Sinds een jaar staat Oostenrijk in het teken van de Coronapolitiek en dus in een noodtoestand. En het laat ons elke dag botweg zien wie hierover beslist: Het zijn niet-gekozen, internationale organisaties namens welke de Oostenrijkse regering wetten uitvaardigt – waarvan sommige ongrondwettelijk zijn – en als het ware door het regime benoemde commissies, waarover de Oostenrijkers evenmin beslissingsbevoegdheid hebben. De realiteit van vandaag is die van een dictatuur met een toenemende bewakingsstaat, die de slogan van de “Nieuwe Normaliteit” draagt.
Eén jaar Corona: vandaag, 25 februari, “vieren” wij een tragische verjaardag die onze republiek op haar grondvesten heeft geschokt, zoals dat vroeger ondenkbaar zou zijn geweest. De datum markeert de dag waarop de eerste Corona-zaak in Oostenrijk werd gedocumenteerd. Vandaag weten we ook: 25 februari markeert het begin van een nieuw tijdperk waarin onze democratie op haar einde loopt, schrijft Bernadette Conrads.
Vrijheid geplaatst onder de glazen stolp
Zeker: Sinds ten minste december 2019 was ook in Oostenrijk bekend dat een naar verluidt bijzonder gevaarlijk “killer virus” in China een ravage aan het aanrichten was. Reeds in januari kon men in verschillende Oostenrijkse kranten lezen dat de Volksrepubliek in slechts tien dagen een ziekenhuis met 1.000 bedden had gebouwd om de massa’s zieken te behandelen. Dergelijke gruwelverhalen leken destijds ongemerkt aan de regering voorbij te gaan. Met het oog op deze dreigende horrorscenario’s hadden velen de onmiddellijke beperking van alle vervoers- en reisactiviteiten verwacht. De Oostenrijkse bondsregering heeft deze verwachtingen echter van meet af aan verworpen. Nog op 24 februari verklaarde Rudolf Anschober, minister van Volksgezondheid: “Je kunt Oostenrijk geen van de wereld afsluiten”. Intussen bevinden wij ons al lang onder deze glazen stolp waardoor wij ons niet eens vrij kunnen bewegen in ons land, laat staan naar het buitenland kunnen reizen.
De doden van Bergamo
In maart gingen de beelden van de doden van Bergamo de wereld rond. Video’s van de opgestapelde lijkzakken in het ziekenhuis en de sensationele verwijdering ervan door militaire voertuigen hadden het ons duidelijk moeten maken: De situatie is ernstig. We gaan allemaal sterven. Vandaag weten we: De honderdduizenden doden waarmee bondskanselier Sebastian Kurz later dreigde, zijn er nooit gekomen. Noch in rijke staten met goede, medische zorg, noch in ontwikkelingslanden. Noch in staten met strenge lockdowns, noch in die met minder beperkingen. Wij weten niet wat er werkelijk in Bergamo is gebeurd, maar wij kunnen wel met zekerheid stellen: ondanks de vermeende wereldwijde epidemie zijn de vreselijke beelden uit Italië een op zichzelf staand geval gebleven. Degenen die menen dat dit te wijten is aan maatregelen zoals verplichte maskers, die zelfs door de regering van meet af aan als een zuiver “psychologische” maatregel werden omschreven, hebben misschien toch al moeite met de logica.
Transparante burgers in de totalitaire staat
Vandaag bevinden wij ons in een situatie waarin wij reeds bij het verlaten van ons huis moeten aanvaarden dat wij aan de politie moeten uitleggen om welke reden wij het huis hebben verlaten. De staat heeft zich als vanzelfsprekend het recht toegeëigend te controleren met wie wij omgaan, wanneer en om welke reden, en dit in toenemende mate bij te houden (trefwoord: “tracering van contacten”).
De staat is meer verward dan ooit. Terwijl wij steeds transparanter worden, bepalen nooit verkozen raden, zoals het regeringscomité voor bio-ethiek, goed en kwaad, leven en dood. Bovendien worden wij onderworpen aan de standpunten van internationale organisaties zoals de WHO
Verarming van de massa’s
Velen zijn al van alles ontdaan. Met meer dan een half miljoen werklozen zijn meer mensen dan ooit afhankelijk van de staat. En het einde van de bezuinigingsmaatregelen is allesbehalve in zicht, zodat nog meer mensen in de toekomst volledig afhankelijk zullen zijn van de staat. Nu al staat vast dat meer dan 30% van de gastronomische bedrijven niet meer zal heropenen, omdat hun exploitanten reeds aan hun bestaansgrens zijn gekomen. Voor hoogdravende gedachten over het democratisch gehalte van ons land en de teloorgang van onze vrijheid of een vraagteken bij de evenredigheid van de maatregelen met de gevaarlijkheid is, gezien de brede, existentiële ontberingen, voor velen weinig plaats. Zij die vinden dat zij afhankelijk zijn van de staat, zullen nogal terughoudend zijn in hun kritiek.
Er zijn geen grondrechten meer
Alles wat vroeger vanzelfsprekend leek in onze vermeende, liberale democratie – onze vrijheid, onze welvaart, onze volkssoevereiniteit – zijn we kwijtgeraakt. Onze gsm-gegevens worden al maanden in de gaten gehouden – door het “contactbeheer” van de overheid, de verontwaardiging bleef uit. Onze kinderen lijden psychologische schade van een ongekende omvang en sommigen worden zelfs suïcidaal. Critici van maatregelen worden bedreigd met ontvoering van hun kinderen. In Duitsland worden critici van de maatregelen reeds in kampen opgesloten en ook in Oostenrijk worden “quarantainebrekers” met gevangenisstraf bedreigd. Demonstraties tegen deze totalitaire realiteit zijn eenvoudigweg verboden onder het voorwendsel van de epidemie. Er is geen rode lijn meer, geen staatsoptreden dat te hard is, dat niet quasi-legitimeerd wordt door “Corona”. Dit is het “Nieuwe Normaal”: er zijn geen grondrechten meer, er is geen rechtszekerheid meer in die staat waarin de regering de grondwet met een onvoorstelbare vanzelfsprekendheid overtreedt, terwijl de federale president erover zwijgt.
Einde van de informatievrijheid
De politieke filosoof en constitutioneel jurist Carl Schmitt schreef: “Soeverein is wie beslist over de uitzonderingstoestand”. Het Oostenrijkse volk beslist niets meer sinds het Coronabeleid, wij hebben geen keuze meer over wat ons overkomt. Wij zijn een sovjetrepubliek geworden waar internationale organisaties en nationale deskundigenpanels over ons lot beslissen. “Corona” heeft onze volkssoevereiniteit afgenomen en daarmee onze democratie. Om het terug te winnen moeten we in staat zijn te netwerken en onszelf te informeren.
De mainstream media lopen al lange tijd aan de leiband van de regering, die hen overstelpt heeft met belastinggeld op een voorheen ondenkbare schaal, om zich zo elke kritische berichtgeving af te kopen. Op het internet wordt kritiek op maatregelen op alle belangrijke platforms botweg gecensureerd met behulp van zogenaamde “factcheckers” die beoordelen wat “waar” is en wat “onwaar” is. Ondertussen roept de ÖVP van Sebastian Kurz zelfs openlijk op tot het einde van de persvrijheid. Vrijheid van informatie wordt steeds meer om zeep geholpen. Daarmee zou onze laatste kans op een vreedzame terugkeer naar de democratie verkeken kunnen zijn.
Meld je aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2020/12/28/duitse-econoom-zegt-great-reset-zal-een-crash-veroorzaken-die-erger-is-dan-jaren-dertig/?swcfpc=1
