Izabella Kaminska, voorheen redacteur van Alphaville van de FT en nu redacteur van de Blind Spot, heeft de aandacht gevestigd op een alarmerende passage in een in januari 2021 door Deutsche Bank Research gepubliceerd document met de titel  ‘What we must do to Rebuild‘, meldt Toby Young.
Eric Heyman heeft het stuk geschreven over de moeilijke keuzes die de EU moet maken om haar doelstelling van “klimaatneutraliteit” tegen 2050 – Net Zero, met andere woorden – te halen en zegt het volgende:
Het effect van het huidige klimaatbeleid op het dagelijks leven van de mensen is voor veel huishoudens nog vrij abstract en aanvaardbaar. Het klimaatbeleid komt in de vorm van hogere belastingen en heffingen op energie, waardoor verwarming en mobiliteit duurder worden. Sommige landen hebben minimumnormen inzake energie-efficiëntie voor gebouwen of soortgelijke regels op andere gebieden vastgesteld. Het klimaatbeleid bepaalt echter niet ons leven. We nemen belangrijke consumptiebeslissingen, bijvoorbeeld of we überhaupt reizen, hoeveel we reizen en welke vervoermiddelen we gebruiken, of we in een groot huis of een klein appartement wonen en hoe we ons huis verwarmen, hoeveel elektronische apparaten we hebben en hoe intensief we ze gebruiken of hoeveel vlees en exotisch fruit we eten. Deze beslissingen worden meestal genomen op basis van ons inkomen, niet op basis van klimaatoverwegingen.
Als we werkelijk klimaatneutraliteit willen bereiken, moeten we ons gedrag op al deze levensgebieden veranderen. Dat komt simpelweg omdat er nog geen adequate kosteneffectieve technologieën zijn waarmee we onze levensstandaard op een koolstofneutrale manier kunnen handhaven. Dat betekent dat de koolstofprijzen aanzienlijk zullen moeten stijgen om de mensen ertoe aan te zetten hun gedrag te veranderen. Een andere (of misschien aanvullende) optie is het aanzienlijk aanscherpen van de regelgeving. Ik weet dat “eco-dictatuur” een vervelend woord is. Maar we moeten ons misschien afvragen of en in hoeverre we bereid zijn een soort ecodictatuur (in de vorm van regelgeving) te aanvaarden om naar klimaatneutraliteit toe te werken.
Wanneer hij zegt dat we “ons moeten afvragen of en in hoeverre we bereid zijn een soort van eco-dictatuur te aanvaarden”, denk ik niet dat hij een Net Zero referendum in gedachten heeft. Met ‘onszelf’ bedoelt hij de heersende klasse van de EU. Zij moet zich afvragen of zij bereid is wetten aan te nemen die de bevolking van de EU dwingen haar gedrag aan te passen om de doelstelling van ‘klimaatneutraliteit’ voor 2050 te halen, ongeacht of zij daarvoor een democratisch mandaat heeft of niet.
Ik veronderstel dat we dankbaar moeten zijn dat Heyman dit tenminste niet heeft geprobeerd te verbloemen. Het moet duidelijk zijn wat “eco-dictatuur” betekent, zelfs voor degenen die het minst graag willen accepteren dat Net Zero fanatiekelingen weinig op hebben met democratie.
Stop de pers: Izabella Kaminska heeft de neomalthusiaanse Turks-Amerikaanse econoom  Nourel Roubini geïnterviewd voor de Blind Spot podcast. In zijn boek Megathreats: The Ten Trends that Imperil Our Future, and How to Survive Them betoogt hij dat individuele vrijheden zullen moeten worden opgeofferd als we een nieuwe pandemie willen indammen of een klimaatramp willen voorkomen.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2021/03/21/deutsche-bank-geeft-toe-dat-eu-eco-dictatuur-nodig-heeft-om-green-new-deal-uit-te-voeren/
