De extreem hartelijke ontvangst van president Vladimir Poetin door de Chinese president Xi Jinping gisteren in Peking bezegelde de steeds formidabeler wordende strategische relatie tussen Rusland en China. Het komt neer op een tektonische verschuiving in het mondiale machtsevenwicht, schrijft Ray McGovern.
De entente tussen Rusland en China luidt ook de doodsklok voor pogingen van neofieten op het gebied van het Amerikaanse buitenlands beleid om een wig tussen de twee landen te drijven. De driehoeksverhouding is twee tegen één geworden, met ernstige gevolgen, vooral voor de oorlog in Oekraïne. Als de genieën van het buitenlands beleid van de Amerikaanse president Joe Biden blijven ontkennen, is escalatie vrijwel zeker.
In een interview voorafgaand aan zijn bezoek aan Xinhua merkte Poetin het “ongekende niveau van strategisch partnerschap tussen onze landen” op. Hij en Xi hebben elkaar meer dan 40 keer persoonlijk of virtueel ontmoet. In juni 2018 beschreef Xi Poetin als ‘een oude vriend van het Chinese volk’ en persoonlijk zijn ‘beste vriend’.
Van zijn kant merkte Poetin donderdag op dat hij en Xi “voortdurend contact hebben om de persoonlijke controle te behouden over alle dringende kwesties op de Russisch-Chinese en internationale agenda.” Poetin bracht minister van Defensie Andrej Belousov mee, evenals veteranen als minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov en belangrijke leiders uit het bedrijfsleven.
Gezamenlijke verklaringen zijn belangrijk
Xi en Poetin ondertekenden donderdag een krachtige gezamenlijke verklaring, vergelijkbaar met de buitengewone verklaring die de twee op 4 februari 2022 in Peking aflegden. Het portretteerde hun relatie als ‘superieur aan de politieke en militaire allianties uit de Koude Oorlog. De vriendschap tussen de twee staten kent geen grenzen, er zijn geen ‘verboden’ samenwerkingsgebieden…’
De volle strekking van die verklaring drong pas door toen Poetin drie weken later de Speciale Militaire Operatie in de Donbass lanceerde. De gedempte reactie van China schokte de meeste analisten, die de mogelijkheid hadden verworpen dat Xi “beste vriend” Poetin in feite afstand zou doen van China’s fundamentele beleid van niet-inmenging in het buitenland.
In de daaropvolgende weken maakten officiële Chinese verklaringen duidelijk dat de principes van Westfalen op de achtergrond waren gekomen ten opzichte van “de noodzaak voor elk land om zijn kernbelangen te verdedigen” en om elke situatie “op zijn eigen merites” te beoordelen.
Nucleaire oorlog
In de verklaring van donderdag werd bezorgdheid geuit over “verhoogde strategische risico’s tussen kernmachten” – verwijzend naar de voortdurende escalatie van de oorlog tussen het door de NAVO gesteunde Oekraïne en Rusland. Het veroordeelt “de uitbreiding van militaire allianties en het creëren van militaire bruggenhoofden dicht bij de grenzen van andere kernmachten, vooral met de geavanceerde inzet van kernwapens en hun overbrengingsmiddelen, evenals andere items.”
Poetin heeft Xi ongetwijfeld geïnformeerd over de Amerikaanse raketlocaties in Roemenië en Polen die wat de Russen ‘offensieve aanvalsraketten’ noemen kunnen lanceren met een vliegtijd naar Moskou van minder dan tien minuten. Poetin heeft Xi ongetwijfeld verteld over de inconsistenties in de Amerikaanse verklaringen over kernraketten voor de middellange afstand.
Xi is zich er bijvoorbeeld van bewust – net zo zeker als consumenten van de westerse media zich er niet van bewust zijn – dat Biden tijdens een telefoongesprek op 30 december 2021 Poetin verzekerde dat “Washington niet van plan was offensieve aanvalswapens in Oekraïne in te zetten.”
Er was vreugde in het Kremlin die oudejaarsavond, aangezien de verzekering van Biden het eerste teken was dat Washington de Russische veiligheidsproblemen zou erkennen. Biden behandelde inderdaad een sleutelkwestie in ten minste vijf van de acht artikelen van het Russische ontwerpverdrag dat op 17 december 2021 aan de VS werd gegeven. De Russische vreugde was echter van korte duur.
Minister van Buitenlandse Zaken Lavrov onthulde vorige maand dat toen hij Antony Blinken in januari 2022 in Genève ontmoette, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken deed alsof hij op 30 december 2021 niet had gehoord van Biden’s toezegging aan Poetin. raketten zouden in Oekraïne kunnen worden ingezet, en alleen dat de VS bereid zouden kunnen zijn hun aantal te beperken, zei Lavrov.
De moeder aller misrekeningen
Toen Biden in 2021 aantrad, verzekerden zijn adviseurs hem dat hij kon inspelen op de Russische angst (sic) voor China en een wig tussen hen kon drijven. Dit werd beschamend duidelijk toen Biden aangaf wat hij Poetin had verteld tijdens hun top in Genève op 16 juni 2021.
Die bijeenkomst gaf Poetin de bevestiging dat Biden en zijn adviseurs vastzaten in een jammerlijk verouderde beoordeling van de betrekkingen tussen Rusland en China.
Hier is de bizarre manier waarop Biden zijn benadering van Poetin over China beschreef:
“Zonder hem [Poetin] te citeren – wat volgens mij niet gepast is – wil ik een retorische vraag stellen: je hebt een grens van duizenden mijlen met China. China streeft ernaar de machtigste economie ter wereld te zijn en het grootste en machtigste leger ter wereld.”
De greep
Op het vliegveld na de top deden de assistenten van Biden hun best om hem het vliegtuig in te loodsen, maar konden hem er niet van weerhouden meer wijsheid over China te delen:
“Rusland bevindt zich momenteel in een zeer, zeer moeilijke situatie. Ze worden onder druk gezet door China.”
Na deze opmerkingen besteedden Poetin en Xi de rest van 2021 aan pogingen om Biden te overtuigen van de “Chinese greep” op Rusland: het was geen greep, maar een broederlijke omhelzing. Deze wederzijdse inspanning culmineerde in een virtuele top tussen Xi en Poetin op 15 december van dat jaar.
De video van de eerste minuut van hun gesprek werd opgepikt door onder meer The New York Times. Toch leken de meeste commentatoren de betekenis ervan te missen:
Poetin:
“Beste vriend, beste president Xi Jinping.
Ik verwacht dat we elkaar volgend jaar februari eindelijk persoonlijk kunnen ontmoeten in Beijing, zoals afgesproken. We zullen gesprekken voeren en daarna deelnemen aan de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen. Ik ben dankbaar voor uw uitnodiging om dit historische evenement bij te wonen.”
Xi:
“Beste president Poetin, mijn oude vriend. Het is mij een genoegen u eind dit jaar via video te ontmoeten, de tweede keer dit jaar, onze 37e bijeenkomst sinds 2013. U juicht de betrekkingen tussen China en Rusland toe als model voor internationale samenwerking in de 21e eeuw, waarmee de positie van China krachtig wordt ondersteund op het veiligstellen van haar kernbelangen, en is resoluut gekant tegen pogingen om een wig te drijven tussen onze twee landen. Ik waardeer het zeer.”
Is Biden zich hier nog steeds niet van bewust? Hebben zijn adviseurs hem verteld dat Rusland en China nog nooit zo nauw met elkaar zijn geweest, wat neerkomt op een virtuele militaire alliantie?
De verkiezing
Poetin heeft gezegd dat hij zich ervan bewust is dat het beleid van Washington ten aanzien van Rusland “voornamelijk wordt beïnvloed door binnenlandse politieke processen.” Rusland en China schatten zeker in dat het beleid van Biden ten aanzien van Oekraïne zal worden beïnvloed door de politieke noodzaak om Rusland het hoofd te bieden.
Als heethoofden uit NAVO-landen “trainers” naar Oekraïne sturen, is het vooruitzicht van een militair conflict altijd aanwezig. Wat Biden moet weten is dat, als het gaat om openlijke vijandelijkheden tussen Rusland en het Westen, hij waarschijnlijk met meer te maken zal krijgen dan alleen het wapengekletter in de Zuid-Chinese Zee – en het schrikbeeld van een oorlog op twee fronten.
De Chinezen weten dat ze de volgende zijn die in aanmerking komen voor de ‘weldaden’ van de NAVO/Oost. Het is geen geheim dat het Pentagon China als vijand nr. 1 ziet. Volgens de Nationale Defensiestrategie van het DOD zijn de “defensieprioriteiten in de eerste plaats het verdedigen van het thuisland, afgezet tegen de groeiende dreiging van de Volksrepubliek China op meerdere gebieden”.
Het Pentagon zal de laatste zijn die een requiem zingt voor de dierbaar overleden unipolaire wereld. Moge het gezond verstand zegevieren.
Ray McGoverns eerste portefeuille als CIA-analist had betrekking op de Chinees-Sovjet-relaties. In 1963 bedroeg hun totale handel $220 MILJOEN; in 2023 $227 MILJARD. Doe de wiskunde.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
De US heeft vroeger ,toen Rusland nog de Sovjet Unie was altijd China opgezet tegen Rusland, Maar China ondervond dat dit enkel in het voordeel van de US was en dat China gebruikt was door de US . Nu is dat anders