The Guardian verzet zich tegen de onverdraagzaamheid tegenover kannibalisme door president Joe Biden, meldt Information Liberation.

Van The Guardian, “‘Lost for words’: Joe Biden’s tale about cannibals bemuses Papua New Guinea residents”:

De suggestie van Joe Biden dat zijn oom mogelijk tijdens de Tweede Wereldoorlog door kannibalen in Papoea-Nieuw-Guinea is opgegeten, stuitte in het land op een mengeling van verbijstering en kritiek.

Biden sprak over zijn oom, 2e luitenant Ambrose J Finnegan Jr, terwijl hij woensdag campagne voerde in Pittsburgh, en beschreef hoe ‘Uncle Bosie’ tijdens de oorlog met eenmotorige vliegtuigen had gevlogen als verkenningsvluchten. Biden zei dat hij “werd neergeschoten in Nieuw-Guinea”, en voegde eraan toe “ze hebben het lichaam nooit gevonden omdat er in dat deel van Nieuw-Guinea echt veel kannibalen waren.”

Volgens officiële oorlogsdocumenten kwam Finnegan om het leven toen een vliegtuig waarin hij passagier was, een motorstoring kreeg en in de Stille Oceaan neerstortte. In de documenten wordt geen melding gemaakt van kannibalisme, noch wordt vermeld dat het vliegtuig is neergeschoten.

Analisten in Papoea-Nieuw-Guinea die zijn opmerkingen te zien kregen, beschreven de beweringen als ongefundeerd en slecht beoordeeld en wezen erop dat ze komen op een moment dat de VS hun banden met het land willen versterken en de Chinese invloed in de regio van de Stille Oceaan willen tegengaan.

“De Melanesische groep mensen, waar Papoea-Nieuw-Guinea deel van uitmaakt, is een zeer trots volk”, zegt Michael Kabuni, docent politieke wetenschappen aan de Universiteit van Papoea-Nieuw-Guinea. “En ze zouden dit soort categorisatie erg aanstootgevend vinden. Niet omdat iemand zegt ‘oh, er was kannibalisme in PNG’ – ja, dat weten we, dat is een feit.

“Maar het uit zijn verband rukken en impliceren dat je [oom] uit het vliegtuig springt en wij dat op de een of andere manier een goede maaltijd vinden, is onacceptabel.”

Kannibalisme werd in het verleden door sommige gemeenschappen in specifieke contexten beoefend, zei Kabuni, zoals het opeten van een overleden familielid uit respect, om te voorkomen dat hun lichaam zou ontbinden. “Er was context. Ze zouden niet zomaar blanke mannen opeten die uit de lucht vielen,” zei Kabuni.

NIH heeft een artikel waarin hun kannibalisme wordt beschreven en hoe zij de dodelijke neurodegeneratieve aandoening ‘Kuru’ jarenlang onder hun bevolking verspreidden, tot aan de jaren zestig (nadat de kwaadaardige blanke kolonialistische Australiërs de praktijk verboden hadden).

Van NIH:

Machinevertaling:

Mortuariumrituelen van de South Fore en kuru

Jerome T. Whitfield, Wandagi H. Pako, John Collinge en Michael P. Alpers

[…] De hersenen bevatten het grootste deel van het infectieuze agens en de consumptie ervan was grotendeels verantwoor delijk voor de overdracht van kuru . Het hoofd van de overledene werd boven een vuur geplaatst om het haar te verbranden en vervolgens werd het ontvleesd met een bamboemes. Er werd met een steen een gat in de bovenkant van de schedel gemaakt en de hersenen werden geleidelijk verwijderd door een van de oudere vrouwen wier hand in varens gewikkeld zou zijn. Het weefsel werd vervolgens gemengd met varens en in bamboebuizen geplaatst, normaal gesproken twee of drie, en gekookt. Het hoofd van een mannelijke of getrouwde vrouw behoorde tot de affines, maar werd bijna altijd teruggegeven aan de familie, en het hoofd van een ongehuwde vrouw behoorde tot de familie. Kinderen jonger dan 3 jaar kregen nooit enig lichaamsdeel te eten, maar kinderen tussen 3 en 6 jaar kregen er wel zin in, ook al was het niet de bedoeling dat ze de hersenen zouden opeten. Men geloofde dat het hersenweefsel ervoor zou zorgen dat kinderen niet goed zouden groeien, dus het was niet de bedoeling dat de kinderen het zouden eten; Deze regel werd echter op sommige gebieden gehandhaafd, maar op andere niet. Sommige deelnemers waren zelfs van mening dat de hersenen goed waren voor de groei van jonge kinderen. De ouders waren ook bang dat als een kind in het zachte vlees zou knijpen, sommigen op de grond zouden kunnen vallen en dat de kwela het kind zou kunnen schaden omdat het geen respect toonde voor het lichaam van de overledene. De hersenen werden als een delicatesse beschouwd en de kinderen eisten er een paar van hun moeders, die hen natuurlijk uit liefde verwenden. Mannen ouder dan 6 jaar consumeerden nooit hersenweefsel, maar vrouwen van alle leeftijden in de meerderheid van de South Fore-gemeenschappen consumeerden het. Soms deelde de anatu de helft van de gekookte hersenen met de ename. Om ervoor te zorgen dat de kwela naar kwelanandamundi vertrok en de overledene een volledige voorouder werd, moest het hele lichaam worden opgegeten en om deze reden zorgden de vrouwen ervoor dat de hersenen allemaal werden opgegeten. Het werd nooit op hun lichaam gewreven, wat respectloos zou zijn geweest tegenover de doden.

Ze aten niet zomaar een willekeurige blanke man die uit de lucht viel, meneer Biden, ze aten hun vrienden en familieleden op – toon dus een beetje respect!

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over