenfeld”, die hij een paar weken voor de oorlog ontmoette, en van hem hoorde dat “de zaken niet beter zullen worden, maar op een gegeven moment zullen ze erger worden.”

Hij beschrijft verder wat er op 7 oktober gebeurde:

“Het Coördinatie- en Verbindingsbureau werd op 7 oktober aangevallen, samen met alle buitenposten langs de divisielijn. Een grote Hamas-strijdmacht veroverde de aangrenzende Erez-kruising, die gesloten was vanwege de Simhat Torah-feestdag. Van daaruit rukten ze binnen enkele minuten en zonder weerstand op naar de militaire basis, waarbij ze de soldaten van het Burgerlijk Bestuur doodden en ontvoerden, hoewel enkelen van hen erin slaagden terug te schieten voordat ze werden geraakt… Brig. Generaal Rosenfeld verschanste zich samen met een handvol mannelijke en vrouwelijke soldaten in de ondergrondse oorlogskamer van de divisie, in een wanhopige poging de aangevallen sector te redden en te organiseren. Veel soldaten, de meesten van hen geen gevechtspersoneel, werden buiten gedood of gewond. De divisie was genoodzaakt een luchtaanval op de basis zelf aan te vragen om de terroristen af ​​te slaan.”

Deze droge, complimenteuze beschrijving van de hoge commandant die zich met een paar soldaten in een ondergrondse bunker verschuilt en het bevel geeft tot een luchtbombardement op “de basis” waar zijn soldaten vechten tegen Hamas-militanten, misschien gewond en misschien gevangen genomen, zegt veel over de Israëlische psyche in deze bloedige tijden.

Het doet mij denken aan de gebeurtenissen van 1 augustus 2014, tijdens de meest gewelddadige Israëlische campagne tegen Gaza, tot aan de huidige. Op 1 augustus was er een staakt-het-vuren, maar een Israëlische eenheid startte een provocatie die eindigde met de gevangenneming van een van zijn soldaten door Palestijnse militanten. De Israëlische reactie was verwoestend, duidelijk bedoeld om ervoor te zorgen dat de soldaat, Hadar Goldin , samen met zoveel mogelijk Palestijnen dood zou zijn. Volgens onderzoeken van Amnesty International en de Verenigde Naties, geciteerd op Wikipedia, “zijn bij het massale Israëlische bombardement tussen de 135 en 200 Palestijnse burgers om het leven gekomen, waaronder 75 kinderen, in de drie uur na de vermoedelijke gevangenneming van die ene Israëlische soldaat.”

Deze gebeurtenissen zijn geen toevallige lokale uitbarstingen van het ‘Samsoniaanse’ verlangen om samen met je vijanden te sterven (of je soldaten te laten sterven). Het is een goed gedocumenteerd officieel beleid van het Israëlische leger, tenminste sinds 1986, bekend als de ‘Hannibal-richtlijn’, de ‘Hannibal-code’ of de ‘Hannibal-doctrine’.

Het is misschien niet geëindigd toen generaal Rosenfeld opdracht gaf zijn soldaten te bombarderen. Het zal jaren duren voordat we een volledig beeld hebben (of misschien nooit) van wat er op 7 oktober en de daaropvolgende dagen is gebeurd. Maar naast militaire sterfgevallen zijn er ook enkele details over de Israëlische rol in Israëlische burgerdoden die al te vinden zijn te midden van de zware stroom van propaganda rond de gebeurtenissen van de dag.

Sterfgevallen in kibboets Be’eri

Electronic Intifada publiceerde een lang interview met Yasmin Porat, waarin werd beschreven hoe zij werd gegijzeld door Palestijnse militanten in kibboets Be’eri. Volgens haar verhaal behandelden de ontvoerders haar en andere gijzelaars ‘humaan’, in de overtuiging dat ze zich veilig zouden mogen terugtrekken naar Gaza vanwege de bescherming van de Israëlische gevangenen. Toen de Israëlische soldaten echter arriveerden, ‘elimineerden ze iedereen, inclusief de gijzelaars. Er was een heel, heel zwaar kruisvuur.”

Lees meer
Israëlische troepen schoten hun eigen burgers neer, zegt kibboetsoverlevende

Haar getuigenis wordt aangevuld met bewijsmateriaal van Israëlische soldaten die beschrijven hoe het Israëlische leger tankgranaten in gebouwen schoot waar militanten en hun gijzelaars zich schuilhielden.

Advertisement

Op 11 oktober berichtte Quique Kierszenbaum in The Guardian over zijn rondreis door Kibboets Be’eri, een rondreis georganiseerd door de propaganda-eenheid van het Israëlische leger. Hij schrijft:

“Gebouw na gebouw is verwoest, zowel tijdens de Hamas-aanval als tijdens de gevechten die daarop volgden, nabijgelegen bomen versplinterden en muren verwerden tot betonpuin van waaruit Israëlische tanks de Hamas-militanten beschoten waar ze zich schuilhielden. Vloeren stortten in op vloeren. De dakbalken zaten in de war en lagen bloot als ribbenkasten.” 

In een ander rapport in Haaretz in het Hebreeuws (het lijkt niet beschikbaar te zijn in het Engels) op 11 oktober, waarschijnlijk na dezelfde door het leger begeleide PR-tour, interviewden Nir Hasson en Eden Solomon “Erez, plaatsvervangend commandant van een gepantserd reservebataljon.” Hij beschreef hoe hij en zijn tankeenheid “binnen de kibboets vochten, van huis tot huis, met de tanks.” “We hadden geen keus”, besluit hij.

Onlangs keerde Nir Hasson terug naar Be’eri en interviewde een plaatselijke bewoner genaamd Tuval, die het geluk had dat hij op het moment van de aanval niet in de kibboets was, maar wiens partner werd vermoord. In Hassons artikel in Haaretz van 20 oktober rapporteert hij:

“Zijn stem trilt als hij aan zijn partner denkt, die destijds werd belegerd in haar opvanghuis. Volgens hem voltooide de IDF de overname van de kibboets pas op maandagavond en pas nadat de commandanten in het veld moeilijke beslissingen hadden genomen – waaronder het beschieten van huizen met al hun bewoners erin om de terroristen samen met de gijzelaars te elimineren. De prijs was verschrikkelijk: minstens 112 Be’eri-mensen werden gedood. Anderen werden ontvoerd. Gisteren, elf dagen na het bloedbad, werden de lichamen van een moeder en haar zoon ontdekt in een van de verwoeste huizen. Er wordt aangenomen dat er nog steeds meer lichamen in het puin liggen.”

Dit citaat is om verschillende redenen belangrijk; de ene is omdat het bijdraagt ​​aan het begrip van de tijdlijn van gebeurtenissen. Deze getuigenis lijkt erop te wijzen dat veel Israëlische gevangenen op maandag 9 oktober nog in leven waren, twee volle dagen na de gebeurtenissen van zaterdag 7 oktober. Hoewel het begrijpelijk zou kunnen zijn als gevangenen waren omgekomen in het hectische kruisvuur van een eerste Israëlische reactie op de aanval op de 7e lijkt dit verslag erop te wijzen dat de beslissing om de kibboets en iedereen daarbinnen aan te vallen, werd genomen als een duidelijke militaire berekening.

Het is duidelijk dat Palestijnse militanten zich met hun Israëlische gevangenen in deze gebouwen verborgen hielden, terwijl Israëlische soldaten zich van dichtbij met enorme tankgranaten een weg naar binnen baanden. Het verdient te worden onderzocht wie het grootste deel van de dood en vernietiging heeft veroorzaakt. Dit is vooral belangrijk omdat deze sterfgevallen nu worden gebruikt om de vernietiging van Gaza en de dood van duizenden burgers daar te rechtvaardigen.

Gevolgen voor Israëlische gevangenen in Gaza

Dit alles is geen geschiedenis of eenvoudigweg verleden tijd. Er zijn implicaties voor de volgende fase van de oorlog, die misschien nog veel bloediger is. Een centraal element van het conflict is nu het lot van meer dan tweehonderd Israëlische gevangenen, soldaten en burgers.

Voor de Palestijnen is dit een historische kans om hun al lang bestaande militanten te bevrijden van wat zij ‘de bezettingsbastilles’ noemen. Ook al weten de Palestijnen dat de bevrijding van hun land nog steeds een verre droom is, de bevrijding van hun gevangenen door middel van een gevangenenruil is de kostbaarste overwinning waar ze naar kunnen streven. Israël is echter, zoals het in het verleden vele malen heeft bewezen en zoals recente gebeurtenissen kunnen aangeven, wellicht bereid om de levens van zijn soldaten en burgers in gevaar te brengen in plaats van getuige te zijn van de vreugde van de vrijheid die aan beide zijden van de grens wordt gevierd.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen


Bombshell-rapport! Israël heeft het leger bevolen zich terug te trekken tijdens de aanval van Hamas

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
2 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Hagar
Hagar
6 maanden geleden

Zionisten zijn heel goed in het doodschieten van kinderen, het martelen van gevangenen, en aan elkaars piemeltje zuigen.

In een gevechtssituatie weten ze niet wat ze moeten doen, en ze schieten maar wat in de richting van de tegenstander, terwijl ze huilen om hun moeder.

Ray
Ray
6 maanden geleden

Dit is wat er gebeurd met een standpunt ‘ik deed gewoon me werk’.
voor je het weet sta je je landgenoten af te knallen.
leest u even mee Nederlandse strijdkrachten en politie?