In het laatste situatierapport over Oekraïne besprak ik de keuze van generaal Oleksandr Syrski als de nieuwe opperbevelhebber van de Oekraïense strijdkrachten. Hij zal waarschijnlijk de agressievere keuzes steunen die de Oekraïense president Zelenski zal maken, schrijft Moon of Alabama.
Om voornamelijk public relations-redenen eist Zelenski constante aanvallen op Russische troepen en geen terugtrekking van Oekraïense troepen totdat dit absoluut noodzakelijk is. Syrski is bereid dat waar te maken, ook al zegt de geschiedenis dat het onwaarschijnlijk is dat hij daarin zal slagen:
De als Rus geboren Syrski had de ketelgevechten van Debaltsevo (2015), Soledar (2023) en Bakhmut (2023) verloren. Momenteel zit Avdeevka in een ketel en zal waarschijnlijk vallen.
Er gaan geruchten dat Syrski al reserves heeft besteld om de troepen in Avdeevka te versterken.
Volgens het laatste nieuws zijn er inderdaad enkele versterkingen gearriveerd:
Sommige eenheden van de 110e Afzonderlijke Gemechaniseerde Brigade in Avdiivka zijn vervangen door andere eenheden van de strijdkrachten van Oekraïne.
Bron: Ivan Sekach, hoofd PR van de 110e Afzonderlijke Gemechaniseerde Brigade vernoemd naar Marko Bezruchko, in een interview met Radio Liberty op 13 februari
Citaat: “Het ontbreekt ons aan voldoende capaciteit om de controle over de stad te behouden, maar er komen versterkingen en we vertrouwen op eigen eenheden. Voor het eerst in bijna twee jaar van de operatie van de 110e Aparte Gemechaniseerde Brigade zijn sommige van onze eenheden volledig teruggetrokken van gevechten voor rust en rotatie. Er zijn inderdaad versterkingen gekomen. Ik zal niet specificeren welke eenheid, maar het biedt substantiële ondersteuning. We voelen ons wat meer op ons gemak sinds de aankomst ervan.’
We weten niet zeker welke brigades de volledig versleten 110e Gemechaniseerde hebben vervangen. Er gaan geruchten dat de 3e Assault Brigade was gestuurd om Avdeevka te ontzetten. De 3e was voortgekomen uit de ‘nationalistische’ Azov-militie. Ander nieuws zei dat ten minste delen van de geplande versterkingen voor Avdeevka met succes werden aangevallen tijdens hun mars terwijl ze nog ver weg waren van de stad.
Alle communicatielijnen naar Avdejevka liggen onder Russisch vuur, maar moeten nog fysiek worden verbroken. Na een paar dagen sprinten zijn de Russische aanvallen merkbaar afgenomen. Dit kan komen door de toegenomen weerstand van Oekraïense kant, maar er kunnen ook tal van andere redenen zijn. Grootschalige FAB500-bombardementen blijven de stad en haar verdedigers vernietigen.
Het Russische leger valt nu langs de hele frontlinie aan. Dit komt tot uiting in de ongewoon hoge Oekraïense verliezen, zoals gerapporteerd door het Russische Ministerie van Defensie.
Het rapport van vandaag vermeldt maar liefst 1.145 Oekraïense slachtoffers – het dubbele van het aantal dan normaal. De materiële verliezen aan Oekraïense zijde zijn ook hoog. In totaal zouden de afgelopen 24 uur zo’n 23 pantservoertuigen en ruim 60 vrachtwagens zijn getroffen. Het aantal is een stuk hoger dan de dagen ervoor.
De discrepantie tussen de verliezen van gepantserde voertuigen en de verliezen van louter vrachtwagens, die eerder in de oorlog één op één of zelfs twee op één bedroegen, houdt nu al enkele weken stand. Mijn interpretatie van deze cijfers is dat Oekraïne zoveel gepantserde voertuigen heeft verloren dat het vrachtwagens moet gebruiken om troepen en voorraden naar de frontlinies te vervoeren. Veel daarvan worden vernietigd door het toenemende gebruik van First Person View-drones.
De berichten over Oekraïense artilleriestukken die zijn getroffen door Russisch tegenbatterijvuur zijn met een ruime marge gedaald. Maanden geleden waren twintig of meer vernietigde wapenstukken per dag de normale gang van zaken. De gerapporteerde aantallen zijn nu gedaald tot slechts een handvol per dag. Ik associeerde dit met een gebrek aan munitie aan Oekraïense kant. Artilleriestukken die niets te schieten hebben, hoeven hun positie niet prijs te geven en zijn veiliger dan wapens die actief vuren.
Terwijl het bloedbad langs de frontlinie elke dag voortduurt, gebruiken Russische artillerie-eenheden langeafstandsdrones en -raketten om wapenproductiefaciliteiten en troepenagglomeraties diep in het Oekraïense grondgebied te raken. Omdat de Oekraïense luchtverdediging ook geen munitie heeft, zijn meer van deze aanvallen in staat hun doelen met succes te vernietigen.
Het Oekraïense leger heeft geen grondtroepen. Zoals eerder beschreven:
Gisteren beschrijft een artikel in de Washington Post, afkomstig uit interviews aan het Oekraïense front, de totale puinhoop waarin de Oekraïense strijdkrachten zich bevinden:
In interviews aan de frontlinie van de afgelopen dagen vertelden bijna een dozijn soldaten en commandanten aan The Washington Post dat personeelstekorten nu hun meest kritieke probleem zijn, nu Rusland het offensieve initiatief op het slagveld heeft herwonnen en zijn aanvallen opvoert.
Zelfs als pogingen om meer personeel te werven slagen, tegen hoge economische kosten, zal het maanden duren voordat ze de frontlinie zullen bereiken:
De nieuwe Oekraïense mobilisatiewet, die het leger moet aanvullen met nieuwe lichamen, sluipt nog steeds door het Oekraïense parlement. Waarschijnlijk zal het pas in april van kracht worden. Het zal tot juli duren voordat de eerste nieuwe troepen die eronder worden ingelijfd, gevechtsklaar zijn.
Maar zelfs als de bestaande Oekraïense strijdkrachten het zo lang kunnen volhouden, zal het hen nog steeds aan de munitie ontbreken om de Russische inspanningen terug te slaan. Zelfs als de VS er binnenkort mee instemmen meer geld aan Oekraïne uit te geven, wat onwaarschijnlijk lijkt, zou het nog vele maanden duren voordat de Oekraïense arsenalen weer zijn aangevuld.
Om al deze redenen verwacht ik dat de Oekraïense frontlijn eerder eerder – binnen enkele weken – dan later – dat wil zeggen binnen enkele maanden – zal breken.
Yves Smith van Naked Capitalism kijkt naar wat er waarschijnlijk na dat punt zal gebeuren:
Oekraïne lijkt nu op een patiënt met een terminale ziekte die op het punt staat multi-orgaanfalen te vertonen. Zijn levensduur is nog steeds onzeker, maar wordt gemeten in maanden en niet in jaren. Het is niet duidelijk welk systeem het eerst zal gaan en of dat op zichzelf fataal zal zijn of de eindcascade in gang zal zetten. Maar de kansen om uit het huidige traject te stappen zijn klein.
We willen graag een stap terug doen en overwegen wat de keuzes van Rusland zouden kunnen zijn nu Oekraïne zich los begint te maken.
…
“Ineenstorting” betekent een combinatie van wijdverbreide overgaves, terugtrekkingen/opgeven van posities, en Russische veroveringen van Oekraïense strijdkrachten omdat ze omsingeld zijn en niet over de munitie beschikken om terug te vechten.
…
[Waarom] een grote pijl richting de Dnjepr als suboptimaal kan worden gezien, is de losgeslagen toestand van het Westen. Je maakt geen plotselinge bewegingen bij gekke mensen. Nog een andere reden om toe te kijken en te zien hoe Oekraïne uiteenvalt, zijn de administratieve lasten van het te bezetten van gebied. Dat is waarschijnlijk een reden waarom Rusland zijn leger zo heeft uitgebreid.
Als Rusland de druk op Kiev wil opvoeren, zou een herhaling van de operatie in 2022 wellicht de voorkeur verdienen. Als Rusland geluk heeft, zal de regering naar Lvov vertrekken, wat een erkenning zou zijn dat ze verwachten Kiev en een groot deel van Centraal-Oekraïne te verliezen.
De reden dat we proberen wat gedetailleerder te denken is dat veel commentatoren zich een aantal eindtoestanden kunnen voorstellen die Rusland graag zou willen, maar hoe je van A naar B kunt komen is niet duidelijk.
De beste Russische zet zou wel eens kunnen zijn om in een langzaam tempo door te gaan:
Dus afgezien van het mogelijk vastzetten van Kiev en het voltooien van het opnemen van de ontbrekende delen van de vier oblasten, is een mogelijke route dat Rusland stukken blijft afbijten. Kharkov zou de volgende op het menu kunnen zijn vanwege de nabijheid (en dus minder Polen/Baltische freakout) en het hoge aandeel etnische Russen. Odessa innemen is een logistieke uitdaging; de beste treinlijnen lopen via Krivoy Rog of vanuit het noordoosten door het hele land.
In maart 2022 keek ik naar de toekomstige constellatie van Oekraïne en kwam tot de conclusie dat Krivoy Rog en Odessa om etnische, historische en economische redenen deel zouden moeten uitmaken van het Rusland-vriendelijke gebied:
Toen de oorlog om Oekraïne te ontwapenen tot mijn grote verbazing begon, vroeg ik wat Rusland zou wensen als de geografische eindsituatie van de oorlog:
Het is moeilijk te onderscheiden wat de geplande eindtoestand van deze operatie is. Waar gaat dit stoppen?
Als ik naar deze kaart kijk, geloof ik dat de meest voordelige eindsituatie voor Rusland de oprichting van een nieuw onafhankelijk land zou zijn, genaamd Novorossiya, op het land ten oosten van de Dnjepr en ten zuiden langs de kust waar de etnische Russische meerderheid bestaat. in 1922 door Lenin aan Oekraïne was gehecht. Die staat zou politiek, cultureel en militair op één lijn staan met Rusland.
Dit zou de Oekraïense toegang tot de Zwarte Zee elimineren en een landbrug creëren naar het Moldavische afgescheiden Transnistrië, dat onder Russische bescherming staat.
De rest van Oekraïne zou een door land beperkte, grotendeels agrarische staat zijn, ontwapend en te arm om op korte termijn een nieuwe bedreiging voor Rusland te kunnen vormen. Politiek gezien zou het worden gedomineerd door fascisten uit Galicië, wat dan een groot probleem zou worden voor de Europese Unie.…
Novorossiya omvat grofweg de rode en gele gebieden op de bovenstaande kaart. Het omvat ook de waardevolle door de Sovjet-Unie ontwikkelde ijzerertsmijnen en fabrieken van Kryvy Rih [Krivoy Rog] ten westen van de rivier de Dnjepr.
Mijn beste vermoeden is dat de Russische regering tot dezelfde conclusie is gekomen.
Yves vervolgt haar visie:
Maar de andere reden om waanzinnig traag te zijn, afgezien van het verkrijgen van betere gegevens, is dat met de hyperinflatie en een hoogstwaarschijnlijk ingebakken economische ineenstorting in het niet door Rusland gecontroleerde Oekraïne, de zaken zo slecht kunnen worden dat Rusland binnenkomt en de economie overneemt. De kosten kunnen er voor veel lokale bewoners minder slecht uit gaan zien. Nogmaals, hoe langer Rusland zich afzijdig houdt en een groter deel van Oekraïne naar mislukt staatsgebied laat afdrijven, des te meer deze dynamiek het potentieel heeft zich te manifesteren.
Ik zeg niet dat dit allemaal vanzelfsprekend is. Maar Rusland moet nog steeds voorzichtig en weloverwogen te werk gaan als het zijn kansen wil vergroten dat wat er nog over is van Oekraïne niet alleen neutraal is als gevolg van een opgelegde regeling, maar dat een zeer grote meerderheid van zijn burgers zo ziek is van oorlog en oorlogsgerelateerde ontberingen dat ze zeer resistent zullen zijn tegen de pogingen van de NAVO en de CIA om hen weer als pionnen te laten fungeren.
De overpeinzingen van Yves wijzen op een tamelijk plausibele situatie van de Russische operatie op de langere termijn.
Het zal voor Rusland een zeer langzame stap blijven, die het Westen de tijd zal geven om weer tot bezinning te komen.
Dit past ook goed bij het laatste RAND-artikel over de oorlog, waarin wordt aangedrongen op vroege Amerikaanse onderhandelingen met Rusland en op het vinden van een veiligheidsovereenkomst voor de lange termijn om een toekomstige verslechtering van de Oost-West-betrekkingen tot een grotere oorlog te voorkomen.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Dissident: Ik geloof niet in bovenstaande kaart als eindoplossing zoals ik al vaak gezegd heb. Een rompstaat Oekraïne zal niet neutraal zijn. De EU zal het nog steeds in de EU op willen nemen, wat een voorportaal voor de NAVO is, en de VS zullen het weer vol wapens proppen zodat het hele bloeddorstige circus over een paar jaar opnieuw begint.
Sinds Merkel en Hollande toegegeven hebben dat het akkoord van Minsk uit 2014 bedoeld was om Oekraïne tot de tanden te bewapenen, weet Poetin ook dat hij geen afspraken met het Westen kan maken.
De enige veilige optie voor Rusland, en die vrede brengt in Europa is onderstaande kaart. Al is het de vraag of Poetin, die altijd overdreven voorzichtig is, zover zal willen gaan.
Medvedev heeft onderhand ook vele malen aangegeven dat er weinig van Oekraïne over zal blijven.
Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
