De hotemetoten van de Hegemoon spinnen dat de Noord-Atlantische Oceaan is verplaatst naar Zuid-China. Goedenacht, en veel geluk.
De collectieve cognitieve dissonantie die wordt getoond door de meute hyena’s met gepolijste gezichten die de Amerikaanse buitenlandse politiek sturen, mag nooit worden onderschat, schrijft Pepe Escobar.
En toch hebben die Straussiaanse neo-con-psycho’s een tactisch succes weten te behalen. Europa is een schip van dwazen op weg naar Scylla en Charybdis – met quislings zoals Le Petit Roi uit Frankrijk en de Duitse leverworstkanselier die meewerken aan het debacle, compleet met de galerijen die verdrinken in een maalstroom van hysterisch moralisme.
Het zijn degenen die de Hegemoon besturen die Europa vernietigen. Niet Rusland.
Maar dan is er nog The Big Picture van The New Great Game 2.0.
Twee Russische analisten zijn op verschillende manieren tot een verbazingwekkende, vrij complementaire en redelijk realistische routekaart gekomen.
Generaal Andrei Gurulyov, gepensioneerd, is nu lid van de Doema. Hij is van mening dat de oorlog tussen de NAVO en Rusland op Oekraïens grondgebied pas in 2030 zal eindigen – wanneer Oekraïne in feite zou hebben opgehouden te bestaan.
Zijn deadline is 2027-2030 – iets wat tot nu toe niemand durfde te voorspellen. En “ophouden te bestaan”, volgens Gurulyov, betekent eigenlijk van elke kaart verdwijnen. Impliciet is de logische conclusie van de Speciale Militaire Operatie – keer op keer herhaald door het Kremlin en de Veiligheidsraad: de demilitarisering en denazificatie van Oekraïne; neutrale status; geen NAVO-lidmaatschap; en “ondeelbaarheid van veiligheid”, ook voor Europa en de post-Sovjet-ruimte.
Dus totdat we deze feiten ter plaatse hebben, zegt Gurulyov in wezen dat het Kremlin en de Russische generale staf geen concessies zullen doen. Geen door de Beltway opgelegd “bevroren conflict” of nep-staakt-het-vuren, waarvan iedereen weet dat het niet zal worden gerespecteerd, net zoals de akkoorden van Minsk nooit werden gerespecteerd.
En toch hebben we in Moskou een probleem. Hoezeer het Kremlin ook altijd volhoudt dat dit geen oorlog is tegen de Slavische Oekraïense broeders en neven – wat zich vertaalt in geen Shock’n Awe in Amerikaanse stijl die alles in het zicht verpulvert – de uitspraak van Gurulyov impliceert dat de vernietiging van de huidige, kankerachtige, corrupte Oekraïense staat een must is.
Een uitgebreide sitrep van het cruciale kruispunt, zoals het er nu uitziet, stelt terecht dat als Rusland 10 jaar in Afghanistan zat, en in Tsjetsjenië, alle perioden samen, nog eens 10 jaar, de huidige SMO – door sommige zeer machtige mensen in Moskou anders omschreven als een “bijna-oorlog” – en daarbovenop nog eens tegen de volle kracht van de NAVO, best nog eens 7 jaar zou kunnen duren.
De sitrep stelt ook terecht dat voor Rusland het kinetische aspect van de “bijna oorlog” niet eens het meest relevant is.
In wat voor alle praktische doeleinden een oorlog op leven en dood is tegen het westerse neoliberalisme, is wat er echt toe doet een Russisch Groot Ontwaken – nu al in werking: “Het doel van Rusland is om in 2027-2030 niet tevoorschijn te komen als een loutere ‘overwinnaar’ die boven de ruïnes van een of ander reeds vergeten land staat, maar als een staat die zich opnieuw heeft verbonden met zijn historische boog, zichzelf heeft gevonden, zijn principes en zijn moed om zijn visie op de wereld te verdedigen, heeft hersteld”.
Ja, dit is een beschavingsoorlog, zoals Alexander Dugin meesterlijk heeft betoogd. En dit gaat over een wedergeboorte van de beschaving. En toch, voor de Straussiaanse neo-con psycho’s, is dat gewoon weer een poging om Rusland in chaos te storten, een marionet te installer en en zijn natuurlijke hulpbronnen te stelen.
Fire in the hole
De analyse van Andrei Bezrukov vormt een mooie aanvulling op die van Gurulyov ( hier, in het Russisch ). Bezrukov is een voormalig kolonel bij de SVR (Russian Foreign Intel) en nu hoogleraar Toegepaste Analyse van Internationale Problemen bij MGIMO en voorzitter van de denktank Council on Foreign and Defence Policy.
Bezrukov weet dat het Rijk de komende, massale NAVO-vernedering in Oekraïne niet zomaar zal accepteren. En zelfs vóór het mogelijke tijdschema 2027-2030 dat Gurulyov voorstelt, zal het vast en zeker het zuiden van Eurazië – van Turkije tot China – in brand steken.
President Xi Jinping vertelde vorige maand tijdens zijn gedenkwaardige bezoek aan het Kremlin aan president Poetin dat de wereld nu veranderingen ondergaat “die in 100 jaar niet zijn voorgekomen”.
Bezrukov herinnert ons terecht aan de stand van zaken toen: “In de jaren 1914 tot 1945 bevond de wereld zich in dezelfde tussentoestand als nu. Die dertig jaar hebben de wereld compleet veranderd: van rijken en paarden tot de opkomst van twee kernmachten, de VN en transatlantische vluchten. We gaan een vergelijkbare periode in, die dit keer zo’n twintig jaar zal duren.”
Europa zal, voorspelbaar, “wegkwijnen”, aangezien “het niet langer het absolute centrum van het universum is”. Te midden van deze herverdeling van de macht gaat Bezrukov terug naar een van de kernpunten van een baanbrekende analyse die in het recente verleden is ontwikkeld door Andre Gunder Frank: “200-250 jaar geleden was 70 procent van de productie in China en India. We gaan terug naar ongeveer daar, wat ook overeenkomt met de bevolkingsomvang.”
Het is dus geen wonder dat de snelst ontwikkelende regio – die Bezrukov karakteriseert als “zuidelijk Eurazië” – een “risicozone” kan worden, die door de Hegemoon kan worden omgevormd tot een enorm kruitvat.
Hij schetst hoe Zuid-Eurazië wordt doorspekt met conflicterende grenzen – zoals in Kasjmir, Armenië-Azerbeidzjan, Tadzjikistan-Kirgizië. De Hegemon zal ongetwijfeld investeren in een opflakkering van militaire conflicten over betwiste grenzen en separatistische tendensen (bijvoorbeeld in Balochistan). CIA black ops in overvloed.
Toch komt Rusland er wel uit, meent Bezrukov: “Rusland heeft hele grote voordelen, want we zijn de grootste producent van voedsel en leverancier van energie. En zonder goedkope energie geen vooruitgang en digitalisering. Ook zijn wij de schakel tussen Oost en West, zonder welke het continent niet kan leven, omdat het continent handel moet drijven. En als het Zuiden brandt, zullen de hoofdroutes niet door de oceanen in het Zuiden gaan, maar in het Noorden, voornamelijk over land.”
De grootste uitdaging voor Rusland zal zijn de interne stabiliteit te bewaren: “Alle staten zullen zich op dit historische keerpunt in twee groepen verdelen: zij die de interne stabiliteit kunnen handhaven en redelijk, bloedeloos de volgende technologische cyclus ingaan – en zij die dat niet kunnen, die van het pad afglijden, die een bloedige interne krachtmeting zoals wij honderd jaar geleden hadden, uitlokken. Die laatsten worden tien tot twintig jaar teruggezet, zullen vervolgens hun wonden likken en proberen iedereen in te halen. Het is dus onze taak om de interne stabiliteit te handhaven.”
En dat is waar het Grote Ontwaken waarop Gurulyov zinspeelde, of de herverbinding van Rusland met zijn ware beschavingsethos, zoals Dugin betoogt, zijn verenigende rol zal spelen.
Er is nog een lange weg te gaan – en een oorlog tegen de NAVO te winnen. Ondertussen, in ander nieuws, spinnen hotemetoten van de Hegemoon dat de Noord-Atlantische Oceaan is verplaatst naar Zuid-China. Goedenacht, en veel geluk.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2023/03/23/in-moskou-begraven-xi-en-poetin-de-pax-americana/