Er wordt een superstaat gecreëerd zonder enige toestemming van het volk, waarschuwt het Poolse parlementslid Jacek Saryusz-Wolski

5

Het publiek mag niet merken dat er een staatsgreep op het punt staat plaats te vinden, dat de Europese Unie als gemeenschap van soevereine staten wordt afgeschaft en dat er een superstaat wordt gecreëerd zonder enige instemming van het volk, zegt het Poolse parlementslid Jacek Saryusz-Wolski.

De Commissie Constitutionele Zaken van het Europees Parlement heeft op 25 oktober een resolutie aangenomen met een rapport met verreikende verdragswijzigingen, opgesteld door de zogenaamde Verhofstadtgroep, een team onder leiding van de Belgische eurofederalist Guy Verhofstadt.

De plenaire stemming is gepland voor 22 november en zal formeel de procedure in gang zetten om de bestaande verdragen te wijzigen.

Het Poolse Europarlementariër Jacek Saryusz-Wolski, die tot juli lid was van deze Verhofstadt-groep, legt in dit exclusieve interview met Remix News uit waarom deze laatste poging om de Europese Unie om te vormen tot een ondemocratische superstaat, die hij omschrijft als een stille putsch met communistische wortels, een reële kans van slagen heeft als er niet snel mee wordt gestopt.

***

Er zijn verkiezingen geweest in Polen en we weten dat er waarschijnlijk een nieuwe regering zal worden gevormd door de Burgercoalitie, samen met de Derde Weg en Nieuw Links. Betekent dit dat Polen nu de verreikende wijzigingen in de EU-verdragen zal steunen die door links en centrumrechts in het Europees Parlement zijn voorgesteld?

Ik geef er de voorkeur aan om voorwaardelijk te spreken, omdat de vorming van een regering door de oppositie vanaf vandaag waarschijnlijk is, maar geen uitgemaakte zaak. Als dit echter gebeurt, is het inderdaad waar dat van Polen niet langer kan worden verwacht dat het deze veranderingen in de manier waarop de EU functioneert, blokkeert.

De Poolse oppositie steunde deze veranderingen in de fase van de parlementaire werkzaamheden, zowel via de stemmen van de vertegenwoordigers van hun politieke fracties in het team van co-rapporteurs van het rapport, dat we in de volksmond de Verhofstadt-groep noemen en die ik in juli uit protest heb verlaten, en met hun stem in de Commissie Constitutionele Zaken, en ook in de plenaire stemming.

Wat betreft de stemmingen in de plenaire vergadering: in het Rapport over parlementarisme, Europees burgerschap en democratie, waar een amendement stond om het vetorecht van de lidstaten af ​​te schaffen, stemde de oppositie voor het afschaffen van dit vetorecht.

Tijdens de stemming in de Commissie constitutionele zaken van het Europees Parlement op 25 oktober spraken de vertegenwoordigers van deze Poolse partijen hun principiële steun uit voor dit plan om een ​​superstaat te creëren en de rol van de lidstaten terug te brengen tot die van Duitse ‘Länder’.”

Het is dus vrijwel zeker dat als deze drie partijen een regering vormen onder leiding van Donald Tusk in Polen, zij deze veranderingen zullen steunen.

Ervan uitgaande dat dit is wat er gaat gebeuren, kunnen deze veranderingen dan worden geblokkeerd door kleinere landen als Hongarije en Slowakije, waarvan de nieuwe premier, Robert Fico, zijn felle verzet heeft geuit tegen de afschaffing van het vetorecht?

We moeten rekening houden met de ervaringen met het Grondwettelijk Verdrag. Er waren veel tegenstanders en uiteindelijk, onder druk en chantage, stemde zelfs de meest resistente, Groot-Brittannië, ermee in. Dit verdrag werd slechts geblokkeerd door twee referenda, in Nederland en Frankrijk. Pas toen werd dit verdrag verlaten. Het werd echter uiteindelijk in ingekorte vorm aangenomen en omgedoopt tot het Verdrag van Lissabon. De geschiedenis van het Grondwettelijk Verdrag bewijst dus dat zelfs de meest resistente mensen onder druk in de loop van de tijd bezwijken.

Hier is de druk zeer groot, en de instrumenten die de Europese Commissie tot haar beschikking heeft zijn veel krachtiger dan in de tijd waarin ze probeerden het Grondwettelijk Verdrag erdoor te krijgen. Destijds kon de Commissie geen fondsen blokkeren, zoals nu het geval is. Het zou een lidstaat niet tegen de muur kunnen zetten op grond van gekunstelde beschuldigingen met betrekking tot bijvoorbeeld de zogenaamde rechtsstaat.

Het arsenaal aan middelen voor afpersing en chantage is tegenwoordig veel groter en wordt actief gebruikt. De Franse Marine Le Pen zei dat de Italiaanse premier Giorgia Meloni niet voor het immigratie- en herplaatsingspakket wilde stemmen, omdat zij geloofde dat een zeeblokkade nodig was, en niet dit soort ineffectieve maatregelen. Ze werd echter bedreigd met de blokkering van een deel van de Italiaanse herstelfondsen en ze bezweek voor de druk omdat ze, zoals we weten, een aanval van de financiële markten op Italië riskeerde.

Italianen kennen dit inderdaad uit 2011. Maar u zei dat u uit protest de zogenaamde Verhofstadt-groep, dat wil zeggen het team dat werkt aan het rapport over voorstellen van het Europees Parlement tot wijziging van de verdragen, heeft verlaten. Een protestactie waartegen?

Tegen deze uiteindelijke formule en het gebrek aan respect voor het consensusbeginsel. Van juli 2022 tot juli 2023 hebben we aan het rapport gewerkt. Het waren honderden uren onderhandelen. Er waren zes vertegenwoordigers van zes fracties, waaronder ikzelf namens de fractie van de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR). De groep Identiteit & Democratie mocht er niet in.

Waarom?

Dit is het zogenaamde ‘cordon sanitaire’-beleid dat wordt afgedwongen door de andere groepen, van de centrumrechtse EVP tot uiterst links. Wat de zes rapporteurs betreft, besloot de Conferentie van voorzitters dat er zes corapporteurs moesten zijn, dwz dat het beginsel van consensus moest worden toegepast. Dit betekent dat van iedereen werd verwacht dat hij het eens zou zijn over de definitieve versie.

Als een van die zes corapporteurs heb ik tegen verschillende oplossingen geprotesteerd, helaas zonder succes. Ik heb andere oplossingen voorgesteld, zoals een subsidiariteitskamer van het HvJ-EU, bestaande uit de presidenten van de nationale constitutionele hoven, of een rodekaartprocedure waarbij de helft van de nationale parlementen wetgeving in de Europese Commissie zou kunnen tegenhouden, enz.

Dit werd allemaal verworpen en het beginsel van ‘consensus van zes corapporteurs’ werd omgezet in een ‘consensus min één’. Met andere woorden: de vijf andere politieke groeperingen waren het onderling over zaken eens, en de ECR werd uiteindelijk ook buiten het cordon sanitaire geplaatst. Daarom heb ik namens mijn fractie de deur dichtgeslagen.

In zijn ontwerpresolutie, die juist op deze voorstellen voor verdragswijzigingen ingaat, noemt het Europees Parlement de zogenaamde Conferentie over de Toekomst van Europa als bron van deze ideeën. Betekent dit niet dat er een democratische procedure achter deze voorgestelde veranderingen zit? Het was toch een burgerconsultatie?

Absoluut niet.

In de eerste plaats wil ik waarschuwen tegen het lezen van de ontwerpresolutie zelf, omdat ik met eigen oren heb gehoord hoe onder de corapporteurs werd gezegd dat de resolutie zo moest worden geformuleerd dat de meest radicale voorstellen verborgen zouden blijven en dat de meest radicale voorstellen zouden worden herschikt, zodat ze zelfs binnen het kamp van deze vijf politieke groeperingen, van communistisch links tot de Europese Volkspartij, geen weerstand zouden oproepen. Daarom is de resolutie zelf een ‘lichte’ versie, een versie die opzettelijk is vervalst om het ware radicalisme van wat er op de 110 pagina’s van het rapport staat te verbergen.

De Conferentie over de Toekomst van Europa was slechts een opzetje. Achthonderd vertegenwoordigers van het zogenaamde maatschappelijk middenveld waren bijeen. Ze werden onderworpen aan coaching en geformatteerd met de hulp van NGO’s van het Soros-type, om zo de boodschap in hun mond te leggen dat het Brusselse establishment door het bredere publiek gehoord wilde worden. Dit had niets te maken met een openbare raadpleging. Het was slechts een scherm, een opstelling, een Potemkin-dorp dat zo was gebouwd dat er iets zou zijn om op te roepen. In werkelijkheid werd de inhoud van de conferentie geschreven in de kantoren van de Europese Commissie en de Spinelli Group.

Het is vermeldenswaard dat de auteurs van de resolutie van het Europees Parlement verwijzen naar het Ventotene Manifest van Altiero Spinelli, een Italiaanse trotskistische communist. Zijn manifest wordt als eerste aangehaald, gevolgd door de verklaring van Schuman als tweede. Dit laat duidelijk zien dat dit idee van wijziging van het EU-verdrag geworteld is in de communistisch-marxistische visie op Europa, waar natiestaten worden afgeschaft en waar democratie feitelijk niet bestaat.

Lees maar eens wat Spinelli over dit onderwerp schreef. Schuman verkondigde dat het niet zijn idee was om landen samen te brengen om een ​​superstaat te creëren, en het idee van de Unie als superstaat vindt zijn oorsprong in de concepten die Spinelli naar voren bracht in het Ventotene Manifest.

Het zegt dat “het zijn visie en zekerheid over wat er gedaan moet worden ontleent aan de wetenschap dat het de diepste behoeften van de moderne samenleving vertegenwoordigt en niet aan enige eerdere erkenning door de wil van het volk, die tot nu toe nog niet bestond. Op deze manier geeft het de basisrichtlijnen van de nieuwe orde uit, de eerste sociale discipline gericht op de ongevormde massa. Door deze dictatuur van de revolutionaire partij zal een nieuwe staat worden gevormd, en rond deze staat zal een nieuwe, echte democratie groeien.”

Dit is puur bolsjewisme! Deze toekomstige democratie zal, net als in het communisme, geleid worden door de dictatuur van revolutionaire partijen. Het Ventotene Manifest zegt verder dat het een stabiele federale staat zal zijn met een Europees leger, enz.

Laten we duidelijk zijn: dit project om de EU-verdragen te hervormen is communistisch en verwerpt het christen-democratische concept van Schuman. De Spinelli-groep, die co-auteur was van de voorstellen, is een informele groep in het Europees Parlement met tientallen leden van het Europees Parlement. Ze beweren federalisten te zijn, maar hun project is in werkelijkheid antifederalistisch.

Als je in een federatie naar de Duitse Bundesrepublik, Zwitserland of de Verenigde Staten kijkt, zijn de samenstellende delen van de federatie gelijk of bijna gelijk. Elke staat in de Verenigde Staten heeft twee vertegenwoordigers in de Senaat. Duitse Länder (staten) zijn vrijwel gelijkwaardig vertegenwoordigd in de Bundesrat. Hetzelfde geldt voor de Raad van Staten in Zwitserland.

In de Europese Unie daarentegen is het stemgewicht van de lidstaten evenredig aan hun bevolking. Dit is dus niet alleen een antidemocratisch project, maar ook een antifederalistisch project, ook al noemen ze zichzelf federalisten. Ze staan ​​eigenlijk verre van federale concepten. Het zijn centralisten.

Dit is een soort groep politieke ideologen, waarvan ik sommigen zelfs fanatici zou willen noemen, die een superstaat willen bouwen op de ruïnes van natiestaten, waar een politieke oligarchie op onverklaarbare wijze zal regeren en zal ontsnappen aan de democratische controle van de burgers.

Onder de voorgestelde wijzigingen in de EU-verdragen bevindt zich ook deze nogal revolutionaire regel vergeleken met de regel die tot nu toe van kracht was: daaropvolgende verdragen zouden worden aangenomen door een 4/5 meerderheid van de lidstaten. Aan de andere kant zal dit eerste verdrag, dat baanbrekend zou zijn en een dergelijk beginsel zou introduceren, unaniem moeten worden aangenomen, toch?

Ja. En als het eenmaal is aangenomen, zal het niet meer nodig zijn om de wil van sommige lidstaten af te dwingen als het omzeild kan worden. Dit is een curiositeit, want nergens in een internationale organisatie komt zoiets voor, dat een statutaire, constitutionele handeling van een organisatie anders dan unaniem wordt aangenomen.

Een andere revolutionaire verandering betreft de manier waarop de bevoegdheden van de Unie worden toegewezen. Tot nu toe zijn het – in ieder geval in theorie, want in de praktijk ligt dat toch een beetje anders – de lidstaten die de Unie nieuwe bevoegdheden verlenen. Daarentegen zou het volgens dit nieuw voorgestelde verdrag, waarover het Europees Parlement momenteel debatteert, officieel mogelijk worden voor de Unie om zichzelf nieuwe bevoegdheden toe te kennen en te beslissen over de bevoegdheden van de lidstaten.

Advertisement

Op dit moment bestaat er, althans op papier, volgens artikel 5 het zogenaamde beginsel van overdracht. Dit betekent dat de Unie alleen die bevoegdheden heeft die haar door de lidstaten zijn toegekend en die in de verdragen zijn opgesomd.

Daarentegen stelt het rapport van de zogenaamde Verhofstadt-groep de overdracht van tien bevoegdheidsgebieden aan de Unie voor, waarvan twee als exclusieve bevoegdheden op het gebied van klimaat en milieu, en acht als zogenaamde gedeelde bevoegdheden. Gedeelde bevoegdheden, zo zegt het verdrag, zijn die waarbij de Unie voorrang heeft bij de uitoefening ervan, en lidstaten kunnen alleen optreden voor zover de Unie deze bevoegdheden niet uitoefent.

Kortom, het is de Unie die zal beslissen over de bevoegdheden en reikwijdte van de soevereiniteit van de staten, en niet andersom. De soevereiniteit binnen de Europese Unie zou dus niet langer berusten bij de lidstaten, maar bij de Unie zelf, en de eerstgenoemde zou ondergeschikt worden gemaakt.

Overigens wordt de euro verplicht voor alle EU-leden. Dat is ook de reden waarom ik het heb over de dreiging dat de lidstaten simpele ‘Länder’ worden: het zullen gewoon staten van de Europese Unie zijn, net zoals er Duitse staten zijn.

In theorie is immigratie momenteel nog steeds de exclusieve bevoegdheid van de EU-lidstaten…

Op dit moment is economische immigratie inderdaad de exclusieve bevoegdheid van de lidstaten op basis van de bestaande Europese verdragen, maar dit wordt in de praktijk niet gerespecteerd. Het migratiepact, dat momenteel wordt afgerond, met zijn herplaatsingsprincipe, geeft de EU bevoegdheden die niet door de lidstaten zijn verleend.

En in termen van toekomstige bevoegdheden: als je al deze bevoegdheden doorneemt die de EU zou krijgen – milieu, klimaat, bosbouw, volksgezondheid, grensoverschrijdende transportinfrastructuur, buitengrenzenbeleid, buitenlandse zaken, binnenlandse veiligheidszaken, defensiezaken, civiele zaken, defensie, industrie, onderwijs… blijft er niet veel meer over voor de lidstaten. De bevoegdheden van de lidstaten zullen daarom residuaal en gedeeltelijk zijn.

Hieraan wordt het grote hoofdstuk van de culturele revolutie, of genderideologie, toegevoegd, waar overal in het Verdrag ‘gelijkheid tussen mannen en vrouwen’ wordt vervangen door het concept ‘gender’. En dit is om opgenomen te worden in de catalogus van zogenaamde Europese waarden.

Betekent dit dat als de verdragen worden gewijzigd volgens de huidige voorstellen van het Europees Parlement, de EU in staat zal zijn het homohuwelijk officieel en juridisch op te leggen aan alle lidstaten?

Het niet toestaan van huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht in een lidstaat zal namelijk een schending van de rechtsstaat zijn, zoals bedoeld in de nieuwe EU-definitie. Daar komt nog bij dat artikel 7, waar Polen en Hongarije al jaren mee worstelen, zou worden gewijzigd zodat het gebrek aan respect voor de rechtsstaat van een land kan worden vastgesteld en het betreffende land niet langer unaniem, maar door een meerderheid van de andere lidstaten kan worden gestraft.

Het aannemen van deze veranderingen zal tot gevolg hebben dat staten op dit gebied worden uitgeschakeld. Het zal gemakkelijker zijn om een ​​lidstaat te straffen en de EU-fondsen waar hij recht op heeft te blokkeren. Kortom, wat ze nu illegaal doen, zouden ze voortaan legaal kunnen doen, omdat alles in het Verdrag zou worden vastgelegd.

Hoe verhouden deze veranderingen zich tot de veranderingen die in september zijn voorgesteld door een door Frankrijk en Duitsland benoemd panel van deskundigen? Zijn de twee initiatieven op de een of andere manier met elkaar verbonden?

Nee, dat zijn ze niet. Het werk van het parlementaire team begon in juli 2022. We hebben het hier daarentegen over een team dat is gevormd op initiatief van de Duitse en Franse ministers van Europese Zaken. Hun rapport is geschreven door academici die iets op maat hebben geschreven waar deze twee ministers nu naar kunnen verwijzen. De thema’s zijn vergelijkbaar en de bedoelingen vallen samen, maar daar houden de overeenkomsten op.

Het rapport van het Parlement is eerder, breder en dieper, en heeft bovenal een formele rol. Het is gebaseerd op artikel 48 van het Verdrag betreffende de Europese Unie en leidt tot de procedure voor Verdragswijziging, terwijl het Duits-Franse rapport slechts een deskundigenadvies is dat op bestelling is gemaakt. De twee rapporten hebben een heel verschillend gewicht.

Dus wat is je voorspelling? Heeft het nieuwe verdrag voldoende steun in de grote EU-landen en wordt het simpelweg aan de rest opgelegd?

Eerst zal het in het Europees Parlement worden aangenomen. Grofweg afgaande op eerdere stemmen voorspel ik dat het ongeveer 330 stemmen “voor” en 170 “tegen” zullen zijn. Dat is wat eerdere stemmingen laten zien, bijvoorbeeld over de volledige afschaffing van het vetorecht, wat wordt beoogd in een ander rapport waarover in september in het Europees Parlement is gestemd.

Na goedkeuring door het Europees Parlement zal het voorstel tot wijziging van de EU-verdragen op het bureau van de EU-Raad belanden, waar de betrokken ministers uit de EU-27 bijeenkomen. Het zal worden doorgestuurd naar de Europese Raad, dat wil zeggen de bijeenkomst van staatshoofden en regeringsleiders.

De Europese Raad kan dan met een gewone meerderheid van stemmen, wat ongebruikelijk is, besluiten een Conventie bijeen te roepen. Het is het soort Conventie dat Giscard d’Estaing ooit voorzat en waaruit het mislukte Constitutionele Verdrag van de EU voortkwam. Een dergelijk verdrag is een instelling waarin de huidige Verdragen voorzien. De volgende stap is het besluit om een ​​Intergouvernementele Conferentie bijeen te roepen, die dit alles regelt met een gemeenschappelijk akkoord over verdragswijzigingen.

Mijn antwoord op uw vraag is dat als samenlevingen en politieke krachten nu niet wakker worden en dit in een vroeg stadium tegenhouden, de stoomwals van de EU helemaal tot het einde zal gaan. Aan de andere kant is er een kans, als er nu weerstand tegen is en er weerstand ontstaat in de samenlevingen van de lidstaten en invloed heeft op politieke debatten en verkiezingen, als de krachten die tegen deze regimeverandering zijn, in Frankrijk aan de macht komen, zoals wordt verwacht, en als er bij de verkiezingen voor het Europees Parlement volgend jaar een verschuiving van het politieke toneel naar rechts plaatsvindt, als dit een belangrijke kwestie wordt voor deze Europese verkiezingen zoals het hoort, dan bestaat er een kans om deze verdragswijzigingen te blokkeren.

Maar als dit in stilte gebeurt, zoals tot nu toe het geval is geweest, terwijl politici en de media zwijgen, zal dit proces tot het einde toe doorgaan. Nu worden de werkzaamheden onder de radar uitgevoerd. Alleen deskundigen en een zeer klein aantal journalisten hebben dit opgemerkt.

Dat is overigens de bedoeling om dat in eigen huis te doen, op een discrete manier. Het publiek mag niet merken dat er een staatsgreep op het punt staat plaats te vinden, dat de Europese Unie als gemeenschap van soevereine staten wordt afgeschaft en dat er een superstaat wordt gecreëerd zonder enige instemming van het volk, en dat de rol van de lidstaten worden verkleind.

Daarom is het vandaag de dag noodzakelijk om, net als de Capitolijnse Ganzen, te waarschuwen en te alarmeren dat deze staatsgreep op het punt staat te gebeuren. Dit zou geen probleem zijn als de Europese samenlevingen ermee instemden. Als mensen de afschaffing van natiestaten willen, dan is dat oké, ook al vind ik het niet leuk. Willen jullie een superstaat waar een kaste van eurocraten zal regeren zonder controle van de burgers? Zo ja, druk dan uw goedkeuring uit.

Maar in Brussel weten ze heel goed dat een dergelijke overeenkomst niet bestaat en niet zal bestaan. Ze willen het dus in het geheim doen, en daarom noem ik dit een complot en een putsch. Het is een aanval op de democratie. Robert Schuman draait zich waarschijnlijk om in zijn graf. Als hij nog leefde en vandaag lid van het Europees Parlement was, zou hij tegen stemmen. Dat geldt ook voor de Italiaan Alcide de Gasperi, een andere grondlegger van Europa.

Het probleem is dat Europa is gekaapt en gestolen. Net zoals Zeus, in de vorm van een stier, Europa ontvoerde, hebben links-liberale kringen bezit genomen van iets dat een concept was met een christelijke oorsprong, iets dat gebaseerd was op het subsidiariteitsbeginsel, dat overigens is afgeleid uit de sociale leer van de Kerk. Dit iets wordt door hen getransformeerd in een project met communistische wortels. De auteurs van de ontwerpresolutie en het rapport van het Europees Parlement verbergen dit niet eens.

***

Jacek Saryusz-Wolski is econoom en expert op het gebied van Europese studies. Hij was een van de belangrijkste onderhandelaars van Polen voor het lidmaatschap van de Europese Unie en was in de jaren negentig en begin 2000 verantwoordelijk voor de betrekkingen met de EU in verschillende regeringen. Sinds 2004 is hij lid van het Europees Parlement. Van 2004 tot 2007 was hij vice-voorzitter van het Europees Parlement en van 2007 tot 2009 was hij voorzitter van de commissie Buitenlandse Zaken van het EP. Jacek Saryusz-Wolski was ook lid van de vakbond Solidariteit. onder communistisch bewind in de jaren tachtig. Walgend van de manier waarop zijn liberale collega’s in Brussel sancties tegen Polen probeerden door te drukken na de verkiezingsnederlaag van 2015, distantieerde hij zich van het Burgerplatform (PO), waarvan hij een leidende figuur was ((hij was toen vicevoorzitter van de Europese Volkspartij), en kwam dichter bij Wet en Rechtvaardigheid (PiS), met wie hij nu in de groep Europese Conservatieven en Hervormers (ECR) zit.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen


Enorme machtsgreep: Duitsland, Frankrijk willen dit jaar een einde maken aan vetorechten in de EU

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
5 Comments
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Dee
Dee
6 maanden geleden

Ja, dit speelt al heel lang. Vanaf het begin. Stap voor stap naar een Europese super Staat. En dit is de volgende stap. En dat lijkt allemaal heel eng, en dat is het ook. Het is een schop tegen de schenen, een klap in het gezicht. Terwijl wij alleen maar stootjes uitdelen.
Het is ‘hopen op’ en groeien. De waarheid vertellen aan zo veel mogelijk mensen. Maar het is vechten tegen de bierkaai.
Ik wacht op de grote ommekeer, maar ik vraag mij af tot welke prijs.

Jos
Jos
6 maanden geleden

Verhofstadt een opruier eerste klas, een dom soort werktuig in de handen van Soros and the likes. Mensen zijn nog net niet slim genoeg om te beseffen waar ze in zitten.

Hagar
Hagar
6 maanden geleden

De Europese Superstaat is slechts een tussenstap: het echte einddoel van de satanisten is één wereldregering, en de totale onderwerping of vernietiging van elk land (bijvoorbeeld China en Rusland) dat zich verzet.

Bovendien willen zij een wereld die naar satanistische principes georganiseerd is: alle seksuele perversies worden gepromoot, eigendom wordt afgeschaft, alle volkeren moeten zich vermengen, het gezin wordt afgeschaft, religies worden afgeschaft, de enige moraal die nog bestaat is gehoorzaamheid, iedereen wordt digitaal gevolgd, iedereen wordt gedwongen gemedicaliseerd en gevaccineerd, enz…

Dit is het einddoel van de satanisten, en dus letterlijk de hel op aarde: de mens verliest al zijn menselijkheid, en leeft zoals een boerderijdier: hij mag leven zolang hij nuttig en braaf is, en daarna naar het slachthuis.

Pjotr
Pjotr
6 maanden geleden

Dan weet u voor wie te stemmen in 2024, voor vertegenwoordigers van ECR of IDG. Welke patijen daar in Nederland toe behoren weet ik niet, voor Belgium weet ik dat wel: N-VA zit bij ECR, VB zit bij IDG.
Als Nederlander moet u dat echt uitzoeken want het heeft geen enkele zin Europees te stemmen voor een partijtje dat niet tot een Europese fractie behoort. Die staan ook zonder cordon sanitaire sowieso buitenspel.

luisa
luisa
6 maanden geleden

Referendum in de volgende verkiezingen in de EU of wij willen nog de EU. In iedere verkiezingen zal moeten plaatsen deze referendum dat is pas democratie, de burger bepaalt wanneer exit.