Enkele feiten over Iran en terrorisme

1

OPMERKING — Het volgende is een stuk dat ik in januari 2020 op de blog van Pat Lang heb gepubliceerd. Het is een beetje gedateerd, maar het centrale punt van het artikel blijft overeind. Ik vrees dat de Verenigde Staten en Israël Iran gaan aanvallen en de wil en het vermogen van Iran om wraak te nemen verkeerd hebben ingeschat. Als dat gebeurt, zullen we te maken krijgen met een gevaarlijke uitbreiding van de oorlogen die nu gaande zijn in Oekraïne en Gaza, schrijft Larry Johnson.

Als emotie de boventoon voert, doen feiten er niet toe. Helaas is dat de realiteit waarmee we worden geconfronteerd als het gaat om praten over Iran en terrorisme. De Amerikaanse regering en bijna alle media blijven verklaren dat Iran de grootste sponsor van terrorisme is. Dat is niet waar. Dat is een leugen. Ik besef dat als ik deze bewering een leugen noem, ik opensta voor beschuldigingen dat ik een apologeet ben voor Iran. Maar kijk gewoon naar de feiten.

Hier is de meest recente  bewering van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken over Iran en terrorisme:

Iran blijft ‘s werelds grootste staatssponsor van terrorisme. Het regime heeft bijna een miljard dollar per jaar uitgegeven om terroristische groeperingen te steunen die als bondgenoten dienen en zijn kwaadaardige invloed over de hele wereld uitbreiden. Teheran heeft internationale terroristische groeperingen zoals Hezbollah, Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad gefinancierd. Het land is ook betrokken bij zijn eigen terroristische complotten over de hele wereld, vooral in Europa. In januari onderzochten de Duitse autoriteiten tien vermoedelijke Qods Force-agenten van de Islamitische Revolutionaire Garde. In de zomer verijdelden de autoriteiten in België, Frankrijk en Duitsland een Iraans complot om een ​​politieke bijeenkomst nabij Parijs te bombarderen. In oktober werd een Iraanse agent gearresteerd wegens het plannen van een moordaanslag in Denemarken, en in december zette Albanië twee Iraanse functionarissen uit wegens het beramen van terroristische aanslagen. Bovendien bleef Teheran toestaan ​​dat een AQ-facilitatienetwerk in Iran actief was, dat strijders en geld naar conflictgebieden in Afghanistan en Syrië stuurt, en het heeft asiel verleend aan AQ-leden die in het land verblijven.

Lees meer
Joe Biden's nationale veiligheidsadviseur: "Al-Qaeda staat aan onze kant in Syrië"

Merk je wat er ontbreekt? Een lijst met specifieke aanvallen waarbij daadwerkelijk slachtoffers vielen. Plannen en plots zijn niet hetzelfde als acties. Als de kwaadaardige invloed van Iran zo krachtig was, zouden we op specifieke aanvallen en specifieke slachtoffers moeten kunnen wijzen. Maar u zult deze feiten niet vinden in het rapport van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, omdat ze niet bestaan.

De statistische bijlage met details over de aanslagen en de verantwoordelijke groepen rapporteert het volgende:

De Taliban waren verantwoordelijk voor 8.509 doden en 4.943 gewonden, ongeveer 25 procent van het totale aantal slachtoffers dat in 2018 wereldwijd aan terrorisme werd toegeschreven. Met 647 terroristische aanslagen was ISIS  de  op één na meest actieve terroristische organisatie, verantwoordelijk voor 3.585 dodelijke slachtoffers en 1.761 gewonden. Na 535 aanslagen was Al-Shabaab verantwoordelijk voor 2.062 doden en 1.278 gewonden. Boko Haram  behoorde tot de top vijf van terroristische daders, met 220 incidenten, 1.311 doden en 927 gewonden. Opgemerkt moet worden dat lokale bronnen niet altijd onderscheid maken tussen Boko Haram en ISIS-West-Afrika.

LoL, Taliban hebben nooit een aanslag buiten Afghanistan gepleegd en vochten een bevrijdingsoorlog tegen de Amerikaanse illegale bezetter. Dat is géén terreur.

ISIS is nota bene een Israëlische en Amerikaanse proxy:

Er wordt geen enkele groep geïdentificeerd die banden heeft met Iran of die door Iran wordt gesteund. Kijk eens naar deze tabel uit de statistische bijlage:

Geen Hezbollah en geen Hamas. Als een land terrorisme gaat ‘sponsoren’, mogen we terroristische aanslagen verwachten. De aanvallen die plaatsvinden zijn voornamelijk afkomstig van soennitische groepen die banden hebben met Saoedi-Arabië, Israël en de VS, en niet Iran.

De uitleg van het ministerie van Buitenlandse Zaken over de Iraanse steun voor terrorisme maakt duidelijk wat het echte probleem is (ik citeer het  rapport uit 2016 , maar als je de  versies uit 2017 of 2018 leest, is er geen significant verschil):

Iran werd in 1984 aangewezen als staatssponsor van terrorisme en zette in 2016 zijn terroristische activiteiten voort, waaronder steun aan Hezbollah, Palestijnse terroristische groeperingen in Gaza en verschillende groepen in Syrië, Irak en het hele Midden-Oosten. Iran gebruikte de Islamitische Revolutionaire Garde-Qods Force (IRGC-QF) om doelstellingen van het buitenlands beleid te implementeren, dekking te bieden voor inlichtingenoperaties en instabiliteit in het Midden-Oosten te creëren. Iran heeft de betrokkenheid van het IRGC-QF bij de conflicten in Irak en Syrië erkend en het IRGC-QF is het belangrijkste mechanisme van Iran voor het cultiveren en ondersteunen van terroristen in het buitenland.

In 2016 steunde Iran verschillende Iraakse sjiitische terroristische groeperingen, waaronder Kata’ib Hezbollah, als onderdeel van een poging om ISIS in Irak te bestrijden en het Assad-regime in Syrië te versterken. Iran beschouwt het Assad-regime in Syrië als een cruciale bondgenoot en Syrië en Irak als cruciale routes om wapens te leveren aan Hezbollah, de voornaamste terroristische partner van Iran. Iran heeft, door middel van financiële verlokkingen of verblijfsvergunningen, voornamelijk sjiitische strijders uit Afghanistan en Pakistan gefaciliteerd en gedwongen om deel te nemen aan het brute optreden van het Assad-regime in Syrië. Door Iran gesteunde sjiitische milities in Irak hebben ernstige mensenrechtenschendingen begaan tegen voornamelijk soennitische burgers, en Iraanse strijdkrachten hebben militie-operaties in Syrië rechtstreeks gesteund met gepantserde voertuigen, artillerie en drones.

De Verenigde Staten zijn boos op Iran omdat het de geheime Amerikaanse actie in Syrië heeft verijdeld. Het waren de Verenigde Staten, samen met Groot-Brittannië, Saoedi-Arabië en Turkije, die hielpen bij het ontsteken en escaleren van de burgeroorlog in Syrië. Waarom? De Saoedi’s en de Israëli’s maakten zich in 2011 steeds meer zorgen over de zich uitbreidende invloed van Iran in de regio. En wie stelde Iran daartoe in staat? We deden dat. Toen de Verenigde Staten Saddam Hoessein verwijderden en de Baath-beweging in Irak vernietigden, vond de regering-Bush het een slim idee om Iraakse sjiieten in leiderschapsposities te installeren. Geen van de belangrijkste beleidsmakers aan de Amerikaanse kant heeft enige twijfel geuit over het feit dat deze Iraakse politici en militairen al lang bestaande relaties met Iran hadden, inclusief financiële steun.

Iran had ook een langdurige relatie met Syrië. Barack Obama en Hillary Clinton besloten dat als we Bashir Assad, de Syrische leider, konden elimineren, we Iran zouden verzwakken. Dit was een beleid dat veel Republikeinen, met name John McCain en Lindsey Graham, steunden. Maar het plan om Iran te verzwakken mislukte. Iran kwam, samen met Rusland, de regering van Syrië te hulp in een grootschalige counter-insurgency-campagne. Iran, de Russen en de Syrische regering vochten tegen radicale soennitische islamisten, van wie velen werden gefinancierd door de westerse alliantie.

Advertisement

De militaire steun van Iran aan de regering van Syrië brengt de Amerikaanse beleidsmakers duidelijk in de war, maar het is geen ‘terrorisme’. Het is pure counter-insurgency.

Wikipedia biedt aanvullend bewijsmateriaal over de ware aard van het internationale terrorisme. Ik heb de lijsten met incidenten doorgenomen, met onder meer de beschrijving van de aanslagen, de daders en het aantal slachtoffers voor 2016-2018. Ik heb de incidenten van 2016 alleen in een spreadsheet kunnen verwerken. Hier zijn de feitelijke feiten.

In 2016 waren er zeven terroristische aanslagen waarbij zeker honderd slachtoffers vielen. Ze werden allemaal toegeschreven aan ISIL, ook bekend als de Islamitische Staat van Irak en de Levant.  Niet één ervan was gelinkt aan Iran of enige groep die financiële steun ontving van Iran. Er waren in 2016 in totaal 1753 terroristische aanslagen en minstens 15.993 doden.

Hier is het maandoverzicht voor 2016:

Januari – 105 terroristische aanslagen waarbij minstens 1.351 mensen om het leven kwamen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah. De zeven aanslagen in Israël waarbij zeven doden vielen, werden toegeschreven aan een ‘Palestijnse’ eenzame wolf.

Februari : 72 aanslagen waarbij 1075 doden vielen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah. Er waren zeven aanslagen en drie doden toegeschreven aan ‘lone-wolf’ Palestijnen.

Maart : 112 aanslagen waarbij minstens 778 doden vielen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah. Er waren 13 aanslagen in Israël, geïdentificeerd als “lone-wolf” Palestijns. Geen noemenswaardige Israëlische slachtoffers.

April : 152 aanslagen waarbij minstens 1012 doden vielen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

Mei – 202 aanslagen waarbij minstens 1600 doden vallen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

Juni : 187 aanslagen en minstens 1693 doden. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

Juli – 187 aanslagen met minstens 1684 doden. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

Augustus: 139 terroristische aanslagen met 1224 doden tot gevolg. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

September –128 terroristische aanslagen, waarbij minstens 849 doden vielen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

Oktober –166 terroristische aanslagen en minstens 2139 doden. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

November – 153 terroristische aanslagen waarbij minstens 1446 doden vielen. Er waren geen aanslagen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

December : 147 terroristische aanslagen, waarbij minstens 930 doden vielen. Er waren geen aanvallen die verband hielden met Kata’ib Hezbollah, Hamas of Hezbollah.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken blijft volhouden dat Iran indirecte steun verleent aan Al Qaeda. Dat is pure onzin. Iran vecht en doodt Al Qaeda-troepen in Syrië. Ze hebben geen ideologische affiniteit met Al Qaeda.

Ik zou willen dat het Amerikaanse volk de tijd zou nemen om geïnformeerd te worden over de werkelijke aard en omvang van ‘internationaal terrorisme’. Er was een tijd in de jaren tachtig dat Iran zeer actief was in het gebruik van terrorisme als wapen om Amerikaanse militaire en diplomatieke doelen aan te vallen. Maar zelfs deze aanvallen waren gericht op gebieden waar de vermeende nationale belangen van Iran op het spel stonden. Ik excuseer en onderschrijf hun daden niet. Maar ik denk wel dat we moeten begrijpen dat terrorisme meestal een context heeft. Het zijn niet de acties van een geestesziek persoon die boos is en uithaalt naar het dichtstbijzijnde beschikbare doelwit. Die aanvallen waren gepland en zeer berekend.

De echte kwestie waar we ons op moeten concentreren is de vraag of we de uitbreiding van de invloed van Iran in het Midden-Oosten wel of niet kunnen stoppen. Dit blijft een grote zorg voor Israël en Saoedi-Arabië. Amerikaanse beleidsmakers wedden dat het diplomatiek isoleren van Iran, het opvoeren van de economische druk en het gebruik van enige militaire macht op de een of andere manier de oppositie van het regime zal stimuleren en tot de omverwerping van de Mullahs zal leiden. Wij hebben hetzelfde beleid met Cuba geprobeerd. Het werkte daar niet en zal nu waarschijnlijk ook niet werken in Iran.

Iran heeft opties en achtervolgt deze op agressieve wijze. China en Rusland, die te maken krijgen met hun eigen pesterij door de Verenigde Staten, helpen Iran al om de Trump-regering onder druk te zetten. Eind december 2019 voerden Iran, Rusland en China een gezamenlijke militaire oefening uit. De Iraniërs waren heel duidelijk over hun visie op deze samenwerking:

“De belangrijkste prestatie van deze oefeningen. . . is deze boodschap dat de Islamitische republiek Iran niet geïsoleerd kan worden”, zei vice-admiraal Gholamreza Tahani, plaatsvervangend marinecommandant. “Deze oefeningen laten zien dat de betrekkingen tussen Iran, Rusland en China een nieuw hoog niveau hebben bereikt, terwijl deze trend zich de komende jaren zal voortzetten.”

De regering-Trump moet stoppen met haar infantiele tirades over Iran en terrorisme. De feitelijke problemen rond de groeiende invloed van Iran in de regio hebben weinig met terrorisme te maken. Ons beleid en onze acties jegens Iran versnellen hun samenwerking met China en Rusland, maar verminderen deze niet. Ik denk niet dat dit de langetermijnbelangen van de Verenigde Staten of onze bondgenoten in het Midden-Oosten dient.

[ EINDNOOTJE — Wil iemand beweren dat mijn conclusie in de voorgaande paragraaf verkeerd was? ]


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen


Alles wijst op Iran: slecht voorteken bij USS Gerald R. Ford – VS stuurt extra THAAD en Patriots naar Midden-Oosten – Derde vliegdekschip onderweg

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
1 Comment
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Petra
Petra
5 maanden geleden

De dreiging uit Brussel door de WEF plannen van de Europese Commissie is aanzienlijk groter dan de dreiging uit Teheran.

Laten we ons dat goed beseffen. De belangrijkste vijand zit niet in Teheran, Noord Korea, Moskou of dat soort exotische oorden.

Nee, die zit in Den Haag, Brussel, Berlijn, Davos, Genève, London en Washington en dat soort oorden.

Onder onze neus dus!