Af en toe heb je een eerlijke journalist die het niet langer met zijn geweten kan verenigen wat hij doet. Udo Ulfkotte was er zo een. Hij kreeg spijt van wat hij jarenlang had gedaan en openbaarde het.
Het is nu weer van belang omdat er na recent onderzoek van de The Intercept is gebleken dat het VS-regime de media volledig controleert om ‘ongewenste informatie’ te bestrijden.
En in Nederland is de situatie blijkens verschillende WOB-verzoeken al niet veel anders.
“Ik werd omgekocht door miljardairs. Ik werd omgekocht door de Amerikanen om niet de waarheid te rapporteren,” verklaarde Udo Ulfkotte in een interview met RT in 2014 (origineel bericht); de overleden redacteur en journalist van de Duitse Frankfurter Allgemeine Zeitung was in dit specifieke interview nogal uitgesproken.
Het is van alle tijden. Als je een journalist leest, ziet, of hoort, moet je er vanuit gaan dat hij liegt. Als je iets in de krant leest, is de stelregel dat het tegendeel waar is.
Dat was heel normaal voor mensen die onder de Sovjet-dictatuur leefden. Wij zijn dat niet gewend, terwijl het hier inmiddels veel erger is dan het ooit was in het Oostblok.
Ulfkotte legde uit hoe de CIA en andere Amerikaanse agentschappen journalisten kochten in alle grote Duitse kranten. Hij begint het interview met de volgende onthulling:
“Ik ben ongeveer 25 jaar journalist geweest. En ik ben opgeleid om te liegen, om te verraden en om de waarheid niet aan het publiek te vertellen. Maar nu ik de laatste maanden zie hoe de Duitse en Amerikaanse media proberen de mensen in Europa oorlog te brengen, om Rusland oorlog te brengen. Dit is een punt waarop we niet meer terug kunnen en ik zal opstaan en zeggen dat het niet juist is wat ik in het verleden heb gedaan, om mensen te manipuleren, om propaganda tegen Rusland te maken, en het is niet juist wat mijn collega’s doen en in het verleden hebben gedaan omdat ze zijn omgekocht om de mensen te verraden, niet alleen in Duitsland, maar in heel Europa.”
Het is grappig hoe je deze bewering (uit 2014) bijna zou kunnen vervangen in de context van de huidige oorlog tussen Rusland en Oekraïne van 2022, of zoals sommigen het zouden noemen, een proxy-oorlog tussen de NAVO/West-Europa/Verenigde Staten en Rusland.
Hij vervolgde:
“Ik werd gesteund door de Central Intelligence Agency, de CIA. Waarom? Omdat ik pro-Amerikaans zou moeten zijn. Ik heb er genoeg van. Ik wil het niet meer doen.”
“Non-official cover” is een term die de Duitse journalist gebruikte om aan te geven dat hij (en andere journalisten) in wezen werkten voor of hulp verleenden aan de inlichtingendienst, zij het niet in een officiële hoedanigheid, waardoor er ruimte ontstond voor plausibele ontkenning.
Ulfkotte legt verder uit hoe de journalisten door de CIA worden beloond.
Uitspraken als deze doen je echt afvragen in hoeverre media over de hele wereld niet alleen door de CIA, maar ook door andere machtige entiteiten zijn geïnfiltreerd.
Maar wacht, Ulfkotte duikt dieper in andere supranationale invloeden die mediaorganisaties en hun heersende verhalen helpen vormen:
“We zijn nog steeds een soort kolonie van de Amerikanen. En als kolonie is het heel gemakkelijk om jonge journalisten te benaderen via, wat hier heel belangrijk is, transatlantische organisaties. Alle journalisten van echt gerespecteerde en aanbevolen grote Duitse kranten, tijdschriften, radiostations, TV-stations, ze zijn allemaal lid of gast van die grote transatlantische organisaties. En in die transatlantische organisaties word je benaderd om pro-Amerikaans te zijn.”
Ulfkotte benadrukt vervolgens dat dit fenomeen nog meer het geval is bij Britse journalisten vanwege hun speciale relatie met de VS, en in mindere mate bij de Fransen.
Men hoeft niet ver te zoeken om te zien waar hij het over heeft met betrekking tot deze transatlantische organisaties dan de geschriften en acties te observeren van organisaties als de Council on Foreign Relations en de denktank Atlantic Council, die beide gericht zijn op Amerikaans imperialisme en belangen. Terwijl de laatste in wezen een spreekbuis is voor de NAVO, heeft de eerste een ondoorgrondelijke greep op de westerse media.
Een onderzoek naar het historische en huidige lidmaatschap van de Council on Foreign Relations is op zijn zachtst gezegd onthullend. Of, misschien toepasselijker: de olifant in de kamer. Bovendien heeft de denktank een enorme invloed via zijn netwerk van elites en hoernalisten die centraal staan in de vormgeving van het Amerikaanse buitenlandse beleid en het publieke discours.
In 2017 dook een infographic op die de omvang van dit netwerk liet zien en hoe het mogelijk verband houdt met de Bilderberg Groep en de Trilateral Commission:
Hier kun je de infograph helemaal uitzoomen.
Als we de huidige leden vergelijken met die uit het verleden, kunnen we gemakkelijk de authenticiteit van deze elitaire groep valideren en afleiden dat ze sterk georganiseerd is, sterk onderling verbonden, en wat neerkomt op een zeer invloedrijk netwerk van thought leaders & shapers.
Een andere infographic van Swiss Policy Research – een onafhankelijke, onpartijdige en non-profit onderzoeksgroep die onderzoek doet naar geopolitieke propaganda – laat zien aan welk transatlantisch netwerk de Duitse media onderworpen zijn:
De gegevens in deze infographics bevestigen de beweringen van de Duitse journalist Udo Ulfkotte.
De infiltratie van de media, hetzij door de CIA, andere inlichtingendiensten of denktanks zoals de Council on Foreign Relations of de Atlantic Council, is onmiskenbaar een samenzwering, omdat hun heimelijk gecoördineerde inspanningen de verhalen controleren waaraan de massa’s, inclusief regeringsfunctionarissen, dagelijks worden blootgesteld.
Hetzelfde draaiboek, andere oorlog
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/10/03/uitgelekt-document-hoe-de-duitse-regering-werkt-aan-een-gelijkgeschakelde-berichtgeving-over-de-oorlog-in-oekraine/
