De enige oplossing voor plastic afval is om het met Space-X van censuurkoning Elon Musk de ruimte in te schieten.
Ik stelde laatst in een ander artikel voor om het te verbranden, maar toen wezen lezers me erop dat je dan giftige dioxines in de lucht loslaat. Bovendien verandert verbranding het weer, en als je het niet verbrandt, komt het in het water en in je lichaam.
Het kan niet worden gerecycled op een manier die niet meer chemisch afval oplevert dan alleen het maken van nieuw plastic. Dit is al tientallen jaren bekend. Het werd gewoon genegeerd omdat plasticrecycling een industrie is die geld verdient en mensen ook een goed gevoel geeft.
Kunststofproducenten weten al meer dan dertig jaar dat recycling geen economisch of technisch haalbare oplossing voor het beheer van plastic afval is . Dat heeft hen er niet van weerhouden om er reclame voor te maken, zo blijkt uit een nieuw rapport.
“De bedrijven hebben gelogen”, zegt Richard Wiles, voorzitter van de belangenbehartigingsgroep voor fossiele brandstoffen, het Center for Climate Integrity (CCI), die het rapport publiceerde. “Het is tijd om ze verantwoordelijk te houden voor de schade die ze hebben veroorzaakt.”
Plastic, gemaakt uit olie en gas, is notoir moeilijk te recyclen. Hiervoor is een zorgvuldige sortering vereist, aangezien de meeste van de duizenden chemisch verschillende soorten plastic niet samen kunnen worden gerecycled. Dat maakt een toch al prijzig proces nog duurder. Nog een uitdaging: bij elke hergebruik wordt het materiaal afgebroken, waardoor het doorgaans maar één of twee keer hergebruikt kan worden.
De industrie is al tientallen jaren op de hoogte van deze existentiële uitdagingen, maar verhult die informatie in haar marketingcampagnes, zo blijkt uit het rapport.
Het onderzoek is gebaseerd op eerdere onderzoeken en op nieuw onthulde interne documenten die de omvang van deze decennialange campagne illustreren.
Insiders uit de industrie hebben de afgelopen decennia op verschillende manieren naar plasticrecycling verwezen als ‘oneconomisch’, zeiden dat het ‘niet als een permanente oplossing voor vast afval kan worden beschouwd’ en zeiden dat het ‘niet voor onbepaalde tijd kan doorgaan’, zo blijkt uit de onthullingen.
De auteurs zeggen dat het bewijsmateriaal aantoont dat olie- en petrochemische bedrijven, evenals hun handelsverenigingen, mogelijk wetten hebben overtreden die bedoeld waren om het publiek te beschermen tegen misleidende marketing en vervuiling.
Goh. Je verwacht het niet.
Dat wist ik al. Iedereen had het kunnen weten als ze twintig minuten over het probleem hadden gelezen. In plaats daarvan deden ze gewoon wat de regering zei, want dat is de aard van de mensen. Ze zijn als dieren. Ze zullen de hele aarde vergiftigen, de planeet onbewoonbaar maken voor levende wezens, omdat de regering hen een leugen vertelde die zonder enige redelijke twijfel weerlegd had kunnen worden in de hoeveelheid tijd die het kost om een kopje koffie te drinken.
Het is bijna alsof alle autoriteit in de samenleving moet worden gegeven aan een soort meritocratische intelligentsia.
Misschien zou je het een ‘aristocratie’ kunnen noemen, van het Griekse ‘aristos’ (beste) en ‘kratia’ (macht).
De industrie weet al lang dat het recyclen van kunststoffen economisch of praktisch niet haalbaar is , blijkt uit het rapport. In een intern rapport uit 1986 van de brancheorganisatie Vinyl Institute werd opgemerkt dat “recycling niet kan worden beschouwd als een permanente oplossing voor vast afval [voor kunststoffen], omdat het alleen maar de tijd verlengt totdat een artikel wordt weggegooid”.
In 1989 zei de oprichter en directeur van het Vinyl Instituut tegen de deelnemers aan een handelsconferentie: “Recycling kan niet oneindig doorgaan en lost het probleem van vast afval niet op.”
Ondanks deze kennis richtte de Society of the Plastics Industry in 1984 de Plastics Recycling Foundation op, waarin petrochemische bedrijven en bottelaars samenkwamen, en lanceerde een campagne gericht op de inzet van de sector op het gebied van recycling.
In 1988 introduceerde de handelsgroep de ‘chasing arrows’ – het algemeen erkende symbool voor recyclebaar plastic – en begon deze op verpakkingen te gebruiken. Deskundigen zeggen al lang dat het symbool zeer misleidend is, en onlangs hebben federale toezichthouders hun zorgen geuit.
Het wangedrag van de sector gaat vandaag de dag nog steeds door, beweert het rapport. De afgelopen jaren hebben lobbygroepen uit de industrie zogenaamde chemische recycling gepromoot, waarbij plastic polymeren worden afgebroken tot kleine moleculen om nieuwe kunststoffen, synthetische brandstoffen en andere producten te maken. Maar het proces veroorzaakt vervuiling en is zelfs nog energie-intensiever dan traditionele plasticrecycling .
De kunststofsector weet al lang dat chemische recycling ook geen echte oplossing is voor plasticafval, aldus het rapport. Tijdens een handelsbijeenkomst in 1994 noemde Irwin Levowitz, vice-president van Exxon Chemical, een veel voorkomende vorm van chemische recycling een “fundamenteel oneconomisch proces”. En in 2003 bekritiseerde een ervaren handelsadviseur de industrie vanwege het bevorderen van chemische recycling, en noemde het “nog een voorbeeld van hoe niet-wetenschap in de hoofden van zowel de industrie als milieuactivisten terechtkwam”.
We moeten nogmaals opmerken: dit staat in The Guardian.
Niet de New York Times. Niet de Washington Post. Het staat niet op CNN. Het staat alleen in The Guardian en op verschillende alternatieve websites.
One bottle of water is said to contain 240,000 nanoplastics!
Do you drink bottled water? pic.twitter.com/rCsDW4htlA
— Dr. Truth (@Tony11Sim) January 12, 2024
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Lego stopt met het recyclen van plastic, zegt dat het eigenlijk slechter is voor het milieu
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
Voor de wegenbouw: Plastic fijn malen en onder het asfalt mengen zodat je een betere bewapening hebt en de wegen langer meegaan. Plastic wordt toch uit olie gemaakt, dus die verschillende types zullen mekaar niet vervloeken en dat fijn malen hoeft niet eens duur te zijn, alles wat binnenkomt in de grote hakmolen en de motor op zonne-energie..
‘t is maar een idee hoor, hopelijk een van de vele.
Plastic in een gesloten oldiedrum stoppen, fikkie stoken, distilleren en voila je hebt dieselolie.
Er zijn ook machines die dat voor je kunnen doen met minder stank. Zelfs te koop op Ali.
Plastic is olie, olie is plastic.
Oud plastic gebruiken om goedkope bouwmaterialen van te maken, die modulair te (her)gebruiken zijn, oftewel na end of life cyclus van een gebouw opnieuw inzetten. Dat concept is niet nieuw, heeft ook een naam.. LEGO, Meccano, etc..
Reptielbreintjes van deze wereld zijn daar nog niet aan toe, alles voor de cash, hier en nu en na ons de zondvloed.