Een NHS klokkenluider, die anoniem wenst te blijven, heeft beschuldigingen naar voren gebracht dat de NHS-ziekenhuizen niet overweldigd waren tijdens de Covid-19-pandemie, zoals werd gemeld door de autoriteiten en de reguliere media.

De klokkenluider bevestigde ook dat de weinige zorg die tijdens de pandemie werd gegeven, neerkwam op nalatigheid en dat de regering en de bazen van de NHS in wezen het personeel opdroegen om mensen te laten sterven, of in sommige gevallen te doden via het ‘End of Life Care’ programma en de sterfgevallen valselijk te bestempelen als zijnde te wijten aan Covid-19, meldt The Expose.

Deze persoon, Dr. John genaamd, heeft tijdens de pandemie zowel in centra voor lichte verwondingen en ziektes als in de eerstelijnszorg gewerkt.

Dr. John beweert dat hij “deze puinhoop heeft zien evolueren vanaf het allereerste begin van de pandemie” en dat ziekenhuizen tijdens de eerste lockdown eigenlijk extreem stil en bijna leeg waren.

“Vroeger zag ik gemiddeld 20 patiënten per dag, dat daalde tot 1 à 2 patiënten tijdens de eerste lockdown. Ik heb zelfs meegemaakt dat een oudere dame met vreselijke botbreuken drie weken na haar ongeluk het ziekenhuis binnenkwam, omdat ze te bang was om het coronavirus op te lopen om eerder naar het ziekenhuis te komen. Uiteindelijk overwon de pijn de angst.

“Ik heb ook mensen thuis beoordeeld die pijn op de borst hadden en die niet verder onderzocht wilden worden omdat ze zo bang waren voor ‘het virus’ dat ze liever een hartaanval kregen dan naar het ziekenhuis te gaan waar ze dachten misschien besmet te raken.”

NHS-statistieken ondersteunen zeker de beweringen van Dr. John.

We onderzochten de gegevens voor Eerste Hulp-bezoek in de maanden april (Lockdown 1) en november (Lockdown 2) voor 2020 en vergeleken deze met april en november in 2018 en 2019, waaruit bleek dat het SEH-bezoek tijdens de eerste lockdown 57% lager was dan de vorige jaar, en het aantal SEH-bezoeken tijdens lockdown 2 was 31% lager dan het voorgaande jaar.

• 2018 – april – 1.984.369 aanwezigen op de SEH / november – 2.036.847 aanwezigen op de SEH
• 2019 – april – 2.112.165 aanwezigen op de SEH / november – 2.143.505 aanwezigen op de SEH
• 2020 – april – 916.581 aanwezigen op de SEH / november – 1.485.132 aanwezigen op de SEH

Deze aanzienlijke daling van het aantal bezoekers suggereert dat mensen te bang waren om het ziekenhuis te bezoeken vanwege de angstpropaganda die in de reguliere media werd voortgezet.

Verder beschrijft Dr. John ook hoe veranderingen in het zorgbeleid ertoe hebben geleid dat patiënten geen goede nazorg kregen, wat resulteerde in negatieve resultaten voor patiënten en hun families.

Hij stelt dat de gebruikelijke follow-upbezoeken niet werden afgelegd en dat ouders het gips van de gebroken ledematen van hun kinderen verwijderden.

Hij vermeldde ook dat een wijziging in het zorgbeleid ertoe heeft geleid dat een 80+-jarige vrouw blijvend arbeidsongeschikt is geraakt.

Hij beschrijft het bezoek aan een oudere patiënt die na een heupoperatie maar één keer face-to-face fysio-follow-up en één keer telefonische follow-up had gehad. Hij vond haar in bedlegerige toestand, niet in staat om naar een commode te gaan, haar waardigheid ontnomen.

“Ik herinner me een bezoek aan een patiënt, een vrouw van in de 80. Ze had slechts één persoonlijke fysio follow-up gehad en één follow-up via de telefoon na een heupoperatie. Ik vond haar in haar kamer op incontinentiemateriaal, haar waardigheid was weggenomen omdat ze aan bed gebonden was met een gefixeerd gedraaid been, niet in staat om naar een commode te gaan. Haar familie was erg overstuur”.

…

De beweringen van Dr. John worden ondersteund door een rapport van de Care Quality Commission waaruit bleek dat 34% van het NHS personeel onder druk werd gezet om “Niet reanimeren” orders te geven aan Covid patiënten met een handicap of leermoeilijkheden. Volgens officiële cijfers van de ONS waren mensen met een handicap en leerproblemen verantwoordelijk voor 3 op de 5 Covid sterfgevallen.

Deze getuigenis van een medewerker van de NHS suggereert dat het publiek werd voorgelogen over het officiële verhaal dat de NHS overweldigd was tijdens de pandemie.

Het benadrukt de negatieve impact van verkeerde informatie en angstpropaganda op de perceptie van de situatie door het publiek, wat ertoe leidde dat mensen medische behandeling vermeden uit angst om het virus op te lopen.

Daarnaast wordt ook de negatieve impact van veranderingen in het zorgbeleid belicht, wat ertoe leidt dat patiënten geen goede nazorg krijgen en negatieve resultaten voor patiënten en hun families.

Een feit dat ook wordt ondersteund door een document met de bijnaam ‘The Death Document’ dat werd gepubliceerd door NICE, een uitvoerende non-departmental public body, gesponsord door het Department of Health and Social Care.

Evenals een berg bewijs dat de Britse regering toestemming gaf voor de essentiële “massamoord” op ouderen en kwetsbaren door middel van Midazolam-injectie en vervolgens het publiek vertelde dat Covid-19 de schuldige was.

Tussen 2 maart en 12 juni 2020 stierven 18.562 bewoners van verzorgingstehuizen in Engeland met COVID-19, waaronder 18.168 mensen van 65 jaar en ouder, wat neerkomt op bijna 40% van alle sterfgevallen met COVID-19 in Engeland in deze periode.

Dit is een significant aantal als je bedenkt dat in dezelfde periode 28.186 “excess deaths” werden geregistreerd in verzorgingstehuizen in Engeland, wat een stijging betekent van 46% vergeleken met dezelfde periode in voorgaande jaren.

Een aantal beslissingen en beleidslijnen die werden aangenomen door autoriteiten op nationaal en lokaal niveau in het VK schonden de rechten van verzorgingshuisbewoners op leven, gezondheid en non-discriminatie.

Deze omvatten:

• Massale ontslagen uit het ziekenhuis naar verzorgingshuizen.
• Het opleggen van een algemeen Niet Reanimatie (DNAR) bevel aan bewoners van veel verzorgingshuizen in het hele land en beperkingen op de toegang van bewoners tot het ziekenhuis.
• Opschorting van reguliere toezichtprocedures voor verzorgingshuizen door de wettelijke regulerende instantie, de Care Quality Commission (CQC), en de Ombudsman voor Lokale Overheid en Sociale Zorg.

Deze acties van autoriteiten droegen bij aan het hoge aantal sterfgevallen onder verzorgingshuisbewoners tijdens de pandemie.

Er wordt ook beweerd dat een ernstige ziekte bij Covid-19 longontsteking en bijbehorende ademhalingsinsufficiëntie met zich meebrengt.

Daarom zijn typische symptomen kortademigheid, hoesten, zwakte en koorts. Er wordt ook opgemerkt dat mensen die lijden aan verslechterende respiratoire insufficiëntie en die geen intensieve zorg krijgen, acute respiratory distress syndrome met ernstige kortademigheid ontwikkelen.

Met dat in gedachten is hier een belangrijke waarschuwing toegepast op Midazolam met dank aan de Amerikaanse National Library of Medicine –

Midazolam-injectie kan ernstige of levensbedreigende ademhalingsproblemen veroorzaken, zoals oppervlakkige, vertraagde of tijdelijk gestopte ademhaling, wat kan leiden tot permanent hersenletsel of de dood. U mag dit medicijn alleen krijgen in een ziekenhuis of dokterspraktijk die beschikt over de apparatuur die nodig is om uw hart en longen te controleren en om snel levensreddende medische behandeling te bieden als uw ademhaling vertraagt ​​of stopt. Uw arts of verpleegkundige zal u nauwlettend in de gaten houden nadat u dit medicijn heeft gekregen om er zeker van te zijn dat u goed ademt.

De waarschuwing stelt dat dit medicijn alleen mag worden gegeven in een ziekenhuis of dokterspraktijk die over de nodige apparatuur beschikt om het hart en de longen van de patiënt te bewaken en indien nodig een levensreddende behandeling te bieden.

De vraag rijst daarom waarom het in april 2020 gepubliceerde “Death Document” artsen instrueert om Covid-19-patiënten die lijden aan een ziekte die naar verluidt de luchtwegen aantast, te behandelen met Midazolam, een medicijn dat de luchtwegen aantast.

Een andere vraag rijst waarom midazolam in dezelfde maand tweemaal zoveel werd voorgeschreven buiten het ziekenhuis als in 2019.

Dit geeft aanleiding tot bezorgdheid over de geschiktheid van de behandeling die tijdens de pandemie aan Covid-19-patiënten in verzorgingshuizen wordt gegeven.

Het CQC, een wettelijke instantie in opdracht van het Department for Health and Social Care, heeft een speciale beoordeling uitgevoerd van beslissingen over het niet proberen van cardiopulmonale reanimatie (DNACPR) die tijdens de COVID-19-pandemie zijn genomen. Het onderzoek vond bewijs van onaanvaardbare en ongepaste DNACPR’s die tijdens de pandemie werden uitgevoerd en stelt dat het mogelijk is dat er nog steeds gevallen van ongepaste DNACPR’s bestaan.

Uit het onderzoek van het CQC bleek ook dat deze richtlijnen tijdens de “pandemie” niet werden opgevolgd, aangezien het CQC uit talrijke bronnen zeer verontrustend bewijs had ontvangen dat tijdens de COVID19-pandemie DNACPR-mededelingen op een algemene manier werden toegepast op sommige categorieën van personen door sommige zorgverleners, zonder enige betrokkenheid van de personen of hun families.

Bijna 10% van de mensen die gebruik maakten van diensten of families die reageerden op hun oproep om bewijsmateriaal, vertelden het British Institute of Human Rights dat ze druk of gebruik van DNACPR-bevelen hadden ervaren.

Vierendertig procent van de mensen die in de gezondheidszorg en/of sociale zorg werken, zeiden dat ze onder druk werden gezet om DNACPR’s in te stellen zonder de persoon erbij te betrekken.

Daarnaast zei 71% van de belangenorganisaties en campagnevoerders dat ze te maken hadden met DNACPR-bevelen die werden uitgevaardigd of met druk om ze uit te vaardigen zonder bij de beslissing te worden betrokken.

Er wordt ook opgemerkt dat deze DNACPR-bevelen ten onrechte werden gebruikt als excuus om te beginnen met levenseindezorg.

Het overlijdensdocument

NICE beweert een onafhankelijke organisatie te zijn, maar in werkelijkheid lijkt het dat allesbehalve te zijn als je naar de structuur kijkt. Op deze pagina HIER zie je de quote “Our Structure – The structure of the organisation and how we work with the government“. Als je HIER de link naar de pagina “Our Structure” volgt en vervolgens op “Find out more about how we develop guidelines” klikt, kom je op een pagina HIER waar duidelijk staat dat “Topics are referred to NICE from the following organisations“:

• Gezondheidszorgonderwerpen: NHS Engeland
• Volksgezondheidsthema’s: Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg
• Sociale zorgonderwerpen: Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg en Ministerie van Onderwijs.

Een kopie van het NICE-framework is HIER dat u op uw gemak kunt doornemen. Zoals u zult zien in clausule 4.1 “De minister legt verantwoording af aan het parlement over het gezondheidssysteem, inclusief NICE”.

Alle bovenstaande informatie wijst erop dat NICE helemaal niet onafhankelijk is. Het maakt duidelijk deel uit van de Britse regering (NICE wordt gefinancierd door en is verantwoording verschuldigd aan het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg) en werkt als een agentschap van de NHS. Verder, en dat is zorgwekkend, gezien het feit dat het geen onafhankelijke organisatie lijkt te zijn, is de reikwijdte van NICE extreem groot, gezien het feit dat hun richtlijnen niet alleen in ziekenhuizen worden geïmplementeerd, maar ook in huisartsenpraktijken, verzorgingshuizen en gemeenschapsorganisaties, samen met anderen, en zich internationaal uitstrekken.

Het is met al het bovenstaande in gedachten dat we de vraag moeten stellen “Is de Britse regering, via het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg, op enigerlei wijze verantwoordelijk voor NICE richtlijn NG163 die leidde tot het onnodig doden van de meest kwetsbare ouderen van het Verenigd Koninkrijk door het aanbevelen van het gebruik van Midazolam en Opioïden voor de “behandeling” van Covid 19?”.

Dit document is lastig te vinden. Als je ernaar zoekt op de NICE-website, kom je op een pagina waar staat dat deze richtlijn is bijgewerkt door NG191, die ervoor in de plaats komt. Er is geen bibliotheekexemplaar van NG163 dat je kunt bekijken.

Clare Wills Harrison, een advocaat die sinds 2020 het Midazolam schandaal aan het licht brengt, vond NG163 enige tijd geleden samen met meerdere andere documenten die sindsdien aan het licht zijn gekomen en relevant zijn voor de Midazolam kwestie. Het is eerlijk om te zeggen dat NG163 direct heeft geleid tot het onjuiste gebruik van een protocol dat Clare en haar team “het sterfpad” noemen, en ze zijn tot de conclusie gekomen dat wanneer het woord “pad” voorkomt in medische aanbevelingen, dit normaal gesproken een reden tot zorg is.

U kunt NG163 zelf lezen door HIER te klikken

Als u NG163 leest, noteer dan de datum – 3 ^april 2020. Dit was minder dan 2 weken nadat het VK op slot ging. Zelfs als we toegeven dat NICE, via de overheid, vanaf januari 2020, toen de eerste rapporten van Covid 19 over de hele wereld circuleerden, aan behandelrichtlijnen werkte, zou dat NICE slechts 3 maanden hebben gegeven om de richtlijnen in NG163 te formuleren. Het is ondenkbaar dat NICE binnen dit tijdsbestek het bewijs en de effectiviteitsinformatie zou hebben over het gebruik van midazolam en opioïden voor de behandeling van kortademigheid en angst bij Covid 19.

NG163 vermeldt duidelijk dat Midazolam op de datum van publicatie geen vergunning voor het in de handel brengen in het VK had om te worden gebruikt voor kortademigheid of opwinding. Als het voor hetzelfde wordt voorgeschreven, zou het daarom worden beschouwd als off-label gebruik. Een PowerPoint-presentatie gemaakt door Clare Wills Harrison ( zie hier ) legt de extra eisen uit die worden gesteld aan iedereen die een geneesmiddel off-label voorschrijft. U moet ook rekening houden met de consequente weigering van de Britse gezondheidsinstanties om het off-label voorschrijven van andere goedkope antivirale geneesmiddelen voor de behandeling van Covid toe te staan.

Bron

De GMC reguleert artsen in het Verenigd Koninkrijk. Ze stellen normen op, houden een register bij, waarborgen de kwaliteit van het onderwijs en onderzoeken klachten.

Op 14 april publiceerde de GMC een “Gezamenlijke verklaring: Community-based prescribing for COVID-19 symptoms” die je HIER kunt vinden.

De gezamenlijke verklaring ondersteunt onweerlegbaar de NICE-richtlijnen in NG163 –

…

Uit het bewijsmateriaal van klokkenluidende NHS medewerkers, onderzoeksjuristen en officiële regeringsrapporten blijkt duidelijk dat je meer dan twee jaar van je leven opgaf door een leugen.

Een leugen die het voortijdig beëindigen van het leven van duizenden en duizenden mensen met zich meebracht, waarvan u werd verteld dat ze stierven aan Covid-19.

Een leugen die gepaard ging met het plegen van één van de grootste misdaden tegen de mensheid sinds mensenheugenis.

Een leugen die drie dingen vereiste: angst, jouw gehoorzaamheid en een medicijn dat Midazolam heet.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

NHS-directeur bevestigt dat ziekenhuizen hebben gelogen over de doodsoorzaak om de illusie van een COVID-pandemie te creëren

Er wordt de eerste tijd streng gemodereerd op de nieuwe site tot iedereen het een beetje begrijpt.

Stel je op de hoogte van het moderatiebeleid voor je iets post.

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over