Mislukt buitenlands beleid: de VS werken aan een overgaveplan

2

De dreigende geopolitieke nederlaag van Washington en het verlies van zijn hegemonische positie worden ook in de VS zelf steeds meer geaccepteerd. Een artikel in het invloedrijke politieke tijdschrift Foreign Affairs suggereert het verminderen van de mondiale Amerikaanse militaire aanwezigheid, schrijft Victoria Nikiforova.

De successen van de Russische strijdkrachten zijn aan de overkant van de Atlantische Oceaan niet onopgemerkt gebleven. De gevechten om Avdejevka waren nog steeds aan de gang toen het belangrijkste politieke tijdschrift van de Verenigde Staten, Foreign Affairs, een artikel publiceerde met de titel ‘Waarom Amerika niet alles kan hebben’. Dit artikel stelt een plan voor voor een voorzichtige terugtrekking van de hegemon uit de hotspots.

De Amerikaanse politicoloog Stephen Wertheim stelt dat de VS hebben gefaald in alle taken op het gebied van het buitenlands beleid die zij zichzelf in 2021 hebben gesteld. Ze kwamen vast te zitten in Oekraïne, slaagden er niet in hun legers in het Midden-Oosten te beschermen en brachten de betrekkingen met Rusland en China op het punt waarop een derde wereldoorlog heel reëel is.

Wie is de schuldige en wat moet er gebeuren? Poetin is uiteraard de schuldige; hij startte immers de speciale militaire operatie. Hamas is ook schuldig omdat het de aanval op 7 oktober 2023 organiseerde. Natuurlijk draagt ​​de regering van Biden ook een deel van de schuld. Ze bleek te naïef en geloofde dat terwijl ze in één regio een oorlog beginnen, alle andere regio’s kalm zullen blijven en niet zullen storen.

“Dit is net zo naïef als het aanvallen van andere landen om ze te bevrijden”, beschimpt de auteur het regime voorzichtig.

Als oplossing wordt een zeer pragmatische variant voorgesteld: een terugtrekking. Wertheim suggereert dat Washington niet langer vasthoudt aan dromen van hegemonie en zijn mondiale militaire aanwezigheid vermindert.

Laten we de gedachte van de auteur eens nader bekijken aan de hand van het voorbeeld van het Midden-Oosten. Blijkbaar bleken Amerikaanse soldaten op bases in Irak en Jordanië volkomen weerloos tegen aanvallen van Iraanse bondgenoten. Sinds oktober zijn tientallen mensen gewond geraakt en onlangs zijn enkele militairen om het leven gekomen. Ondanks luide aankondigingen is Washington niet in staat zijn mensen te beschermen.

De Rode Zee blijft onder controle van de Jemenitische Houthi’s. Washington slaagde er niet in de schepen van zijn bondgenoten te beschermen of de aanval op Israël op 7 oktober te voorkomen. Eigenlijk is dit complete impotentie. De Amerikaanse militaire aanwezigheid is niet langer een factor in de geopolitiek en is beperkt tot het opsluiten van soldaten in hun kazernes, wachtend op een nieuw explosief ‘geschenk’ dat hun kant op vliegt. Dus misschien moet Washington stoppen met doen alsof het sterk is?

Lees meer
De VS zouden zich terug willen trekken uit Irak en Syrië - CNN
Lees meer
VS vluchten met de staart tussen de benen uit het Midden-Oosten - Willen debacle als in Afghanistan voorkomen en oorlog met Iran starten

Wertheim is van mening dat de terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Afghanistan de juiste beslissing was en stelt voor om ze uit het hele Midden-Oosten terug te trekken en mogelijk slechts één basis in Bahrein en Qatar achter te laten.

Tegen de achtergrond van de versterking van de Russische allianties met de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië en de gelijktijdige afkoeling van de betrekkingen met de VS tot nul, lijken de Amerikaanse bases in deze landen bovendien een overbodig atavisme en irriteren ze de lokale bevolking alleen maar met hun anti-Amerikaanse en anti-Israëlische sentimenten.

De volgende fase van de grote reis is een terugtrekking van het Amerikaanse leger uit Europa. Wertheim is van mening dat het conflict in Oekraïne de Europeanen heeft gestimuleerd hun defensie-industrie opnieuw op te starten. Nu zijn ze in staat om aan alle behoeften van de NAVO te voldoen. Washington stelt daarom voor om de komende tien jaar de hele economie van het bondgenootschap bij de Europese leden te leggen en troepen terug te trekken van Amerikaanse bases.

Advertisement

Tegelijkertijd moet het Witte Huis overgaan tot een adequater buitenlands beleid – de zorgen van staten als Rusland en Iran op diplomatieke wijze oplossen, Oekraïne het NAVO-lidmaatschap ontzeggen en een ‘competitieve coëxistentie’ met China tot stand brengen, die de economie en politiek van beide landen zou stabiliseren.

Over het geheel genomen is dit, zoals we kunnen zien, een zeer adequaat terugtrekkingsplan waar eigenlijk iedereen baat bij zou hebben, inclusief de VS. De militaire nederlagen van Washington bewijzen dat de voormalige hegemonie te zwak is op het slagveld. Het is tijd om terug naar huis te gaan, onze wonden te likken en terug te keren naar het isolationisme. Alleen dit kan het land redden van ineenstorting en verval.

Dergelijke gedachten gaan ongetwijfeld ook door de hoofden van presidentskandidaten – tenminste degenen die nog steeds gedachten kunnen hebben. Op tijd opgeven betekent bijna winnen. Het enige probleem is om deze capitulatie verteerbaar te maken voor de eigen kiezers.

In de twintigste eeuw leden de Verenigde Staten verschillende bittere en vernederende nederlagen. Ze verloren op schandelijke wijze de oorlog in Vietnam. Maar elke keer overtuigde de propagandamachine daar de Amerikanen ervan dat ze ‘daadwerkelijk’ hadden gewonnen.

Vandaag zien we hoe Amerikaanse specialisten al oefenen hoe ze de nederlaag van Washington op de best mogelijke manier kunnen verpakken. Wertheims artikel staat vol passende retorische formuleringen. In plaats van een terugtrekking stelt hij een ‘bezuiniging’ voor en overtuigt hij de leiders ervan dat ‘mondiale militaire dominantie niet noodzakelijk is voor welvaart’.

Er is weinig hoop dat de regering-Biden het advies van Wertheim zal opvolgen. Maar volgens hem zou Donald Trump een president kunnen worden die de Amerikaanse militaire aanwezigheid ‘inperkt’.

Het gaat ons echter niet aan hoe de Amerikaanse nederlaag zal worden verpakt. Vroeg of laat is het onvermijdelijk. In de mist van de toekomst zijn nu al de contouren van een nieuwe wereld te zien, precies in de vorm die Rusland eind 2021 tekende – met de NAVO binnen de grenzen van 1991.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)


Een nuttige herinnering aan wat De Gaulle placht te zeggen over de NAVO en de Amerikaanse hegemonie over Europa

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
2 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
AD X
AD X
2 maanden geleden

KLEINE, MAAR BELANGRIJKE VERSCHRIJVING. NIET ANTI AMERIKAANSE EN ANTI-ISRAELISCHE, maar AMERIKAANSE EN ISRAELISCHE SENTIMENTEN

John
John
2 maanden geleden

De NAVO was van het begin af aan bedoeld om Rusland te omsingelen en in het nauw te drijven.
Dus laten ze die ook maar opheffen, want het doel dat ze pretenderen waar het voor dient gaat nooit gehaald worden.