Het belang van de kalme en nuchtere reactie van Rusland op de recente drone-aanvallen op Pskov kan niet genoeg worden benadrukt, want het was alleen door deze volwassen reactie dat het conflict niet uit de hand liep, zoals oorlogszuchtige globalisten uit de VS, Kiev en de Baltische staten en Polen verwacht hadden.

De noordwestelijke Russische stad Pskov is deze week twee keer aangevallen door drones. Bij het eerste incident raakte naar verluidt een Il-76 militair transportvliegtuig beschadigd, meldt Spoetnik , daarbij verwijzend naar het regionale hoofdkwartier van het Ministerie van Noodsituaties, terwijl de tweede aanval buiten de stad werd gestopt. De nabijheid van Pskov tot de NAVO-lidstaten Estland en Letland heeft de speculatie aangewakkerd dat de aanvallen afkomstig waren van dit anti-Russische blok, schrijft Andrew Korybko.

Woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova, zei woensdag: “Het is ook duidelijk dat Oekraïense drones niet zo’n afstand kunnen vliegen zonder een zorgvuldig geplande route op basis van informatie van westerse satellieten.” Dit geeft aan dat ze vanuit Oekraïne zijn gelanceerd en niet vanuit de Baltische staten. De volgende dag zei Dmitry Peskov, woordvoerder van het Kremlin, dat de “routes [van de drone-aanvallen] worden uitgezocht, hoe dit is gedaan wordt geanalyseerd”. Zoals te zien is, trokken beide functionarissen hier niet meteen conclusies uit.

Hoe dan ook zijn de twee drone-aanvallen op Pskov zeer gevaarlijk, juist omdat ze mogelijk vanaf NAVO-grondgebied zijn gelanceerd. Als dat zo is, betekent dit een ongekende escalatie van de proxy- oorlog tussen de NAVO en Rusland en dreigt het indirecte conflict in Oekraïne te escaleren tot een hete oorlog tussen de twee blokken. Er bestaat echter ook een mogelijkheid dat deze anti-Russische drone-aanvallen in de Baltische staten voor dit doel zijn uitgevoerd door niet-statelijke actoren.

Als er enige waarheid schuilt in een van beide scenario’s, hoewel er van Russische zijde nog geen bewijs is geleverd dat dit zo is, dan betekent dit dat Moskou een heilige mate van geduld aan de dag legt door niet wederzijds of asymmetrisch te reageren. Hoewel deze aanpak gebaseerd zou zijn op het vermijden van een grotere oorlog die het einde van de wereld zou kunnen betekenen, zouden “doom & gloom” samenzweringstheoretici zoals diegenen die de standpunten van Igor Girkin kanaliseren, kunnen beweren dat het Kremlin ofwel “uitverkocht” is aan het Westen of “te zwak” is om de confrontatie aan te gaan.

Aan de andere kant zou het heel goed kunnen dat deze aanvallen vanuit Oekraïne werden gelanceerd met behulp van westerse satellieten, precies zoals Zakharova beweerde. In dit geval was er nog steeds sprake van een gevaarlijke escalatie, maar minder dan de eerder genoemde mogelijkheid dat deze drones uit de Baltische staten kwamen. Ongeacht welke versie van de gebeurtenissen we volgen, in beide gevallen gaat het om twee drone-aanvallen op Pskov in de afgelopen week, wat zeer zorgwekkend is gezien de nabijheid van de stad tot NAVO-grondgebied.

De voorgaande observatie suggereert daarom sterk dat Pskov om psychologische redenen werd aangevallen, die nu zullen worden besproken. De New York Times meldde eind augustus dat “Oekraïense drone-aanvallen op Rusland een boodschap zijn aan het eigen volk” om het moreel op te krikken door te laten zien dat het terug kan slaan. In reactie daarop beweerde The Economist: “De aanvallen op Moskou die de krantenkoppen halen, zijn bedoeld om een ​​psychologische impact te hebben en de realiteit van de oorlog dichter bij de gewone Russen te brengen.”

De recente aanvallen op Pskov dienden om deze psychologische doelen te bevorderen, maar er zijn er nog twee die deze doelen probeerden te bereiken. Door deze aan de NAVO grenzende stad aan te vallen, probeerden de VS en Oekraïne ook Rusland in diskrediet te brengen in de ogen van zijn zogenaamde ‘turbopatriotten’, door hun percepties te manipuleren in de richting die eerder werd beschreven met betrekking tot de door Girkin beïnvloede verhalen. Bovendien, maar veel minder kansrijk, willen ze misschien ook een overdreven reactie van Rusland uitlokken.

Wat de eerste van deze aanvullende psychologische redenen betreft: het spreekt voor zich waarom de vijanden van Rusland de reeds bestaande verschillen tussen een steeds mondiger deel van de samenleving en de staat van buitenaf willen verergeren. Wat de tweede reden betreft, deze zou voorspelbaar worden gepresenteerd als “niet-uitgelokte agressie tegen de NAVO”, wat op zijn beurt zou rechtvaardigen dat het blok de situatie verder zou escaleren en/of de hervatting van de vredesbesprekingen zou vertragen.

De hierboven genoemde motivaties zijn niet uitsluitend die van de VS of Oekraïne, of om specifieker te zijn, de motivaties van de globalistische beleidsmakende factie van de VS die gelooft in het prioriteit geven aan het indammen van Rusland boven China en die tegenwoordig wedijvert met hun pragmatische rivalen om op koers te blijven. Polen en de Baltische staten willen de NAVO-proxy-oorlog tussen Rusland en de NAVO ook laten escaleren om ideologische redenen die verband houden met de diepgewortelde russofobie van hun leiders en ook om de vredesbesprekingen te saboteren.

Terwijl het conflict evolueert in de richting van de schijnbaar onvermijdelijke hervatting van die gesprekken tegen het einde van het jaar of ergens begin volgend jaar, na het mislukken van het tegenoffensief van Kiev en het daaruit voortvloeiende vingerwijzen tussen de VS en Oekraïne, vrezen deze vier landen dat ze in de steek zijn gelaten en mogelijk “uitverkocht” worden. Het maakt niet uit of je het met hun standpunt eens bent of niet, het gaat erom dat dit het paradigma is waaronder zij hun beleid ten aanzien van deze proxy-oorlog formuleren.

Met dit in gedachten kan niet worden uitgesloten dat ten minste enkele van de drones zijn gelanceerd vanuit de Baltische staten, hetzij unilateraal door hun eigen strijdkrachten zonder toestemming van de VS, in samenspanning met de subversieve globalistische factie van de VS, of door aan de staat gelieerde maar formeel niet-statelijke actoren. Ze willen allemaal de weg naar vrede bemoeilijken door een escalatie in de NAVO-proxy-oorlog uit te lokken, zelfs als dat leidt tot een NAVO-Russische oorlog, maar ze kunnen niet slagen zolang Moskou niet in het aas hapt.

Het belang van de kalme en weloverwogen reactie van Rusland op de laatste droneaanvallen op Pskov kan daarom niet genoeg worden benadrukt, want alleen door deze volwassen reactie is het conflict niet uit de hand gelopen zoals de oorlogszuchtige globalisten van de VS, Kiev, de Baltische staten en Polen hadden verwacht. De exacte waarheid van wat er is gebeurd zal misschien nooit helemaal aan het licht komen, maar toch zou iedereen moeten waarderen dat de dynamiek van de proxy-oorlog relatief stabiel blijft en op weg is naar vrede.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Ongepaste ‘boemer Hitler- en nazivergelijkingen’ verdwijnen in de prullenbak, en –

Oproepen tot geweld in de comments worden beantwoord met een onmiddellijke permaban !

Er wordt vooraf gemodereerd dus het kan even duren voor je comment verschijnt.

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over