Oekraïne is machteloos als het erom gaat Rusland ervan te weerhouden de hightech bewapening van het Westen te neutraliseren, wekelijks voor naar schatting 2 miljoen dollar aan door het Westen gefinancierde drones te vernietigen en zijn eigen dronezwermen tegen hen in te zetten.
The Economist publiceerde vorige week een stuk over hoe “Rusland zijn superioriteit op het gebied van elektronische oorlogsvoering begint te laten gelden”, dat enkele feiten bevat waarvan de meeste mensen zich waarschijnlijk niet bewust zijn.
De meeste aandacht voor wat Oekraïne nodig heeft in zijn langdurige strijd om zijn grondgebied te bevrijden van de binnenvallende Russische strijdkrachten is gericht op hardware: tanks, straaljagers, raketten, luchtverdedigingsbatterijen, artillerie en enorme hoeveelheden munitie. Maar een minder besproken zwakte ligt in de elektronische oorlogvoering (ew); iets waar de westerse aanhangers van Oekraïne tot nu toe weinig belangstelling voor hebben getoond.
Rusland, zegt Seth Jones van het Centre for Strategic and International Studies, een denktank in Washington, heeft jarenlang een “enorme focus” gelegd op het gebruik van zijn militair-industrieel complex om een indrukwekkende reeks ew-capaciteiten te produceren en te ontwikkelen als tegenwicht tegen de sterk genetwerkte systemen van de Navo. Maar volgens zijn opperbevelhebber, generaal Valery Zaluzhny, bevond Oekraïne zich aan het begin van de oorlog voornamelijk met ew-systemen uit het Sovjettijdperk. Aanvankelijk had de discrepantie slechts een beperkte impact, maar nu er relatief statische contactlijnen zijn ontstaan, heeft Rusland zijn formidabele ew-middelen daar kunnen plaatsen waar ze het meeste effect kunnen sorteren.
Oekraïne ontdekte in maart dat zijn Excalibur-gps-geleide granaten plotseling buiten het doel raakten, dankzij Russische jamming. Iets soortgelijks begon te gebeuren met de jdam-er geleide bommen die Amerika aan de Oekraïense luchtmacht had geleverd, terwijl de door Himars gelanceerde gmlrs langeafstandsraketten van Oekraïne ook hun doelen begonnen te missen. In sommige gebieden gaat een meerderheid van de gmlrs-rondes nu op een dwaalspoor.
Nog zorgwekkender is het toenemende vermogen van de Russische ew om de massa’s goedkope onbemande luchtvaartuigen (uav’s) tegen te gaan die Oekraïne voor van alles heeft gebruikt, van verkenning en communicatie op het slagveld tot explosies bij impact op doelen zoals tanks of commandoknooppunten.
Oekraïne heeft een leger van zo’n 10.000 dronepiloten opgeleid, die nu voortdurend verwikkeld zijn in een kat-en-muisspel met steeds bedrevener wordende Russische ew-operators. De favoriete drones zijn goedkoop en kosten niet veel meer dan duizend dollar per stuk, en Oekraïne bouwt er enorme hoeveelheden van. Maar de verliezen door de Russische ew, die hun geleidingssystemen in de war brengen of hun radiocontroleverbindingen met hun operators blokkeren, lopen soms op tot meer dan 2.000 per week. De getroffen drones zweven doelloos totdat hun batterijen leeg zijn en ze op de grond vallen.
Noch het verharden ervan tegen jammen, noch het investeren in kunstmatige intelligentie om te vliegen zonder een live verbinding met een menselijke operator zijn tot nu toe haalbare opties, althans voor mini-drones. Kwantiteit wint nog steeds van kwaliteit, maar ook daar kan Rusland een voordeel hebben. De lucht boven het slagveld is nu gevuld met Russische drones. Rond Bakhmut schatten Oekraïense soldaten dat Rusland twee keer zoveel aanvalsdrones inzet als zij kunnen.
Het groeiende Russische succes in de drone-oorlog wordt deels verklaard door de dichtheid van nieuwe systemen die het land kan inzetten, dankzij die jarenlange investeringen. Een rapport dat in mei werd gepubliceerd door Jack Watling en Nick Reynolds van Rusi, een denktank in Londen, ging ervan uit dat de Russen elke tien kilometer langs de frontlijn één groot nieuw systeem inzetten. Ze denken dat onder veel Russische nieuwe systemen de op een vrachtwagen gemonteerde Shipovnic-Aero (headerafbeelding) vooral dodelijk blijkt te zijn voor Oekraïense drones. Het systeem heeft een bereik van 10 km en kan de controle over de drone overnemen, terwijl het de coördinaten van de plaats waar de drone wordt bestuurd, met een nauwkeurigheid van één meter, verkrijgt voor verzending naar een artilleriebatterij.
Beginnend met een veel lager niveau van technische en operationele vaardigheden, worstelt Oekraïne met het ontwikkelen van eigen nieuwe capaciteiten die overeenkomen met die van de Russen. Er wordt enige vooruitgang geboekt. Het landelijke Pokrova-systeem wordt ingezet. Het kan zowel op satellieten gebaseerde navigatiesystemen, zoals de Russische Glonass, onderdrukken als deze vervalsen door echte signalen te vervangen door valse signalen, waardoor de raket denkt dat hij zich ergens bevindt waar hij niet is.
Pokrova zou zeer effectief moeten zijn tegen de door Iran ontworpen Shahed-136-hangmunitie, maar minder tegen kruisraketten die meer afhankelijk zijn van terreinmatchingssystemen, die de grond eronder vergelijken met een bibliotheek met opgeslagen beelden in plaats van helemaal naar binnen te worden geleid. Naast Pokrova verschijnen ook zogenaamde ‘Frankenstein’-systemen, aan elkaar geflanst met typisch Oekraïens vernuft door Sovjet-systemen te combineren met modernere technologie.
Maar wat ontbreekt is veel hulp van de westerse bondgenoten van Oekraïne als het gaat om de nieuwe strijd met Rusland. De heer Jones zegt dat dit, wat Amerika betreft, waarschijnlijk niet zal veranderen. ew valt in een categorie van technologieoverdracht die wordt beperkt door een exportcontroleregime dat streng wordt gecontroleerd door het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Nico Lange, een expert over Oekraïne bij de Munich Security Conference, is eveneens pessimistisch. Ten eerste vermoedt hij dat de capaciteiten van de NAVO misschien niet zo goed zijn als die van Rusland. Erger nog, als het gaat om de nieuwste systemen, denkt hij dat er ook enige terughoudendheid is, vooral van de kant van de Amerikanen, om Rusland de technologie te overhandigen omdat bruikbare informatie, bijvoorbeeld over de frequenties en de gebruikte channel-hopping technieken, waarschijnlijk aan de Chinezen zal worden doorgegeven.
Waar het Westen direct zou kunnen helpen, zegt de heer Lange, is door zijn langeafstandssurveillancedrones in te zetten voor het systematischer verzamelen van gegevens over Russische jamming- en spoofingtechnieken, en door met de Oekraïners samen te werken aan het ontwikkelen van tegenmaatregelen hiervoor. Anders lijkt het erop dat Oekraïne gedoemd is zijn dringende nieuwe uitdaging grotendeels alleen te moeten aangaan.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
De Iraniërs zijn ook beter dan de Yanks.
Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –
Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Waarom geven ze nou niet gewoon toe dat ze verloren hebben?
Het westen probeert een marathon te winnen terwijl de tegenstander 10 kilometer voor ligt.
Er is maar een verliezer en dat is het Russische volk.
en aan de andere kant het westerse volk, maar men schijnt dat niet zo erg te vinden